Rysunek krwi

Valeria Dahm jest niezależną pisarką w dziale medycznym Studiowała medycynę na Politechnice Monachijskiej. Szczególnie ważne jest dla niej, aby dać ciekawskiemu czytelnikowi wgląd w ekscytujący obszar tematyczny medycyny, a jednocześnie zachować treść.

Więcej o ekspertach Wszystkie treści są sprawdzane przez dziennikarzy medycznych.

Pobieranie krwi (pobieranie krwi) to inwazyjny środek służący do pobierania krwi. Rozróżnia się pobranie krwi żylnej, włośniczkowej i tętniczej. Przeczytaj wszystko o różnych technikach pobierania krwi, kiedy są potrzebne oraz o ryzyku.

Co to jest pobranie krwi?

Po pobraniu próbki krwi lekarz lub specjalista pobiera krew z układu naczyniowego do badania. Pobieranie krwi odbywa się zawsze w warunkach sterylnych (aseptycznych), tak aby ryzyko infekcji w miejscu nakłucia było jak najmniejsze.

Pobieranie krwi włośniczkowej

Pobieranie próbek krwi włośniczkowej jest zawsze stosowane, gdy wymagane są tylko bardzo małe ilości krwi. Końcówkę palca, płatek ucha lub piętę (u niemowląt) nakłuwa się lancetem i pobiera jedną lub więcej kropli krwi specjalnie do badania składu, ale szczególnie często do oznaczenia poziomu cukru we krwi lub gazometrii oraz pH i mleczanu wartość.

Pobieranie krwi żylnej

Pobieranie krwi żylnej jest standardową metodą pobierania krwi. Żyły w zgięciu ramienia lub przedramienia są zwykle nakłuwane za pomocą wydrążonej igły.

Pobieranie krwi tętniczej

Pobieranie krwi tętniczej odbywa się głównie w celu przeprowadzenia analizy gazometrii. Jest to rzadsze niż pobieranie krwi żylnej, ponieważ tętnice bogate w tlen są głębsze niż żyły ubogie w tlen i dlatego są trudniej dostępne. Ponadto, ze względu na wysokie ciśnienie krwi w tętnicach, ryzyko ponownego krwawienia jest znacznie większe.

Kiedy zrobić pobranie krwi?

Oprócz oddawania krwi, krew pobierana jest przede wszystkim w celu uzyskania informacji. Za pomocą morfologii krwi lekarze mogą na podstawie składu wyciągać wnioski dotyczące chorób lub objawów niedoboru. Krew składa się z czerwonych krwinek (erytrocytów), białych krwinek (granulocytów), płytek krwi (trombocytów), koagulantów oraz surowicy krwi z białkami, elektrolitami, składnikami odżywczymi i hormonami. Na przykład wzrost tak zwanego białka C-reaktywnego wskazuje na infekcję. Ponadto w ramach analizy gazometrii można pobrać próbkę krwi tętniczej.

Co robisz, jeśli masz próbkę krwi?

Najczęstszym typem jest pobieranie krwi żylnej ze zgięcia łokcia. Mankiet, tak zwana opaska uciskowa, zakładana jest na ramię i ściągana tak mocno, że z jednej strony krew może gromadzić się w żyłach, az drugiej strony nadal można wyczuć puls tętniczy.

Lekarz czuje najlepsze miejsce nakłucia i dokładnie je dezynfekuje. Teraz nakłuwa żyłę igłą lub za pomocą tzw. systemu motylkowego, w którym igła jest również prowadzona przez dwa skrzydełka. Nakłucie przez skórę może powodować lekki, krótkotrwały ból. Na końcu igły mocuje się probówki do pobierania krwi, a za pomocą stempla tworzy się podciśnienie, co przyspiesza pobieranie krwi.

Jeśli tubka jest wystarczająco napełniona, wyjmuje się ją z igły, stempel zostaje oderwany, a tubka jest kilkakrotnie przechylana. Powoduje to, że krew łączy się z antykoagulantami lub innymi odczynnikami, które są już w probówkach, zamiast zlepiać się. Najbardziej powszechną jest krew EDTA, w której etylenodiaminotetraoctan (EDTA) zawarty w probówce utrzymuje niezwiązane składniki krwi. To jedyny sposób na zbadanie komórek w laboratorium.

Na koniec lekarz otwiera opaskę uciskową, wyciąga igłę i uciska w miejscu wkłucia kompresem, aby nie było siniaka. Plaster chroni przed infekcjami. Jeśli lekarz chce pobrać krew tętniczą, zwykle wybiera tętnicę w pachwinie lub na nadgarstku. Ponieważ tętnice są głębsze niż żyły, procedura ta jest bardziej inwazyjna i jest stosowana tylko wtedy, gdy konieczne jest zbadanie krwi tętniczej, na przykład zmierzenie poziomu tlenu i dwutlenku węgla lub pH.

W przeciwieństwie do tego, pobieranie próbek krwi włośniczkowej stosuje się głównie wtedy, gdy wymagana ilość krwi jest bardzo mała. Po dezynfekcji skórę po prostu drapie się ostrym lancetem, a z rany pobiera się krew za pomocą paska pomiarowego lub bardzo cienkiej szklanej rurki. W razie potrzeby przepływ krwi włośniczkowej zostaje wcześniej zwiększony za pomocą ciepłej kąpieli wodnej, masażu lub specjalnej maści.

Czy muszę stawić się na pusty żołądek, aby pobrać krew?

Ważne jest, aby przyjść po próbkę krwi na pusty żołądek, aby jak najmniej wpłynąć na wyniki krwi. Co to znaczy trzeźwo przyjmować krew? W zasadzie oznacza to, że nie należy jeść niczego na osiem do dwunastu godzin wcześniej. Ułatwia to porównywanie wartości krwi, ponieważ jedzenie wpływa głównie na poziom cukru i tłuszczu we krwi. Równowaga enzymatyczna zmienia się również, gdy tylko narządy zaczynają trawienie.

Dozwolona jest woda i herbata bez cukru i mleka. Z drugiej strony lepiej nie pić kawy przed pobraniem próbki krwi. Palenie nie jest również wskazane przed utratą wagi na czczo, ponieważ nikotyna, podobnie jak kofeina, może powodować wzrost lub spadek różnych hormonów. Jeśli przyjmujesz jakiekolwiek leki, porozmawiaj z lekarzem o tym, jak daleko powinieneś je dalej brać.

Jakie są zagrożenia związane z pobraniem próbki krwi?

Podczas pobierania diagnostycznej próbki krwi nie ma znaczącego ryzyka infekcji lub urazu. Prawdopodobnie może to prowadzić do psychologicznych problemów z krążeniem, w bardzo rzadkich przypadkach do szoku. Jednak w miejscu nakłucia stosunkowo często pojawia się siniak.

Na co muszę uważać po badaniu krwi?

Pomimo przeważnie niewielkich ilości krwi, które są uzyskiwane podczas pobierania próbki krwi, należy później zachować spokój. Dodatkowe nawodnienie pomaga organizmowi bardzo szybko nadrobić ubytki.

Aby zapobiec powstawaniu siniaka, należy przycisnąć plaster przez kilka minut i przytrzymać miejsce wkłucia jak najwyżej. Trwałe i silne uciskanie miejsca nakłucia (zaraz po wyjęciu igły) jest ważne, zwłaszcza gdy pobierana jest krew z tętnicy lub gdy znane są zaburzenia krzepnięcia krwi. W przeciwnym razie po pobraniu próbki krwi w tkance lub pod skórą mogą powstać bardzo duże siniaki (krwiaki).

Tagi.:  włosy ciąża poród partnerstwo seksualne