Cipralex

Wszystkie treści są sprawdzane przez dziennikarzy medycznych.

Cipralex jest lekiem przeciwdepresyjnym. Lek stosuje się w leczeniu depresji, zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych i lęku. Ma działanie poprawiające nastrój i łagodzące depresję. Tutaj znajdziesz wszystkie ważne informacje o leku Cipralex.

Ten aktywny składnik znajduje się w Cipralex

Substancją czynną leku Cipralex jest escitalopram. Należy do grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSIR), czyli substancji czynnych, które zapobiegają wchłanianiu hormonu tkankowego serotoniny do komórki. Efekt Cipralex opiera się na tej blokadzie transportera serotoniny. Stężenie serotoniny w płynie tkankowym mózgu wzrasta, co ma depresyjny i poprawiający nastrój wpływ na nastrój.

Kiedy stosuje się Cipralex?

Typowe obszary zastosowania preparatu Cipralex to:

ciężka depresja
Zaburzenia lękowe
zaburzenia lęku społecznego
uogólnione zaburzenie lękowe
Atak paniki
Nerwica natręctw

Jakie są skutki uboczne leku Cipralex?

Leki psychotropowe wpływają na równowagę neuroprzekaźników. Może to wpływać między innymi na zdolności motoryczne i poziom hormonów. Działania niepożądane leku Cipralex występują częściej w ciągu pierwszych dwóch tygodni, a następnie zwykle ustępują.

Bardzo często stosowanie leku Cipralex powoduje złe samopoczucie i ból głowy.

Częstymi działaniami niepożądanymi leku Cipralex są katar, zmniejszony lub zwiększony apetyt, zaburzenia funkcji seksualnych, niepokój, nietypowe sny i trudności w zasypianiu. Typowymi objawami są skutki uboczne, takie jak drżenie, pocenie się, gorączka, suchość w ustach, biegunka lub zaparcia, bóle mięśni lub stawów lub przyrost masy ciała.

Czasami pojawiają się zaburzenia smaku, wzroku i słuchu. Możliwe jest również wypadanie włosów, nieregularne krwawienia miesiączkowe, krwawienia z nosa, szybkie bicie serca, pobudzenie i ataki paniki.

Lek rzadko wywołuje agresję, depersonalizację czy halucynacje.

Poważnymi działaniami niepożądanymi są reakcje alergiczne (ciężka wysypka skórna, obrzęk języka i warg, trudności w oddychaniu i połykaniu) lub objawy zespołu serotoninowego (wysoka gorączka, splątanie, drganie mięśni). W takim przypadku należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.

Należy o tym pamiętać podczas stosowania leku Cipralex

Leku nie wolno stosować w:

Alergie na składnik aktywny i inne składniki leku
Zaburzenia rytmu serca
przyjmowanie preparatów do leczenia zaburzeń rytmu serca (leki przeciwarytmiczne) i depresji (IMAO)

Ostrożność podczas stosowania leku Cipralex dotyczy:

padaczka
zmniejszona czynność wątroby i nerek
Pacjenci ze zwiększoną skłonnością do krwawień
cukrzyca
choroba wieńcowa i niedawny zawał serca
jaskra (jaskra)
niskie tętno spoczynkowe i niski poziom sodu we krwi
Myśli samobójcze
młodzi dorośli do 25 lat

Dzieci poniżej 18 roku życia powinny przyjmować lek wyłącznie po dokładnej ocenie ryzyka i korzyści przez lekarza.

Ponadto Cipralex wykazuje interakcje z wieloma innymi lekami. Obejmują one:

Leki przeciwpsychotyczne (w zaburzeniach psychicznych)
Antydepresanty (na depresję)
Środki przeciwmalaryczne
Środki przeciwbólowe (leki przeciwbólowe)
Antykoagulanty (leki rozrzedzające krew)
Neuroleptyki (np. na psychozy)
Zioła Johannisa

Każde spożycie tych leków należy wcześniej omówić z lekarzem i farmaceutą, ponieważ połączenie tych leków może powodować poważne skutki uboczne.

Cipralex: dawkowanie

Lek Cipralex podaje się zwykle raz dziennie z posiłkami lub bez. Dawka leku Cipralex zależy od rodzaju i ciężkości choroby.

W ciężkiej depresji zwykle stosowana dawka dobowa wynosi 10 mg i może być zwiększona do maksymalnie 20 mg. Czas stosowania utrzymuje się przez kolejne sześć miesięcy po skutecznym leczeniu objawów.

W leczeniu zaburzeń lękowych dawka leku Cipralex wynosi 5 mg przez pierwszy tydzień, a następnie jest zwiększana do 10 mg. W razie potrzeby dawkę można tutaj również zwiększyć do maksymalnie 20 mg. Pomyślnego leczenia można oczekiwać dopiero po trzech miesiącach.

Zaburzenia lęku społecznego leczy się 10 mg substancji czynnej dziennie. W zależności od nasilenia objawów dawkę można zmniejszyć do 5 mg lub zwiększyć do 20 mg. Czas stosowania powinien wynosić co najmniej dwanaście tygodni i można go indywidualnie przedłużyć do sześciu miesięcy.

W leczeniu uogólnionych zaburzeń lękowych i zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych podaje się dziennie 10 do 20 mg substancji czynnej - przez okres leczenia wynoszący co najmniej sześć miesięcy.

Pacjenci w wieku 65 lat i starsi zaczynają od dawki 5 mg leku Cipralex na dobę.

Należy pamiętać, że początek działania leku Cipralex będzie zauważalny dopiero po dwóch do czterech tygodniach. Dawkę powinien dostosować wyłącznie lekarz.

Przedawkowanie leku Cipralex

Zatrucia spowodowane przez sam Cipralex nie zostały jeszcze zaobserwowane. Jednak ciężkie objawy zatrucia mogą wystąpić w połączeniu z innymi lekami. W takim przypadku należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.

Cipralex: stop

Wskazane jest powolne zmniejszanie dawki i nie przerywanie leczenia nagle. Ponieważ po odstawieniu leku mogą wystąpić nasilone objawy, należy to robić wyłącznie pod nadzorem lekarza.

Cipralex: ciąża i laktacja

Leku Cipralex nie należy stosować w okresie ciąży lub karmienia piersią. W szczególności zażywanie go w ostatnim miesiącu ciąży wyrządza dziecku krzywdę. Noworodek może mieć zwężone naczynia krwionośne w płucach (PPHN). To objawia się niebieską skórą i trudnościami w oddychaniu. Dziecko może również wymiotować, mieć drgawki, mieć trudności z przyjmowaniem pokarmu, sztywne lub zwiotczałe mięśnie, apatia, przedłużający się płacz, żywe odruchy lub drżenie nerwowe.

Substancja czynna dociera również do dziecka poprzez mleko matki i może być szkodliwa nawet po urodzeniu.

Cipralex i alkohol

Nie są znane żadne interakcje, jednak nie zaleca się jednoczesnego stosowania leku Cipralex i alkoholu.

Jak zdobyć Cipralex?

Lek jest dostępny w aptekach na receptę w postaci tabletki powlekanej (5, 10, 15 lub 20 mg), tabletki ulegającej rozpadowi w jamie ustnej (10 lub 20 mg) oraz w postaci kropli Cipralex (10 lub 20 mg/ml). Krople Cipralex są odpowiednie dla pacjentów z trudnościami w połykaniu.