Trzymiesięczna kolka u niemowląt - rokowanie

i Martina Feichter, redaktor medyczny i biolog

Martina Feichter studiowała biologię w aptece przedmiotowej w Innsbrucku, a także zanurzyła się w świecie roślin leczniczych. Stamtąd nie było daleko do innych tematów medycznych, które do dziś urzekają ją. Szkoliła się jako dziennikarka w Akademii Axel Springer w Hamburgu, a od 2007 roku pracuje dla - najpierw jako redaktor, a od 2012 jako niezależny pisarz.

Więcej o ekspertach Wszystkie treści są sprawdzane przez dziennikarzy medycznych.

Kolka trzymiesięczna jest nieszkodliwym zjawiskiem, które po pewnym czasie ustępuje samoistnie. Jednak dla rodziców ten czas, kiedy dziecko wydaje się cały czas ryczeć, jest bardzo stresujący. Większość matek dzieci łóżeczkowych cierpi na zespół chronicznego zmęczenia i przeciążenia.

Ryzyko: drżenie uraz

Dzieci w łóżeczku mogą doprowadzić rodziców do granicy ich odporności – a czasem nawet poza nią: według badań, dzieci w łóżeczku są szczególnie narażone na wstrząsy, ponieważ nieświadomi, zestresowani rodzice potrząsają nimi w desperacji, aby przywrócić ryczące dziecko „z powrotem do zmysłów”. " przynieś.

Ale: Mięśnie szyi u niemowląt są nadal słabe, a głowa jest stosunkowo ciężka w stosunku do reszty ciała. Jeśli trzymasz niemowlę za górną część ciała i potrząsasz nim, mała głowa porusza się tam iz powrotem – wstrząsa mózg, co może rozerwać naczynia krwionośne i przewody nerwowe. Możliwe konsekwencje to krwotoki i urazy mózgu oraz zaburzenia widzenia lub ślepota (spowodowana krwawieniem z siatkówki).

Każdego roku w Niemczech dochodzi do około 400 przypadków urazów spowodowanych drżeniem. Prawie jedna czwarta dotkniętych nią dzieci umiera z jej powodu, a wiele innych cierpi na poważne komplikacje.

Szukaj pomocy w odpowiednim czasie

Jeśli rodzice zauważą, że z trudem potrafią wykrzesać niezbędną cierpliwość i siłę dla płaczącego dziecka, powinni natychmiast zwrócić się o pomoc - do pediatry lub do kliniki płaczu, która specjalizuje się w leczeniu niemowląt z napadami nadmiernego płaczu. Rodzice nie powinni bać się szukać pomocy u członków rodziny lub doświadczonej opiekunki do opieki nad dzieckiem. Nawet krótki spacer w pojedynkę może być balsamem na zestresowane nerwy.

Choć może to być trudne, najważniejsze jest, abyś zachował cierpliwość i nadal dawał dziecku miłość i opiekę, której potrzebuje.

Tagi.:  ciąża poród Dziecko Dziecko pierwsza pomoc