Dlaczego przyjaciele z fantazji to dobry znak

Carola Felchner jest niezależną pisarką w dziale medycznym oraz certyfikowanym doradcą ds. szkoleń i żywienia. Pracowała dla różnych magazynów specjalistycznych i portali internetowych, zanim została niezależną dziennikarką w 2015 roku. Przed rozpoczęciem stażu studiowała tłumaczenia pisemne i ustne w Kempten i Monachium.

Więcej o ekspertach Wszystkie treści są sprawdzane przez dziennikarzy medycznych.

Czy Twoje dziecko ma przyjaciół? Nie martw się, mówią eksperci. Dowiedz się, dlaczego fikcyjni towarzysze zabaw są nie tylko nieszkodliwi w czasach Corony.

Dziecko rozmawia z innymi dziećmi - ale czy nie ma nikogo w pokoju? Wiele dziewcząt i chłopców tworzy dla siebie niewidzialnych przyjaciół. Rodzice często nie są pewni: jak powinni sobie z tym poradzić? Naukowcy dają jasno do zrozumienia: Dobrze przemyślane towarzysze zabaw są nie tylko oznaką zdrowej psychiki u dzieci, ale mogą być również pomocne, według magazynu „Baby und Familie” (wydanie 7/2020).

Fikcyjny przyjaciel jako „pomocnik przejścia”

Ponieważ przyjaciele są często pocieszycielami, obrońcami, wspólnikami, a nawet kozłami ofiarnymi. Często pojawiają się w tzw. sytuacjach przejściowych: na przykład przy narodzinach rodzeństwa lub separacji rodziców. „Albo gdy dzieci czują się samotne”, wyjaśnia brytyjska psycholog Paige Davis w czasopiśmie. Zakłada, że ​​właśnie teraz, podczas pandemii korony, nawiązuje się cała masa nowych wyimaginowanych przyjaciół.

Praca naukowa wykazała, że ​​niewidzialny przyjaciel jest raczej oznaką kreatywnego dziecka, które stara się uregulować i uspokoić siebie i swoje emocje. Wyimaginowany przyjaciel może to zrobić lepiej niż prawdziwi przyjaciele.

Oznaki kompetencji społecznych

Ponadto dzieci z wymyślonymi przyjaciółmi często lepiej współczują innym. Więc te dzieci mają większe umiejętności społeczne.

To, że wymyśleni przyjaciele są postrzegani pozytywnie, nie zawsze miało miejsce w psychologii: jeszcze w latach 70. zakładano, że wymyśleni przyjaciele są oznaką, że dzieciom czegoś brakuje. Niektórzy nawet postrzegali przyjaciół jako zwiastunów zaburzeń psychicznych.

Według Paige Davis może to wynikać z faktu, że większość ówczesnych badań była przeprowadzana na dzieciach, które były już chore psychicznie. (kawiarnia/dpa)

Tagi.:  Diagnoza szpital opieka dentystyczna