Glisty

Ricarda Schwarz studiowała medycynę w Würzburgu, gdzie również obroniła doktorat. Po wielu zadaniach praktycznego szkolenia medycznego (PJ) we Flensburgu, Hamburgu i Nowej Zelandii, obecnie pracuje w neuroradiologii i radiologii w Szpitalu Uniwersyteckim w Tybindze.

Więcej o ekspertach Wszystkie treści są sprawdzane przez dziennikarzy medycznych.

Glisty są najczęstszą przyczyną infekcji robakami u ludzi na całym świecie. Szczególnie dotknięte są dzieci. Jaja dostają się do organizmu przez skażoną żywność i rozwijają się w robaki. Lek może pomóc. Bez leczenia ludzie umierają w wyniku powikłań po infekcji. Tutaj możesz przeczytać wszystko, co musisz wiedzieć o glistach.

Kody ICD dla tej choroby: Kody ICD to uznane na całym świecie kody diagnoz medycznych. Można je znaleźć np. w pismach lekarskich czy na zaświadczeniach o niezdolności do pracy. B77

Glisty: opis

Glisty należą do grupy nicieni (Nematoda). Są szeroko rozpowszechnione na całym świecie i mogą również występować w Niemczech. Samce glisty dorastają do 25 centymetrów, samice nawet do 40 centymetrów. Glisty to pasożyty. Żyją w innym żywym organizmie, swoim gospodarzu. Chociaż glisty mogą zwykle żywić się kilkoma organizmami, rozmnażają się tylko w ich ostatecznym żywicielu.

Rodzaj glisty preferuje ludzi, świnie, psy lub inne żywe istoty. Zwykle są nazwane imieniem tego głównego gospodarza. Na przykład marina Anisalkis atakuje głównie zwierzęta morskie, a Toxocara canis atakuje psy (canis oznacza psa). Jeśli glisty występują u ludzi, prawie zawsze jest to Ascaris lumbricoides. Dla niego ludzie są zarówno głównymi, jak i ostatecznymi gospodarzami. Choroba robaka z Ascaris jest również znana jako glistnica. Inne glisty mogą również atakować i szkodzić ludziom, nawet jeśli się w nich nie rozmnażają.Poniższa tabela pokazuje, które glisty występują u ludzi i zwierząt.

glisty	Główny gospodarz
Ascaris lumbricoides	osoba
Ascaris suum	świnia
Przystań Anisakis	zwierzęta morskie
Toxocara canis	pies
Toxocara cati	Kot

Glistnica jest jedną z najczęstszych infekcji robakami na świecie. Eksperci szacują, że tym robakiem jest zarażonych około 760 milionów do 1,4 miliarda ludzi. Przypadków jest wiele, zwłaszcza w Azji Wschodniej, Afryce i Ameryce Łacińskiej. Niski standard życia w slumsach i na obszarach wiejskich sprzyja rozprzestrzenianiu się glisty. U dzieci na tych obszarach do 90 procent jest zarażonych. Z kolei w krajach uprzemysłowionych jest to zwykle mniej niż jeden procent. Liczby w Europie Środkowej znacznie spadają od lat pięćdziesiątych.

Sposób życia glisty

Dojrzałe płciowo glisty żyją w jelicie cienkim. Są grube jak ołówek i mają kolor różowo-żółty. Samice glisty produkują około 200 000 jaj dziennie, które są wydalane z ludzkim kałem. Jaja najlepiej dojrzewają w ciepłym i wilgotnym środowisku, w temperaturze około 30 stopni. Jaja muszą najpierw dojrzewać poza organizmem, zanim staną się zakaźne. Dlatego wykluczone jest również bezpośrednie zakażenie z osoby na osobę. Jeśli jaja zostaną połknięte przez skażoną żywność po dwóch do sześciu tygodniach, larwy mogą wykluć się w jelicie cienkim i zarazić żywiciela. W tym celu przebijają ścianę jelita cienkiego i przedostają się do wątroby przez żyły.

Następnie przemieszczają się dalej wzdłuż krwiobiegu przez prawe serce do płuc. W wieku około tygodnia przebijają się przez układ naczyniowy i osadzają się w pęcherzykach płucnych. Tam raz czy dwa zrzucają skórę i wpełzają przez oskrzela i tchawicę do gardła. Tam podrażniają błonę śluzową i wywołują odruch połykania. Żywiciel połyka młode glisty i przenosi je przez przełyk do żołądka, a następnie z powrotem do jelita cienkiego. Tutaj glisty dojrzewają do postaci dorosłych, zdolnych seksualnie pasożytów. Te glisty wydają swoje pierwsze jaja po spędzeniu około dwóch do trzech miesięcy u swojego żywiciela. Żyją w sumie około 18 miesięcy.

Glisty: objawy

Glisty migrują podczas swojego rozwoju przez różne regiony ludzkiego ciała. Jeśli glisty powodują objawy, zwykle ujawniają one właśnie skolonizowany narząd. Rozróżnia się glistnicę płucną w płucach i glistnicę jelitową w jelicie. W ciągu pierwszych kilku dni glisty w żołądku, jelitach, krwi i wątrobie aktywowane są komórki obronne organizmu. Jednak na tym etapie choroby obleńce zwykle nie powodują żadnych objawów.

Glisty w płucach

W płucach reakcje obronne mogą znacznie wzrosnąć. Płuca wytwarzają więcej śluzu. Oskrzela mogą stać się podrażnione i zwężone (skurcz oskrzeli). Osoby dotknięte chorobą często cierpią na suchy kaszel i mają trudności z oddychaniem. Czujesz ucisk za mostkiem. Mogą również wystąpić napady podobne do astmy. Objawom tym często towarzyszą wysokie temperatury lub lekka gorączka. Czasami występują reakcje alergiczne, takie jak wysypki skórne (pokrzywka) lub obrzęk twarzy (obrzęk naczynioruchowy). Objawy te zwykle ustępują w ciągu jednego do dwóch tygodni. Z drugiej strony, glisty u dzieci czasami prowadzą do zagrażającego życiu zapalenia płuc.

Glisty w jelitach

Dorosłe glisty wolą przebywać w górnym jelicie cienkim (jejunum). Objawy zależą głównie od liczby robaków. Poszczególne glisty często nie powodują żadnych objawów lub tylko sporadycznie powodują lekki ból brzucha. Możliwe są niespecyficzne dolegliwości, takie jak nudności lub wymioty. Jeśli w jelicie cienkim żyje około 100 glisty, mogą one zablokować jelita (niedrożność jelit). Osoby dotknięte chorobą cierpią na silne bóle brzucha, niektóre z nich są kolki i muszą wymiotować. Brzuch jest wzdęty i bolesny pod naciskiem. Jeśli dopływ krwi do ściany jelita jest słaby, może dojść do rozerwania lub zapalenia. Perforacja jelita zagraża życiu i musi być natychmiast operowana.

Glisty u dzieci często powodują objawy wcześniej z powodu ich jelita cienkiego. Robaki uniemożliwiają również prawidłowe trawienie pokarmu. Niektórzy chorzy rozwijają niedobór białka. Jeśli glisty dostaną się do żołądka, dotknięte chorobą wymioty. Glisty w okrężnicy są wydalane z kałem.

Robaki obłe w drogach żółciowych

Jeśli glisty dostaną się do dróg żółciowych, mogą wywołać tam tak zwaną glistnicę żółciową. Zatykają drogi żółciowe i uniemożliwiają odpływ żółci z wątroby. Skutkiem jest zapalenie dróg żółciowych (zapalenie dróg żółciowych) lub otorbione ogniska zapalne w wątrobie (ropnie). Najbardziej gwałtowne ataki bólu w prawym nadbrzuszu atakują osoby dotknięte chorobą, jakby znikąd. Często wymiotują z żółcią i mają gorączkę. Jeśli żółć nie wypływa przez długi czas, skóra i białka oczu mogą żółknąć (żółtaczka). Jeśli wątroba ulega zapaleniu, pojawiają się oznaki zapalenia wątroby. Jeśli nicienie zakażą trzustkę, pojawiają się objawy zapalenia trzustki.

W rzadszych przypadkach glisty mogą również migrować do zatok, ucha środkowego, oczu lub żeńskich narządów płciowych i powodować różnorodne objawy. Często wychodzą z różnych otworów ciała lub powodują guzy.

Robaki obłe: przyczyny i czynniki ryzyka

Glisty występują głównie w złych warunkach higienicznych. Rozmnażaniu sprzyja duża gęstość zaludnienia i wilgotne gleby. Ludzie zarażają się, spożywając jaja w ustach. U dorosłych jaja w większości dostają się do organizmu poprzez skażoną żywność. Jeśli warzywa, owoce lub inne produkty naturalne zostaną nawożone odchodami lub ściekami, jaja glisty mogą przykleić się do żywności. Nieugotowane warzywa lub surowa sałata, podobnie jak zanieczyszczona woda pitna, są zatem częstym źródłem infekcji glist. U dzieci jajka często trafiają do ust, gdy bawią się na podłodze, w kurzu lub zabrudzonymi zabawkami.

Jaja są bardzo odporne i mogą przetrwać lata w ciepłej, wilgotnej glebie. Tylko wysokie temperatury powyżej 40 stopni, bezpośrednie światło słoneczne lub ekstremalna susza mogą zniszczyć jaja. Na obszarach z sezonową suszą ludzie zarażają się tylko w określonych porach roku. Gdy glisty dotrą do ludzkich jelit, mogą wpełznąć do praktycznie każdego małego otworu.

Glisty: badania i diagnoza

Jeśli podejrzewa się glisty, podejmowane są próby wykrycia samych robaków, ich jaj lub larw w ciele. Jeśli robaki już skolonizowały jelita, ich typowe okrągło-owalne jaja można zidentyfikować na podstawie próbki kału pod mikroskopem. Jeśli dorosłe robaki są całkowicie wydalane z kałem lub wymiotują, można również postawić diagnozę glistnicy. W niektórych przypadkach glisty są wykrywane przypadkowo podczas gastroskopii lub kolonoskopii. Glisty można również uwidocznić w badaniu USG lub RTG z kontrastem.

Jednak w ciągu pierwszych kilku dni po infekcji trudniej jest wykryć glisty. Pewne komórki odpornościowe (eozynofile) można coraz częściej znaleźć we krwi lub ślinie. Jednak nie dowodzą one jeszcze infekcji glistą. Czasami larwy można znaleźć w ślinie lub soku żołądkowym. Jeśli ten dowód się nie powiedzie, trzeba poczekać, aż glisty dotrą do przewodu pokarmowego.

Glisty: leczenie

Leki przeciwrobacze, albendazol i mebendazol, mogą zabić glisty w organizmie nawet za pomocą pojedynczej dawki. Jeśli jesteś w ciąży, te aktywne składniki mogą uszkodzić zarodek i nie powinny być stosowane. Podobne preparaty, takie jak piperazyna, iwermektyna i pyrantel, są również skuteczne przeciwko dorosłym obleńcom. Larwy nie są jednak zabijane przez żaden z wymienionych leków. Terapia lecznicza nie jest możliwa w początkowej fazie choroby.

Wyraźne reakcje alergiczne można leczyć preparatami kortyzonu. Niedrożność jelit spowodowana przez glisty jest zawsze stanem nagłym i musi być leczona chirurgicznie. Jeśli glisty zatykają drogi żółciowe, stosuje się leki, aby je poszerzyć. Jednoczesne leczenie lekami przeciwrobaczymi zwykle prowadzi do wyleczenia. Rzadko konieczne jest usunięcie robaków za pomocą endoskopu lub operacji chirurgicznej.

Glisty: przebieg choroby i rokowanie

Przebieg choroby w chorobach robaków zależy od cyklu życiowego robaków. Rozwijają się w różnych częściach ciała i mogą powodować różne objawy. Poszczególne robaki czasami nawet nie są zauważane. Jeśli dżdżownice szybko się rozmnażają i żyją w dużych ilościach w organizmie, zwykle doświadczają poważniejszych objawów i częstszych powikłań. Niedrożność jelit lub zajęcie płuc może być śmiertelne. W szczególności dzieci są narażone na te powikłania.

Chociaż prostą glistnicę można wyleczyć za pomocą pojedynczej dawki leku, glisty każdego roku zabijają około 20 000 osób na całym świecie. Dopóki nie poprawią się warunki sanitarne, a ludzki kał będzie używany jako nawóz, ludzie i robaki będą nadal istnieć razem. Dzięki dokładnemu czyszczeniu i gotowaniu potencjalnie skażonej żywności, wody pitnej lub zabawek możesz powstrzymać glisty.

Tagi.:  leki leki wskazówka dotycząca książki