Azatiopryna

Benjamin Clanner-Engelshofen jest niezależnym pisarzem w dziale medycznym Studiował biochemię i farmację w Monachium i Cambridge/Boston (USA) i wcześnie zauważył, że szczególnie podobało mu się połączenie medycyny i nauki. Dlatego zaczął studiować medycynę człowieka.

Więcej o ekspertach Wszystkie treści są sprawdzane przez dziennikarzy medycznych.

Substancja czynna azatiopryna jest lekiem immunosupresyjnym, czyli lekiem hamującym układ odpornościowy. Jest to konieczne w przypadku przeszczepów narządów i chorób autoimmunologicznych, takich jak stwardnienie rozsiane. Substancja czynna jest z powodzeniem stosowana w medycynie od ponad pięćdziesięciu lat. Możliwe działania niepożądane azatiopryny obejmują nudności, wymioty i hamowanie szpiku kostnego. Tutaj możesz przeczytać wszystko, co musisz wiedzieć o działaniu azatiopryny, dawkowaniu i stosowaniu.

Tak działa azatiopryna

Azatiopryna jest tak zwanym prolekiem, czyli substancją, która dopiero w organizmie jest przekształcana do swojej rzeczywistej, aktywnej postaci. Jako taki, aktywny składnik interweniuje w regenerację elementów budulcowych makijażu genetycznego i hamuje je. W szczególności typy komórek, które szybko się rozmnażają, nie mogą być już wystarczająco uformowane. Należą do nich w szczególności komórki T i B układu odpornościowego.

Podczas przeszczepów pacjentowi wszczepia się obcą tkankę (np. narząd). Normalnie jego układ odpornościowy podjąłby natychmiastowe działanie przeciwko obcej tkance, powodując reakcję odrzucenia. Azatiopryna kontroluje układ odpornościowy (czasami w połączeniu z innymi aktywnymi składnikami), aby organizm nie atakował nowej tkanki.

Azatiopryna jest również cennym środkiem terapeutycznym w chorobach autoimmunologicznych, w których organizm atakuje własną tkankę w celu stłumienia nadaktywności układu odpornościowego.

Wychwyt, rozkład i wydalanie azatiopryny

Po spożyciu składnik aktywny jest wchłaniany z jelita do krwi. Najwyższe poziomy we krwi osiąga się od jednej do dwóch godzin po spożyciu. Po około czterech godzinach połowa składnika aktywnego ulega rozkładowi. Około połowa ilości spożytej azatiopryny opuszcza organizm w moczu w ciągu dnia.

Kiedy stosuje się azatioprynę?

Substancję czynną azatioprynę stosuje się w połączeniu z innymi immunosupresyjnymi składnikami czynnymi w celu zapobiegania odrzuceniu przeszczepów narządów.

Ponadto składnik aktywny stosuje się w chorobach autoimmunologicznych, gdy lek przeciwzapalny kortyzon nie jest tolerowany lub jego dawkowanie wymaga zmniejszenia. Przykładami takich chorób autoimmunologicznych są reumatoidalne zapalenie stawów (przewlekłe zapalenie stawów), choroba Crohna i wrzodziejące zapalenie jelita grubego (choroba zapalna jelit), stwardnienie rozsiane, autoimmunologiczne zapalenie wątroby (zapalenie wątroby) i niektóre choroby autoimmunologiczne, takie jak toczeń rumieniowaty. Aplikacja jest zwykle długoterminowa.

W ten sposób stosuje się azatioprynę

Lek immunosupresyjny jest przyjmowany w postaci tabletek. Dawka zależy od celu terapii i masy ciała; Zwykła dawka azatiopryny wynosi od jednego do pięciu miligramów na kilogram masy ciała na dzień.

Tabletki należy przyjmować popijając wystarczającą ilością płynu co najmniej godzinę przed lub trzy godziny po posiłku lub spożyciu mleka, aby nie utrudniać wchłaniania substancji czynnej z jelita. Nie należy ich dzielić ani kruszyć. Jeśli dzielenie się jest absolutnie konieczne, skóra nie powinna mieć kontaktu z pyłem tabletki lub krawędzią pęknięcia (substancja czynna jest mutagenna i potencjalnie rakotwórcza).

Jakie są skutki uboczne azatiopryny?

Działania niepożądane azatiopryny, takie jak infekcje, brak białych krwinek (leukopenia), nudności, utrata apetytu i wymioty występują u więcej niż jednej na dziesięć leczonych osób.

U jednego na dziesięciu do stu pacjentów występują nowotwory łagodne lub złośliwe, brak płytek krwi (małopłytkowość), niedokrwistość, zapalenie trzustki lub dysfunkcja wątroby.

Co należy wziąć pod uwagę podczas przyjmowania azatiopryny?

Azatiopryna może wchodzić w interakcje z wieloma innymi substancjami czynnymi:

Aktywne składniki dny moczanowej allopurynol, oksypurinol i tiopurynol, takie jak azatiopryna, wpływają na metabolizm puryn, co oznacza, że ​​lek immunosupresyjny może być rozkładany bardzo powoli. W przypadku jednoczesnego przyjmowania należy zatem zmniejszyć dawkę leku immunosupresyjnego.

Inne składniki aktywne stosowane w chorobach zapalnych jelit (takie jak mesalazyna, olsalazyna i sulfasalazyna hamują rozkład azatiopryny. Choroba Crohna i wrzodziejące zapalenie jelita grubego to dwie najczęstsze przewlekłe choroby zapalne jelit.

Azatiopryna hamuje wytwarzanie krwinek w szpiku kostnym. Efekt ten można zintensyfikować poprzez jednoczesne przyjmowanie innych składników aktywnych. Dotyczy to leków hipotensyjnych z grupy inhibitorów ACE (ramipril, enalapril itp.), kotrimoksazolu (antybiotyk), cymetydyny (inhibitor kwasu żołądkowego) i indometacyny (lek przeciwbólowy).

Azatioprynę należy stosować wyłącznie w bardzo małych dawkach u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby i nerek. W przypadku ciężkiej dysfunkcji wątroby nie wolno w ogóle stosować leku immunosupresyjnego.

Jako mutagenny i potencjalnie rakotwórczy składnik aktywny azatiopryny nie wolno stosować u kobiet w ciąży lub karmiących piersią. Leku immunosupresyjnego nie należy również stosować u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat, ponieważ dostępne są niewystarczające dane dotyczące jego skuteczności i bezpieczeństwa.

Jak zdobyć leki z azatiopryną?

Azatiopryna jest lekiem na receptę w dowolnej dawce, dlatego jest dostępny w aptece wyłącznie na receptę lekarską.

Od jak dawna znana jest azatiopryna?

Azatiopryna została po raz pierwszy wyprodukowana jako lek do chemioterapii w 1957 roku przez naukowców George'a Hitchingsa i Gertrude Elion. W kolejnych latach odkryto, że składnik aktywny może również tłumić reakcje immunologiczne. W połączeniu z kortyzonem udało się przeprowadzić pierwszy udany przeszczep nerki. Azatiopryna została częściowo zastąpiona przez cyklosporynę (inny środek immunosupresyjny) w 1978 roku, ale nadal jest w użyciu.

Tagi.:  dieta ciąża poród oczy