Śmierć po przeszczepie szpiku kostnego

Wszystkie treści są sprawdzane przez dziennikarzy medycznych.

Monachium (houseofgoldhealthproducts.com) – Przeszczep szpiku kostnego jest często ostatnią deską ratunku dla osób z rakiem krwi. Ale zabieg jest ryzykowny: prawie co druga osoba go nie przeżywa. Podejście do leczenia, które jest tak proste, jak skuteczne, może temu zapobiec w przyszłości.

Śmiertelnym skutkiem ubocznym przeszczepu szpiku kostnego jest to, że świeże komórki odpornościowe dawcy atakują nie tylko komórki rakowe, ale także zdrowe komórki skóry, jelit i wątroby. „Choroba przeszczep przeciwko gospodarzowi” (GHVD) jest tym, co lekarze nazywają atakami komórek dawcy na zdrową tkankę. Teraz naukowcy niemieccy i szwajcarscy dowiedzieli się, dlaczego tak się dzieje – i jak można zapobiec katastrofie.

Delikatna obróbka wstępna

Rutynowe przygotowywanie pacjentów wydaje się wywoływać śmiertelną reakcję łańcuchową, jak odkryli Lars French ze Szpitala Uniwersyteckiego w Zurychu i profesor Robert Zeiser z Uniwersytetu we Fryburgu.

Przed przeszczepem szpiku kostnego chory szpik kostny i komórki krwi pacjenta są zabijane. W ich miejsce w organizmie powinny osiedlić się zdrowe komórki dawcy. W tym celu chorzy są leczeni m.in. promieniowaniem gamma.

Uszkodzenia w jelitach

W eksperymentach na myszach naukowcy byli w stanie wykazać, że promieniowanie to uszkadza również jelita. Dzięki temu ściana jelita jest bardziej przepuszczalna dla normalnie nieszkodliwych bakterii, które osadzają się w przewodzie pokarmowym. Jeśli dostaną się głębiej w tkankę, jelito alarmuje: między innymi uwalnia masywne przekaźniki stanu zapalnego. I to właśnie one przywołują oddane komórki odpornościowe na scenę po przeszczepie.

Substancje zapalne przyciągają komórki odpornościowe

Naukowcy odkryli, że substancja przekaźnikowa, która wywołuje reakcje zapalne, to interleukina-1-beta. Białko to krąży również we krwi podczas infekcji grypowych i gorączkowych. Jest uwalniany przez wyspecjalizowane komórki układu odpornościowego w odpowiedzi na bodźce, takie jak światło UV, niektóre chemikalia czy patogeny.

Normalnie, interleukina-1-beta jest nieaktywna w komórkach organizmu. Aby go uwolnić, substancja posłańca musi być najpierw uzbrojona. Zapewnia to inne białko znajdujące się w komórce, tzw. inflammasom.

Jelito wolne od zarazków

W swoich eksperymentach naukowcom udało się również zapobiec śmiertelnym atakom na tkankę: na przykład myszy z jelitem wolnym od zarazków nie rozwinęły GHVD, mimo że zostały napromieniowane, a następnie otrzymały świeże komórki macierzyste krwi. „To pokazuje, że leczenie przewodu pokarmowego, które zabija bakterie w jelicie pacjenta przed napromieniowaniem, może zapobiec śmiertelnej reakcji immunologicznej” – mówi kierownik badania French.

Inną możliwością jest zastosowanie przeciwciała do hamowania inflamasomu i interleukiny-1-beta. Nawet w przypadku myszy traktowanych w ten sposób, przerażający efekt uboczny nie wystąpił.

„Oznacza to, że zwykła strzykawka z przeciwciałem i leczenie jelitowe mogą zapobiec większości zgonów po oddaniu szpiku kostnego" – mówi French. Przeciwciało przeciwko przekaźnikom zapalnym już istnieje. Dalsze badania kliniczne na ludziach są teraz planowane.

Tagi.:  wskazówka dotycząca książki Diagnoza anatomia