Cukrzyca: Psychika też potrzebuje pomocy

Wszystkie treści są sprawdzane przez dziennikarzy medycznych.

Monachium (houseofgoldhealthproducts.com) – Liczenie kalorii, mierzenie poziomu cukru we krwi, wstrzykiwanie insuliny – cukrzyca, ale także otyłość wymagają od osób dotkniętych chorobą wysokiego poziomu dyscypliny i motywacji. Niektórzy są tym przytłoczeni i popadają w depresję. Ale jest pomoc.

Wbrew ludzkiej naturze

Coraz więcej osób jest otyłych lub choruje na cukrzycę – często w parach. Leczenie wymaga od pacjenta wiele: „Trzeba pogodzić się z wyrzeczeniami i ograniczeniami” – wyjaśnia dr. Andrea Benecke z Uniwersytetu w Moguncji, „i to jest problem”. Ponieważ osoby dotknięte chorobą musiałyby codziennie decydować się na coś negatywnego, ponieważ ograniczanie się podczas jedzenia lub wstrzykiwania insuliny nie jest szczególnie przyjemne. „To nie odpowiada ludzkiej naturze, która od razu chce mieć pozytywne doświadczenia” – mówi psychodiabetolog.

Zwłaszcza, gdy pomimo wszelkich wysiłków kilogramy nie spadają lub poziom cukru we krwi wzrasta zbyt wysoko, pojawia się frustracja. Takie doświadczenia mają również działanie demotywujące, wywołują poczucie bezsensu, bezradności i porażki – mówi Benecke. W dłuższej perspektywie mogą prowadzić do depresji lub zaburzeń lękowych.

Liczby pokazują, że pacjenci z cukrzycą są dwukrotnie bardziej narażeni na depresję niż w populacji ogólnej. Zaburzenia lękowe są również zwiększone o dwadzieścia procent. Z kolei problemy psychologiczne mają negatywny wpływ na powodzenie terapii: kontrola poziomu cukru we krwi nie działa prawidłowo lub pacjenci zamiast chudnąć, przybierają na wadze.

Łamanie negatywnych wzorców myślowych.

Aby temu zapobiec i ponownie wzmocnić motywację, istnieją obecnie specjalne formy leczenia psychoterapeutycznego. Na przykład w terapii schematów pacjent ujawnia negatywne przekonania, które niszczą jego samoocenę lub kwestionują jego kompetencje. Na przykład: „I tak nie mogę schudnąć” lub: „Jestem za głupi, aby kontrolować poziom cukru we krwi”. Następnie terapeuta i pacjent zmieniają niekorzystne wzorce myślowe, aby pacjent był w stanie stań ​​się zdrowszy Nabywaj zachowań.

Celem terapii akceptacji i zaangażowania jest umiejętność lepszego zaakceptowania trudnych okoliczności życiowych. „Ból psychiczny i fizyczny powinien być zintegrowany z życiem, a nie zwalczany” – mówi Benecke. W obu procedurach pacjenci uczą się osiągania swoich celów życiowych z chorobą – a nie tak. (por.)

Źródło: Komunikat prasowy Niemieckiego Towarzystwa Diabetologicznego, 14 listopada 2014 r.

Tagi.:  Miesiączka rośliny trujące muchomor palenie