stan przedrzucawkowy

i Martina Feichter, redaktor medyczny i biolog

Martina Feichter studiowała biologię w aptece przedmiotowej w Innsbrucku, a także zanurzyła się w świecie roślin leczniczych. Stamtąd nie było daleko do innych tematów medycznych, które do dziś urzekają ją. Szkoliła się jako dziennikarka w Akademii Axel Springer w Hamburgu, a od 2007 roku pracuje dla - najpierw jako redaktor, a od 2012 jako niezależny pisarz.

Więcej o ekspertach Wszystkie treści są sprawdzane przez dziennikarzy medycznych.

Stan przedrzucawkowy (dawniej: gestoza EPH) jest poważną chorobą kobiet w ciąży. Jest to jedna z tzw. nadciśnieniowych chorób ciążowych. Są to choroby z wysokim ciśnieniem krwi w ciąży. Kobiety ze stanem przedrzucawkowym mają również białko w moczu i zatrzymanie wody w tkankach (obrzęk). Przeczytaj więcej o objawach, leczeniu, prognozach i profilaktyce stanu przedrzucawkowego tutaj.

Kody ICD dla tej choroby: Kody ICD to uznane na całym świecie kody diagnoz medycznych. Można je znaleźć np. w pismach lekarskich czy na zaświadczeniach o niezdolności do pracy. O14

Co to jest stan przedrzucawkowy?

Stan przedrzucawkowy jest jedną z wielu chorób związanych z wysokim ciśnieniem krwi w czasie ciąży. Kiedyś nazywano ją EPH gestosis, gdzie E oznacza „obrzęk” (z angielskiego obrzęk = gromadzenie wody), P – „białko” i H – „nadciśnienie” (= wysokie ciśnienie krwi). Skrót podsumowuje typowe objawy stanu przedrzucawkowego. Termin gestoza oznacza na ogół chorobę związaną z ciążą.

Stan przedrzucawkowy: przyczyny i czynniki ryzyka

Dokładna przyczyna stanu przedrzucawkowego nie jest znana. Ale istnieją różne wyjaśnienia rozwoju choroby. Przypuszczalnie kobiety dotknięte chorobą mają zaburzoną adaptację organizmu do ciąży.

Stan przedrzucawkowy: kto jest zagrożony?

Stan przedrzucawkowy występuje u około trzech do pięciu procent wszystkich ciężarnych kobiet, które po raz pierwszy spodziewają się dziecka (kobiety po raz pierwszy). U kobiet w ciąży, które już urodziły jedno lub więcej dzieci (kobiety wieloródki), ryzyko stanu przedrzucawkowego wynosi tylko około 0,5 proc. Jednak wzrasta ponownie, gdy wieloródki mają nowego partnera życiowego i po raz pierwszy mają z nim dziecko. Wskazuje to, że w rozwój choroby biorą udział czynniki immunologiczne.

Inne czynniki ryzyka stanu przedrzucawkowego obejmują:

• Predyspozycje rodzinne (jeśli np. matka ciężarnej również miała gestozę EPH)
• Ciąża mnoga
• sztuczne zapłodnienie (zapłodnienie in vitro) lub dawstwo jajeczek
• Późne porody (> 40 lat)
• Otyłość (Otyłość): Wskaźnik masy ciała (BMI) 30 lub wyższy
• Stan przedrzucawkowy w poprzedniej ciąży (ryzyko nawrotu 11,5 do 27%)
• przed ciążą wysokie ciśnienie krwi
• Choroba nerek
• Cukrzyca
• Zespół antyfosfolipidowy lub inne choroby autoimmunologiczne
• Wady rozwojowe nienarodzonego dziecka, takie jak obrzęk płodu (nagromadzenie płynu w ciele dziecka), trisomie (takie jak trisomia 21)
• zwiększony opór naczyniowy w tętnicach macicy

Stan przedrzucawkowy: objawy

Zasadniczo można wyróżnić kilka form gestów, w zależności od momentu w ciąży, w którym występują. W zależności od formy pojawiające się objawy mogą być różne:

• Przedwczesna gestoza: Występuje w pierwszym trymestrze ciąży (od 2 do 4 miesiąca ciąży). Wariantowi temu często towarzyszą nienasycone wymioty (hyperemesis gravidarum).
• Nadciśnienie ciążowe: To wysokie ciśnienie krwi spowodowane ciążą. Pojawia się od 20 tygodnia ciąży z wartościami powyżej 140/90 mmHg i zwykle normalizuje się w ciągu około sześciu tygodni po porodzie. Przed 20. tygodniem ciąży ciśnienie krwi chorej kobiety było w normie. Nadciśnienie ciążowe może rozwinąć się w łagodny, rzadziej ciężki stan przedrzucawkowy.
• Późna gestoza: to jest stan przedrzucawkowy. Występuje najwcześniej od 20. tygodnia ciąży.

Typowe objawy stanu przedrzucawkowego to:

• Wysokie ciśnienie krwi (ponad 140/90 mmHg)
• Wydalanie białka z moczem (białkomocz powyżej 300 miligramów dziennie)*
• Zatrzymanie wody (obrzęk) w tkance, powodując obrzęk twarzy, dłoni i stóp

* Jeśli nie występuje białkomocz, stan przedrzucawkowy jest nadal prawdopodobny, jeśli oprócz wysokiego ciśnienia krwi występują zmiany patologiczne w nerkach, wątrobie, płucach, układzie krwionośnym, łożysku lub ośrodkowym układzie nerwowym.

W ciężkich przypadkach u ciężarnych ze stanem przedrzucawkowym występują również inne objawy, takie jak nudności i wymioty, zawroty głowy, zaburzenia widzenia lub splątanie.

Rzucawka

Czasami stan przedrzucawkowy zamienia się w rzucawkę. Następnie pojawiają się następujące objawy:

• silne bóle głowy
• Migotanie przed oczami
• ogólne złe samopoczucie
• Napady, które nie mają przyczyny neurologicznej, takie jak: B. Padaczka ma zostać przypisana

Rzucawka jest stanem nagłym i wymaga natychmiastowego leczenia szpitalnego! W większości przypadków ciążę przerywa się następnie cięciem cesarskim.

Identyfikowanie i leczenie stanu przedrzucawkowego

Lekarz zazwyczaj rozpoznaje stan przedrzucawkowy na podstawie typowych objawów: W ramach opieki prenatalnej ginekolog sprawdza m.in. ciśnienie krwi, mocz i masę ciała u każdej kobiety w ciąży. Zwraca również uwagę na czynniki ryzyka, takie jak starość i otyłość. Nagły wzrost ciśnienia krwi, gwałtowny wzrost wagi o 21 kilogramów w III. Trymestr (z powodu retencji wody), wyraźny obrzęk twarzy i białko w moczu są wyraźnymi oznakami stanu przedrzucawkowego.

W przypadku podejrzenia stanu przedrzucawkowego ciężarna musi być pod ścisłą obserwacją. W przypadku wartości ciśnienia tętniczego 150/100 mmHg lub więcej konieczny jest pobyt w szpitalu.

W przypadku łagodnego stanu przedrzucawkowego przed 36. tygodniem ciąży (SSW) terapia składa się z odpoczynku i odpoczynku fizycznego (czasami leżenia w łóżku). Kobieta w ciąży również jest na diecie bogatej w białko i powinna pić wystarczającą ilość płynów. Twój stan i stan Twojego dziecka będą ściśle monitorowane przez lekarza.

W zależności od składnika aktywnego leki przeciwnadciśnieniowe mogą być problematyczne dla rozwoju dziecka. Dlatego są one możliwe tylko przy wartościach ciśnienia tętniczego ≥ 150 mmHg skurczowego i/lub rozkurczowego ≥ 100 mmHg.

Jeśli nienarodzone dziecko wykazuje reakcje stresowe w rejestratorze skurczów (KTG), ciężarnej podaje się lek stymulujący dojrzewanie płuc dziecka (najczęściej preparat kortyzonu). Następnie jak najszybciej rodzi się kobieta, często przez cesarskie cięcie. Jeśli to możliwe, postaraj się poczekać co najmniej do ukończonego 37 tygodnia ciąży.

W ciężkim stanie przedrzucawkowym terapia skupia się na trzech celach:

• zapobieganie napadom ekstatycznym (zwykle siarczanem magnezu)
• sprawdzenie ciśnienia krwi u matki (leżenie w łóżku, leki przeciwnadciśnieniowe)
• poród (jak najszybciej od 34 tygodnia ciąży)

Przy okazji: w stanie przedrzucawkowym poród nie musi koniecznie odbywać się przez cesarskie cięcie. Jeśli stan kobiety w ciąży i dziecka na to pozwala, możliwy jest również „normalny” (pochwowy) poród. Zależy to jednak również od ciężkości i dynamiki choroby oraz szans powodzenia porodu pochwowego.

Stan przedrzucawkowy: rokowanie

Im wcześniej stan przedrzucawkowy pojawi się w ciąży, tym większe ryzyko, że stanie się ciężki. Bez leczenia choroba może rozwinąć się w rzucawkę: występujące drgawki mogą zagrażać życiu zarówno przyszłej matki, jak i nienarodzonego dziecka. Dlatego kobiety w ciąży zdecydowanie powinny uczęszczać na regularne wizyty kontrolne u ginekologa: w ten sposób każdy stan przedrzucawkowy może zostać wykryty i wyleczony na wczesnym etapie.

Stan przedrzucawkowy: zapobieganie

U kobiet, u których występują czynniki ryzyka (takie jak ciężki stan przedrzucawkowy we wcześniejszej ciąży), stanowi przedrzucawkowemu można w pewnym stopniu zapobiegać za pomocą leków: Kobieta w ciąży zaczyna we wczesnej ciąży (jeśli to możliwe przed 16 tygodniem ciąży) przy dziennym spożyciu 150 miligramy kwasu acetylosalicylowego ( ASS). Spożycie kontynuuje się do końca 34. do 36. tygodnia ciąży.

Ta profilaktyka ASA zmniejsza ryzyko, że u kobiety rozwinie się stan przedrzucawkowy przed 37. tygodniem ciąży. Ryzyko zachorowania w późniejszej ciąży pozostaje niezmienione.

Tagi.:  klimakterium nastolatek dieta