Rak prostaty: trening zwieraczy przeciwko nietrzymaniu moczu
Martina Feichter studiowała biologię w aptece przedmiotowej w Innsbrucku, a także zanurzyła się w świecie roślin leczniczych. Stamtąd nie było daleko do innych tematów medycznych, które do dziś urzekają ją. Szkoliła się jako dziennikarka w Akademii Axel Springer w Hamburgu, a od 2007 roku pracuje dla - najpierw jako redaktor, a od 2012 jako niezależny pisarz.
Więcej o ekspertach Wszystkie treści są sprawdzane przez dziennikarzy medycznych.
MonachiumPo operacji raka prostaty niektórzy mężczyźni cierpią na nietrzymanie moczu. Ryzyko i czas trwania tej nieprzyjemnej dolegliwości można zmniejszyć dzięki ukierunkowanemu treningowi zwieraczy i dna miednicy. Był to wynik szeroko zakrojonej analizy przeprowadzonej przez Niemiecki Uniwersytet Sportu w Kolonii z udziałem ponad 2500 pacjentów z rakiem prostaty.
Dwaj naukowcy dr. Freerk Baumann i Eva Zopf ocenili łącznie 25 badań naukowych. Wszyscy przyjrzeli się skutkom aktywności fizycznej u pacjentów z rakiem prostaty zarówno w trakcie, jak i po leczeniu. „Mężczyźni ćwiczący regularnie mają wyraźną przewagę nad mężczyznami bez ukierunkowanego treningu fizycznego. Dotyczy to parametrów nietrzymania moczu, zmęczenia, siły mięśni, jakości życia i sprawności” – podsumowuje wyniki analizy Baumann.
Trening zwieraczy zaraz po operacji
Najlepiej, aby przed operacją pacjentka zaczęła od ćwiczeń mięśni zwieraczy i dna miednicy. Nawet po zabiegu pacjent powinien szybko ćwiczyć ponownie, najlepiej już 48 godzin po zdjęciu cewnika. „Dzięki natychmiastowemu rozpoczęciu treningu pacjenci szybciej wracają do kontynentu, a potem pozostają w tym stanie” – mówi naukowiec sportowy. Wymagana jest jednak cierpliwość: często zdarza się, że poprawa pojawia się dopiero po sześciu miesiącach regularnego treningu.
Nawiasem mówiąc, najlepsze wyniki osiąga się, gdy pacjent trenuje pod okiem przeszkolonego terapeuty. Dotyczy to nie tylko ogólnej sprawności, ale przede wszystkim nietrzymania moczu. Z drugiej strony, jeśli pacjenci trenują samodzielnie po krótkim wprowadzeniu lub z pomocą ulotki, to nie pomaga, mówi Baumann. Aby osiągnąć sukces terapeutyczny, wymagane jest raczej długoterminowe szkolenie z przewodnikiem. (mf)
