czkawka

oraz Carola Felchner, dziennikarka naukowa

Carola Felchner jest niezależną pisarką w dziale medycznym oraz certyfikowanym doradcą ds. szkoleń i żywienia. Pracowała dla różnych magazynów specjalistycznych i portali internetowych, zanim została niezależną dziennikarką w 2015 roku. Przed rozpoczęciem stażu studiowała tłumaczenia pisemne i ustne w Kempten i Monachium.

Więcej o ekspertach Wszystkie treści są sprawdzane przez dziennikarzy medycznych.

Czkawka (mediz.: Singultus) jest dokuczliwa, ale w większości nieszkodliwa i ustępuje samoistnie po kilku minutach.Przyczyna czkawki jest nadal niejasna. Czkawka może być odruchem ochronnym, który pomaga dzieciom się rozwijać. Z drugiej strony dorośli nie odnoszą korzyści z singultus. W rzadkich przypadkach za czkawką stoją choroby, które należy leczyć.Dowiedz się, jakie mogą być przyczyny czkawki i jak najlepiej się ich pozbyć.

Krótki przegląd

• Opis: Czkawka (Singultus) to czkawka, która może wystąpić od czterech do 60 razy na minutę
• Przyczyna: Szarpane skurcze przepony, w wyniku których następuje nagły, głęboki wdech przy zamkniętej głośni - oddech rykoszetuje i powstaje dźwięk czkawki.
• Wyzwalacz: np. B. Alkohol, gorące lub zimne jedzenie i napoje, pospieszne jedzenie, choroby takie jak stany zapalne (żołądka, przełyku, krtani itp.), choroba refluksowa, wrzody i guzy
• Kiedy do lekarza Jeśli czkawka często się utrzymuje lub nawraca, powinieneś skontaktować się z lekarzem rodzinnym lub lekarzem ogólnym, aby wykluczyć chorobę jako przyczynę.
• Diagnostyka: konsultacja z pacjentem, badanie fizykalne, w razie potrzeby dalsze badania takie jak prześwietlenia, bronchoskopia, badania krwi itp.
• Terapia: Większość czkawek nie wymaga leczenia, ponieważ ustępują samoistnie. W przeciwnym razie pomocne będą wskazówki, takie jak wstrzymywanie oddechu lub picie wody małymi łykami. Lekarz czasami przepisuje leki na przewlekłą czkawkę. Trening oddechowy, terapia behawioralna i techniki relaksacyjne również mogą mieć sens.

Czkawka: przyczyny i możliwe choroby

Kiedy pojawia się czkawka, nagle pojawiają się skurcze przepony. W reakcji na to pęknięcie między strunami głosowymi zamyka się, tak że powietrze nie może już uciec. Następnie narasta ciśnienie, które uwalnia się w charakterystycznej czkawce.

Głównym odpowiedzialnym za ten odruch przepony jest nerw przeponowy Nerw przeponowy i nerw czaszkowy N. vagusktóre są wrażliwe na pewne bodźce zewnętrzne. Może to obejmować jedzenie zbyt gorące lub zbyt zimne, zbyt szybkie połykanie, alkohol lub nikotynę. Jednak różne choroby mogą również wywoływać czkawkę za pośrednictwem wspomnianych nerwów lub bezpośrednio przez przeponę.

Jeśli czkawka trwa dłużej niż dwa dni, nazywa się to przewlekłą czkawką. Często nie można znaleźć przyczyny.

Ogólne wyzwalacze czkawki

• pospieszne jedzenie i połykanie
• bardzo pełny żołądek
• gorące lub zimne jedzenie lub napoje
• napój gazowany
• alkohol
• nikotyna
• Stres, podekscytowanie, napięcie lub strach
• depresje
• Ciąża, gdy zarodek naciska na przeponę
• Operacja na brzuchu, który drażni lub wpływa na nerwy
• Gastroskopia, która podrażnia krtań i znajdujące się tam nerwy
• niektóre leki, takie jak środki znieczulające, uspokajające, suplementy kortyzonu lub leki przeciwpadaczkowe

Choroby jako przyczyna czkawki

• Zapalenie żołądka i jelit (zapalenie żołądka i jelit)
• Zapalenie błony śluzowej żołądka (zapalenie żołądka)
• Zapalenie trzustki (zapalenie trzustki)
• Zapalenie przełyku (zapalenie przełyku)
• Zapalenie krtani
• Ból gardła (zapalenie gardła)
• Zapalenie opłucnej (zapalenie opłucnej)
• Zapalenie osierdzia (zapalenie osierdzia)
• Zapalenie mózgu (zapalenie mózgu)
• Zapalenie opon mózgowych

• Choroba refluksowa (przewlekła zgaga)
• Uszkodzenie przepony (np. przepuklina przeponowa)
• Wrzód żołądka
• Urazowe uszkodzenie mózgu lub krwotok mózgowy, zwiększone ciśnienie śródczaszkowe
• Nadczynność tarczycy (nadczynność tarczycy)
• Choroba wątroby
• Cukrzyca lub inne zaburzenia metaboliczne
• Atak serca
• udar mózgu
• Niewydolność nerek lub zaburzenia nerek
• stwardnienie rozsiane
• Guz przełyku, żołądka, płuc, prostaty, mózgu lub w uchu lub gardle
• powiększone węzły chłonne (obszar żołądka/klatki piersiowej)

Czkawka u dzieci

Nie tylko dorośli mogą czkać: niemowlęta i małe dzieci również mogą czkać. Często robią to nawet częściej niż nastolatki i dorośli. Nawet w łonie matki nienarodzone dzieci mogą mieć czkawkę, którą czasami odczuwają matki.

Dlaczego tak się dzieje, nie zostało ostatecznie wyjaśnione. Niektórzy badacze sugerują, że czkawka u niemowląt zapobiega przedostawaniu się wody lub jedzenia do płuc - byłby to odruch ochronny. Według innej teorii czkawka u niemowląt trenuje układ oddechowy przed i po urodzeniu. Lub czkawka pomaga usunąć powietrze z żołądka dziecka, aby ułatwić wchłanianie mleka.

Co pomaga w walce z czkawką?

W większości przypadków czkawka ustępuje sama. Co można zrobić samemu z czkawką, wokół jest wiele porad: wypić szklankę wody, włożyć do ust łyżkę octu z cukrem i powoli przełykać lub się przestraszyć – porady i domowe sposoby na czkawkę są tak różne, jak są żądni przygód. I prawie wszystkim brakuje podstaw naukowych. Mimo to mogą pomóc uspokoić oddech i rozluźnić napiętą przeponę.

Na przykład, jeśli wypijesz szklankę wody małymi łykami, automatycznie wstrzymujesz oddech. To samo dotyczy octu z cukrem, który rozpływa się na języku i jest powoli połykany. Inne wskazówki dotyczące czkawki obejmują wystawianie języka lub toczenie się do tyłu na kilka oddechów. Dzięki temu oddychanie przez brzuch jest silniejsze i spokojniejsze. Skurcz przepony może ustąpić.

Taką regulację oddychania można również osiągnąć poprzez wstrzymywanie oddechu lub oddychanie do worka. Ta technika zwiększa stężenie dwutlenku węgla (CO2) we krwi, co prowokuje do głębokiego, bardziej równomiernego oddychania. Ale bądź ostrożny, może to szybko doprowadzić do problemów z krążeniem, a nawet utraty przytomności!

Tak zwana metoda Vasalvy, która również zmniejsza nacisk na uszy, może pomóc w walce z czkawką: zatkaj nos, zamknij usta, a następnie napinaj mięśnie oddechowe, tak jakbyś robił wydech. Ciśnienie wybrzusza błonę bębenkową na zewnątrz i ściska jamę klatki piersiowej. Utrzymuj to ciśnienie przez około dziesięć do 15 sekund. To samo dotyczy tutaj: nie przesadzaj z presją i czasem trwania ćwiczenia.

Jeśli często reagujesz czkawką na zimne, gorące lub ostre potrawy i napoje, niekoniecznie musisz się bez nich całkowicie obejść. Zamiast tego należy zachować szczególną ostrożność, aby oddychać spokojnie i równomiernie podczas jedzenia i picia. Powinieneś także siedzieć zrelaksowany i wyprostowany.

Co pomaga w walce z przewlekłą czkawką?

Jeśli przewlekła czkawka jest spowodowana chorobą, lekarz najpierw ją leczy, na przykład lekami. Na przykład może przepisać inhibitory kwasu (inhibitory pompy protonowej), które zwalczają zgagę. W innych przypadkach pacjent korzysta ze środka zwiotczającego mięśnie (baklofen), leku przeciw nudnościom (domperidon) lub leku wspomagającego pracę przewodu pokarmowego (tzw. prokinetycznego).

Niektórym pacjentom mogą również pomóc niektóre leki przeciwpadaczkowe, takie jak gabapentyna lub karbamazepina. W zależności od przyczyny czkawki lekarz może zalecić na przykład środki uspokajające, neuroleptyki lub produkty z konopi indyjskich.

Przewlekła czkawka bez możliwej do zidentyfikowania przyczyny (idiopatyczna czkawka) może być również częściowo leczona lekami.

Jako alternatywę lub uzupełnienie leczenia farmakologicznego może pomóc trening oddechowy lub terapia behawioralna. Na tych kursach osoby dotknięte chorobą uczą się zarówno zapobiegania czkawce, jak i odpędzania jej. W tym samym celu stosuje się również różne techniki relaksacyjne, za pomocą których można ponownie uspokoić niekontrolowaną membranę.

Czkawka: kiedy trzeba iść do lekarza?

Czkawka zwykle nie jest szkodliwa dla zdrowia. Jeśli jednak trwa bardzo długo, może być bardzo stresujący dla osób dotkniętych chorobą. Wiele z nich rozwija bezsenność lub depresję lub traci na wadze. Ponadto uporczywe lub nawracające czkawki mogą wskazywać na chorobę podstawową. Dlatego powinieneś udać się do lekarza, jeśli masz czkawkę regularnie lub dłużej niż przez 48 godzin – czkawka jest przewlekła.

Jeśli oprócz czkawki wystąpią takie objawy jak ból głowy, zaburzenia widzenia, zaburzenia mowy, objawy paraliżu, nudności lub zawroty głowy, należy natychmiast wezwać lekarza. Może to być udar, który wymaga natychmiastowego leczenia!

Czkawka: co robi lekarz?

Pierwszym punktem kontaktowym w przypadku przewlekłej lub częstej czkawki jest lekarz rodzinny lub lekarz ogólny. Najpierw uzyska bardziej szczegółowy obraz skarg i możliwych przyczyn podczas wywiadu z pacjentem (wywiad). Możliwe pytania to:

• Kiedy pojawiła się czkawka?
• Jak długo to trwało i jak szybko wróciło?
• Jak doświadczyłeś czkawki, jak ciężka była czkawka?
• Czy ty też musiałeś bekać?
• Czy rozważasz powszechne wyzwalacze Singultus, takie jak zimne posiłki, pospieszne posiłki, alkohol lub papierosy?
• Czy obecnie cierpisz na stres lub inny stres psychiczny?
• Czy bierzesz jakieś lekarstwa? Jeśli tak, to jakie i jak często?

Po zebraniu wywiadu następuje badanie fizykalne. Lekarza interesuje przede wszystkim brzuch, klatka piersiowa, gardło i serce; słucha płuc, sprawdza oddech i bada układ nerwowy, w tym odruchy.

To czasami prowadzi do podejrzenia, co powoduje czkawkę. W celu potwierdzenia diagnozy lekarz może przeprowadzić dalsze badania lub od razu skierować pacjenta do specjalisty, np. internisty, gastroenterologa, neurologa lub endokrynologa. Dalsze badania zależą od konkretnego podejrzenia choroby. Są to m.in.:

• Pomiar pH lub próbna terapia inhibitorami kwasu w przypadku podejrzenia refluksu
• Przełyk i gastroskopia (gastroskopia) między innymi w celu wykluczenia choroby refluksowej lub wrzodu żołądka
• Badanie USG szyi i brzucha
• RTG klatki piersiowej i brzucha
• Test funkcji oddechowej w celu określenia nieprawidłowości w mięśniach oddechowych, a zwłaszcza w przeponie oraz w celu sprawdzenia aktywności płuc
• Bronchoskopia (bronchoskopia)
• Badania krwi pod kątem markerów stanu zapalnego i wszelkich objawów niedoboru
• Elektrokardiografia (EKG) i USG serca (echokardiografia), jeśli serce może być zajęte
• Tomografia komputerowa (CT) okolicy szyi i klatki piersiowej
• Usunięcie płynu nerwowego (nakłucie lędźwiowe) w przypadku podejrzenia zapalenia nerwów lub opon mózgowych
• Elektroencefalografia (EEG) w przypadku podejrzenia zaburzeń układu nerwowego
• Rezonans magnetyczny (MRI) lub tomografia komputerowa (CT) w przypadku podejrzenia uszkodzenia nerwów
• USG (USG Doppler) naczyń krwionośnych w przypadku możliwego zawału serca lub udaru mózgu

Jeśli nie można znaleźć przyczyny czkawki, lekarz mówi o idiopatycznej przewlekłej czkawce. Ale jest to dość rzadkie.

Tagi.:  włosy objawy medycyna paliatywna