ESWL

Wszystkie treści są sprawdzane przez dziennikarzy medycznych.

ESWL to procedura leczenia kamieni moczowych i żółciowych. Termin ESWL oznacza „litotrypsję pozaustrojową falą uderzeniową” i opisuje rozbijanie kamieni przez fale dźwiękowe generowane przez źródło energii znajdujące się na zewnątrz ciała. Przeczytaj wszystko o procesie ESWL, kiedy jest to konieczne i jakie ryzyko niesie ze sobą.

Co to jest ESWL?

ESWL, znana również jako litotrypsja pozaustrojowej fali uderzeniowej, jest opcją leczenia kamieni żółciowych lub moczowych. Nadajnik umieszczony na skórze przekazuje do organizmu fale dźwiękowe, które rozbijają kamienie – które mogą występować np. w nerkach lub moczowodzie – na mniejsze kawałki. Są one następnie usuwane za pomocą sondy (endoskopu) lub eliminowane samodzielnie. W ten sposób można z powodzeniem leczyć większość kamieni moczowych i żółciowych. Zwykle potrzebne są do tego dwie lub więcej sesji, przy czym maksymalnie trzy sesje ESWL powinny mieć miejsce z rzędu. Sesja trwa około godziny, w zależności od wielkości i położenia kamienia.

Kiedy przeprowadzasz ESWL?

ESWL nadaje się do prawie wszystkich problemów z kamieniami. Leczy się nim przede wszystkim kamienie dolnych dróg moczowych, tj. kamienie nerkowe, moczowodowe i pęcherzowe. Kamienie trzustki (kamienie trzustkowe) można również rozbić za pomocą ESWL. Pozaustrojowa terapia falą uderzeniową jest rzadko stosowana w przypadku kamieni żółciowych, ponieważ kamienie często powracają po leczeniu.

Sukces ESWL zależy między innymi od wielkości, położenia i składu kamienia. ESWL doskonale nadaje się do mniejszych kamieni moczowych o wielkości do 20 milimetrów.

Z drugiej strony ESWL nie może być przeprowadzony w przypadku:

• Zaburzenia krwawienia
• ciąża
• Infekcje dróg moczowych
• Przemieszczenie dróg moczowych za kamień
• Zapalenie trzustki (zapalenie trzustki)
• nieleczone wysokie ciśnienie krwi

Co robisz na ESWL?

Przed ESWL pacjentowi podaje się lek przeciwbólowy i, w razie potrzeby, środek uspokajający. W indywidualnych przypadkach leczenie możliwe jest również w znieczuleniu ogólnym. Podawanie antybiotyku przed ESWL jest zalecane tylko u pacjentów, u których kamienie rozwinęły się w związku z infekcją.

Kamienie dolnego odcinka układu moczowego: rozdrobnienie moczowodu i kamicy nerkowej

Mocz jest produkowany w nerkach i odprowadzany do pęcherza przez dwa moczowody. Stamtąd mocz jest wydalany przez cewkę moczową. Moczowód, pęcherz i cewka moczowa są również określane terminem „dolne drogi moczowe”. Jeśli w tym systemie tworzą się kamienie, lekarz może wykonać ESWL.

Gdy lekarz ustali położenie kamienia w USG, umieszcza nadajnik na skórze pacjenta i kieruje go w stronę kamienia. Z częstotliwością od 1,0 do 1,5 Hz kamień jest bombardowany falami uderzeniowymi, które są generowane na zewnątrz ciała przez tzw. generator. Ze względu na fale uderzeniowe na kamień działają siły rozciągające i ścinające, które go rozbijają.

W przypadku większych kamieni moczowych lekarz umieszcza w moczowodzie szynę (cewnik typu double J, pigtail), aby kamień mógł być bezpiecznie wydalony z moczem.

Kamienie trzustki i dróg żółciowych

Przed przystąpieniem do leczenia kamieni trzustkowych i żółciowych lekarz określa dokładną lokalizację kamieni za pomocą tzw. ERCP (endoskopowa cholangio-pankreatografia wsteczna). W tym celu lekarz nasuwa rurkę z małą kamerą na usta i jelito cienkie pacjenta, który jest znieczulony i leży na boku, aż do dojścia do przewodów żółciowych i trzustkowych. Następnie wstrzykuje do niego środek kontrastowy, aby przewody były wyraźnie widoczne na zdjęciu rentgenowskim. Gdy lekarz zlokalizuje kamienie, ESWL jest w końcu używany.

Powikłania ERCP są rzadkie, czasami dochodzi do zapalenia trzustki i dróg żółciowych. Rurka może również uszkodzić wyściółkę jelita i spowodować krwawienie. Pacjent powinien pościć przez co najmniej sześć godzin przed badaniem ECPW.

Według ESWL

Po ESWL kamienie moczowe mogą być wydalane z moczem przez drogi moczowe. Fragmenty kamieni żółciowych również zwykle docierają na zewnątrz przez jelito. Czasami konieczne staje się usunięcie kawałków kamienia za pomocą sondy (endoskopu).

Jakie są zagrożenia ESWL?

Istnieją następujące zagrożenia związane z ESWL, chociaż poważne problemy z pozaustrojową terapią falą uderzeniową rzadko występują:

• Ból od fal uderzeniowych
• Zaburzenia rytmu serca podczas ESWL
• Wzrost ciśnienia krwi (nadciśnienie)
• Siniak w nerce
• ponowny wzrost wielkości kawałków kamienia przed wydaleniem
• Kolka podczas mijania kamieni

Rozbite kamienie mogą również ponownie utknąć w drogach moczowych lub drogach żółciowych – kamienie moczowe mogą powodować przekrwienie dróg moczowych, a w najgorszym przypadku doprowadzić do zatrucia krwi.

Co muszę wziąć pod uwagę po ESWL?

Sukces ESWL można zauważyć dopiero po sześciu do dwunastu tygodniach podczas kontroli ultrasonograficznej lub rentgenowskiej.

Po kamieniach moczowych (rozpad moczowodu, pęcherza moczowego i kamieni nerkowych)

Po ESWL kamienia moczowego należy pić wystarczająco dużo (woda, sok, herbata) i dużo ćwiczyć. W ten sposób pomagasz upewnić się, że kawałki kamienia zostaną wypłukane z moczem.

Ponieważ kamica jest zawsze objawem choroby podstawowej, lekarz często może wyciągać wnioski na temat choroby podstawowej na podstawie jej składu i leczyć ją. Powinieneś więc przefiltrować mocz do ESWL i zebrać fragmenty kamieni do analizy.

Kamienie pęcherzyka żółciowego i dróg żółciowych - litoliza

Po ESWL lekarz może przepisać lek, który promuje rozpuszczanie fragmentów (litoliza). Z kwasem ursodeoksycholowym otrzymujesz naturalny kwas żółciowy w postaci tabletek, które należy przyjmować do momentu rozpuszczenia się kamieni.

Tagi.:  zdatność skóra włosy