Przepuklina pępkowa
oraz Carola Felchner, dziennikarka naukowaDr. med. Mira Seidel jest niezależną pisarką dla zespołu medycznego
Więcej o ekspertachCarola Felchner jest niezależną pisarką w dziale medycznym oraz certyfikowanym doradcą ds. szkoleń i żywienia. Pracowała dla różnych magazynów specjalistycznych i portali internetowych, zanim została niezależną dziennikarką w 2015 roku. Przed rozpoczęciem stażu studiowała tłumaczenia pisemne i ustne w Kempten i Monachium.
Więcej o ekspertach Wszystkie treści są sprawdzane przez dziennikarzy medycznych.Jeśli występuje przerwa w tkance łącznej pokrywającej ścianę brzucha, zwłaszcza w okolicy pępka, nazywa się to przepukliną pępkową. W medycynie zjawisko to nazywane jest również przepukliną pępkową lub przepukliną pępkową (przepuklina pępkowa = przerwa). Przepuklina pępkowa jest zauważalna jako wybrzuszenie w okolicy pępka i często nie powoduje dyskomfortu. Czasami jednak części narządów jamy brzusznej przebijają się przez szczelinę przepukliny pępkowej i zostają uwięzione. To wywołuje silny ból brzucha. Przeczytaj więcej o objawach, przyczynach, leczeniu i rokowaniu przepukliny pępkowej tutaj!
Kody ICD dla tej choroby: Kody ICD to uznane na całym świecie kody diagnoz medycznych. Można je znaleźć np. w pismach lekarskich czy na zaświadczeniach o niezdolności do pracy. K42
Krótki przegląd
- Co to jest przepuklina pępkowa? Luka w tkance łącznej brzucha w okolicy pępka
- Objawy: obrzęk lub wybrzuszenie w okolicy pępka; z uciskiem narządów ból, ewentualnie krew w stolcu, ewentualnie ogólne objawy, takie jak gorączka, nudności, kołatanie serca
- Przyczyny: Połączenie słabego punktu w tkance łącznej i zwiększonego ciśnienia wewnętrznego w jamie brzusznej; preferowane przez otyłość, ciążę, podnoszenie ciężarów, kaszel lub niektóre choroby, takie jak wodobrzusze
- Diagnostyka: badanie palpacyjne, w razie potrzeby USG
- Leczenie: Przepuklina pępkowa często leczy się samoistnie u dzieci. U dorosłych zwykle konieczna jest operacja.
Przepuklina pępkowa: opis
W przypadku przepukliny pępkowej (przepuklina pępka) pępek nie pęka jak kość, nawet jeśli nazwa to sugeruje. Raczej tworzy szczelinę lub rozdarcie w tak zwanej powięzi ściany brzucha w okolicy pępka. Jest to powłoka tkanki łącznej (skóra mięśniowa), która stabilizuje ścianę brzucha. Przepuklina pępkowa jest jedną z tzw. przepuklin zewnętrznych. Są to „przerwy” w ścianie brzucha. Istnieją również przepukliny wewnętrzne, takie jak przepuklina przeponowa (przepuklina przeponowa).
Port przepuklinowy, worek przepuklinowy i zawartość przepukliny
Za pępkiem znajduje się tylko cienka powięź i trochę tkanki łącznej. Jest to słaby punkt ściany brzucha, który w pewnych okolicznościach może ustąpić. Powstająca wtedy luka to tak zwana bramka łamania. Jeśli tylko otrzewna - najgłębsza warstwa ściany brzucha - zostanie wywrócona przez tę szczelinę, powstaje małe wybrzuszenie. Nazywany jest workiem przepuklinowym i zwykle nie powoduje żadnego dyskomfortu. Przy zwiększonym ciśnieniu w jamie brzusznej części narządów jamy brzusznej (takie jak pętla jelita) mogą przecisnąć się przez port przepuklinowy do wypukłości (treści przepukliny). To może być bolesne – a nawet zagrażające życiu, jeśli narządy zostaną uwięzione!
Tak się dzieje z przepukliną pępkową
Ryzyko powikłań, takich jak uwięzienie (uwięzienie) u dorosłych z przepukliną pępkową wynosi około 30 procent.
Przepuklina pępkowa: leczenie
Leczenie przepukliny pępkowej zależy głównie od stopnia zaawansowania przepukliny i wieku pacjenta. Na przykład wrodzona przepuklina pępkowa u niemowląt nie jest w ogóle leczona: w około 90 procentach przypadków ustępuje samoistnie w ciągu pierwszych kilku lat życia.
Czasami zaleca się noszenie bandaża na przepuklinę pępkową. Jest to opaska przypominająca gorset, która stabilizuje ścianę brzucha. Jednak ta forma leczenia przepukliny pępkowej zwykle nie jest odpowiednia. Ponieważ bandaż nie może zapobiec uwięzieniu narządów jamy brzusznej. Może również powodować uciskowe uszkodzenie skóry i osłabienie ściany brzucha.
Operacja przepukliny pępkowej jest prawie zawsze konieczna u pacjentów dorosłych, rzadziej u dzieci.
Przepuklina pępkowa: OP
Jeśli otwór przepuklinowy u dzieci nie urósł jeszcze razem w wieku przedszkolnym, zwykle wykonuje się operację. Przepuklina pępkowa u dorosłych zwykle również wymaga operacji. Tylko w przypadku bardzo małych przepuklin pępkowych, które nie powodują żadnego dyskomfortu, lekarz może poczekać i regularnie badać przepuklinę.
Jeśli narządy jamy brzusznej (np. pętla jelita) zostaną uwięzione w otworze przepuklinowym (uwięzienie), należy jak najszybciej wykonać operację - życie może być w niebezpieczeństwie!
W zależności od wielkości worka przepuklinowego i stanu zdrowia pacjenta możliwe są różne metody operacyjne. Na ogół podczas zabiegu lekarz przeniesie zawartość przepukliny z powrotem do jamy brzusznej i ewentualnie usunie worek przepuklinowy. W przypadku mniejszej przepukliny pępkowej może on wtedy bezpośrednio zszyć port przepuklinowy. Natomiast w przypadku większych przepuklin pępkowych najpierw zaszyje plastikową siatkę pod powłoką brzucha, aby ją ustabilizować.
Hospitalizacja nie jest konieczna w przypadku każdej operacji przepukliny pępkowej. Czasami można to zrobić również w warunkach ambulatoryjnych. Z reguły pacjent otrzymuje znieczulenie ogólne na operację. W niektórych przypadkach wystarczy uśpić półmrok (sedacja przeciwbólowa).
Wszystko, co musisz wiedzieć o chirurgicznym leczeniu przepukliny pępkowej, możesz przeczytać w artykule Operacja przepukliny pępkowej.
Przepuklina pępkowa: objawy
Jednym z najważniejszych objawów przepukliny pępkowej jest obrzęk lub wybrzuszenie w okolicy pępka. Jednak czasami małe przepukliny pępkowe są nawet niewidoczne - typowy guzek pojawia się tylko wtedy, gdy wzrasta ciśnienie w jamie brzusznej, na przykład od kaszlu, uciskania lub ciężkiego podnoszenia.
Zwykle (mała) przepuklina pępkowa nie powoduje żadnych objawów. Jest to tak zwana bezobjawowa przepuklina pępkowa. Jeśli natomiast wystąpią objawy, jest to objawowa przepuklina pępkowa.
Uszczypnięta przepuklina pępkowa: objawy
Jeśli wypukłość w okolicy pępkowej powiększy się, może to być spowodowane tym, że części narządów jamy brzusznej (takie jak pętla jelita) wepchnęły się do szczeliny przepukliny pępkowej. Czasami zawartość worka przepuklinowego może zostać z powrotem wepchnięta do jamy brzusznej (przemieszczona). Jeśli nie, przepuklina pępkowa nie podlega repozycjonowaniu. Zawartość worka przepuklinowego jest uwięziona (przepuklina uwięziona). Nagły silny ból i wrażliwa na nacisk ściana brzucha (otrzewna) pojawiają się jako objawy przepukliny pępkowej. Ból występuje zwykle w okolicy przepukliny pępka i może być długotrwały i przypominać kolkę. Często towarzyszą im nudności i/lub wymioty. Możliwe są również gorączka, kołatanie serca i poty. Może wystąpić zatrzymanie stolca. Czasami zaczerwieniona jest również skóra nad przepukliną pępkową.
Nagły, silny ból brzucha z napiętą powłoką brzucha, któremu często towarzyszą nudności i/lub wymioty, określany jest jako „ostry brzuch” (ostry brzuch). Jest to nagły wypadek, z którym należy się szybko uporać – może zagrażać życiu!
Przepuklina pępkowa: przyczyny
Lekarze rozróżniają przepukliny wrodzone i nabyte:
Wrodzona przepuklina pępkowa
Podczas rozwoju embrionalnego naturalna (fizjologiczna) przepuklina pępkowa jest "standardem": na tym etapie ciało zarodka jest nadal zbyt małe, aby pomieścić szybko rosnące pętle jelita cienkiego. Jednak stan ten jest tymczasowy i zwykle ustępuje samoistnie w dalszym rozwoju zarodka. Jednak w przypadku niektórych dzieci jest tak samo: dzieci rodzą się z przepukliną pępkową. Ta wrodzona przepuklina pępkowa jest najczęstszym typem przepukliny pępkowej w 98 procentach.
Nabyta przepuklina pępkowa
Ściany brzucha u ludzi mają słabe punkty, które sprzyjają przepuklinie ściany brzucha. Dotyczy to zarówno niemowląt, jak i dorosłych. Typowym słabym punktem jest pępek. To dlatego, że pępowina zaczęła się tam w łonie matki. Dlatego pępek jest mniej więcej blizną, tylko cienko podpartą muskularną skórą - i jest (e) podatny na pękanie.
W tym słabym punkcie tkanki łącznej w ścianie brzucha może powstać szczelina w przypadku zwiększonego ciśnienia wewnętrznego w jamie brzusznej - pojawia się przepuklina pępkowa. Wzrost ciśnienia w jamie brzusznej może mieć następujące przyczyny, na przykład:
- Otyłość
- ciąża
- kaszel
- Podnoszenie ciężkich ładunków
- Wodobrzusze
Nabyta przepuklina pępkowa zwykle dotyka wcześniaki, które cierpią na infekcje płuc i często kaszlą lub krzyczą. Powoduje to szczególnie duże obciążenie ściany brzucha. Zwiększone ciśnienie w jamie brzusznej tworzy przepuklinę pępkową.
Dorośli często mają przepuklinę pępkową, gdy pępek jest rozciągnięty przez długi czas. Szczególnie często dotyka to kobiety w wieku od 40 do 50 lat, które często mają kilka ciąż i/lub mają słabą tkankę łączną. Inne czynniki ryzyka przepukliny pępkowej u dorosłych to otyłość, znaczna utrata masy ciała, wodobrzusze i intensywna aktywność fizyczna. Palenie ma również negatywny wpływ: wpływa na metabolizm kolagenu, a tym samym na stabilność tkanki łącznej. Sprzyja to przepuklinie pępkowej.
Ciąża to kolejny czynnik ryzyka: nacisk rosnącego dziecka na brzuch i narządy wewnętrzne może spowodować przepuklinę pępkową. Mała przepuklina pępkowa zwykle nie powoduje żadnych objawów i jest zwykle nieszkodliwa. Zwykle znika po porodzie i nie wymaga leczenia. Pomocne mogą być również ćwiczenia poporodowe, ponieważ wzmacniają mięśnie. Jeśli luka nie zamyka się i konieczna jest operacja, należy to zrobić dopiero kilka tygodni po porodzie.
Przepuklina pępkowa u dziecka
Przepuklina pępkowa jest dość powszechna u niemowląt i zwykle jest nieszkodliwa. Zwykle leczy się samoistnie: pępowina - punkt, w którym pępowina przechodzi przez macicę - zwykle blizny po urodzeniu. Jednak nie zdarza się to u około jednej piątej wszystkich dzieci – luka w okolicy pępka pozostaje.
Nawet jeśli przepuklina pępkowa jest powszechna i zwykle nieszkodliwa u niemowląt, rodzice powinni zabrać dziecko do pediatry. Jeśli przepuklina pępkowa nie powoduje żadnych objawów, lekarz najpierw ją odepchnie. Jeśli mięśnie okrężne staną się silniejsze, przepuklina pępkowa z czasem sama się cofnie. Jeśli jednak przepuklina pępkowa ma więcej niż cal średnicy lub dziecko czuje się niekomfortowo, może być konieczna operacja.
Dowiedz się więcej na temat przepukliny pępkowej u niemowląt w artykule Przepuklina pępkowa - dziecko.
Przepuklina pępkowa: badania i diagnoza
Najlepszym sposobem zdiagnozowania przepukliny pępkowej jest zbadanie pacjenta w pozycji leżącej. Zwykle dobrze wyczuwa występ i otwieranie się złamania. W 95 procentach przypadków przepuklina pępkowa jest wyraźnie widoczna z zewnątrz. Lekarz próbuje też wepchnąć worek przepuklinowy z powrotem do jamy brzusznej (aby go zmniejszyć). Zwykle jest to możliwe bez żadnych problemów. Jeśli nie (przepuklina pępkowa, której nie można zmienić), może to być sygnałem alarmowym, że narządy jamy brzusznej wystają i mogą zostać zablokowane w sposób zagrażający życiu. Lekarz może ustalić, czy rzeczywiście istnieje unieruchomienie, za pomocą badania ultrasonograficznego.
Odróżnienie od innych obrazów klinicznych
Wybrzuszenie w okolicy pępka nie zawsze musi być przepukliną pępkową. Czasami jest to tłuszczak. To jest łagodny guz tłuszczowy. Rzekome objawy przepukliny pępkowej, takie jak ból brzucha, mogą również okazać się objawami innej choroby, na przykład chorób zapalnych jelit, takich jak zapalenie jelit, jelita drażliwego jelita drażliwego) lub niedrożności jelit. Czasami za nim kryje się również inny rodzaj złamania niż przepuklina pępkowa. Może to być przepuklina nadbrzusza (pęknięcie ściany brzucha między pępkiem a mostkiem) lub przepuklina okołopępkowa. Ta ostatnia to przerwa przy pępku.
Przepuklina pępkowa: profilaktyka
Wszystko, co osłabia obszar pępka, może zwiększać ryzyko złamania. Na przykład w ramach profilaktyki należy unikać nadwagi lub lat ciężkiej fizycznej pracy. Podczas podnoszenia ciężkich ładunków należy uważać, aby nie obciążać zbytnio brzucha. Poprzez ukierunkowane ćwiczenia można dodatkowo wzmocnić mięśnie brzucha i tułowia, a tym samym zmniejszyć ryzyko wystąpienia przepukliny pępkowej.
Tagi.: oczy domowe środki zaradcze pragnienie posiadania dzieci
