Ceftriakson

Wszystkie treści są sprawdzane przez dziennikarzy medycznych.

Ceftriakson to silny antybiotyk należący do grupy cefalosporyn. Działa przeciwko wielu różnym bakteriom i dlatego jest stosowany w różnych infekcjach bakteryjnych, takich jak posocznica („zatrucie krwi”) i zapalenie opon mózgowych (zapalenie opon mózgowych). Tutaj możesz przeczytać wszystko, co musisz wiedzieć o efektach, stosowaniu i częstych skutkach ubocznych ceftriaksonu.

Tak działa ceftriakson

Ceftriakson to środek przeciwbakteryjny z grupy cefalosporyn. Hamuje syntezę ściany komórkowej bakterii, przez co zarazki giną (działanie bakteriobójcze).

Antybiotyk działa głównie przeciwko tak zwanym patogenom Gram-ujemnym, ale także przeciwko drobnoustrojom Gram-dodatnim i dlatego jest również stosowany w zakażeniach mieszanych. Klasyfikacja bakterii na Gram-ujemne i Gram-dodatnie opiera się na różnych reakcjach barwienia w laboratorium: W przypadku określonej metody barwienia bakterie Gram-ujemne przyjmują kolor czerwony, a bakterie Gram-dodatnie przyjmują kolor niebieski. Przyczyna leży w różnych strukturach komórkowych.

Wychwyt, rozkład i wydalanie ceftriaksonu

Ceftriakson jest zwykle podawany we wlewie bezpośrednio do krwiobiegu, ponieważ trudno go wchłonąć z jelita. Wiąże się odwracalnie z białkami osocza we krwi i jest rozprowadzany po całym organizmie. Około 60 procent antybiotyku jest wydalane z moczem, a 40 procent z żółcią wraz ze stolcem. Sześć do ośmiu godzin po spożyciu (12,5 godziny dla osób starszych), połowa substancji czynnej opuściła organizm (okres półtrwania).

Kiedy stosuje się ceftriakson?

Ceftriakson stosuje się w:

ciężkie infekcje gardła, nosa, uszu i dróg oddechowych
Infekcje nerek i dolnych dróg moczowych
Infekcje kości i stawów
Borelioza

W ten sposób stosuje się ceftriakson

Ceftriakson jest zwykle stosowany w postaci roztworu do infuzji. Substancja czynna nadaje się do bezpośredniego podawania do krwiobiegu (dożylnie) lub do mięśnia (domięśniowo).

Dawkowanie ustala lekarz w zależności od rodzaju i ciężkości choroby oraz wieku pacjenta. Jeśli nerki są słabe, może być konieczne zmniejszenie dawki. Czas stosowania określa również lekarz.

Jakie są skutki uboczne ceftriaksonu?

Najczęstsze działania niepożądane ceftriaksonu to wytrącanie się soli wapniowych ceftriaksonu w woreczku żółciowym u dzieci oraz kamienie żółciowe u dzieci.

Często pacjenci reagują na antybiotyk wysypką. Czasami występuje również swędzenie i pokrzywka (pokrzywka).

Możliwe są również poważne wysypki skórne / reakcje skórne, które mogą zagrażać życiu (częstość nieznana). Dlatego natychmiast poinformuj lekarza w następujących przypadkach:

ciężka, szybko rozwijająca się wysypka z pęcherzami lub „łuszczeniem się” skóry i prawdopodobnie pęcherzami w jamie ustnej (objawy zespołu Stevensa-Johnsona, w skrócie: SJS i toksyczno-rozpływna martwica naskórka, w skrócie: TEN)
jeśli wystąpi jeden lub więcej z następujących objawów: rozległa wysypka, wysoka gorączka, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, zwiększenie liczby granulocytów eozynofilowych (eozynofilia), powiększenie węzłów chłonnych i zajęcie innych narządów (objawy tzw. wykwitów polekowych z eozynofilią i objawy ogólnoustrojowe , również DRESS lub zespół nadwrażliwości zwany zespołem)

U pacjentów z zakażeniem krętkiem (takim jak borelioza z Lyme) krótko po rozpoczęciu leczenia ceftriaksonem może wystąpić tak zwana reakcja Jarischa-Herxheimera: pojawia się wysypka, gorączka, dreszcze, ból głowy i ból mięśni. Poinformuj swojego lekarza, jeśli wystąpią takie objawy. Objawy można leczyć objawowo. Jednak zwykle nie trzeba odstawiać antybiotyku.

Jeśli antybiotyk zostanie wstrzyknięty do mięśnia, miejsce wstrzyknięcia może być później bolesne, a tkanka może stwardnieć.

Po podaniu dożylnym może wystąpić podrażnienie zapalne ściany żyły aż do zapalenia żył powierzchownych z tworzeniem się skrzepów (zakrzepowe zapalenie żył). Miejsce wstrzyknięcia może być bolesne. Jeśli antybiotyk zostanie wstrzyknięty zbyt szybko, mogą wystąpić reakcje nietolerancji, takie jak uczucie gorąca i nudności.

Co należy wziąć pod uwagę podczas stosowania ceftriaksonu?

Ceftriaksonu nie należy stosować w następujących przypadkach:

Nadwrażliwość na ceftriakson, inną cefalosporynę lub jakikolwiek inny składnik danego leku
znana ciężka nadwrażliwość na antybiotyk beta-laktamowy (penicyliny, cefalosporyny itp.)
Wcześniaki (<41 tygodnia ciąży i życia)
Noworodki urodzone o czasie do 28. dnia życia z podwyższonym poziomem bilirubiny we krwi (hiperbilirubinemia), żółtaczką, obniżonym poziomem albumin we krwi (hipoalbuminemia) lub patologiczną kwasicą organizmu (kwasica)
Noworodki urodzone o czasie do 28. dnia życia leczone wlewami zawierającymi wapń

Niektóre leki mogą wchodzić w interakcje z ceftriaksonem. Może to sprawić, że antybiotyk lub inny lek będzie silniejszy lub słabszy. Może również zwiększać ryzyko wystąpienia skutków ubocznych. Kilka przykładów: Antybiotyk może osłabiać skuteczność hormonalnych środków antykoncepcyjnych (takich jak pigułka). Jednoczesne stosowanie antybiotyków aminoglikozydowych zwiększa ryzyko uszkodzenia słuchu i nerek.

okres ciąży i karmienia piersią

W razie potrzeby antybiotyk można stosować również w okresie ciąży i karmienia piersią.