Glinka octowa

Lisa Vogel studiowała dziennikarstwo wydziałowe ze szczególnym uwzględnieniem medycyny i nauk biologicznych na Uniwersytecie Ansbach i pogłębiła swoją wiedzę dziennikarską, uzyskując tytuł magistra informacji i komunikacji multimedialnej. Następnie odbył się staż w redakcji Od września 2020 pisze jako niezależna dziennikarka dla

Więcej postów Lisy Vogel Wszystkie treści są sprawdzane przez dziennikarzy medycznych.

Tlenek glinu kwasu octowego (dioctan glinu) to sól glinowa kwasu octowego. Stosuje się go zewnętrznie przy tępych urazach, takich jak stłuczenia, ukąszenia owadów i oparzenia słoneczne, jako okład (okład) lub kompres. Ponadto uważa się, że glinka z kwasu octowego jest pomocna w stanach zapalnych stawów. Przeczytaj wszystko, co musisz wiedzieć o używaniu gliny!

Tak działa glinka z kwasem octowym

Chłodzące, dezynfekujące i ściągające (ściągające) - eksperci potwierdzają takie działanie glinki kwasu octowego. Dlatego glinkę stosuje się zewnętrznie jako okład lub kompres przy urazach takich jak stłuczenia czy stłuczenia, bóle stawów lub w celu zmniejszenia obrzęku w przypadku ukąszeń owadów.

Skuteczność kompresów (okładów) i kompresów nie została jeszcze naukowo zbadana. Większość rekomendacji dotyczy więc obserwacji długoterminowych, a nie twardych danych.

Glinka z kwasu octowego: obszary zastosowania

Ze względu na działanie chłodzące, ściągające i odkażające, okłady lub okłady z glinki z kwasu octowego są szczególnie polecane przy następujących dolegliwościach:

• Ukąszenia owadów
• oparzenie słoneczne
• Siniaki
• Skręcenia
• Szczepy
• Zapalenie stawów

Glinka kwasu octowego: zastosowanie

Glinkę kwasu octowego stosuje się najczęściej jako gotowy roztwór (z apteki). Rozcieńczony wodą służy do robienia okładów lub kompresów. Glinka kwasu octowego jest również dostępna, na przykład w postaci maści. Dokładne informacje na temat stosowania takich preparatów można uzyskać z ulotki dołączonej do opakowania lub od lekarza lub farmaceuty.

Dodatkowo możesz użyć glinki z kwasu octowego w postaci świeżo zmieszanej pasty. Wykonany jest ze sproszkowanej gliny, proszku ceramicznego i wody. Ale robi się to głównie z pacjentami zwierzęcymi (takimi jak konie), czyli w weterynarii.

Glinka octowa jako domowe lekarstwo

W przeszłości glinka z kwasu octowego była często używana jako środek domowy w postaci okładów lub kompresów. Zwłaszcza przy ukąszeniach owadów, oparzeniach słonecznych i stłuczeniach, zwichnięciach lub zapaleniu stawów, pomocne może być domowe lekarstwo w postaci kompresu lub kompresu.

Jeśli chcesz zrobić okład z glinki z kwasu octowego, będziesz potrzebować:

• Glinka z kwasu octowego (dostępna głównie w postaci roztworu)
• Tkanina wewnętrzna (np. z bawełny lub lnu)
• Tkanina pośrednia (z bawełny, lnu lub ręcznika frotte)
• Tkanina zewnętrzna (wełna, frotte lub molton)
• Materiał mocujący (np. gips, bandaż z gazy)

Do kompresu z glinką kwasu octowego potrzebny jest kompres zamiast tkaniny wewnętrznej, pośredniej i zewnętrznej. Jest to chłonna poduszka z tkaniny, zwykle prostokątna, wykonana z gazy, włókniny lub podobnego materiału.

Domowe środki zaradcze mają swoje granice. Jeżeli objawy utrzymują się przez dłuższy czas i pomimo leczenia nie ustępują lub nie ustępują, należy zawsze skonsultować się z lekarzem.

Jakie są skutki uboczne glinki kwasu octowego?

Ze względu na różny skład preparatów nie można jednoznacznie określić skutków ubocznych.

W celu uzyskania dalszych przeciwwskazań i ostrzeżeń prosimy o zapoznanie się z ulotką dołączoną do opakowania preparatu z glinką i kwasem octowym oraz o kontakt z lekarzem lub farmaceutą.

Co należy wziąć pod uwagę przy stosowaniu glinki z kwasu octowego?

Gliny z kwasem octowym nie wolno nakładać na otwarte rany.

Stosowanie glinki kwasu octowego może wywołać reakcję alergiczną skóry. Przed pierwszym użyciem należy sprawdzić tolerancję na niewielkim obszarze skóry na przedramieniu.

Jak uzyskać glinkę z kwasem octowym?

Glinka z kwasem octowym i produkty z tym składnikiem aktywnym są dostępne bez recepty w aptekach, a także w sklepach ze zdrową żywnością i dobrze zaopatrzonych drogeriach.

fabuła

Pomysł leczenia chorób za pomocą okładów lub podpasek jest stosunkowo stary. Już 4500 pne Ch.. Pierwsze kąpiele potowe odbywały się w dziurach w ziemi, jaskiniach czy namiotach. Starożytni Egipcjanie używali gorącego błota Nilu jako okładu. Hipokrates szczegółowo opisał działanie gorących okładów i pary. Rzymski lekarz Pliniusz wykorzystywał gorące źródlane błoto do przewlekłych zmian zapalnych. W XIX wieku dr. Emanuel Felke założył sanatorium, w którym częścią programu były głównie okłady z gliny. Człowieka tego nazywano więc także „glinianym pastorem”.

Tagi.:  czasopismo Dziecko Dziecko zęby