Meloksykam

Benjamin Clanner-Engelshofen jest niezależnym pisarzem w dziale medycznym Studiował biochemię i farmację w Monachium i Cambridge/Boston (USA) i wcześnie zauważył, że szczególnie podobało mu się połączenie medycyny i nauki. Dlatego zaczął studiować medycynę człowieka.

Więcej o ekspertach Wszystkie treści są sprawdzane przez dziennikarzy medycznych.

Substancja czynna meloksykam jest środkiem przeciwbólowym i przeciwzapalnym z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ). Podobnie jak inne NLPZ zapobiega wytwarzaniu zapalnych hormonów tkankowych. Ze względu na bardziej ukierunkowane działanie powinien mieć mniej skutków ubocznych niż inne NLPZ, takie jak kwas acetylosalicylowy (ASA), ibuprofen czy diklofenak. Przeczytaj więcej o meloksykamie tutaj.

Tak działa meloksykam

Substancja czynna meloksykam hamuje enzym cyklooksygenazę (COX), który jest ważny dla tworzenia prostaglandyn. Są to hormony tkankowe, które pełnią szeroki zakres funkcji. Enzym COX jest dostępny w dwóch podformach (cyklooksygenaza-1 i -2):

COX-1 znajduje się w wielu tkankach ludzkiego ciała. Bierze udział w tworzeniu prostaglandyn, które przede wszystkim kontrolują procesy zachodzące w organizmie, takie jak tworzenie kwasu żołądkowego czy przepływ krwi do nerek.

W przeciwieństwie do tego COX-2 jest specyficznie tworzony w tkankach objętych stanem zapalnym i uszkodzonych, tak że powstaje tam więcej prostaglandyn jako przekaźników stanu zapalnego. Oznacza to, że prostaglandyny promują tutaj stan zapalny, dzięki czemu uszkodzona tkanka jest dobrze ukrwiona, a układ odpornościowy może we wczesnym stadium dotrzeć do wszelkich atakujących patogenów.

NLPZ hamują enzym COX, przy czym faktycznym celem jest COX-2. Starsi przedstawiciele tacy jak kwas acetylosalicylowy/ASA nie wykazują działania selektywnego, tj. hamują zarówno COX-2, jak i COX-1 – z odpowiednimi skutkami ubocznymi. Z drugiej strony meloksykam należy do grupy nowszych NLPZ, które selektywnie hamują tylko COX-2. Mają zatem mniej skutków ubocznych niż nieselektywne NLPZ. Kolejną zaletą jest ich zwykle dłuższy czas działania w organizmie.

Wchłanianie, rozkład i wydalanie meloksykamu

Po przyjęciu doustnym meloksykamu składnik aktywny dostaje się do jelit, gdzie jest wchłaniany do krwi. Maksymalne poziomy we krwi osiągane są po dwóch do sześciu godzinach. Po rozbiciu substancji czynnej w wątrobie jest ona wydalana w mniej więcej równych częściach z kałem i moczem. Około 13 do 25 godzin po zażyciu meloksykamu połowa produktów rozpadu jest wydalana.

Kiedy stosuje się meloksykam?

Substancja czynna meloksykam jest zatwierdzona dla:

• krótkotrwałe leczenie bólu związanego z chorobą zwyrodnieniową stawów po przeciążeniu

Tak używa się meloksykamu

Lek przeciwbólowy i lek przeciwzapalny meloksykam przyjmuje się raz dziennie w postaci tabletki. Należy zawsze przyjmować mniej więcej w tym samym czasie, aby poziom we krwi pozostał stały. W zależności od ciężkości choroby i bólu, od 7,5 do 15 miligramów meloksykamu należy popić szklanką wody podczas posiłku. Nie wolno przekraczać maksymalnej dawki 15 miligramów dziennie.

Jakie są skutki uboczne meloksykamu?

Typowymi skutkami ubocznymi meloksykamu są niestrawność, nudności, wymioty, ból brzucha, zaparcia, wzdęcia i biegunka u ponad dziesięciu procent leczonych. Rzadziej występują również bóle głowy.

Skutki uboczne meloksykamu to anemia, reakcje alergiczne (wysypka ze swędzeniem i zaczerwienieniem), zawroty głowy, senność, podwyższone ciśnienie krwi, zaczerwienienie skóry z uczuciem gorąca i dysfunkcja wątroby.

Co należy wziąć pod uwagę podczas przyjmowania meloksykamu?

Niesteroidowego leku przeciwzapalnego, meloksykamu, nie należy przyjmować z innymi NLPZ, ponieważ mogą nasilać się typowe dla NLPZ działania niepożądane na przewód pokarmowy i nerki.

Jednoczesne stosowanie kortyzonu i antykoagulantów (takich jak fenprokumon, warfaryna) może również nasilać działania niepożądane meloksykamu i prowadzić do krwawienia z przewodu pokarmowego.

Przyjmowanie meloksykamu jednocześnie z lekami na nadciśnienie, takimi jak inhibitory ACE, tabletki moczopędne (diuretyki) i sartany może spowodować pogorszenie funkcji nerek. Dlatego pacjenci powinni być monitorowani przez lekarza na początku leczenia. Przykładami takich aktywnych składników są:

• Inhibitory ACE: kaptopril, ramipryl, enalapril itp.
• Sartany: kandesartan, eprosartan, walsartan itp.

Meloksykam zmniejsza przepływ krwi do nerek. Może to wpływać na eliminację innych substancji czynnych. Może to stać się krytyczne w przypadku składników aktywnych, których poziom we krwi musi być precyzyjnie dostosowany. W rezultacie mogą gromadzić się w organizmie i osiągać toksyczne poziomy we krwi. Dotyczy to litu – stosowanego w chorobach psychicznych – oraz metotreksatu (MTX), który jest stosowany w chorobach nowotworowych i autoimmunologicznych.

Kobiety w ciąży nie powinny przyjmować meloksykamu. W przeciwnym razie może dojść do poważnych uszkodzeń dziecka, zwłaszcza w ostatnim trymestrze ciąży. Ponieważ składnik aktywny przenika również do mleka matki, kobiety karmiące piersią powinny lepiej zaprzestać karmienia piersią przed jego przyjęciem, aby nie zagrażać dziecku.

Meloksykamu nie należy stosować u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat ani u pacjentów w podeszłym wieku (powyżej 65 lat) z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek. Pacjenci w podeszłym wieku z prawidłową czynnością nerek mogą przyjmować meloksykam, ale może być konieczne dostosowanie dawki.

Jak zdobyć leki za pomocą meloksykamu

Lek przeciwzapalny meloksykam wymaga recepty w każdej dawce i wielkości opakowania.

Od jak dawna znany jest meloksykam?

Substancja czynna z grupy oksykamów została opracowana przez firmę farmaceutyczną Boehringer-Ingelheim. W przeciwieństwie do innych oksykamów, które – jeśli w ogóle – działają tylko w niewielkim stopniu selektywnie, meloksykam jest selektywny wobec COX-2, zwłaszcza w małych dawkach. Od momentu zatwierdzenia w Niemczech w 1996 roku był opatentowany do 2005 roku. Od tego czasu na rynku pojawiły się różne leki generyczne z aktywnym składnikiem meloksykamem.

Tagi.:  spać wywiad ciąża poród