Rak prostaty: warto czekać
Luise Heine jest redaktorem w od 2012 roku. Wykwalifikowany biolog studiował w Ratyzbonie i Brisbane (Australia) i zdobywał doświadczenie jako dziennikarz w telewizji, w Ratgeber-Verlag iw magazynie drukowanym. Oprócz pracy w pisze także dla dzieci, na przykład dla Stuttgarter Kinderzeitung, i prowadzi własny blog śniadaniowy „Kuchen zum Frühstück”.
Więcej postów Luise Heine Wszystkie treści są sprawdzane przez dziennikarzy medycznych.MonachiumTerapia nowotworowa jest bardzo stresująca dla ciała i umysłu. U niektórych pacjentów ze zlokalizowanym rakiem prostaty konieczne jest zatem czekanie i obserwacja. Według amerykańskiego badania w wielu przypadkach warto.
Wczesny rak prostaty jest często przypadkowym odkryciem. Lokalnie ograniczone guzy, które nie wyrosły poza prostatę ani nie rozprzestrzeniły się na inne narządy, są ledwo zauważalne. W konfrontacji z diagnozą wolno rozwijającego się nowotworu, mężczyźni stają przed trudnym wyborem opcji leczenia: operacja, naświetlanie lub oczekiwanie pod ścisłym nadzorem lekarskim. Nawet jeśli tylko dwie pierwsze opcje oferują uzdrowienie, czekanie również może się opłacić.
Żaden z nich nie zmarł na raka prostaty
Był to wynik badania obserwacyjnego przeprowadzonego przez dr. Mark Preston i współpracownicy z Brigham and Women’s Hospital w Bostonie. Naukowcy przeanalizowali dane od ponad 460 mężczyzn, u których w latach 1997-2009 zdiagnozowano raka prostaty. Ich średni wiek wynosił 68,1 lat. Mężczyźni postanowili poczekać z regularnymi wizytami kontrolnymi, „aktywną inwigilacją”.
Dla wielu był to właściwy wybór: po pięciu latach 77 proc. z nich nadal nie miało pilnej potrzeby działania. A po dziesięciu latach nadal u 62 procent guz urósł tak mało, że nie wymagało to żadnej terapii. Niezależnie od tego, czy był leczony, czy nieleczony, żaden z uczestników badania nie upadł na raka podczas dziesięcioletniego okresu badania.
Najczęstszy nowotwór u mężczyzn
Rak prostaty jest najczęstszym nowotworem u mężczyzn. Według Instytutu Roberta Kocha każdego roku w Niemczech około 63 500 mężczyzn zapada na raka prostaty. Średni wiek zachorowania to około 70 lat. Im wcześniej zostanie wykryty rak prostaty, tym lepiej można go leczyć. Istnieje jednak również ryzyko wystąpienia ewentualnych skutków ubocznych, takich jak zaburzenia erekcji lub nietrzymanie moczu podczas operacji.
Skuteczność operacji lub radioterapii zależy również od tego, czy pacjent cierpi na inne choroby. Taki był wynik badania przeprowadzonego przez Uniwersytet Kalifornijski w zeszłym roku. Wykazano, że z jednej z tych terapii szczególnie korzystają prawie zdrowi mężczyźni.
Niemieccy badacze chcą również wyjaśnić, która terapia szybko lub wolno rosnących guzów jest najbardziej korzystna lub szkodliwa dla pacjenta. W tym celu w 2012 r. uruchomiono tak zwane badanie PREFERE, w którym mogą brać udział osoby dotknięte chorobą w Niemczech.
Źródło: Mark A. Preston i in. Aktywny nadzór nad rakiem prostaty niskiego ryzyka: potrzeba interwencji i przeżycie po 10 latach; Urologic Onkologia: Seminaria i oryginalne badania; S1078-143900194-5 (czerwiec 2015)
