wypadanie dysku

Martina Feichter studiowała biologię w aptece przedmiotowej w Innsbrucku, a także zanurzyła się w świecie roślin leczniczych. Stamtąd nie było daleko do innych tematów medycznych, które do dziś urzekają ją. Szkoliła się jako dziennikarka w Akademii Axel Springer w Hamburgu, a od 2007 roku pracuje dla - najpierw jako redaktor, a od 2012 jako niezależny pisarz.

Więcej o ekspertach Wszystkie treści są sprawdzane przez dziennikarzy medycznych.

Przepuklina dysku (wypadanie dysku, wypadanie dysku) występuje najczęściej u osób w wieku od 30 do 50 lat. Często nie powoduje dyskomfortu. Ale może również powodować silny ból pleców, zaburzenia czucia, a nawet paraliż - wtedy ważne jest szybkie działanie. Przeczytaj wszystko o objawach, badaniach i leczeniu przepukliny dysku tutaj!

Kody ICD dla tej choroby: Kody ICD to uznane na całym świecie kody diagnoz medycznych. Można je znaleźć np. w pismach lekarskich czy na zaświadczeniach o niezdolności do pracy. G55M50M51

Przepuklina dysku: krótki przegląd

Możliwe objawy: w zależności od wzrostu i rozległości zdarzenia, np. ból pleców, który może promieniować do nogi lub ręki, zaburzenia czucia (mrowienie, drętwienie) lub paraliż w danej nodze lub ramieniu, opróżnianie pęcherza i jelit zaburzenia
Przyczyny: zużycie głównie związane z wiekiem i stresem, a także brak ruchu i otyłość; rzadziej urazy, wrodzone niewspółosiowości kręgosłupa czy wrodzone osłabienie tkanki łącznej
Badania: badanie fizykalne i neurologiczne, tomografia komputerowa (CT), rezonans magnetyczny (MRT), elektromiografia (EMG), elektroneurografia (ENG), badania laboratoryjne
Leczenie: środki zachowawcze (takie jak lekkie lub umiarkowane ćwiczenia, sport, ćwiczenia relaksacyjne, stosowanie ciepła, leki), chirurgia
Rokowanie: Objawy zwykle ustępują same lub przy pomocy leczenia zachowawczego; Operacja nie zawsze kończy się powodzeniem, możliwe są również powikłania i nawroty

Przepuklina dysku: objawy

U niektórych pacjentów przepuklina dysku wywołuje objawy, takie jak ból, mrowienie lub mrowienie w rękach lub nogach, drętwienie, a nawet paraliż kończyn. Powodem dolegliwości jest to, że wewnętrzny rdzeń krążka międzykręgowego wystaje i naciska na nerwy w kanale kręgowym.

Segmenty kręgosłupa

Kręgosłup składa się z siedmiu kręgów szyjnych, dwunastu kręgów piersiowych, pięciu kręgów lędźwiowych oraz kości krzyżowej i ogonowej.

Objawy nie zawsze się pojawiają

Nie każda przepuklina dysku wywołuje objawy takie jak ból czy paraliż. Często jest wtedy odkrywany tylko przypadkowo podczas śledztwa.

Jeśli przepuklina krążka powoduje objawy, oznacza to, że wypadnięty krążek naciska na poszczególne korzenie nerwowe, rdzeń kręgowy lub wiązkę włókien nerwowych w odcinku lędźwiowym kręgosłupa (ogon koński = ogon konia).

Anatomia przepukliny dysku

W przypadku przepukliny krążka międzykręgowego wyślizgnięty krążek naciska na nerwy (nerwy rdzeniowe) wywodzące się z rdzenia kręgowego i może powodować dyskomfort.

Objawy przepukliny dysku po przyłożeniu nacisku na korzenie nerwowe

Objawy przepukliny dysku po ucisku na korzeń nerwu zależą od wysokości, na jakiej znajduje się zajęty korzeń nerwu - w odcinku lędźwiowym, piersiowym lub szyjnym kręgosłupie.

Przepuklina dysku - kręgosłup lędźwiowy:

Objawy przepukliny krążka prawie zawsze zaczynają się w odcinku lędźwiowym kręgosłupa, ponieważ ciężar ciała wywiera szczególnie silny nacisk na kręgi i krążki międzykręgowe. Lekarze mówią o przepuklinie krążka lędźwiowego lub „przepuklinach krążka lędźwiowego”. Objawy zwykle wynikają z przepukliny krążków między 4. a 5. kręgiem lędźwiowym (L4 / L5) lub między 5. kręgiem lędźwiowym a 1. kręgiem ogonowym (L5/S1).

Nacisk na korzenie nerwowe w odcinku lędźwiowym kręgosłupa czasami powoduje silny ból w dolnej części pleców, który może promieniować do nogi (wzdłuż obszaru zaopatrzenia danego korzenia nerwowego). Możliwe są również deficyty neurologiczne, takie jak zaburzenia czucia (mrowienie, drętwienie, mrowienie) oraz paraliż w tym obszarze.

Jest to szczególnie nieprzyjemne, gdy nerw kulszowy jest dotknięty przepukliną dysku lędźwiowego. To najgrubszy nerw w ciele.Składa się z czwartego i piątego korzenia nerwowego kręgosłupa lędźwiowego oraz dwóch pierwszych korzeni nerwowych kości krzyżowej. Ból spowodowany uszczypnięciem jest często opisywany przez pacjentów jako przeszywający lub elektryzujący. Biegną od pośladków przez tył uda aż do stopy. Objawy często nasilają się przy kaszlu, kichaniu lub poruszaniu się. Lekarze nazywają ten objaw rwą kulszową.

Przepuklina dysku - kręgosłup szyjny:

Czasami w okolicy szyjnej występuje przepuklina krążka szyjnego (przepuklina krążka szyjnego lub przepuklina krążka szyjnego kręgosłupa). Korzystnie wpływa na krążek międzykręgowy między piątym a szóstym lub szóstym a siódmym kręgiem szyjnym. Lekarze używają w tym celu skrótów HWK 5/6 lub HWK 6/7.

Objawy przepukliny dysku w okolicy szyjnej mogą obejmować ból promieniujący do ramienia. Możliwymi objawami są również parestezje (parestezje) i objawy niedoboru (porażenie mięśni) w obszarze, w którym zaatakowany korzeń nerwu rozprzestrzenia się.

Przepuklina dysku - kręgosłup piersiowy:

Przepuklina krążka jest niezwykle rzadka w odcinku piersiowym kręgosłupa. Diagnoza tutaj to „przepuklina krążka piersiowego” (lub w skrócie: „przepuklina kręgosłupa piersiowego krążka piersiowego”). Objawami mogą być bóle pleców, które w większości ograniczają się do dotkniętej chorobą części kręgosłupa. Ból rzadko promieniuje do obszaru zaopatrzenia uciskanego nerwu.

Objawy poślizgnięcia dysku po przyłożeniu nacisku na rdzeń kręgowy

Rdzeń kręgowy rozciąga się od pnia mózgu do pierwszego lub drugiego kręgu lędźwiowego. Jeśli przepuklina krążka uciska rdzeń kręgowy, może wystąpić silny ból w nodze lub ramieniu, a także zaburzenia czucia (mrowienie, drętwienie). Narastające osłabienie obu rąk i/lub nóg to również możliwe konsekwencje przepukliny krążka międzykręgowego. Oznakami ucisku przepukliny krążka na rdzeń kręgowy mogą być również zaburzenia czynnościowe mięśni zwieraczy pęcherza moczowego i jelit. Towarzyszy im drętwienie w okolicy odbytu i narządów płciowych i są uważane za stan nagły - pacjent musi być natychmiast hospitalizowany!

Objawy ześlizgniętego dysku po przyłożeniu nacisku na ogon konia

Rdzeń kręgowy ciągnie się na dolnym końcu w wiązkę włókien nerwowych, ogon konia (ogon koński). Rozciąga się do sacrum, przedłużenia kręgosłupa.

Nacisk na ogon konia (zespół ogona końskiego) może powodować problemy z oddawaniem moczu i wypróżnianiem. Ponadto osoby dotknięte chorobą nie mają już czucia w okolicy odbytu i narządów płciowych lub po wewnętrznej stronie ud. Czasami nawet nogi są sparaliżowane. Jeśli masz takie objawy, musisz natychmiast udać się do szpitala!

Podejrzewane objawy przepukliny dysku

Przepuklina dysku nie zawsze wywołuje objawy, takie jak ból pleców - nawet jeśli zdjęcie rentgenowskie pokazuje incydent. Niekiedy napięcie, zmiany w kręgosłupie (np. z powodu zużycia, stanów zapalnych) czy choroby neurologiczne są przyczyną rzekomych objawów przepukliny dysku. Ból w nodze również nie jest wyraźną oznaką – wypadnięcie krążka z uciskiem na korzeń nerwu to tylko jedno z kilku możliwych wyjaśnień. Czasami dochodzi do zablokowania stawu między kością krzyżową a miednicą (blokada stawu krzyżowo-biodrowego). W większości przypadków ból nóg w bólu pleców nie może być przypisany do korzenia nerwowego.

Przepuklina dysku - ukierunkowany ruch może temu zapobiec

Trzy pytania do

Dr. med. Sama Ismaila,
Specjalista neurochirurgii
1
Ból pleców niekoniecznie jest oznaką problemów z dyskiem. Jakie są objawy przepukliny dysku?

Dr. med. Samer Ismail
W rzeczywistości około 60 procent populacji cierpi na ból pleców bez przepukliny dysku. Jeśli jednak ból promieniuje do nogi, osoby dotknięte chorobą powinny udać się do lekarza. Zaburzenia czucia, takie jak mrowienie lub drętwienie, są często typowe dla przepukliny krążka międzykręgowego.
2
Co pomaga w przypadku przepukliny dysku?

Dr. med. Samer Ismail
Oczywiście zależy to od tego, jak poważne jest uszkodzenie i czy przepuklina dysku jest ostra. W dłuższej perspektywie szczególnie ważny jest ukierunkowany ruch: ćwiczenia rozciągające i rozciągające, trening izometryczny z budowaniem mięśni głębokich, ćwiczenia stabilizujące, a następnie budowanie mięśni na urządzeniu. Operacja ma sens tylko wtedy, gdy występują oznaki paraliżu i / lub silnego bólu, który utrzymuje się dłużej niż sześć miesięcy.
3
Jak mogę zapobiec przepukliny krążka?

Dr. med. Samer Ismail
Ważne jest, aby podjąć działania, zanim pojawią się objawy. Pomocne jest wzmocnienie prostowników pleców. Tworzą najgłębszą z trzech warstw mięśni grzbietu i stabilizują kręgosłup. Zamiast ciężkich ciężarów, do budowania mięśni lepiej użyć wyciągów linowych, Theraband lub własnego ciężaru. I obejdź się bez sportów z monotonnymi sekwencjami ruchu, takimi jak golf lub podnoszenie ciężarów.
Dr. med. Sama Ismaila,
Specjalista neurochirurgii
Kierownik Centrum Kręgosłupa Monachium Wschód i główny lekarz tamtejszego Centrum Neurochirurgii, specjalizujący się w małoinwazyjnych technikach chirurgicznych kręgosłupa, protetyce krążka międzykręgowego oraz stabilizacji i korekcji kręgosłupa

Przepuklina dysku: badania i diagnostyka

Jeśli masz niejasny ból pleców, pierwszą rzeczą, którą powinieneś zobaczyć, jest lekarz rodzinny. Jeśli podejrzewasz przepuklinę dysku, może skierować Cię do specjalisty. Może to być neurolog, neurochirurg lub ortopeda.

W celu ustalenia przepukliny krążka zwykle wystarczy przesłuchanie pacjenta (wywiad) oraz dokładne badanie fizykalne i neurologiczne. Procedury obrazowania (takie jak MRI) są konieczne tylko w niektórych przypadkach.

Rozmowa lekarz-pacjent

Aby wyjaśnić podejrzenie przepukliny krążka, lekarz najpierw zbiera historię medyczną pacjenta (wywiad). Na przykład pyta:

Jakie masz skargi? Gdzie dokładnie one występują?
Jak długo istnieją objawy i co je wywołało?
Czy ból nasila się, gdy na przykład kaszlesz, kichasz lub poruszasz się?
Czy masz problemy z oddawaniem moczu lub wypróżnianiem?

Informacje te pomagają lekarzowi określić przyczynę objawów i oszacować, z którego punktu kręgosłupa mogą one pochodzić.

Badanie fizykalne i neurologiczne

Kolejnym krokiem są badania fizykalne i neurologiczne. Lekarz przeprowadza badania dotykowe, klepiące i uciskowe w okolicy kręgosłupa i mięśni pleców w celu wykrycia nieprawidłowości lub punktów bólowych. Sprawdza również zakres ruchu kręgosłupa. Badana jest również siła mięśni, czucie w dotkniętych ramionach lub nogach oraz odruchy. Rodzaj i umiejscowienie objawów często dają lekarzowi wskazanie wysokości kręgosłupa, na której występuje przepuklina krążka międzykręgowego.

Procedury obrazowania

Tomografia komputerowa (CT) i rezonans magnetyczny (MRI) mogą uwidocznić przepuklinę dysku. Następnie lekarz rozpoznaje na przykład zakres incydentu i kierunek, w którym do niego doszło: W większości przypadków występuje przyśrodkowo-boczna przepuklina krążka międzykręgowego. W tym procesie wyłonione galaretowate jądro prześlizgnęło się między otworami międzykręgowymi a kanałem kręgowym.

Przepuklinę krążka bocznego można rozpoznać po tym, że galaretowate jądro przesunęło się na boki i pojawiło się w otworach międzykręgowych. Jeśli naciska na korzeń nerwowy dotkniętej strony, wynikają jednostronne skargi.

Przepuklina krążka przyśrodkowego jest mniej powszechna: galaretowata masa rdzenia krążka międzykręgowego pojawia się pośrodku do tyłu w kierunku kanału kręgowego (kanał kręgowy) i może naciskać bezpośrednio na rdzeń kręgowy.

Kiedy konieczne są badania obrazowe w przypadku przepukliny krążka?

CT lub MRI jest konieczne tylko wtedy, gdy konsultacja z lekarzem lub badanie fizykalne ujawniły klinicznie istotną przepuklinę krążka międzykręgowego. Dzieje się tak na przykład, gdy paraliż występuje w jednej lub obu nogach, czynność pęcherza moczowego lub jelit jest zaburzona lub ciężkie objawy utrzymują się przez tygodnie pomimo leczenia. MRI jest zwykle pierwszym wyborem.

Obrazowanie jest również potrzebne, jeśli ból pleców ma objawy sugerujące możliwy nowotwór (gorączka, nocne poty lub utrata masy ciała). W tych rzadkich przypadkach konieczna jest wizualizacja przestrzeni między rdzeniem kręgowym a workiem rdzeniowym (przestrzeń opon mózgowych) za pomocą kontrastowego środka rentgenowskiego (mielografia lub mielo-TK).

Normalne badanie rentgenowskie zwykle nie jest przydatne, jeśli podejrzewa się przepuklinę krążka międzykręgowego, ponieważ może pokazać tylko kości, ale nie struktury tkanek miękkich, takie jak krążki międzykręgowe i tkanka nerwowa.

Metody obrazowania nie zawsze są pomocne

Nawet jeśli w badaniu rezonansem magnetycznym lub tomografii komputerowej zostanie wykryty przepuklina krążka, nie musi to być przyczyną objawów, które skłoniły pacjenta do wizyty u lekarza. W wielu przypadkach przepuklina dysku przebiega bezobjawowo (bezobjawowo).

Ponadto badania obrazowe mogą pomóc w utrwaleniu bólu pacjenta. Ponieważ patrzenie na zdjęcie własnego kręgosłupa może oczywiście mieć negatywny wpływ psychologiczny, jak pokazują badania. Zwłaszcza w przypadku rozlanego bólu pleców bez objawów neurologicznych (takich jak zaburzenia czucia lub paraliż) należy najpierw poczekać. Badanie obrazowe jest wskazane tylko wtedy, gdy objawy nie ustępują po sześciu do ośmiu tygodniach.

Wnikliwe zdjęcia kręgosłupa

Tomografia komputerowa (CT) lub rezonans magnetyczny (MRI) służą do wyjaśnienia przepukliny krążka międzykręgowego.

Pomiar aktywności mięśni i nerwów

Jeśli paraliż lub zaburzenia sensoryczne wystąpią w rękach lub nogach i nie jest jasne, czy jest to bezpośredni wynik przepukliny krążka międzykręgowego, elektromiografia (EMG) lub elektroneurografia (ENG) mogą zapewnić pewność. W przypadku EMG lekarz prowadzący używa igły do pomiaru aktywności elektrycznej poszczególnych mięśni. W przypadku wątpliwości, ENG może ujawnić, które korzenie nerwowe są ściskane przez przepuklinę dysku lub czy występuje inna choroba nerwów, na przykład polineuropatia.

Testy laboratoryjne

W rzadkich przypadkach niektóre choroby zakaźne, takie jak borelioza lub półpasiec (półpasiec) mogą powodować objawy podobne do przepukliny krążka międzykręgowego. Jeśli obrazowanie nie daje żadnych wyników, lekarz może pobrać od pacjenta próbkę krwi i ewentualnie również próbkę płynu mózgowo-rdzeniowego. Próbki te są badane w laboratorium pod kątem czynników zakaźnych, takich jak wirusy Borrelia lub półpaśca.

Lekarz może również umówić się na oznaczenie ogólnych parametrów we krwi. Należą do nich wartości stanu zapalnego, takie jak liczba leukocytów i białko C-reaktywne (CRP). Są one ważne, na przykład, jeśli objawy mogą wynikać również z zapalenia krążka międzykręgowego i sąsiednich trzonów kręgów (zapalenie spondylodiscitis).

Przepuklina dysku: leczenie

Większość pacjentów interesuje przede wszystkim: „Co zrobić, jeśli jest przepuklina dysku?”. Odpowiedź na to zależy głównie od objawów. U ponad 90 proc. pacjentów wystarcza zachowawcze leczenie przepukliny dysku, czyli leczenie bez operacji. Jest to szczególnie ważne, jeśli przepuklina dysku powoduje ból lub lekkie osłabienie mięśni, ale nie ma innych/poważniejszych objawów.

Należą do nich paraliż i zaburzenia funkcji pęcherza moczowego lub odbytnicy. W takich przypadkach zwykle przeprowadza się operację. Można również rozważyć interwencję chirurgiczną, jeśli objawy utrzymują się pomimo leczenia zachowawczego przez co najmniej trzy miesiące.

Przepuklina dysku: leczenie bez operacji

W ramach zachowawczego leczenia przepukliny krążka międzykręgowego lekarz rzadko zaleca unieruchomienie lub leżenie w łóżku. Jednak w przypadku np. przepukliny krążka szyjnego konieczne może być unieruchomienie odcinka szyjnego kręgosłupa za pomocą kołnierza szyjnego. W przypadku silnego bólu z powodu przepukliny krążka międzykręgowego w odcinku lędźwiowym kręgosłupa, na krótki czas pomocne może być ułożenie schodkowe.

W większości przypadków konserwatywne leczenie przepukliny dysku obejmuje lekkie lub umiarkowane ćwiczenia. Zwykłe codzienne czynności są – o ile ból na to pozwala – wskazane. Wielu pacjentów korzysta również z fizjoterapii w ramach rehabilitacji ambulatoryjnej lub stacjonarnej. Na przykład terapeuta ćwiczy z pacjentem bezbolesne wzorce ruchowe i udziela wskazówek dotyczących codziennych czynności.

Również w dłuższej perspektywie regularne ćwiczenia są bardzo ważne w przypadku przepukliny krążka międzykręgowego: z jednej strony przełączanie między obciążaniem i odciążaniem krążków międzykręgowych sprzyja ich odżywieniu. Z drugiej strony aktywność fizyczna wzmacnia mięśnie rdzenia, co odciąża krążki międzykręgowe. Dlatego w przypadku wypadnięcia dysku zalecane są ćwiczenia wzmacniające mięśnie pleców i brzucha. Fizjoterapeuci mogą pokazać pacjentom te ćwiczenia w ramach szkoły pleców. Następnie pacjenci powinni sami regularnie ćwiczyć.

Ponadto, jeśli masz przepuklinę dysku, możesz i powinieneś uprawiać sport, pod warunkiem, że jest on przyjazny dla dysku. Dotyczy to na przykład aerobiku, biegania, pływania grzbietem, narciarstwa biegowego i tańca. Tenis, narciarstwo zjazdowe, piłka nożna, piłka ręczna i siatkówka, golf, hokej na lodzie, judo, karate, gimnastyka, kajakarstwo, kręgle, zapasy, wioślarstwo i squash są mniej korzystne dla krążków międzykręgowych.

Każdy, kto nie chce rezygnować z takiego, niszczącego krążki międzykręgowe sportu, powinien regularnie wykonywać ćwiczenia i trening siłowy, np. bieganie, jazdę na rowerze czy pływanie. W przypadku niepewności pacjenci powinni omówić charakter i zakres aktywności sportowej ze swoim lekarzem lub fizjoterapeutą.

Wiele osób cierpiących na ból pleców z powodu przepukliny dysku (lub z innych powodów) również korzysta z ćwiczeń relaksacyjnych. Mogą one na przykład pomóc złagodzić napięcie mięśni związane z bólem.

Zastosowania cieplne mają ten sam efekt. Dlatego często są również częścią leczenia zachowawczego przepukliny krążków.

W razie potrzeby stosuje się leki na przepuklinę krążków. Dotyczy to przede wszystkim leków przeciwbólowych, takich jak niesteroidowe leki przeciwzapalne (ibuprofen, diklofenak itp.). Oprócz działania przeciwbólowego działają również przeciwzapalnie i obkurczająco. Można również stosować inne składniki aktywne, takie jak inhibitory COX-2 i kortyzon. Wykazują również działanie przeciwzapalne i przeciwbólowe. Jeśli ból jest bardzo silny, lekarz może przepisać krótkotrwałe opiaty.

Leczenie bólu w przypadku przepukliny dysków powinno być ściśle monitorowane przez lekarza, aby uniknąć poważnych skutków ubocznych. Pacjenci powinni ściśle przestrzegać zaleceń lekarza podczas stosowania środków przeciwbólowych.

W niektórych przypadkach lekarz przepisze również leki rozluźniające mięśnie (środki zwiotczające mięśnie), ponieważ mięśnie mogą stać się napięte i stwardniałe z powodu bólu i możliwej postawy odprężającej. Czasami przydatne są również antydepresanty, na przykład w przypadku silnego lub przewlekłego bólu.

Fizjoterapia na przepuklinę dysku

Fizjoterapia wspomaga powrót do zdrowia po przepuklinie dysku.

Przepuklina dysku: kiedy trzeba operować?

Lekarz i pacjent wspólnie decydują o wykonaniu operacji przepukliny krążka międzykręgowego. Kryteria operacji dyskowej to:

Objawy wskazujące na ucisk na rdzeń kręgowy (zabieg chirurgiczny wkrótce lub natychmiast)
ciężki paraliż lub nasilenie paraliżu (natychmiastowa operacja)
Objawy ucisku na ogonie końskim (natychmiastowa operacja)
zmniejszenie bólu i nasilenie paraliżu (szybki zabieg chirurgiczny, ponieważ istnieje ryzyko, że korzenie nerwowe już umrą)

Istnieją różne techniki chirurgiczne leczenia przepukliny krążka międzykręgowego. Procedury mikrochirurgiczne są dziś standardem. Zmniejszają ryzyko powstawania blizn. Alternatywnie, w niektórych przypadkach, możliwe są minimalnie inwazyjne zabiegi operacji przepukliny dysku.

Operacja przepukliny dysku: dyskektomia mikrochirurgiczna

Najszerzej stosowaną techniką w chirurgicznym leczeniu przepukliny dysku jest dyskektomia mikrochirurgiczna (dysk = dysk, ektomia = usunięcie). Dotknięty krążek międzykręgowy jest usuwany za pomocą mikroskopu chirurgicznego i najmniejszych specjalnych narzędzi. Ma to na celu odciążenie nerwów rdzeniowych, które są uciskane przez przepuklinę dysku i powodują dyskomfort.

Do wprowadzenia narzędzi chirurgicznych potrzebne są tylko małe nacięcia. Dlatego technologia operacji mikrochirurgicznych jest jedną z mało inwazyjnych procedur.

Dyskektomia mikrochirurgiczna może usunąć wszystkie przepukliny krążków - niezależnie od kierunku, w którym ślizgała się część krążka. Ponadto chirurg może bezpośrednio zobaczyć, czy uszkodzony nerw rdzeniowy został zwolniony z jakiegokolwiek nacisku.

Przebieg operacji

Dyskektomia mikrochirurgiczna wykonywana jest w znieczuleniu ogólnym. Pacjent jest w pozycji klęczącej z górną częścią ciała na wyższym poziomie na stole operacyjnym.Zwiększa to odległość między łukami kręgowymi i ułatwia otwarcie kanału kręgowego.

Na początku chirurg wykonuje małe nacięcie skóry nad chorym obszarem krążka. Następnie ostrożnie odpycha mięśnie grzbietu na bok i częściowo (w miarę potrzeb) nacina żółtawe więzadło (ligamentum flavum), które łączy trzony kręgów. Dzięki temu chirurg może zajrzeć bezpośrednio do kanału kręgowego pod mikroskopem. Czasami musi również usunąć mały kawałek kości z łuku kręgowego, aby poprawić widzenie.

Za pomocą specjalnych narzędzi rozluźnia teraz tkankę przepukliny dysku pod kontrolą wzroku nerwu rdzeniowego i usuwa ją kleszczami chwytakowymi. Większe ubytki w pierścieniu włóknistym krążka międzykręgowego można zszyć mikrochirurgicznie. Części dysku (sekwestery), które wsunęły się do kanału kręgowego, można również usunąć. W ostatnim etapie operacji krążka chirurg zamyka skórę kilkoma szwami.

Możliwe komplikacje

Operacja krążka mikrochirurgicznego może spowodować uszkodzenie nerwu, który ma być odciążony. Możliwe konsekwencje to zaburzenia czucia i ruchu nóg, zaburzenia czynnościowe pęcherza i jelit oraz zaburzenia seksualne. Takie komplikacje są rzadkie.

Jak w przypadku każdej operacji, istnieje również pewne ryzyko znieczulenia przy tej operacji krążka międzykręgowego, a także ryzyko infekcji, zaburzeń gojenia ran i wtórnego krwawienia.

Niektórzy pacjenci odczuwają ból w nogach lub uczucie mrowienia po tygodniach lub miesiącach, nawet przy optymalnej operacji krążka międzykręgowego i usunięciu nacięcia. Ta późna konsekwencja nazywana jest „zespołem nieudanej operacji kręgosłupa”.

Po operacji

Jak w przypadku każdej operacji w znieczuleniu, czasami pęcherza moczowego trzeba opróżnić cewnikiem już pierwszego dnia po operacji. Jednak po bardzo krótkim czasie funkcje pęcherza i jelit normalizują się. Zazwyczaj pacjent może wstać wieczorem w dniu operacji.

Pierwszego dnia po operacji rozpoczyna się ćwiczenia fizjoterapeutyczne u pacjenta z przepukliną krążka międzykręgowego. To powinno ponownie wzmocnić jego mięśnie i więzadła.Psycholodzy, dietetycy i terapeuci zajęciowi pracują również jako specjaliści rehabilitacji po operacji przepukliny dysku.

Pobyt w szpitalu trwa zwykle tylko kilka dni. Długoterminowy sukces operacji krążka międzykręgowego sprawdzany jest po sześciu lub dwunastu miesiącach od dyskektomii mikrochirurgicznej. Pomocne są tu procedury obrazowania.

Operacja przepukliny dysku: otwarta dyskektomia

Przed wprowadzeniem mikroskopu chirurgicznego przepukliny krążków były często operowane konwencjonalną techniką otwartą pod większym dostępem (większe nacięcia). Dyskektomia otwarta jest dziś rzadko wykonywana, na przykład w przypadku wad rozwojowych kręgosłupa. Jego wyniki są porównywalne z wynikami dyskektomii mikrochirurgicznej. Jednak poważne komplikacje są częstsze.

Przebieg operacji

Otwarta discektomia jest zasadniczo taka sama jak operacja przepukliny mikrochirurgicznej dysku, ale wykonuje się większe nacięcia, a obszar chirurgiczny nie jest oceniany za pomocą mikrooptyki, ale z zewnątrz.

Możliwe komplikacje

Możliwe powikłania otwartej discektomii są porównywalne z powikłaniami mikrochirurgicznej discektomii, ale występują częściej.

Po operacji

Czasami pęcherz trzeba opróżnić cewnikiem już pierwszego dnia po operacji otwartego dysku. Funkcje pęcherza i jelit wracają do normy w bardzo krótkim czasie.

Pacjentowi zwykle pozwala się ponownie wstać wieczorem w dniu operacji. Ćwiczenia fizjoterapeutyczne zwykle rozpoczyna się następnego dnia, aby ponownie wzmocnić mięśnie i więzadła pleców. Pacjent zwykle pozostaje w szpitalu tylko przez kilka dni.

Operacja przepukliny dysku: endoskopowa dyskektomia

Oprócz metody mikrochirurgicznej do małoinwazyjnych technik chirurgii krążka międzykręgowego należą również tzw. przezskórne metody endoskopowe. Krążek międzykręgowy jest tu usuwany za pomocą endoskopów, systemów wideo i mikroinstrumentów (niektóre z nich są napędzane silnikiem), które są wprowadzane przez małe nacięcia w skórze. Pacjent jest zwykle w stanie półprzytomności iw znieczuleniu miejscowym. To umożliwia mu komunikację z chirurgiem.

Endoskopowa operacja przepukliny dysku nie może być wykonana u każdego pacjenta. Nie nadaje się, na przykład, jeśli części krążka międzykręgowego odłączyły się (przepuklina krążka międzykręgowego) i przesunęły się w górę lub w dół w kanale kręgowym. Dyskektomia endoskopowa nie zawsze może być stosowana w przypadku przepukliny dysków w obszarze przejściowym między kręgosłupem lędźwiowym a kością krzyżową. Ponieważ tutaj grzebień biodrowy blokuje ścieżkę instrumentów.

Przy okazji: metodami endoskopowymi można usunąć nie tylko cały krążek międzykręgowy (dyscektomię), ale w razie potrzeby tylko części jądra. Następnie mówi się o przezskórnej endoskopowej nukleotomii.

Przebieg operacji

Podczas endoskopowej operacji krążka pacjent leży na brzuchu. Skóra na dotkniętym odcinku kręgosłupa jest dezynfekowana i miejscowo znieczulana. Jedna lub dwie małe metalowe rurki są wpychane do przestrzeni dyskowej przez jedno lub dwa małe nacięcia pod kontrolą rentgenowską. Są to tuleje robocze o średnicy od trzech do ośmiu milimetrów. Pozwalają na wprowadzenie w przestrzeń krążka międzykręgowego narzędzi, takich jak małe kleszcze chwytające i endoskop. Ten ostatni ma specjalne oświetlenie i optykę. Obrazy z obszaru operacyjnego wewnątrz ciała są wyświetlane na monitorze wideo, gdzie chirurg może je zobaczyć.

Chirurg może teraz selektywnie usunąć tkankę krążka międzykręgowego, która naciska na nerw. Po operacji krążka endoskopowego zszywa nacięcia jednym lub dwoma szwami lub zaopatruje je w specjalne plastry.

Możliwe komplikacje

Wskaźnik powikłań w chirurgii endoskopowej dysku jest stosunkowo niski. Mimo to istnieje pewne ryzyko uszkodzenia nerwów. Możliwe konsekwencje to zaburzenia czucia i ruchu w nogach oraz zaburzenia czynnościowe pęcherza i jelit.

Jak przy każdej operacji, istnieje również ryzyko infekcji, zaburzeń gojenia ran i wtórnego krwawienia.

W porównaniu z dyskektomią mikrochirurgiczną, częstość nawrotów (wskaźnik nawrotów) jest wyższa w endoskopowej chirurgii krążka.

Po operacji

Jeśli operacja krążka endoskopowego przebiegła sprawnie, pacjent może w ciągu trzech godzin ponownie wstać i opuścić szpital tego samego dnia lub następnego ranka. Ćwiczenia fizjoterapeutyczne należy rozpocząć dzień po operacji.

Operacja krążka międzykręgowego z nienaruszonym pierścieniem włóknistym

Jeśli ktoś ma tylko niewielką przepuklinę krążka, w którym pierścień włóknisty jest nadal nienaruszony, dotknięty krążek międzykręgowy w obszarze jądra galaretowatego może czasami zostać zmniejszony lub skurczony za pomocą minimalnie inwazyjnej procedury. Zmniejsza to nacisk na korzenie nerwowe lub rdzeń kręgowy. Ta technika może być również wykorzystana do wystania krążków międzykręgowych (w tym miejscu pierścień włóknisty jest zawsze nienaruszony).

Zaletą minimalnie inwazyjnych zabiegów jest to, że wymagają one jedynie małych nacięć skóry, są mniej ryzykowne niż operacje otwarte i zazwyczaj mogą być wykonywane w warunkach ambulatoryjnych. Są jednak odpowiednie tylko dla niewielkiej liczby pacjentów.

Przebieg operacji

W tej minimalnie inwazyjnej operacji krążka międzykręgowego skóra nad zajętym kręgosłupem jest najpierw dezynfekowana i miejscowo znieczulana. Czasami pacjent zapada również w sen półmroku. Teraz lekarz ostrożnie nakłuwa wydrążoną igłę (kaniulę) w centrum dotkniętego chorobą krążka międzykręgowego pod kontrolą obrazu. Potrafi wprowadzić narzędzia robocze przez wydrążony kanał w celu zmniejszenia lub obkurczenia tkanki jądra galaretowatego:

Może to być na przykład laser, który umożliwia odparowanie galaretowatego jądra wewnątrz krążka międzykręgowego poprzez pojedyncze błyski światła (dekompresja dysku laserowego). Żelatynowy rdzeń składa się w ponad 90 procentach z wody. Odparowanie tkanki zmniejsza objętość rdzenia. Ponadto ciepło niszczy „receptory bólu” (nocyceptory).

W przypadku zmian termicznych chirurg wprowadza termocewnik do wnętrza krążka międzykręgowego pod kontrolą RTG. Cewnik jest podgrzewany do 90 stopni Celsjusza, dzięki czemu część tkanki krążka międzykręgowego odparowuje. W tym samym czasie ciepło powinno zestalić zewnętrzny pierścień włókien. Część nerwów przewodzących ból również ulega zniszczeniu.

W tzw. nukleoplastyce lekarz wykorzystuje częstotliwości radiowe do generowania ciepła i odparowywania tkanki.

Lekarz może również wprowadzić dekompresor przez kaniulę do wnętrza krążka międzykręgowego. Na jej końcu znajduje się szybko obracająca się spiralna nitka. Wcina się w tkankę i jednocześnie może wyssać do jednego grama galaretowatej masy.

W chemonukleolizie wstrzykuje się enzym chymopapainę, który chemicznie upłynnia galaretowate jądro wewnątrz krążka międzykręgowego. Po pewnym czasie oczekiwania upłynniona masa rdzenia jest odsysana przez kaniulę. Bardzo ważne jest tutaj, aby włóknisty pierścień krążka międzykręgowego był całkowicie nienaruszony. W przeciwnym razie agresywny enzym może uciec i spowodować poważne uszkodzenie otaczającej tkanki (takiej jak tkanka nerwowa).

Możliwe komplikacje

Jednym z możliwych powikłań małoinwazyjnych operacji krążka jest bakteryjne zapalenie krążka (spondylodiscitis). Może rozprzestrzenić się na cały trzon kręgu. Dlatego pacjentowi zwykle podaje się antybiotyk jako środek zapobiegawczy.

Po operacji

W ciągu pierwszych kilku tygodni po małoinwazyjnej operacji dysku pacjent powinien zachować pewną opiekę fizyczną. Czasami pacjentowi przepisuje się gorset (elastyczny gorset) dla ulgi w tym okresie.

Operacja przepukliny dysku: implanty

W ramach chirurgicznego leczenia przepukliny krążka zużyty dysk jest czasami zastępowany protezą w celu zachowania ruchomości kręgosłupa. Implant krążka międzykręgowego ma na celu utrzymanie odległości między kręgami i ich normalną ruchomość oraz łagodzenie bólu.

Na razie nie jest jasne, którzy pacjenci skorzystają z implantu krążka międzykręgowego i jak będzie wyglądał długofalowy sukces. Dotychczasowe badania przyniosły pozytywne rezultaty. Jednak nadal nie ma prawdziwych wyników długoterminowych, zwłaszcza że większość pacjentów jest w średnim wieku w momencie operacji krążka międzykręgowego, więc prawdopodobnie mają jeszcze dużo czasu do przejścia.

Wymiana jądra miażdżystego

We wczesnym stadium zużycia krążka międzykręgowego (zwyrodnienie krążka międzykręgowego) możliwa jest wymiana lub podparcie galaretowatego rdzenia krążka międzykręgowego (jądro miażdżyste). Lekarze zwykle stosują poduszki hydrożelowe jako rodzaj sztucznego żelatynowego rdzenia. Żel ten jest bardzo zbliżony do biochemicznych i mechanicznych właściwości naturalnego żelatynowego rdzenia, ponieważ może wchłaniać ciecz. Podobnie jak krążek międzykręgowy, wchłania wodę, gdy jest odciążony i uwalnia ją ponownie, gdy jest obciążony.

W zależności od rozległości ustaleń i zabiegu, często do operacji krążka międzykręgowego wystarcza znieczulenie miejscowe lub krótkotrwałe. Hydrożel jest zwykle wprowadzany za pomocą wydrążonej igły (na zdjęciu rentgenowskim). Osoby dotknięte chorobą często mogą wstać tego samego dnia i poruszać się swobodnie następnego dnia. Proces jest dalej rozwijany i monitorowany w badaniach klinicznych na całym świecie. Niewiele wiadomo o długoterminowych wynikach.

Całkowita wymiana krążka międzykręgowego

Przy całkowitej wymianie krążka usuwa się krążek międzykręgowy oraz części podstawy i nakładki sąsiednich kręgów. W większości modeli wymiana krążka międzykręgowego składa się z podstawy i nakładki pokrytej tytanem oraz wkładki polietylenowej (bardzo podobnej do znanych protez biodra).

Procedura operacji krążka międzykręgowego: Usunięcie starego krążka międzykręgowego; Ponadto zdziera się część chrząstki na podstawie i nakładkach sąsiednich kręgów. Za pomocą fluoroskopii określa się wielkość krążka międzykręgowego i dobiera się odpowiedni implant. W zależności od modelu, chirurg dłutuje teraz małą, pionową szczelinę w podstawie i nakładkach sąsiednich kręgów. Służy do zakotwiczenia protezy. Następnie chirurg instaluje wymianę dysku. Nacisk kręgosłupa stabilizuje implant. W ciągu trzech do sześciu miesięcy materiał kostny wrasta w specjalnie pokrytą płytkę podstawy i pokrywy pełnej protezy dysku.

Pacjent może wstać już pierwszego dnia po operacji. W pierwszych tygodniach nie wolno mu podnosić ciężkich ładunków i musi unikać ekstremalnych ruchów. Do stabilizacji służy elastyczny gorset, który pacjent może sam założyć.

Pacjenci cierpiący na osteoporozę (utratę kości) lub z niestabilnymi ruchami kręgów, które mają być leczone, nie mogą otrzymać całkowitej wymiany krążka międzykręgowego.

Przepuklina dysku: przyczyny i czynniki ryzyka

Jeśli krążek międzykręgowy – amortyzator między dwoma kręgami – ślizga się, wewnętrzny galaretowaty rdzeń krążka międzykręgowego ślizga się. Twarda, włóknista powłoka (annulus fibrosus) krążka międzykręgowego pęka i wydostaje się galaretka jądra. Może uciskać nerwy (nerwy rdzeniowe) pochodzące z rdzenia kręgowego i powodować dyskomfort. Czasami oderwane części galaretowatego jądra wsuwają się do kanału kręgowego. Wtedy diagnoza to „ukryta przepuklina dysku”.

Przepuklina dysku - różne formy

W zależności od ciężkości i lokalizacji przepukliny krążka rozróżnia się różne formy.

Przyczyną przepukliny krążka międzykręgowego jest zwykle związane z wiekiem i stresem zwyrodnienie pierścienia tkanki łącznej krążka międzykręgowego: traci on swoją funkcję stabilizującą i pęka pod wpływem dużego stresu. Część galaretowatego jądra może wyciekać i naciskać na korzeń nerwowy lub rdzeń kręgowy. Częstość występowania przepukliny krążków zmniejsza się ponownie od 50 roku życia, ponieważ jądro traci wtedy coraz więcej płynu i dlatego rzadziej przecieka.

Ponadto siedzący tryb życia i otyłość są ważnymi czynnikami ryzyka wystąpienia przepukliny krążków międzykręgowych. Zazwyczaj mięśnie brzucha i pleców są wtedy również słabe. Taka niestabilność organizmu sprzyja nieprawidłowemu obciążeniu krążków międzykręgowych, ponieważ tylko silne mięśnie tułowia odciążają kręgosłup.

Możliwe przyczyny wystąpienia przepukliny dysku to wady postawy, gwałtowne ruchy i sporty, w których kręgosłup jest wstrząśnięty (jazda konna, kolarstwo górskie) lub skręcony (tenis, squash). To samo dotyczy ciężkiej pracy fizycznej, takiej jak podnoszenie ciężkich ładunków. Jednak samo to nie może spowodować przepukliny dysku. Może się to zdarzyć tylko wtedy, gdy dysk już wykazuje oznaki zużycia.

Urazy (np. w wyniku upadku schodów lub wypadków drogowych) oraz wrodzone niewspółosiowość kręgosłupa są rzadszymi przyczynami przepukliny krążka międzykręgowego.

U niektórych osób do rozwoju przepukliny przyczynia się wrodzona słabość tkanki łącznej.

Wysunięcie krążka (wysunięcie krążka) należy odróżnić od przepukliny krążka (wypadanie krążka). Tutaj wewnętrzna tkanka krążka międzykręgowego przesuwa się na zewnątrz bez rozerwania pierścienia krążka międzykręgowego. Niemniej jednak mogą wystąpić dolegliwości, takie jak ból i zaburzenia czucia. Dobrze znanym przykładem jest lumbago (lumbago): Odnosi się to do ostrego strzelania, silnego bólu w kręgach lędźwiowych.

Przepuklina dysku: kręgosłup szyjny

Związane z wiekiem zużycie stawów kręgowych i krążków międzykręgowych jest głównym powodem, dla którego kręgosłup szyjny może mieć przepuklinę krążka, zwłaszcza u osób starszych: stawy kręgowe rozluźniają się i zmieniają z biegiem lat, a krążki międzykręgowe coraz bardziej się zużywają.

Skutki przepukliny dysku w odcinku szyjnym kręgosłupa dotyczą głównie barków, ramion i klatki piersiowej, ponieważ dostarczające ją nerwy opuszczają rdzeń kręgowy na tym poziomie.

Kiedy młodsze osoby mają przepuklinę dysku szyjnego, często przyczyną jest uraz lub wypadek. Na przykład nagły skręt głowy może spowodować przepuklinę dysku między kręgami szyjnymi.

Więcej o przyczynach, objawach i leczeniu wypadania krążka szyjnego przeczytasz w artykule Wypadnięcie krążka szyjnego kręgosłupa.

Przepuklina dysku: przebieg choroby i rokowanie

U około 90 na 100 pacjentów ból i ograniczenie ruchomości spowodowane ostrą przepukliną dysku ustępują w ciągu sześciu tygodni. Przypuszczalnie przemieszczona lub wyciekająca tkanka dysku jest usuwana z ciała lub przesuwa się, tak że zmniejsza się nacisk na nerwy lub rdzeń kręgowy.

Jeśli leczenie jest konieczne, zwykle wystarczające są środki zachowawcze. Dlatego często są terapią z wyboru w przypadku przepukliny krążka międzykręgowego. Czas trwania regeneracji i szanse na wyzdrowienie zależą od ciężkości przepukliny dysku.

Nawet po udanym leczeniu, nowy incydent może wystąpić na tym samym dysku lub między innymi kręgami.Dlatego każdy, kto przeżył przepuklinę krążka, powinien regularnie ćwiczyć mięśnie rdzenia i zasięgać dalszych rad w sercu, aby zapobiec przepuklinie krążka (patrz poniżej).

Po operacji

Należy dokładnie rozważyć operację przepukliny dysku. Często się to udaje, ale zawsze są pacjenci, którym zabieg nie przynosi na dłuższą metę pożądanej ulgi od bólu. Lekarze mówią o zespole nieudanej operacji kręgosłupa lub zespole podiscektomii. Wynika to z faktu, że zabieg nie usunął rzeczywistej przyczyny bólu lub stworzył nowe przyczyny bólu. Może to być na przykład stan zapalny i bliznowacenie w obszarze chirurgicznym.

Kolejnym powikłaniem operacji krążka międzykręgowego może być uszkodzenie nerwów i naczyń podczas interwencji.

Z różnych powodów pacjent po operacji dysku może czuć się gorzej niż przedtem. Konieczne mogą być również działania następcze. Może tak być również w przypadku późniejszej przepukliny krążków u operowanego pacjenta.

Dlatego przepuklina krążka powinna być operowana tylko wtedy, gdy jest to pilnie konieczne, na przykład z powodu paraliżu. Ponadto oczekiwane korzyści powinny być znacznie większe niż ryzyko. W celu poprawy wyników wielu pacjentów po operacji pozostaje w klinikach rehabilitacyjnych.

Jak dotąd nie ma możliwości ustalenia z góry, którzy pacjenci z przepukliną krążka odniosą największe korzyści z operacji krążka międzykręgowego.

Przepuklina dysku: zapobieganie

Zdrowe, silne mięśnie tułowia są warunkiem koniecznym, aby organizm mógł sprostać codziennym wyzwaniom. Jeśli zastosujesz się do kilku zasad, możesz coś zrobić z przepukliną krążka międzykręgowego. Środki zapobiegawcze obejmują:

Zwróć uwagę na swoją masę ciała: nadwaga obciąża plecy i sprzyja przepuklinom dysku.
Ćwicz regularnie: piesze wędrówki, bieganie, narciarstwo biegowe, raczkowanie i pływanie grzbietem, taniec, aerobik w wodzie i inne rodzaje gimnastyki wzmacniające mięśnie pleców są szczególnie korzystne dla pleców.
Niektóre techniki relaksacyjne, takie jak joga, tai chi i pilates, również promują dobrą postawę i pomagają wzmocnić kręgosłup i plecy. To najlepsza ulga dla kręgosłupa i krążków międzykręgowych.
Jeśli to możliwe, usiądź prosto na normalnym krzesełku do karmienia. Często zmieniaj pozycję siedzącą. Towarzyszący trening siłowy stabilizuje mięśnie rdzenia.
Ustaw przedmioty, których często używasz, na łatwo dostępnej wysokości: oczy i ramiona są odciążone i zapobiegasz przeciążeniu odcinka szyjnego kręgosłupa. Jest to również ważne w miejscu pracy przyjaznym dla pleców.
Unikaj głębokiego i miękkiego siedzenia; Zalecana jest poduszka do siedzenia w kształcie klina.
Praca w pozycji stojącej: Miejsce pracy musi być wystarczająco wysokie, aby można było (stale) stać prosto.
Nigdy nie podnoś bardzo ciężkich przedmiotów z wyprostowanymi nogami i zgiętym kręgosłupem: ugnij kolana, wyprostuj kręgosłup i podnoś ładunek „z nóg”.
Rozłóż ładunek na obie ręce tak, aby kręgosłup był obciążony równomiernie.
Nie zginaj kręgosłupa w przeciwną stronę podczas przenoszenia ciężarów.
Podczas przenoszenia ciężarów trzymaj ręce blisko ciała: nie przesuwaj ciężaru do tyłu i unikaj wklęsłych pleców.
Upewnij się, że kręgosłup nie może się załamać podczas snu. Warto mieć dobry materac (twardość powinna odpowiadać ciężarowi ciała) plus stelaż z listew i ewentualnie małą poduszkę wspierającą naturalny kształt kręgosłupa.

Osoby, które już miały przepuklinę dysku, również powinny stosować się do tej porady.

Dodatkowe informacje

Książki

Choroba krążka międzykręgowego - Co robić?: Z najlepszymi ćwiczeniami na co dzień (Paul Th. Oldenkott i in., 2013, Goldmann Verlag)

Wytyczne

Wytyczne S2k „Opieka zachowawcza i rehabilitacyjna w przypadku przepukliny krążków z objawami korzeniowymi” Niemieckiego Towarzystwa Ortopedii i Chirurgii Ortopedycznej (DGOOC) (stan: 2014)
Wytyczne S2k „Radikulopatia lędźwiowa” Niemieckiego Towarzystwa Neurologicznego (stan na 2012 r.)
Wytyczne S1 „Radikulopatia szyjki macicy” Niemieckiego Towarzystwa Neurologicznego (stan na 2012 r.)

Tagi.: zapobieganie narkotyki alkoholowe lecznicze ziołowe domowe środki zaradcze