Rzucenie palenia: jak zostać niepalącym!

i Christiane Fux, redaktor medyczny

Christiane Fux studiowała dziennikarstwo i psychologię w Hamburgu. Doświadczony redaktor medyczny od 2001 roku pisze artykuły do czasopism, wiadomości i teksty merytoryczne na wszystkie możliwe tematy związane ze zdrowiem. Oprócz pracy dla, Christiane Fux zajmuje się również prozą. Jej pierwsza powieść kryminalna ukazała się w 2012 roku, a także pisze, projektuje i wydaje własne sztuki kryminalne.

Więcej postów Christiane Fux Wszystkie treści są sprawdzane przez dziennikarzy medycznych.

Rzucenie palenia jest zwykle niezwykle trudne. Powodem jest to, że nikotyna silnie uzależnia – zarówno fizycznie, jak i psychicznie. Połączenie elementów terapii behawioralnej i leków, które wspierają fizyczne wycofanie, obiecuje zatem największy sukces. Przeczytaj tutaj, jakie strategie są dostępne i jak są skuteczne.

Objawy odstawienia

Nikotyna jest substancją silnie uzależniającą. Osoby, które rzuciły palenie, muszą radzić sobie zarówno z fizycznymi, jak i psychicznymi objawami odstawienia nikotyny.

Wycofanie nikotyny: kurs

Fizyczne wycofanie się z nikotyny następuje zwykle po 72 godzinach. Jednak w przypadku bardzo nałogowych palaczy okres karencji nikotynowej może trwać do 30 dni. Osoby, które znają objawy odstawienia i uzbroją się przeciwko nim, mają znacznie większą szansę na całkowite uwolnienie się od dymu tytoniowego.

Fizyczne objawy odstawienia

Na poziomie fizycznym objawy odstawienia, takie jak:

zaburzenia snu
zmęczenie
Brak koncentracji
nerwowość
Niepokój
zaparcie
pragnienia

Objawy odstawienia psychicznego

Uzależnienie psychiczne przejawia się w:

nerwowość
gwałtowne pragnienie palenia
Niemożność rzucenia palenia w określonych sytuacjach

Rzuć palenie spontanicznie

Większość palaczy próbuje spontanicznie rzucić palenie, przynajmniej za pierwszym razem. Jednak szanse powodzenia tej nagłej metody rzucenia palenia są niewielkie.

Ponieważ główną trudnością w rzuceniu palenia jest „siła przyzwyczajenia”. Odnosi się to do wzorców zachowań, specjalnych sytuacji, kompensacji stresu czy dynamiki grupy, które są związane z paleniem. to sprawia, że szczególnie trudno się bez niego obejść. W sytuacjach krytycznych najlepiej byłoby opracować cały arsenał strategii przeciwdziałania i alternatywnych zachowań dla tych, którzy chcą rzucić palenie, zanim rzucą palenie – lub przynajmniej równolegle.

Ocena: Decyzja „Rzuć palenie – natychmiast!” prowadzi do długotrwałej abstynencji tylko u jednego do pięciu procent palaczy. Jeśli decyzja opiera się na poradach medycznych, rzucenie palenia jest skuteczne dla co najmniej pięciu procent palaczy – mogą oni pozostać niepalącymi bez większego przygotowania i terapii.

Zaprzestanie palenia z terapią behawioralną

Terapie behawioralne to najbardziej kompleksowe i skuteczne metody rzucania palenia. Przeprowadzane są zazwyczaj w grupach, ale czasem także indywidualnie. Zasadniczo ta terapia rzucenia palenia jest podzielona na trzy fazy:

Introspekcja

Tutaj analizowane jest twoje własne zachowanie związane z paleniem w życiu codziennym. Wiele chwil jest zautomatyzowanych (np. papieros z poranną kawą lub po pracy) i ma niekontrolowany wpływ na jednostkę. Ci, którzy są przygotowani na trudne sytuacje, łatwiej radzą sobie z nimi w ostrej fazie odstawiania od piersi, a także są bezpieczniejsi w sytuacjach życiowych, w których nawrót jest krytyczny.

Samoobserwacja, a tym samym zdobywanie wiedzy na temat własnych wzorców zachowań, to wszystko przed rozpoczęciem.

Ostre odstawienie od piersi

Niektórzy próbują rzucić palenie natychmiast (metoda punkt-punkt), inni stopniowo ograniczają konsumpcję papierosów. Ci, którzy wolą ostatnią metodę, bezwzględnie potrzebują pod-celów i zasad samokontroli. Metoda punkt-punkt jest prostsza.

Opracuj strategie przeciwdziałania

Równolegle z odstawieniem od piersi bardzo ważne są strategie przeciwdziałania. Jakie alternatywne zachowanie jest możliwe? Jak inaczej radzić sobie ze stresującymi sytuacjami? Jakim innym rytuałem można zastąpić porannego papierosa?

Nagroda za rzucenie palenia

Równie ważna jest nagroda za rzucenie palenia. Należy też zainaugurować krąg przyjaciół i środowisko pracy, aby nikt już nie proponował papierosa. Czasami pomaga też postawić zakład: „Wytrzymam”.

Stabilizacja i zapobieganie nawrotom

Każdemu, kto zaszedł tak daleko, jeszcze daleko do wyleczenia. Nawroty są możliwe w każdej chwili. Dlatego pilnie potrzebna jest stabilizacja sukcesu odsadzenia i profilaktyka nawrotów.

Każdy były palacz musi zwracać uwagę na sytuacje krytyczne (np. wieczór w pubie z przyjaciółmi). Dlatego terapeuci specjalnie szkolą uczestników, jak radzić sobie w sytuacjach krytycznych.W terapii grupowej odbywa się to często w formie odgrywania ról.

Ocena: Rzucenie palenia za pomocą terapii behawioralnej jest znacznie skuteczniejsze niż samodzielne rzucenie palenia. W połączeniu z nikotynową terapią zastępczą zwiększają się również szanse na sukces - szczególnie w przypadku silnie uzależnionych palaczy.

Istnieją również poradniki wykorzystujące metody behawioralne. Mogą być pomocne i wspierające. Nowoczesne warianty mobilne wspierające osoby rzucające palenie to aplikacje na smartfony.

Jednak behawioralne programy rzucania palenia prowadzone pod indywidualnym nadzorem zawodowym dają większe szanse na rzucenie palenia. Książki i aplikacje mogą je uzupełniać.

Nikotynowa terapia zastępcza

Zasadą nikotynowej terapii zastępczej jest dostarczenie organizmowi dokładnie tego, czego potrzebuje – nikotyny. Łagodzi to objawy odstawienia i chęć palenia – ułatwia to proces odstawiania od piersi.

Są nikotynowe gumy do żucia, plastry, inhalatory i aerozole do nosa. Dzięki gumie do żucia, inhalatorom i aerozolom nikotynę można szybko dodać, gdy poczujesz chęć zapalenia. Substancja jest podawana w sposób ciągły przez tynk. To oddziela wchłanianie składnika aktywnego (w przeciwieństwie do gumy do żucia, inhalatora i aerozolu do nosa) od wcześniejszych zachowań uzależniających.

Ocena: Skuteczność nikotynowej terapii zastępczej (NET) została potwierdzona w licznych badaniach klinicznych. W związku z tym plastry nikotynowe i tym podobne mogą w przybliżeniu podwoić szanse na skuteczne rzucenie palenia. Szczególnie obiecująca jest terapia zastępcza nikotyny w połączeniu z terapią behawioralną.

Leki antynikotynowe

Zaprzestanie palenia bez zastępowania nikotyny - to obiecują składniki aktywne amfebutamon (bupropion) i nortryptylina. Od dawna są stosowane jako leki przeciwdepresyjne. W pewnym momencie odkryto, że te aktywne składniki w małych dawkach pomagają również rzucić palenie. A tak to robisz:

W pierwszych dniach terapii, gdy palacz otrzymuje już lek antynikotynowy, może kontynuować palenie. Odstawienie od piersi rozpoczyna się po sześciu do dziewięciu dniach, kiedy poziom leku we krwi jest wystarczająco wysoki.

Inna tabletka antynikotynowa zawiera substancję czynną wareniklinę. Dokuje w mózgu, gdzie również wiąże się nikotyna. Ma to stłumić chęć na papierosa

Ocena: Wytyczne dotyczące zaprzestania palenia oceniają skuteczność bupropionu jako podobną do substytutów nikotyny. Ze względu na częste i poważne skutki uboczne bupropion jest uważany za lek drugiego rzutu w przypadku odstawienia – podobnie jak klonidyna, która pierwotnie była stosowana w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi.

W porównaniu z lekami pozorowanymi (placebo) wareniklina potroiła wskaźniki rzucania palenia, w porównaniu z bupropionem, można się liczyć z podwojeniem wskaźników powodzenia przy rzuceniu palenia. Możliwe są jednak skutki uboczne, takie jak ból głowy, zmęczenie, nudności i niestrawność.

Rzucenie palenia — metody alternatywne

Wiele osób polega również na alternatywnych metodach rzucenia palenia, których skuteczność zwykle nie została udowodniona. Jeśli w to wierzysz, efekt placebo może ci przynajmniej pomóc.

Rzuć palenie za pomocą akupunktury

Akupunktura antynikotynowa jest powszechna wśród tych, którzy chcą rzucić palenie. Jednak mechanizmy działania tej metody nie zostały jeszcze wyjaśnione.

Zazwyczaj akupunkturzyści wbijają trzy igły w punkty uzależnienia ucha, gdzie pozostają przez kilka dni. Ma to ograniczyć pragnienie uzależnienia. Aby wykazać efekt, potrzeba średnio pięciu sesji akupunktury. Ale są też osoby, którym akupunktura nie pomaga.

Ocena: Różne techniki akupunktury nie różnią się pod względem skuteczności, zgodnie z wytycznymi dotyczącymi rzucania palenia. Jak dotąd żadna procedura akupunktury nie okazała się skuteczniejsza niż leki pozorowane (placebo).

Strzykawka przeciw paleniu

Często reklamowana jest również tak zwana strzykawka dla niepalących. Mieszanina różnych substancji jest wstrzykiwana do mięśni lub do punktów akupunkturowych w uchu. Istnieją do tego różne mieszanki, których dokładne składy pozostają pod kluczem. Powinny zawierać między innymi witaminy, pierwiastki śladowe, leki homeopatyczne, a czasem nikotynę.

Ocena: Nie ma dowodu skuteczności. Fakt, że nie ujawniono, jakie substancje znajdują się w strzykawce dla niepalących, jest głównym czynnikiem niepewności. Ocena efektu i skutków ubocznych nie jest możliwa.

Rzuć palenie za pomocą hipnozy

Mówi się, że rzucenie palenia jest łatwiejsze dzięki hipnozie. Terapeuta wprawia przyszłego niepalacza w hipnozę, a następnie działa na jego podświadomość: Palenie jest odczuwane jako nieprzyjemne przeżycie à la „popioły w ustach”. Te negatywne wiadomości są przeciwstawiane pozytywnym, które oznaczają nowe życie bez palenia. Są też terapeuci, którzy pracują z pacjentami hipnozy tylko z pozytywnymi przekazami.

Ocena: To samo dotyczy najistotniejszej formy wszystkich sugestywnych zabiegów, jaką jest akupunktura. Długoterminowa skuteczność, która ułatwia rzucenie palenia, nie została jeszcze udowodniona. Wada obu metod: nie dają palaczowi żadnych narzędzi do samodzielnego radzenia sobie z kryzysami i pokusami.

Metody relaksacyjne

Trening autogenny, progresywna relaksacja mięśni według Jacobsona oraz ćwiczenia oddechowe są przydatne jako elementy połączonego rzucania palenia. Same jednak zwykle nie wystarczą, aby naprawdę stać się niepalącym.

Pomoc w paleniu od uzdrowiciela?

Inne procesy, takie jak nakładanie rąk, stosowanie produktów naturalnych i tym podobne, należy postrzegać bardziej krytycznie. Często w grę wchodzi tylko sugestywny wpływ terapeuty.

Prawdą jest, że terapeuta może osiągnąć wysokie krótkoterminowe wskaźniki sukcesu dzięki umiejętnemu wsparciu psychologicznemu. Jednak wielu palaczy szybko wraca do nałogu, ponieważ nie nauczyli się radzić sobie z sytuacjami, które kuszą ludzi do palenia i jak radzić sobie ze stresem, nudą i nerwowością bez papierosów.

Rzucenie palenia dla grup ryzyka

Niektóre grupy ryzyka są nawet bardziej narażone na codzienne palenie niż inne. Należą do nich pacjenci z problemami naczyniowymi, palacze ze szczególnie wyraźnym uzależnieniem fizycznym czy kobiety w ciąży. Skuteczne rzucenie palenia jest szczególnie ważne dla tych grup.

Cechy szczególne u kobiet

Istnieją trzy główne grupy zagrożeń związanych z paleniem u kobiet:

Kobiety w ciąży. Ostatnie badania pokazują: tylko około 50 procent wszystkich kobiet w ciąży udaje się rzucić palenie w czasie ciąży. Około 25 procent zmniejsza przynajmniej konsumpcję papierosów, a jedna czwarta kobiet nadal pali.

Z drugiej strony kobiety, które nie chcą mieć dzieci, powinny przynajmniej wykluczyć palenie jako możliwą przyczynę zmniejszonej skłonności do poczęcia.

Kobiety, które przyjmują pigułkę, zwiększają ryzyko zakrzepicy.

Kobiety ze wszystkich trzech grup zdecydowanie pożegnały się z Glimmstängel. Naukowcy opracowali specjalne programy leczenia dla kobiet należących do jednej z grup ryzyka. Zwykłe standardowe leczenie behawioralne jest wzbogacone w tych programach o dodatkowe informacje, pomoce motywacyjne, większe uwzględnienie wsparcia społecznego, informacje na temat żywienia i rekompensaty sportowej, a także elementy stabilizujące abstynencję.

Jak pokazuje badanie przeprowadzone przez Uniwersytet w Tybindze, intensywniejsza opieka może znacznie zwiększyć wskaźnik sukcesu. Kobiety z wyżej wymienionymi czynnikami specjalnymi czerpią korzyści przede wszystkim z indywidualnego leczenia. Dzięki specjalnemu programowi dla palaczy w ciąży, długoterminowa szansa na sukces wynosi od 20 do 30 procent.

Jeśli ciężarna, zmotywowana palaczka nadal nie jest w stanie całkowicie rzucić palenia, należy rozważyć zastosowanie produktu zastępującego nikotynę. W każdym razie powinieneś omówić to z lekarzem. Bupropion i inne leki przeciwdepresyjne nie nadają się do rzucania palenia w czasie ciąży.

Osoby uzależnione od palaczy

Osoby uzależnione od palenia odnoszą mniejsze korzyści z wyłącznie psychoterapeutycznych podejść do rzucania palenia. Są one na ogół bardziej uzależnione fizycznie i dlatego potrzebują większych ilości produktów zastępujących nikotynę. To ułatwia im wyjście z uzależnienia. Skuteczność nikotynowej terapii zastępczej została udowodniona w wielu badaniach.

W badaniu przeprowadzonym na Uniwersytecie w Tybindze silnie uzależnieni palacze otrzymywali nikotynową terapię zastępczą za pomocą plastrów nikotynowych w ramach sześciotygodniowej terapii behawioralnej. W razie potrzeby należy również użyć nikotynowego aerozolu do nosa. W badaniu wzięło udział 60 palaczy. Po sześciu miesiącach 48 proc. uczestników nadal było abstynentami. Większe uwzględnienie uzależnienia od nikotyny może zatem prowadzić do znacznie wyższych wskaźników abstynencji w średnim okresie.

W przypadku nałogowych palaczy, długotrwała, długotrwała lub skojarzona nikotynowa terapia zastępcza (plastry nikotynowe w połączeniu z nikotynową gumą do żucia lub aerozolem do nosa) jest uzasadniona w celu zapobiegania nawrotom.

Wytyczne dotyczące rzucania palenia oceniają skuteczność bupropionu jako podobną do substytutów nikotyny. Ze względu na częste działania niepożądane bupropion jest uważany za lek drugiego wyboru do odstawienia. To samo dotyczy klonidyny, która pierwotnie była stosowana przeciwko wysokiemu ciśnieniu krwi.

W porównaniu z placebo, wareniklina potroiła wskaźniki odstawiania od piersi, w porównaniu z bupropionem, według wstępnych wyników badań, można było osiągnąć podwojenie wskaźników powodzenia. Obecna sytuacja badawcza sugeruje skuteczne wsparcie leków z niewielkimi skutkami ubocznymi *.

Palacze z chorobami układu krążenia

Pomimo udowodnionego związku między dymem papierosowym a miażdżycą i zawałem serca, nie wszystkim pacjentom z zawałem serca udaje się rzucić palenie po zdarzeniu zagrażającym życiu.

Najważniejszym elementem rzucania palenia po zawale serca jest odpowiedni zakres informacji ogólnych i terapia behawioralna. Produkty zastępujące nikotynę są zalecane tylko wtedy, gdy w ciągu czterech tygodni przed rozpoczęciem stosowania plastra nikotynowego, sprayu lub gumy do żucia nie wystąpiły żadne zdarzenia sercowo-naczyniowe (takie jak zawał serca, udar, ostre zwężenie serca lub niedrożność tętnic). Ze względu na możliwe działania niepożądane podczas leczenia odstawiennego bupropionem wymagane są dokładne badania lekarskie i kontrole.