Jelito cienkie

Eva Rudolf-Müller jest niezależną pisarką w zespole medycznym Studiowała medycynę człowieka i nauki prasowe, wielokrotnie pracowała w obu dziedzinach – jako lekarz w klinice, jako recenzent i jako dziennikarz medyczny w różnych czasopismach specjalistycznych. Obecnie pracuje w dziennikarstwie internetowym, gdzie każdemu oferowana jest szeroka gama leków.

Więcej o ekspertach Wszystkie treści są sprawdzane przez dziennikarzy medycznych.

Jelito cienkie jest najdłuższą częścią przewodu pokarmowego. Rozciąga się od ujścia żołądka (odźwiernika) do wyrostka robaczkowego (kątnicy), jest bardzo kręty i ma długość od pięciu do sześciu metrów. W jelicie cienkim następuje ostateczny rozkład pokarmu na małe cząsteczki i ich wchłanianie przez błonę śluzową jelita do krwi. Przeczytaj wszystko, co musisz wiedzieć o jelicie cienkim!

Czym jest jelito cienkie?

Jelito cienkie zaczyna się przy odźwierniku i kończy przy zastawce Bauhina, przejściu do jelita grubego. Jego cała długość wynosi około pięciu do sześciu metrów.

Odcinki jelita cienkiego od góry do dołu to: dwunastnica, jelito czcze i jelito kręte.

Dwunastnica

Dwunastnica zaczyna się przy wyjściu z żołądka i ma długość około 25 do 30 centymetrów. Więcej o tym pierwszym odcinku jelita cienkiego przeczytasz w artykule Dwunastnica.

Czedżu

Termin jelito puste pochodzi od tego, że ten odcinek jelita jest zwykle pusty w zwłokach. Przeczytaj więcej o budowie i funkcji jelita czczego pod czczego.

Talerz

Mając około trzech metrów, jelito kręte jest najdłuższym odcinkiem jelita cienkiego. Więcej o jego anatomii i zadaniach przeczytasz w artykule Ileum.

Ściana jelita cienkiego

Ściana jelita cienkiego składa się z różnych warstw od wewnątrz na zewnątrz.

Błona śluzowa leży bezpośrednio w środku, a za nią przesuwa się warstwa luźnej tkanki łącznej z naczyniami krwionośnymi i limfatycznymi oraz splotem nerwów.

Następnie następuje dwuczęściowa warstwa mięśniowa (okrągła warstwa mięśniowa, podłużna warstwa mięśniowa). Ich falowe ruchy i skurcze zapewniają mieszanie żywności i dalsze transportowanie.

Po warstwie mięśniowej następuje warstwa wysuwana na zewnątrz, a następnie osłona z otrzewnej.

Błona śluzowa jelita cienkiego

Początkowo dwunastnica nadal ma gładką powierzchnię wewnętrzną. W pozostałych obszarach oraz w jelicie czczym zmienia się struktura jelita cienkiego - wewnętrzna powierzchnia jest powiększona o fałdy (fałdy Kerckringa), wypukłości palcowe (kosmki), zagłębienia (krypty) i rąbek szczoteczkowy (mikrorowki: drobne wyrostki na powierzchni nabłonka ściany ). To silne powiększenie powierzchni wewnętrznej znacznie zwiększa zdolność wchłaniania składników odżywczych i wody.

Fałdy Kerckringa w jelicie czczym są niższe niż w dwunastnicy i stają się rzadsze wraz z postępem choroby. W jelicie krętym prawie nie ma zmarszczek, ale wzrasta nagromadzenie tkanki limfatycznej (blaszki Peyera) dla obrony immunologicznej.

Jaka jest funkcja jelita cienkiego?

Funkcja jelita cienkiego polega przede wszystkim na chemicznym trawieniu miazgi pokarmowej. Małe cząsteczki (cukry proste, kwasy tłuszczowe, aminokwasy itp.) powstające podczas rozkładu węglowodanów, tłuszczów i białek są następnie wchłaniane do krwi przez ścianę jelita cienkiego. Witaminy są również wchłaniane przez nośniki i receptory na wewnętrznej powierzchni jelita.

Ponadto każdego dnia w jelicie cienkim wchłania się około ośmiu do dziewięciu litrów wody z 50 do 100 gramami elektrolitów. Tylko około 1,5 litra pochodzi z pożywienia. Połknięta ślina stanowi około jednego litra. 1,5 litra to sok żołądkowy, trzy litry wydzieliny gruczołowej z jelita cienkiego, dwa litry soku trzustkowego i około 0,6 litra żółci.

Żółć wytwarzana jest w wątrobie i przekazywana do dwunastnicy. Zawiera między innymi kwasy żółciowe wspomagające trawienie tłuszczów. Na końcu jelita cienkiego większość kwasów żółciowych jest ponownie wchłaniana do krwi i transportowana z powrotem do wątroby (krążenie jelitowo-wątrobowe).

Błona śluzowa dwunastnicy zawiera liczne gruczoły (gruczoły Brunnera). Wydzielają one wodorowęglan, który neutralizuje kwaśną miazgę pokarmową pochodzącą z żołądka. Dopiero wtedy enzymy trawienne mogą stać się aktywne w jelicie cienkim. Ponadto wydzielina gruczołów Brunnera zawiera enzymy trawienne.

Jakie problemy może powodować jelito cienkie?

Choroba Leśniowskiego-Crohna to przewlekła choroba zapalna, która może obejmować cały przewód pokarmowy (od jamy ustnej do odbytu). Najczęściej choroba obejmuje ostatni odcinek jelita cienkiego (jelito kręte).

Uchyłki to występy ściany jelita, które zwykle pozostają bezobjawowe. Jednak mogą się zarazić (zapalenie uchyłków) lub zacząć krwawić i spowodować poważne komplikacje.

W chorobie wrzodowej dwunastnicy (wrzodu dwunastnicy) obszar błony śluzowej dwunastnicy jest trwale zaogniony i uszkodzony. Możliwe przyczyny to na przykład zakażenie Helicobacter pylori lub stosowanie niektórych leków przeciwbólowych i reumatoidalnych (kwas acetylosalicylowy, ibuprofen, diklofenak itp.).

W celiakii układ odpornościowy jest nadwrażliwy na białko glutenowe gluten (zawarte w zbożach): uszkodzona jest błona śluzowa jelita cienkiego, co utrudnia wchłanianie składników odżywczych.

Tagi.:  leki zapobieganie medycyna paliatywna