tarczyca

Dr. Manuela Mai studiowała medycynę na uniwersytetach w Heidelbergu i Mannheim. Po ukończeniu studiów zdobyła doświadczenie kliniczne w ginekologii, patologii i farmakologii klinicznej. Szczególnie interesują ją szersze związki prowadzące do chorób – także poza medycyną konwencjonalną. Ukończyła dodatkowe szkolenie z homeopatii klasycznej oraz akupunktury ucha i czaszki.

Więcej o ekspertach Wszystkie treści są sprawdzane przez dziennikarzy medycznych.

Tarczyca (glandula thyreoidea) to narząd w kształcie motyla, który znajduje się w okolicy szyi przed tchawicą. Pełni ważną funkcję kontrolną procesów zachodzących w organizmie i działa jako magazyn hormonów. Zaburzona funkcja tarczycy wpływa na wiele różnych funkcji organizmu i narządów. Tutaj możesz przeczytać wszystko, co musisz wiedzieć o ważnym gruczole: Jaka jest jego struktura? Gdzie znajduje się tarczyca? Jakie są Twoje dokładne zadania?

Czym jest tarczyca?

Tarczyca to czerwonobrązowy narząd w okolicy szyi. Jest również często opisywany jako w kształcie motyla. Ten kształt wynika z dwóch bocznych płatów (lobus dexter i lobus sinister), które zwykle mają nieco różne rozmiary.

Dwa płaty boczne są połączone poprzecznym mostem tkankowym, przesmykiem. Ponadto może istnieć klapka płata piramidowego wystająca z przesmyku.

Tarczyca waży od 18 do 30 gramów u dorosłych, chociaż zwykle jest nieco cięższa u kobiet niż u mężczyzn.

Zewnętrzna kapsuła i kapsuła narządowa

Zewnętrzna część tarczycy jest otoczona kapsułką (zwaną również zewnętrzną lub chirurgiczną kapsułką). Ta zewnętrzna kapsuła ciągnie się do wewnątrz jako kapsuła narządowa (capsula interna).
Większe naczynia krwionośne znajdują się między dwiema kapsułkami a czterema przytarczycami z tyłu gruczołu.

Torebka narządu łączy się w ulice tkanki łącznej, które dzielą tkankę gruczołową (miąższ) na pojedyncze zraziki (zraziki).

Zraziki tarczycy (zraziki)

Każdy zrazik składa się z wielu małych, pęcherzykowych struktur (pęcherzyków), których ściana składa się z pojedynczej warstwy nabłonka pęcherzykowego. Te komórki nabłonkowe wytwarzają hormony tarczycy T3 i T4 i uwalniają je do jam pęcherzyków. Tam są przechowywane w kropelkach zwanych keloidami. T3 i T4 są wykonane z wyprzedzeniem; ilość przechowywana w mieszku włosowym trwa do dwóch miesięcy.

Komórki C leżą między pęcherzykami. Są to również komórki parafolikularne. Wytwarzają hormon kalcytoninę i uwalniają go do krwi.

Pętla kontroli hormonalnej

Tworzenie i uwalnianie hormonów tarczycy podlega obwodowi kontrolnemu:

W tak zwanym podwzgórzu, odcinku międzymózgowia, gdy poziom hormonów tarczycy (T3, T4) we krwi jest zbyt niski, powstaje i uwalniany jest hormon TRH (hormon uwalniający tyreotropinę). TRH stymuluje uwalnianie TSH (hormon stymulujący tarczycę) w przysadce mózgowej.

TSH prowadzi do zwiększonego tworzenia T3 i T4 w tarczycy oraz do ich uwalniania z ich pośrednich zapasów (mieszków włosowych) do krwi. W ten sposób docierają do wszystkich części ciała, w tym międzymózgowia i przysadki mózgowej. Podwyższony poziom T3 i T4 we krwi hamuje uwalnianie TRH i TSH, co zmniejsza produkcję hormonów tarczycy (ujemne sprzężenie zwrotne).

Jaka jest funkcja tarczycy?

Funkcja tarczycy polega na produkcji, przechowywaniu i uwalnianiu hormonów tarczycy w zależności od potrzeb. W ten sposób narząd bierze udział w regulacji jodu, wapnia i ogólnego metabolizmu.

Tarczyca wytwarza następujące hormony:

• Trójjodotyronina (T3)
• Tetrajodotyronina (tyroksyna lub T4)
• Kalcytonina (kalcytonina)

Wpływ T3 i T4

Hormony T3 i T4 mają kilka zadań:

Zwiększają podstawową przemianę materii poprzez zwiększenie pracy serca, podwyższenie temperatury ciała oraz rozkład tłuszczów i glikogenu (forma magazynująca węglowodany w organizmie).

Ponadto T3 i T4 promują wzrost i dojrzewanie mózgu. W szczególności wzrost wzrostu i rozwój intelektualny zależą w dużej mierze od obecności odpowiedniej ilości hormonów tarczycy.

W szczególności hormony tarczycy mają następujące działanie. Promują:

• wchłanianie glukozy
• obrót węglowodanami
• zużycie tlenu
• produkcja ciepła
• rozkład cholesterolu
• rozwój ośrodkowego układu nerwowego, narządów płciowych i szkieletu kostnego
• funkcja mięśni;
• bicie serca i ciśnienie krwi

Jednocześnie hamują:

• powstawanie wysokoenergetycznych fosforanów
• magazynowanie węglowodanów
• tworzenie białek
• wykorzystanie energii

Wpływ kalcytoniny

Ten hormon powstający w komórkach C bierze udział w regulacji równowagi wapniowo-fosforanowej w organizmie. Tarczyca jest zatem ważna dla metabolizmu kości.

Po co nam jod?

Pierwiastek śladowy jod ma szczególne znaczenie dla fizjologicznej funkcji tarczycy. T3 i T4 powstają przez dodanie cząsteczek jodu.

Dzienne zapotrzebowanie osoby dorosłej na jod wynosi od 180 do 200 mikrogramów i musi być pokrywane z jedzeniem. Ten pierwiastek śladowy znajduje się w niewielkich ilościach we wszystkich produktach spożywczych. Występuje tylko w większych ilościach w produktach pochodzących z morza, np. w rybach morskich, takich jak plamiak, czarniak, gładzica i dorsz, a także w algach.

Gdzie znajduje się tarczyca?

Tarczyca znajduje się w okolicy szyi. Leży za mięśniami szyi (sparowany mięsień mostkowo-gnykowy i sparowany mięsień mostkowo-tarczycowy) oraz przed tchawicą, której przednią i boczną powierzchnią otacza.

Przesmyk, który łączy dwa płaty tarczycy, znajduje się na poziomie chrząstki tchawicy od drugiej do trzeciej (pręty chrząstki w kształcie podkowy, które zapewniają stabilność tchawicy).

Dwa płaty tarczycy rozciągają się do dolnej krawędzi krtani i w dół do górnego otworu piersiowego (górny otwór piersiowy).

Czasami dodatkowy płat piramidalny może rozciągać się od przesmyku do kości gnykowej lub wyżej.

Istnieją bliskie relacje pozycyjne z tchawicą (tchawicą), przełykiem (przełykiem) i tętnicą szyjną wspólną (tętnica szyjna wspólna). Nerw głosowy (nerw nawrotowy) przebiega również w bezpośrednim sąsiedztwie tarczycy.

Jakie problemy może powodować tarczyca?

Częstymi chorobami są nadczynność tarczycy (nadczynność tarczycy) i niedoczynność tarczycy (niedoczynność tarczycy).

Nadaktywny gruczoł wytwarza zbyt wiele hormonów tarczycy. Prowadzi to do utraty wagi z powodu nienormalnie zwiększonego podstawowego tempa metabolizmu, wzrostu temperatury ciała, zwiększenia pracy serca, bezsenności i wewnętrznego niepokoju, niestabilności psychicznej, drżenia rąk i biegunki. Przyczyną nadczynności tarczycy jest zwykle choroba autoimmunologiczna.

W przypadku niedoczynności tarczycy brakuje hormonów tarczycy. Skutkiem tego jest zbyt niska podstawowa przemiana materii, która objawia się przybieraniem na wadze, zaparciami i wrażliwością na zimno. Widać również gęste zgrubienia i obrzęki skóry (obrzęk śluzowaty), spowolnienie psychiczne i zmęczenie, rozczochrane i suche włosy oraz zaburzenia libido i erekcji. Niedoczynność tarczycy może być wrodzona lub nabyta.

Powszechne jest patologiczne powiększenie tarczycy (wole, wole), które zwykle spowodowane jest niedoborem jodu.

Rzadziej występują różne rodzaje chorób zapalnych tarczycy (zapalenie tarczycy). Najbardziej znaną formą zapalenia tarczycy jest autoimmunologiczne zapalenie tarczycy Hashimoto.

Istnieją również łagodne nowotwory i nowotwory tarczycy.

Tagi.:  szczepienia maluch partnerstwo seksualne