Stopa z klamrą

Wszystkie treści są sprawdzane przez dziennikarzy medycznych.

Stopa wygięta (pes valgus) to nieprawidłowe ułożenie stopy, w której pięta jest lekko zgięta do wewnątrz. Przez większość czasu opada cały podłużny łuk stopy. Lekarze następnie mówią o płaskiej, wysklepionej stopie lub płaskiej, płaskiej stopie, w zależności od ciężkości. Ta niewspółosiowość jest bardzo powszechna u dzieci i przeważnie wrodzona. Należy odróżnić ją od nabytej stopy sprzączki u dorosłych.

Kody ICD dla tej choroby: Kody ICD to uznane na całym świecie kody diagnoz medycznych. Można je znaleźć np. w pismach lekarskich czy na zaświadczeniach o niezdolności do pracy. M21Q66

Krótki przegląd

• Czym jest stopa ze sprzączką? wadliwe ustawienie stopy, wrodzone lub nabyte później, zwykle jako połączone wady ze stopą o płaskim łuku (Pes planovalgus); Stopa opuszczana w osi podłużnej do wewnątrz. W połączeniu ze stopą wysklepioną łuk stopy jest spłaszczony lub całkowicie nieobecny.
• Jak leczymy stopę ze sprzączką? Brak leczenia giętkiego łuku łukowego u dzieci, terapia u dorosłych tylko w przypadku istniejących dolegliwości, ćwiczenia wzmacniające mięśnie stopy, chodzenie boso, fizjoterapia, szyny ortopedyczne (orteza), wkładki, w ciężkich przypadkach zabieg chirurgiczny
• Objawy: Zwykle brak dolegliwości, u młodzieży i dorosłych zależny od obciążenia ból w śródstopiu lub łuku stopy, prawdopodobnie w podudziu
• Przyczyny: U dzieci głównie wrodzony i będący częścią rozwoju fizycznego. U dorosłych długoterminowe skutki nieprawidłowego ustawienia w dzieciństwie lub uszkodzenia ścięgna po wewnętrznej stronie stopy
• Diagnostyka: Przechylona pięta jest łatwa do rozpoznania. Analiza chodu, pomiar odcisku stopy i procedury obrazowania
• Profilaktyka: Możliwa dla nabytej sylwetki poprzez wzmocnienie mięśni stopy i dobre obuwie

Czym jest stopa ze sprzączką?

Stopa klamrowa (pes valgus) to deformacja stopy, która występuje bardzo często, zwłaszcza u dzieci. Pięta jest wyraźnie wygięta do wewnątrz, co lekarze nazywają pozycją koślawą. To popycha wewnętrzną krawędź stopy w dół i nieznacznie unosi zewnętrzną krawędź. W większości przypadków opada również podłużny łuk stopy. Wtedy mówi się o stopie płasko wysklepionej / stopie płasko wysklepionej lub stopie płasko wysklepionej (Pes planovalgus) - w zależności od nasilenia tych zmian.

Klamra na stopę u dzieci

U prawie wszystkich małych dzieci chwilowo można zaobserwować płaską stopę lub płaski łuk. Więc w tej grupie wiekowej jest to stan normalny. Jeśli dziecko nadal rośnie, a mięśnie stają się coraz silniejsze, pięta zwykle prostuje się i ponownie prostuje. Przez większość czasu stopę można łatwo zmienić w elastyczną. Jednak u niewielkiej części dzieci niewspółosiowość utrzymuje się lub postępuje. W niektórych przypadkach mobilność jest ograniczona. Następnie jest tak zwana stopa ze sztywną klamrą.

Rzadko występuje wrodzona płaskostopia wysklepiona lub płaska stopa wysklepiona tak wyraźna, że ​​lekarze od początku zakładają, że nie ustąpi ona sama. Ta ciężka postać jest często dziedziczona.

Najczęściej stopa kolanowa jest wrodzona u dzieci. Jednak rzadko jest wynikiem innej choroby. Lekarze mówią wtedy o wtórnej stopie przegubowej.

Stopa z klamrą u dorosłych

U dorosłych występują również stopy golonkowe, płaskostopie lub płaskostopie. Jest to albo zapięta pięta, która istniała od dzieciństwa, albo została nabyta przez całe życie. Taka niewspółosiowość często powoduje dyskomfort w starszym wieku.

Objawy Bucklefoot w dzieciństwie

U małych dzieci dominującym objawem wygięcia stopy jest pojawienie się. Rodzice wyraźnie widzą wygiętą do wewnątrz piętę. Jest to szczególnie ważne, gdy dzieci biegają. Niewspółosiowość stóp czasami zmusza nogi do przechylania się, co prowadzi do tzw. Ból jest możliwy u starszych dzieci ze sprzączkami, ale rzadko się pojawia.

Objawy wysklepionej stopy u dorosłych

U dorosłych często zauważalne są zgięte stopy lub płasko wygięte stopy ze względu na ich znacznie poważniejsze objawy. Często występuje obrzęk, który występuje głównie na wewnętrznej kostce, ale także na zewnętrznej kostce. Czasami wygląda na to, że wewnętrzna kostka dosłownie wystaje. Te objawy są najczęściej związane z bólem. Ciągną od wewnętrznej strony stopy do podudzia. Zazwyczaj są najsilniejsze tuż poniżej kostki przyśrodkowej.

Płasko wysklepione stopy są również związane z podobnymi objawami wizualnymi u dorosłych jak u dzieci. Zwłaszcza pięta jest wyraźnie pochylona do wewnątrz. Wyraźne nachylenie oznacza, że ​​zewnętrzne palce wystają na zewnątrz. Niewspółosiowość stóp widać również w butach. Podeszwy są bardziej zużyte na wewnętrznej krawędzi. U wielu dorosłych niewłaściwa postawa powoduje inne objawy w innych częściach ciała, takie jak ból kolan lub pleców.

Jak leczy się stopę z płaskim łukiem?

Płaski lub płaski łuk nie musi być rozwiązywany automatycznie. Przede wszystkim postać powszechna we wczesnym dzieciństwie zwykle rośnie bez terapii. Leczenie wrodzonej stopy łukowatej jest konieczne, jeśli lekarze przewidują długoterminowe konsekwencje lub już się pojawiają. U dorosłych wadę ustawienia stopy leczy się, gdy wystąpią objawy. Istnieje kilka opcji.

Wspieraj zdrowy wzrost

Ponad 90 procent wszystkich niemowląt i małych dzieci ma zgięte stopy, płaskostopie lub płaskostopie. Bardzo niewiele z nich wymaga leczenia. Rodzice mają możliwość promowania zdrowego rozwoju poprzez upewnianie się, że ich dzieci dużo ćwiczą i chodzą boso tak często, jak to możliwe. Buty powinny być wygodne i mieć wystarczająco dużo miejsca na stopy.

Zabawne ćwiczenia pomagają wzmocnić mięśnie. Zaleca się na przykład, aby dzieci regularnie stawały na palcach. Z drugiej strony ortopedzi odradzają stosowanie butów podtrzymujących lub wkładek, ponieważ utrudniają one zdrowy rozwój. Odciążają mięśnie od pracy, zamiast jej wymagać.

Wkładki sensomotoryczne i szyny nocne

Wkładki są zalecane, jeśli dzieci odczuwają ból z powodu płasko wysklepionych stóp lub jeśli stopa jest kontuzjowana w okolicy korzenia, czyli między śródstopiem a podudziem. W zależności od dokładnej diagnozy lekarz przepisze specjalne wkładki lub wyższe ortezy chroniące i podtrzymujące kostkę.

W obu przypadkach uwzględniono elementy sensomotoryczne. Oznacza to, że wkładki lub ortezy są wyposażone w elastyczne komory, które stymulują komórki czuciowe stóp podczas ich ruchu. Promują zdrowy rozwój stóp. Wkładki czysto mechaniczne wykonane z twardego materiału nie są zalecane dla dzieci. Jeśli mięśnie łydek są skrócone, sensowne jest stosowanie szyn, aby w nocy ustawić stopy we właściwej pozycji.

Dorośli z wrodzonymi lub nabytymi sprzączkami również w wielu przypadkach odnoszą korzyści z wkładek sensomotorycznych.

Odciążające wkładki i dobre buty

Dla dorosłych oprócz wkładek sensomotorycznych istnieje możliwość zastosowania wkładek odciążających niektóre partie stóp. Na przykład tak zwane wkładki do pościeli pomagają normalizować sekwencje ruchowe i łagodzić dyskomfort. Są podniesione na wewnętrznej krawędzi, aby ustawić piętę w normalnej pozycji. Działa to jednak tylko wtedy, gdy wkładki są noszone w mocnych butach.

fizykoterapia

Dobrze rozwinięte mięśnie w pewnym stopniu kompensują niewspółosiowość stopy. Fizjoterapia jest zatem często pomocna u dzieci, u których stopa ze sprzączką nie ustępuje w wystarczającym stopniu. Następujące powody przemawiają za fizjoterapią dzieci i młodzieży szkolnej:

• Łuk stopy jeszcze się nie wyprostował.
• Kostki i kostki nie są tak elastyczne, jak powinny.
• Osie nóg nie są proste.
• Lekarz stwierdził brak równowagi w mięśniach lub więzadłach.
• Dziecko odczuwa ból stopy podczas wysiłku.

Dla dorosłych fizjoterapia jest obok dostarczania wkładek najważniejszym filarem leczenia. Ćwiczenia na stopy przegubowe służą głównie wzmocnieniu mięśni stóp, łydek i głębszych mięśni w okolicy goleni.

Schudnij

Niezależnie od wieku osoby dotkniętej nadwagą, nadwaga bardzo obciąża stopy i czasami pogarsza nieprawidłowe ułożenie, takie jak płaskostopie, płaskostopie lub płaskostopie. Leczenie powinno zatem obejmować, jeśli to możliwe, zrzucanie dodatkowych kilogramów w celu odciążenia układu mięśniowo-szkieletowego.

Operacja klamry stopy u dzieci

Bardzo rzadko konieczne jest operowanie płaskostopiem, płaskostopiem lub płaskostopiem u dzieci. Dzieje się tak zwłaszcza wtedy, gdy chirurg ortopeda zakłada, że ​​niewspółosiowość nie ustąpi samoistnie. Albo stwierdza, że ​​funkcjonalność stopy pogarsza się, a objawy, takie jak ból, nasilają się.

Dostępne są różne techniki chirurgii stawu przegubowego. Są one dobierane według tego, które wady rozwojowe (deformacje) powodują szczegółowo problemy. W razie potrzeby łączone są różne metody. Oto najważniejsze interwencje:

Mięśnie łydek i ścięgno Achillesa wydłużają się, jeśli występuje również tendencja do końskiej stopy, tzn. palce są pochylone w dół.

Wprowadzenie mięśnia piszczelowego przedniego jest przesunięte tak, że jego pociągnięcie pomaga wyprostować stopę.

Tak zwana artroza stawu skokowo-skokowego jest najczęstszą operacją stawu kolanowego u dzieci. Ruchomość stawu skokowego jest ograniczona przez przeszkodę, dzięki czemu nie zgina się już do wewnątrz. W rezultacie łuk podłużny stopy zwykle rozwija się normalnie. Artrozę wykonuje się w sposób małoinwazyjny, czyli tylko z małym nacięciem. Chirurg wprowadza śrubę lub chip kostny jako przeszkodę między kością skokową a piętą.

W tak zwanej operacji Evansa, zwanej również wydłużaniem kości piętowej, najpierw nacina się kość piętową, a następnie ją wydłuża. Aby to zrobić, lekarze wprowadzają przeszczep kostny, który pobierają na przykład z miednicy.

Możliwe jest również niewielkie zniwelowanie odpowiedniego obszaru kości piętowej.

Chirurdzy mają również możliwość mocowania tymczasowych śrub do dolnego końca kości piszczelowej w celu prowadzenia tam wzrostu, a tym samym korygowania łuków łukowych. Ta procedura jest możliwa tylko wtedy, gdy kości nie zakończyły jeszcze wzrostu.

Przegubowa operacja stopy u dorosłych

Również u dorosłych operacji kolana można zwykle uniknąć za pomocą wkładek i fizjoterapii. Lekarze zalecają je, jeśli osoby dotknięte chorobą cierpią na objawy pomimo tych konserwatywnych środków. To, która procedura zapowiada się na największy sukces, zależy od tego, które obszary stopy są dotknięte deformacją iw jakim stopniu. W przypadku osób dorosłych lekarze uwzględniają również w ocenie choroby wtórne, takie jak zużycie stawów (choroba zwyrodnieniowa stawów). Te metody chirurgiczne są szczególnie ważne w przypadku płaskostopia lub płaskiego łuku:

W przypadku nabytej stopy ze sprzączką zwykle występuje zapalenie ścięgna po wewnętrznej stronie stopy, które jest zbyt obciążone (ścięgno piszczelowe tylne). Często pomaga usunąć obszary objęte stanem zapalnym, a nawet zastąpić ścięgno przeszczepem. Jeśli stan zapalny wydłużył to ścięgno, chirurg chirurgicznie je nieco skróci. Interwencje na tym ścięgnie są szczególnie obiecujące, jeśli staw nie został jeszcze zużyty z powodu przegubowej stopy lub wysklepionej stopy.

Zmiana położenia kości piętowej może pomóc nie tylko dzieciom, ale także dorosłym. Aby to zrobić, lekarz wstawia klin kostny w zewnętrznej części kości piętowej, który pobiera na przykład z grzebienia biodrowego. W razie potrzeby kość piętową jest również przesuwana poprzez operację stopy przegubowej w celu skorygowania nieprawidłowego ustawienia.

Innym zabiegiem chirurgicznym jest sztuczne wydłużenie kości na zewnętrznej krawędzi stopy. W tym celu lekarze najczęściej wykorzystują fragmenty kości z grzebienia biodrowego lub strzałki.

Jeśli wysklepiona stopa doprowadziła już do bardzo bolesnej choroby zwyrodnieniowej stawów, chirurg usztywnia różne obszary kostki, ograniczając w ten sposób mobilność. Ta tak zwana artrodeza umożliwia wielu chorym chodzenie bez objawów.

Jak powstaje płaska lub płaska stopa?

Jeśli chodzi o przyczyny wygięcia stopy, ważne jest rozróżnienie między formami wrodzonymi i nabytymi. Najczęstsze płaskostopie, płaskostopie lub płaskostopie u niemowląt i dzieci to normalny etap rozwoju. Pięta pochyla się do wewnątrz, ponieważ mięśnie i więzadła nie są jeszcze w stanie utrzymać ich we właściwej pozycji. Gdy tylko te struktury stają się silniejsze, deformacja zwykle się cofa. Jeśli jednak choroba jest dziedziczna, zwykle wymaga leczenia.

Stopa łukowa wtórna lub łuk łukowy u dzieci

Wadliwe ustawienie stopy rzadko jest wynikiem innej choroby. Lekarze mówią wtedy o wtórnej stopie przegubowej. W większości są to choroby, które powodują zmniejszenie napięcia mięśniowego. Przykładami są trisomia 21 wad rozwojowych genetycznych, znana również jako zespół Downa, neurologiczne zaburzenie rozwoju zespół Retta lub uszkodzenie mózgu we wczesnym dzieciństwie (porażenie mózgowe). Malformacje kręgosłupa otwartego kręgosłupa (rozszczep kręgosłupa) oraz choroby nerwów często wpływają na ułożenie stóp.

Nabyta stopa z klamrą u dorosłych

Wyraźnym czynnikiem ryzyka wystąpienia objawów w wieku dorosłym jest płaska stopa dziecka lub płaski łuk, który nie został w pełni wyprostowany. W ciągu życia prowadzi do dyskomfortu. Prawdopodobieństwo tego wzrasta, jeśli dana osoba ma dużą nadwagę.

Drugą główną przyczyną wygięcia stopy u dorosłych jest brak równowagi w strukturach stopy. Ponieważ za utrzymanie stopy w prawidłowej pozycji odpowiadają różne ścięgna i mięśnie. Jeśli nie spełniają już tego zadania, pojawiają się niewspółosiowości. Najczęściej przyczyną wysklepiania stopy u dorosłych jest osłabienie ścięgna piszczelowego tylnego. Biegnie po wewnętrznej stronie stopy. Jest wiele przyczyn upośledzenia jej funkcji, na przykład przez urazy lub wypadki, choroby reumatyczne lub zapalenie ścięgien.

Czynniki ryzyka obejmują zaburzenia metabolizmu glukozy (cukrzyca) i lata stosowania kortyzonu, leku przeciwzapalnego. Kobiety są trzy razy bardziej narażone na płaski łuk stopy niż mężczyźni. Powód tego nie jest znany. Niewłaściwe obuwie sprzyja niewspółosiowości stóp. Na przykład ci, którzy często noszą wysokie obcasy, powodują brak równowagi w mięśniach. Zwiększa to nacisk na przodostopie, przez co bardziej prawdopodobna staje się nawet płasko wygięta stopa, w której poszczególne kości przodostopia są również zbyt daleko od siebie.

Jak określa się stopę z zapięciem?

Chirurdzy ortopedzi zazwyczaj diagnozują płaską stopę, płaską stopę lub płaską stopę zarówno u dzieci, jak i dorosłych za pomocą prostych badań fizykalnych. Niewspółosiowość jest wyraźnie widoczna z tyłu dzięki wygiętej do wewnątrz pięty. U dorosłych często wystają zewnętrzne palce. Analiza chodu za pomocą wideo lub pomiar obciążenia odcisku stopy (pedobarografia) wspierają diagnozę.

Konieczne są dalsze badania, aby określić zakres deformacji stopy i szczegółowo przeanalizować, które obszary są dotknięte. U dorosłych lekarze sprawdzają również, czy nie wystąpiły już jakiekolwiek następstwa, takie jak zużycie stawów. Wykorzystywane są metody obrazowania, takie jak badania rentgenowskie, USG (sonografia), tomografia rezonansu magnetycznego (MRT) i tomografia komputerowa (CT).

Zapobiegać

W pewnym stopniu można zapobiec nabytemu wyboczeniu stopy. W tym celu ważne jest utrzymanie funkcji struktur. Regularne ćwiczenia, zwłaszcza chodzenie boso i ćwiczenia stóp, pomagają wzmocnić mięśnie i zapobiegają uszkodzeniom aparatu więzadłowego. Wygodne buty są również ważnym czynnikiem w unikaniu niewspółosiowości, takich jak zapięcie stopy.

Tagi.:  narządy zapobieganie oczy