Oksykodon

Zaktualizowano Wszystkie treści są sprawdzane przez dziennikarzy medycznych.

Aktywny składnik oksykodon jest lekiem przeciwbólowym z klasy opioidów i jest stosowany w przypadku silnego lub silnego bólu. Opioidy są powszechnie uważane za najbezpieczniejsze i najskuteczniejsze dostępne środki przeciwbólowe. Działanie przeciwbólowe oksykodonu przewyższa dobrze znaną morfinę. Tutaj możesz przeczytać wszystko, co musisz wiedzieć o skutkach, skutkach ubocznych i stosowaniu oksykodonu.

Tak działa oksykodon

Oksykodon jest silnym środkiem przeciwbólowym z grupy opioidów. Ma również właściwości przeciwlękowe, łagodzące kaszel i uspokajające.

Ogólnie ból jest wywoływany przez bolesny bodziec, taki jak uraz lub stan zapalny. Informacja o nasileniu i lokalizacji bólu jest przekazywana do mózgu za pośrednictwem nerwów obwodowych i rdzenia kręgowego.

Tylko istnieje świadome przetwarzanie i postrzeganie bólu. Opioidy, takie jak oksykodon, mają zdolność blokowania tego ośrodkowego odczuwania bólu i dlatego są stosowane jako środki przeciwbólowe (leki przeciwbólowe).

Opioidy są produkowane syntetycznie (sztucznie). Należą do nich na przykład oksykodon, fentanyl i metadon. Z drugiej strony opiaty są pochodzenia naturalnego. Należą do nich na przykład morfina i kodeina, które są otrzymywane z wysuszonego mlecznego soku maku lekarskiego.

Własne substancje przekaźnikowe organizmu (tak zwane endorfiny) wiążą się z tymi samymi miejscami wiązania, co opiaty i opioidy, a także mają działanie przeciwbólowe. Dlatego czasami określa się je jako własne (endogenne) opioidy organizmu.

Wychwyt, rozkład i wydalanie

Prawie cały aktywny składnik tabletki oksykodonu (około 60 do 85 procent) jest wchłaniany do krwiobiegu organizmu. Efekt przeciwbólowy pojawia się po około 60 minutach i na ogół trwa około czterech godzin. Ale są też preparaty o przedłużonym działaniu – działają od 11 do 14 godzin.

Oksykodon jest ostatecznie rozkładany przez niektóre enzymy w wątrobie (cytochrom P450, taki jak CYP3A4) i wydalany przez nerki.

Kiedy stosuje się oksykodon?

Oksykodon jest jednym z bardzo silnych środków przeciwbólowych. Jest nieco bardziej skuteczny niż morfina i jest stosowany w leczeniu silnego i silnego bólu, takiego jak:

• Ból spowodowany uszkodzeniem lub zaburzeniem układu nerwowego (ból neuropatyczny)
• Ból w wyniku raka

W ten sposób stosuje się oksykodon

Oksykodon stosuje się wyłącznie w leczeniu silnego bólu. Składnik aktywny podaje się zwykle doustnie – zwykle w postaci tabletki lub kapsułki, czasem w postaci roztworu. Lek przeciwbólowy można również podać bezpośrednio do żyły (jako zastrzyk/infuzję dożylną).

Dawkowanie ustala lekarz i stopniowo zwiększa się do pożądanego efektu. Wymagana do tego dawka różni się w zależności od osoby. Na początku leczenia pacjent zwykle otrzymuje lek przeciwbólowy dwa razy dziennie.

Preparaty zazwyczaj zawierają składnik aktywny w postaci soli, jak chlorowodorek oksykodonu (chlorowodorek oksykodonu). Postać soli składnika czynnego jest niezbędna przy wytwarzaniu środków farmaceutycznych w celu przekształcenia składnika czynnego w postać rozpuszczalną w przewodzie pokarmowym.

Jakie są skutki uboczne oksykodonu?

Bardzo często przy stosowaniu opioidów, takich jak oksykodon:

• Zaparcia (zaparcia)
• Zwężenie źrenicy (mioza)

Następujące działania niepożądane rzadko występują:

• Drganie mięśni, stwardnienie mięśni klatki piersiowej (sztywność mięśni)
• Brak miesiączki (wtórny brak miesiączki)
• zaburzenia snu
• Wahania nastroju (takie jak euforia lub depresja)

Ośrodkowe działania niepożądane, takie jak halucynacje, splątanie, wymioty i nudności, występują rzadziej w przypadku oksykodonu niż w przypadku innych opioidów. Reakcje alergiczne są również znacznie mniej powszechne.

Przy regularnym przyjmowaniu może rozwinąć się tolerancja na oksykodon, przez co środek przeciwbólowy traci swoją skuteczność. Następnie należy albo zwiększyć dawkę, aby osiągnąć ten sam efekt przeciwbólowy, co na początku leczenia, albo zmienić lek przeciwbólowy.

Uzależnienie fizyczne (fizyczne) może rozwinąć się po długotrwałym stosowaniu dużych dawek oksykodonu. Może to być problematyczne, zwłaszcza w przypadku przewlekłej (długotrwałej) terapii bólu.

Dlatego nie należy nagle przerywać przyjmowania leku przeciwbólowego. W przeciwnym razie wystąpią objawy odstawienia, takie jak pocenie się, przyspieszone bicie serca (tachykardia) i niepokój psychoruchowy. Jeśli zażywanie ma zostać przerwane, dawkę leku przeciwbólowego należy stopniowo zmniejszać.

Kiedy nie należy przyjmować oksykodonu?

Przeciwwskazania

Oksykodon nie jest odpowiedni jako środek przeciwbólowy w przypadku:

• ciężkie zaburzenia oddychania (niewydolność oddechowa)
• ciężka POChP (przewlekła obturacyjna choroba płuc)
• ciężka astma oskrzelowa
• Niedrożność jelita (niedrożność jelit)
• Nadwrażliwość na składnik aktywny lub jakikolwiek inny składnik leku

Interakcje

Oksykodon wzmacnia działanie innych substancji o działaniu depresyjnym na ośrodkowy układ nerwowy, takich jak środki uspokajające (uspokajające), środki zwiotczające mięśnie (środki zwiotczające mięśnie), środki przeciwdepresyjne (przeciwdepresyjne), środki przeciw nudnościom i wymiotom (przeciwwymiotne), leki alergiczne (przeciwhistaminowe) i alkohol .

Jednoczesne stosowanie leków rozkładanych przez te same enzymy wątrobowe (CYP3A4, CYP2D6) co oksykodon może zmniejszyć lub zwiększyć rozkład, a tym samym działanie środka przeciwbólowego:

Istnieją substancje, które hamują CYP3A4, a tym samym nasilają działanie oksykodonu. Należą do nich ketokonazol i itrakonazol (leki przeciwgrzybicze), klarytromycyna i telitromycyna (antybiotyki makrolidowe), cymetydyna (lek przeciwhistaminowy) i sok grejpfrutowy. Inhibitory enzymu wątrobowego CYP2D6 (np. anddepresanty paroksetyna, bupropion i fluoksetyna) mają taki sam wpływ na działanie oksykodonu.

Z kolei tak zwane induktory CYP3A4 zwiększają aktywność tego enzymu wątrobowego, a tym samym rozkład środka przeciwbólowego, co osłabia jego działanie. Dotyczy to ryfampicyny (antybiotyk), fenytoiny i karbamazepiny (leki przeciwpadaczkowe) oraz dziurawca.

Ograniczenie wiekowe

Oksykodon jest przeciwwskazany u dzieci poniżej dwunastego roku życia. Preparaty skojarzone oksykodonu z naloksonem są dopuszczone dopiero w wieku 18 lat.

okres ciąży i karmienia piersią

Wcześniejsze badania nie dostarczyły dowodów na teratogenne działanie oksykodonu. Jego stosowanie w czasie ciąży jest zatem dopuszczalne, jeśli jest dobrze uzasadnione (ścisłe wskazanie). Jednak środek przeciwbólowy należy stosować tak krótko, jak to możliwe. Albo przechodzi się na bardziej odpowiednie alternatywy (morfina, tramadol, buprenorfina)9.

Dostępne są dane dotyczące około 250 par matka-dziecko, w których matka była leczona oksykodonem. Niemowlęta karmione piersią były bardziej narażone na skutki uboczne, takie jak senność i złe picie. Z tego powodu podczas karmienia piersią preferowane są inne opioidy, takie jak fentanyl, morfina czy buprenorfina.

Jak zdobyć lek oksykodon?

Oksykodon jest silnym opioidowym środkiem przeciwbólowym i podlega ustawie o środkach odurzających w Niemczech i Szwajcarii oraz ustawie o środkach odurzających w Austrii. Może być przepisany przez lekarza wyłącznie na specjalne recepty (recepty na narkotyki lub substancje uzależniające) i można go otrzymać w aptece.

Od kiedy znany jest oksykodon?

Oksykodon jest dostępny na rynku w Niemczech do leczenia bólu w postaci tabletek od 1998 roku. Dopiero w 2006 roku dopuszczono go również do wstrzyknięć pozajelitowych do żyły (podawanie dożylne).

Tagi.:  leki objawy medycyna podróży