Kwas walproinowy

Benjamin Clanner-Engelshofen jest niezależnym pisarzem w dziale medycznym Studiował biochemię i farmację w Monachium i Cambridge/Boston (USA) i wcześnie zauważył, że szczególnie podobało mu się połączenie medycyny i nauki. Dlatego zaczął studiować medycynę człowieka.

Więcej o ekspertach Wszystkie treści są sprawdzane przez dziennikarzy medycznych.

Substancja czynna kwas walproinowy jest stosowana w leczeniu padaczki i napadów padaczkowych oraz do stabilizacji nastroju w zaburzeniach afektywnych dwubiegunowych. Ponadto, ze względu na szerokie spektrum działania, jest również badany pod kątem leczenia innych chorób, takich jak choroby dziedziczne, HIV i nowotwory. Tutaj możesz przeczytać wszystko, co musisz wiedzieć o efektach i stosowaniu kwasu walproinowego, skutkach ubocznych i interakcjach.

Tak działa kwas walproinowy

W ludzkim mózgu komórki nerwowe (neurony) komunikują się ze sobą, uwalniając substancje przekaźnikowe (neuroprzekaźniki), które są odbierane przez sąsiednie komórki nerwowe za pośrednictwem określonych punktów dokowania (receptorów).Ta transmisja sygnału przez neuroprzekaźniki może pobudzać lub hamować następującą komórkę nerwową - w zależności od typu neuroprzekaźnika i typu receptora. Na przykład kwas glutaminowy jest ekscytującym („pobudzającym”) neuroprzekaźnikiem, GABA (kwas gamma-aminomasłowy) hamującym („hamującym”) neuroprzekaźnikiem w mózgu.

U osób z padaczką i drgawkami komórki nerwowe w całym mózgu lub tylko w niektórych jego obszarach są nadmiernie pobudliwe. Rozwijają ogromne fale sygnałów pobudzających - spontanicznie lub w wyniku pewnych wyzwalaczy. Może to wywołać klasyczne objawy padaczki: skurcze z napiętymi lub szybko poruszającymi się (drgającymi) mięśniami i/lub utratę przytomności.

Składniki aktywne takie jak kwas walproinowy z jednej strony hamują ekscytujące działanie neuroprzekaźników, a jednocześnie wzmacniają działanie hamującej substancji przekaźnikowej GABA. To depresyjne działanie kwasu walproinowego wyjaśnia również, dlaczego może on łagodzić fazy maniakalne u pacjentów z chorobą afektywną dwubiegunową.

Wychwyt, rozkład i wydalanie kwasu walproinowego

Po spożyciu kwas walproinowy jest wchłaniany w jelicie i poprzez krwioobieg dociera do mózgu, gdzie bez problemu przekracza barierę krew-mózg. Stężenie kwasu walproinowego w mózgu sięga około dziesięciu procent stężenia we krwi.

Substancja czynna jest rozkładana w wątrobie na wiele różnych produktów przemiany materii, z których niektóre mogą być również skuteczne w walce z napadami. Są one wydalane głównie z moczem. Około 12-16 godzin po spożyciu stężenie substancji czynnej we krwi ponownie spadło o połowę.

Kiedy stosuje się kwas walproinowy?

Substancja czynna kwas walproinowy jest stosowana w leczeniu wielu postaci padaczki. Należą do nich na przykład:

• napady uogólnione w postaci nieobecności (napad drobny z krótką przerwą w świadomości)
• napady uogólnione w postaci napadów toniczno-klonicznych (napady typu grand mal z utratą przytomności, upadkiem, skurczami i drganiami grup mięśni)
• napady częściowe o złożonym charakterze z zaburzeniami świadomości

Kwas walproinowy może być również stosowany razem z innymi składnikami aktywnymi w innych postaciach padaczki.

Kwas walproinowy jest również zatwierdzony do leczenia epizodów maniakalnych w chorobie afektywnej dwubiegunowej, gdy aktywny składnik litu nie jest tolerowany lub nie może być stosowany z innych powodów. Substancję czynną można również zażywać w celu zapobiegania epizodom maniakalnym.

Kwas walproinowy jest zwykle stosowany przez dłuższy czas, ale może być również stosowany tylko do krótkotrwałego leczenia w fazach maniakalnych.

Tak wykorzystuje się kwas walproinowy

Kwas walproinowy i jego bardziej rozpuszczalna w wodzie sól sodowa lub wapniowa (często nazywana po prostu „walproinianem”) są oferowane jako tabletki, tabletki ze składnikami aktywnymi o przedłużonym uwalnianiu (tabletki o przedłużonym uwalnianiu), tabletki dojelitowe, a także roztwory doustne i do wstrzykiwań .

Długotrwałe leczenie kwasem walproinowym to głównie doustne formy dawkowania, przy czym roztwór doustny jest zarezerwowany dla dzieci poniżej szóstego roku życia i pacjentów z zaburzeniami połykania. Leczenie rozpoczyna się od małej dawki, która jest stopniowo zwiększana w ciągu kilku tygodni. Zwykłe dawki dla dorosłych to 1000 do 1800 miligramów kwasu walproinowego (co odpowiada około 1200 do 2100 miligramów walproinianu sodu). Całkowitą dawkę dobową należy podzielić na dwie do czterech dawek indywidualnych, w zależności od indywidualnej tolerancji, w porozumieniu z lekarzem. Substancję czynną należy przyjmować na pusty żołądek popijając szklanką wody na około godzinę przed posiłkiem.

Jakie są skutki uboczne kwasu walproinowego?

Najczęstszym działaniem niepożądanym jest wzrost stężenia amoniaku we krwi. Sam ten wzrost nie jest powodem do niepokoju, ale wysoki poziom amoniaku może wywoływać objawy, takie jak wymioty, zaburzenia koordynacji ruchowej, zmętnienie świadomości, niskie ciśnienie krwi i zwiększona skłonność do drgawek. W przypadku wystąpienia takich objawów należy przerwać terapię kwasem walproinowym lub zmniejszyć dawkę (w porozumieniu z lekarzem). Od jednego do dziesięciu procent pacjentów występują również działania niepożądane kwasu walproinowego, takie jak zmniejszenie liczby płytek krwi (z powodu zmniejszonego tworzenia się szpiku kostnego), nieregularny cykl menstruacyjny, drżenie rąk, nieprawidłowe odczucia, bóle głowy, zmęczenie, przerzedzenie włosów, wypadanie włosów , zwiększony lub zmniejszony apetyt oraz zwiększenie lub zmniejszenie masy ciała.

Co należy wziąć pod uwagę podczas przyjmowania kwasu walproinowego?

Leki zawierające substancję czynną kwas walproinowy można stosować w leczeniu dzieci w wieku od trzech lat (w wyjątkowych przypadkach również poniżej), młodzieży, dorosłych i osób w podeszłym wieku.

Połączenie z innymi lekami może zmniejszać lub zwiększać stężenie kwasu walproinowego w organizmie. Na przykład składniki aktywne, takie jak meflochina (środek przeciwmalaryczny) i karbapenemy (antybiotyki) mogą obniżać poziom kwasu walproinowego w organizmie. Inne składniki aktywne ją zwiększają, w tym środki przeciwpadaczkowe (fenobarbital, fenytoina, prymidon, karbamazepina, felbamat), inhibitory kwasu żołądkowego (cymetydyna), niektóre antybiotyki (erytromycyna, ryfampicyna) i przeciwdepresyjny fluoksetyna.

Odwrotnie, kwas walproinowy może również wpływać na działanie innych substancji czynnych. Na przykład częściowo zwiększa działanie innych leków przeciwpadaczkowych, dlatego leczenie skojarzone powinien przeprowadzić doświadczony lekarz. Kwas walproinowy może również nasilać działanie antykoagulantów, a tym samym skłonność do krwawień.

Kwas walproinowy może potencjalnie uszkodzić wątrobę. Dlatego przed leczeniem iw jego trakcie należy sprawdzać czynność wątroby, aby w razie potrzeby móc szybko zareagować. Jeśli wątroba jest dysfunkcyjna, lekarz dokładnie zdecyduje, czy ją zastosować.

Ponieważ kwas walproinowy ma działanie teratogenne, kobiety w ciąży i karmiące piersią nie mogą być leczone kwasem walproinowym. Ponadto podczas leczenia kwasem walproinowym należy zawsze stosować odpowiednią antykoncepcję.

Jak uzyskać leki zawierające kwas walproinowy?

Kwas walproinowy jest dostępny wyłącznie na receptę w dowolnej dawce i formie podawania, tj. dostępny tylko po przedstawieniu recepty w aptece.

Od kiedy znany jest kwas walproinowy?

Kwas walproinowy został po raz pierwszy wyprodukowany przez chemika Beverly Burton w 1881 roku. Ponieważ kwas jest bardzo odpowiedni do rozpuszczania substancji nierozpuszczalnych w wodzie, był często stosowany w chemii. Dopiero w 1962 roku, kiedy francuski naukowiec Pierre Eymard badał składniki roślinne, przeciwskurczowe działanie ekstraktów roślinnych nie było spowodowane składnikami, ale rozpuszczalnikiem, kwasem walproinowym. Kwas walproinowy został zatwierdzony we Francji jako środek przeciwpadaczkowy już w 1967 roku. Ponieważ składnik aktywny nie jest już chroniony patentem, wielu producentów farmaceutycznych oferuje obecnie preparaty zawierające kwas walproinowy.

Tagi.:  tcm gpp niespełnione pragnienie posiadania dzieci