Zespół jelita drażliwego: terapia behawioralna brzucha

Christiane Fux studiowała dziennikarstwo i psychologię w Hamburgu. Doświadczony redaktor medyczny od 2001 roku pisze artykuły do ​​czasopism, wiadomości i teksty merytoryczne na wszystkie możliwe tematy związane ze zdrowiem. Oprócz pracy dla, Christiane Fux zajmuje się również prozą. Jej pierwsza powieść kryminalna ukazała się w 2012 roku, a także pisze, projektuje i wydaje własne sztuki kryminalne.

Więcej postów Christiane Fux Wszystkie treści są sprawdzane przez dziennikarzy medycznych.

Ból brzucha, gazy, biegunka - zespół jelita drażliwego może znacznie obniżyć jakość życia. Pomocna może być psychoterapia – zwłaszcza tak zwana terapia poznawczo-behawioralna.

Chociaż zespół jelita drażliwego jest powszechny, nadal nie jest jasne, dlaczego jelita niektórych ludzi wariują. W związku z tym trudno jest skutecznie leczyć objawy. Istnieją jednak przesłanki, że psychika może mieć istotny wpływ na zespół jelita drażliwego.Objawy mogą się pogorszyć, szczególnie w przypadku stresu – a ci, którzy są stale zestresowani, mają małe szanse na ustąpienie objawów.

Szczególnie pomocna jest terapia poznawczo-behawioralna

To kolejny powód, dla którego leczenie psychiki jest obiecującym podejściem dla pacjentów z jelitami drażliwymi. Oprócz nauki techniki relaksacyjnej, metody psychoterapeutyczne najwyraźniej pomagają również opanować stres.

Naukowcy z Vanderbilt University porównali różne psychologiczne metody leczenia zespołu jelita drażliwego między sobą oraz z wynikami grup kontrolnych. W tym celu ocenili 31 badań z około 1700 uczestnikami.

Codzienna przydatność na pierwszy rzut oka

Badaczy kierowanych przez Kelseya Lairda szczególnie interesował stopień, w jakim pacjenci odnieśli korzyści z terapii w zakresie ich życia codziennego i społecznego. „Ważne jest, aby to ocenić, ponieważ niektórzy pacjenci mogą w pełni uczestniczyć w pracy, szkole i zajęciach towarzyskich pomimo objawów fizycznych – ale inni zawodzą” – mówi Laird, główny autor badania.

Terapia poznawczo-behawioralna okazała się szczególnie skuteczna. Opiera się na założeniu, że niekorzystne przekonania, schematy myślenia i zachowania generują negatywne uczucia i stres. Celem terapii jest zastąpienie takich negatywnych wzorców zdrowszym wewnętrznym nastawieniem i zachowaniem.

Opanowanie wyzwań

Naukowcy spekulują, że istnieje jeden centralny aspekt terapii poznawczo-behawioralnej, który może poprawić jakość życia pacjentów: ekspozycja. W ten sposób osoby dotknięte chorobą stają stopniowo przed coraz większymi wyzwaniami. W przypadku pacjentów z jelitami drażliwymi mogą to być dłuższe podróże samochodem, chodzenie do restauracji lub chodzenie do miejsc, w których toalety nie są wszędzie dostępne.

Laird mówi: „Zachęcanie pacjentów do narażania się na takie sytuacje może umożliwić im uczestnictwo w szerszym zakresie aktywności.” Podnosi to jakość życia – niezależnie od stopnia, w jakim terapia faktycznie łagodzi objawy. Ci ostatni musieliby wykazać się dalszymi badaniami, piszą badacze.

Źródło: Kelsey Laird i wsp.: Porównawcza skuteczność terapii psychologicznych w poprawie zdrowia psychicznego i codziennego funkcjonowania w zespole jelita drażliwego: przegląd systematyczny i metaanaliza ”, Clinical Psychology Review 2016, 18 listopada.

Tagi.:  Ochrona skóry zapobieganie gpp