Kurcz powiek

Martina Feichter studiowała biologię w aptece przedmiotowej w Innsbrucku, a także zanurzyła się w świecie roślin leczniczych. Stamtąd nie było daleko do innych tematów medycznych, które do dziś urzekają ją. Szkoliła się jako dziennikarka w Akademii Axel Springer w Hamburgu, a od 2007 roku pracuje dla - najpierw jako redaktor, a od 2012 jako niezależny pisarz.

Więcej o ekspertach Wszystkie treści są sprawdzane przez dziennikarzy medycznych.

Termin kurcz powiek opisuje silne skurcze obu powiek, na które nie można wpływać. Przyczyną skurczu powiek jest to, że pewien mięsień oka mimowolnie napina się tymczasowo lub stale. Powód tego zwykle pozostaje nieznany. Kurcz powiek występuje głównie u kobiet w średnim lub starszym wieku. Dowiedz się tutaj wszystkiego, co musisz wiedzieć o kurczu powiek.

Skurcz powiek: opis

Kurcz powiek to obustronny, mimowolny skurcz powiek. Jego przyczyna pozostaje w większości nieznana. Niekontrolowany skurcz dotyczy przede wszystkim mięśnia pierścienia oka (Musculus orbicularis oculi), czasem także innych mięśni w pobliżu oczu. Wyraz twarzy osoby dotkniętej chorobą jest znacznie zniekształcony przez skurcz powiek. Kurcz powiek może początkowo być nieco asymetryczny lub początkowo objawiać się zwiększonym mruganiem lub uczuciem ciała obcego. Ponadto, zwłaszcza na początku choroby, skurcz powiek może czasem zostać zerwany przez ziewanie, śpiewanie, żucie gumy, przyłożenie palca do skroni lub inne „sztuczki”.

W miarę postępu choroby skurcz powiek pojawia się coraz częściej (co 15 do 20 sekund) i trwa dłużej (od sekund do minut). Wpływa to na wzrok, a nawet tymczasowo prowadzi do ślepoty funkcjonalnej. Jest to szczególnie problematyczne w pewnych sytuacjach, np. podczas prowadzenia samochodu.

Formy kurczu powiek

Lekarze wyróżniają trzy formy kurczu powiek:

• Klasyczny kurcz powiek: nawracający (kloniczny) skurcz powiek
• toniczny kurcz powiek: trwały skurcz, który prowadzi do trwałego zwężenia szczeliny powiekowej
• Typ hamowania otwierania powiek: brak widocznego skurczu skurczu oka, ale skurcz mięśnia czoła. Ludzie mają trudności z otwieraniem oczu.

częstotliwość

Kurcz powiek występuje u trzech do czterech na 100 000 osób w Europie. Dotyczy głównie kobiet w średnim i starszym wieku.

Kurcz powiek: przyczyny i możliwe choroby

Kurcz powiek jest spowodowany tymczasowym lub trwałym mimowolnym skurczem określonego mięśnia oka (mięśni pierścienia ocznego, mięśnia okrężnego oka). Czasami zaangażowane są również inne mięśnie w okolicy oczu.

W zależności od przyczyny istnieją dwa rodzaje kurczu powiek:

• Postać pierwotna (istotny kurcz powiek): W tym miejscu nie można zidentyfikować przyczyny mimowolnego skurczu powiek.
• Postać wtórna (objawowy kurcz powiek): Przyczyną jest tutaj choroba nerwów lub oczu lub uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego.

Najczęściej w zasadniczym kurczu powiek. Większość osób dotkniętych chorobą zgłasza, że ​​objawy nasilają się w określonych warunkach, takich jak stres emocjonalny, stres, jasne światło, przeciągi, czytanie lub chodzenie.

Kurcz powiek: kiedy powinieneś zobaczyć się z lekarzem?

Skargi w okolicy oczu, takie jak częste mruganie, uczucie ciała obcego lub przejściowy lub trwały skurcz powiek, powinny być wyjaśnione przez okulistę. Mogą istnieć różne choroby wymagające leczenia.

Kurcz powiek: co robi lekarz?

Najpierw lekarz tworzy historię medyczną (wywiad): W szczegółowej dyskusji z pacjentem pyta on na przykład o rodzaj i początek objawów oraz chorób leżących u ich podłoża.

Następnie następuje badanie oczu. Na przykład określana jest częstotliwość migania: Zwykle jest to dziesięć do dwudziestu razy na minutę. Kurcz powiek obejmuje mruganie ponad 27 razy na minutę (mniej podczas rozmowy).

Elektromiografię (EMG) można wykorzystać do pomiaru aktywności elektrycznej mięśnia pierścienia oka i innych odpowiednich mięśni. Obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego (MRI) może pomóc w wykryciu pewnych przyczyn objawowego kurczu powiek (takich jak zaburzenia nerwowe).

Ważne jest również odróżnienie go od innych możliwych przyczyn skurczu powiek. Na przykład za pomocą lampy szczelinowej można wykryć podrażnienie spojówki lub rogówki spowodowane przez ciała obce.

W ten sposób lekarz leczy kurcz powiek

W objawowym kurczu powiek przyczyna jest leczona, gdy tylko jest to możliwe.

Terapia jest trudniejsza w przypadku samoistnego kurczu powiek, którego przyczyny nie można zidentyfikować. Stosowanie leków, takich jak środki zwiotczające mięśnie (środki zwiotczające mięśnie, takie jak baklofen) lub środki uspokajające (benzodiazepiny, takie jak klonazepam), ma małe szanse powodzenia i często wiąże się z poważnymi skutkami ubocznymi.

W leczeniu kurczu powiek metodą z wyboru są miejscowe iniekcje neurotoksyny toksyny botulinowej A. Wstrzyknięcie wykonuje się podskórnie (pod skórą) bezpośrednio w mięsień pierścienia ocznego i go paraliżuje. Klinicznie mierzalny efekt pojawia się po jednym do trzech dni i osiąga szczyt po jednym do dwóch tygodni. Następnie efekt powoli zanika, więc zastrzyki trzeba powtarzać co około trzy miesiące. Możliwe skutki uboczne to np. opadanie powieki (opadanie powieki górnej) lub wywinięcie (obracanie powieki na zewnątrz, zwykle dolnej).

W niektórych przypadkach może być wymagana operacja. W ten sposób, na przykład, można przeciąć te włókna nerwowe nerwu twarzowego (nervus facialis), które ciągną się do mięśnia pierścienia ocznego. Możliwe jest również (częściowe) usunięcie mięśnia.

Niektórzy pacjenci z kurczem powiek odnoszą korzyści z psychoterapii, biofeedbacku, hipnozy lub akupunktury.

Kurcz powiek: możesz to zrobić sam

Przynajmniej we wczesnych stadiach choroby objawy nasilają się, gdy jesteś zestresowany. Pomocne mogą być wtedy ćwiczenia redukujące stres i relaksacyjne. Jeśli jednak objawy nasilą się, nie wahaj się udać się do lekarza. Objawy nie ustępują samoistnie, ale nasilają się, dlatego konieczne jest leczenie farmakologiczne lub chirurgiczne.

Tagi.:  niespełnione pragnienie posiadania dzieci włosy pragnienie posiadania dzieci