Problemy z zasypianiem u niemowląt i dzieci

Wszystkie treści są sprawdzane przez dziennikarzy medycznych.

Dlaczego sen jest tak ważny?

Sen to naturalny okres rekonwalescencji dla ciała i umysłu. Relaksuje się i tworzy nowe energie. Podczas snu mózg przetwarza różne wrażenia i doświadczenia dnia, między innymi wytwarzając sny.

Gdy jesteś zmęczony, wyczerpany i zestresowany, możesz być po nocy ze zbyt małą ilością snu, jesteś tak samo wypoczęty, zrelaksowany i pełen energii po dobrze przespanej nocy. Dotyczy to zarówno dorosłych, jak i dzieci w każdym wieku. Dlatego rodzice powinni zadbać o to, aby ich dziecko śpiło wystarczająco i dobrze.

Zwykle dzieci śpią tyle, ile potrzebują, a kiedy są zmęczone, śpią. Główny problem z rodzicami polega na tym, że ich dziecko śpi w ciągu dnia i budzi się w nocy, ponieważ wtedy samo nie śpi. Kiedy i jak długo dziecko śpi różni się w zależności od osoby i wieku.

Ile powinno spać dziecko?

W ciągu pierwszych trzech miesięcy życia niemowlęta śpią średnio 17 godzin dziennie. Nie przyzwyczaili się jeszcze do rytmu dnia i nocy i zwykle budzą się co dwie do trzech godzin, żeby się napić.

W wieku około sześciu do dziewięciu miesięcy dzieci śpią średnio około 14 godzin dziennie. Nocne okresy snu wydłużają się. Zwykle nie trzeba go już karmić w nocy i może przespać całą noc. Wiele dzieci w tej grupie wiekowej również ucina sobie dwie drzemki w ciągu dnia.

Dzieci w wieku jednego roku nadal potrzebują średnio 14 godzin dziennie na sen. Kiedy zaczynasz szkołę w wieku sześciu lat, spada średnio do jedenastu godzin dziennie.

Uwaga: te informacje należy traktować wyłącznie jako wskazówki! Potrzeba snu, snu i rytmu dobowego to cechy wysoce indywidualne. Jeśli Twój roczny maluch śpi tylko około 12 godzin na 24 i poza tym jest zdrowy, świeży i szczęśliwy, z pewnością nie przegapi pozostałych godzin.

Zanim zaczniesz martwić się nieprawidłowym rytmem snu Twojego dziecka: porównaj to z bliskim krewnym. Być może są tu podobieństwa.

Moje dziecko budzi się co dwie godziny - co mogę zrobić?

Noworodek ma zwiększone zapotrzebowanie na pokarm i budzi się naturalnie – nawet w nocy – aby pić co dwie do trzech godzin. Zazwyczaj odstępy między snem wydłużają się z czasem. Od około szóstego miesiąca życia karmienie nocne zwykle nie jest już konieczne. Jeśli Twoje dziecko nadal ma ochotę na wieczorne posiłki, a Ty chcesz je odstawić, pomocne mogą być następujące rytuały:

Nie włączaj świateł, gdy dziecko się obudzi.
Nie baw się z nim i rozmawiaj z nim jak najmniej.
Jeśli dziecko jest mokre, przewijaj jak najmniej.
Jeśli dziecko jest po prostu spragnione, daj mu wodę, a nie mleko.
Warto nawet nie uczyć dziecka, że butelka jest niezbędna do zaśnięcia.

Może to zabrzmieć trochę surowo, ale pomoże dziecku przyzwyczaić się do tego, że jest noc do spania.

Moje dziecko płacze w nocy - czy mam go zmusić do płaczu?

Nie! Płaczące dziecko potrzebuje rodziców. Już sama twoja obecność daje dziecku poczucie bezpieczeństwa. Często wystarczy go lekko pogłaskać, aby poczuł się bezpieczny. Płaczące dziecko musi wiedzieć, że nie jest samotne.

Płacz nie oznacza, że dziecko musi jeść ani się bawić. W każdym razie upewnij się, że Twoje dziecko nie płacze, ponieważ jest chore.

Jak sprawić, by moje dziecko przesypiało całą noc?

Do szóstego miesiąca życia normalne jest, że niemowlęta budzą się w nocy – potrzebują jednego lub więcej posiłków w nocy. Od szóstego miesiąca życia niemowlęta teoretycznie radzą sobie bez nocnego karmienia i mogą przesypiać całą noc (tj. przesypiają co najmniej sześć do ośmiu godzin na raz).

Jeśli Twoje dziecko jeszcze nie jest, a chcesz pomóc mu przespać noc, pierwszą rzeczą, którą powinieneś zrobić, jest wyjaśnienie, czy oboje jesteście gotowi. Należy również ustalić, kiedy należy się do tego przyzwyczaić i przygotować się do tego – aby nie poddawać się po pierwszej nieudanej nocy:

Jako rodzice omówcie ze sobą, jak chcielibyście podejść do sprawy.
Idź do łóżka z dzieckiem w tym samym czasie, aby samemu odpocząć.
Umów się z partnerem na spotkanie z wyprzedzeniem, gdy chcesz, aby dzień zaczął się od nowa.

Zacznij od najtańszych zasobów:

Gdy maluch się obudzi, delikatnie pogłaszcz go, dobrze zakryj i podaj mu smoczek. To może pomóc na godzinę. Spróbuj ponownie wykonać tę samą procedurę.
Jeśli Twoje dziecko nadal nie może odpocząć, zmień pieluchę. Jednak nie włączaj światła ani nie zabawiaj go. Po tym może spać jeszcze przez godzinę.
Jeśli to też nie pomoże, daj dziecku trochę wody do picia. Ma to dwie funkcje: z jednej strony sygnalizujesz dziecku, że w nocy nie ma nic do jedzenia, ale można podać wodę. Z drugiej strony daje pewność, że Twoje dziecko nie jest spragnione.
Jeśli Twoje dziecko boi się ciemności, zostaw w swoim pokoju 15-watową lampę awaryjną.
Twoje dziecko powinno mieć w łóżku jedno lub dwa ulubione małe zwierzątka lub lalki. Dodatkową pomocą może być koszulka od mamy, która pachnie jak ona i tym samym ułatwia nocne rozstanie.
Jeśli Twoje dziecko dużo śpi w ciągu dnia, powinieneś z miłością je obudzić wcześniej, ponieważ długi sen w ciągu dnia skraca jego sen w nocy.
Przyzwyczaj dziecko do cichych, powtarzających się rytuałów snu, takich jak śpiewanie lub głośne czytanie.

Czy wszystkie dzieci mogą spać w nocy?

Niewiele dzieci śpi tylko całą noc w wieku 1½ roku, niezależnie od tego, czego próbują rodzice. Jednak większość dzieci uczy się tego bardzo szybko.

Możesz zapytać swojego pediatrę lub pielęgniarkę niemowlęcą.

Moje dziecko po prostu chce spać w moim łóżku

To naturalne, że dziecko najlepiej czuje się w łóżku rodziców. Tutaj znajdziesz ciepło, bezpieczeństwo i bliskość. Tylko od Ciebie i Twojego partnera zależy, czy chcesz, aby Twoje dziecko spało z Tobą w łóżku.

Jednak gdy Twoje dziecko przyzwyczai się do spania w Twoim łóżku, przyzwyczajenie go do tego może być bardzo trudne. Dlatego niezwykle ważne jest, aby rodzice zgodzili się na wszystkie konsekwencje: czy wszyscy zaangażowani czują się komfortowo i jak długo jeszcze? A co z życiem seksualnym rodziców? Czy wystarczy miejsca dla trzech osób? A jeśli przyjdzie kolejne dziecko?

Kompromisem może być umieszczenie łóżeczka obok łóżka. W ten sposób dziecko ma w zasięgu przynajmniej rodziców. Ogólna zasada brzmi: rób tylko to, na co masz ochotę zarówno Ty, jak i Twój partner. To, co „ty” robisz, nie zawsze jest najlepsze dla twojej rodziny.

Czy moje dziecko nie śpi, bo jest chore?

Jeśli obawiasz się, że Twoje dziecko nie śpi lub śpi źle, lub jeśli podejrzewasz, że coś jest nie tak, powinieneś poddać się badaniu pediatry. Niemowlęta mogą mieć problemy ze snem z powodu zapalenia pęcherza, bólu ucha, kolki, przeziębienia, kaszlu lub innych chorób. Oczywiście, zanim spróbujesz zmienić swoje nawyki związane ze snem, powinieneś upewnić się, że Twoje dziecko czuje się dobrze.

Ogólna rada

Połącz umieszczenie dziecka w łóżku z czymś przytulnym. Na przykład poczytaj mu coś, zrób mu masaż lub wykąp go przed pójściem spać.
Utrzymuj stałe godziny łóżka.
NIGDY nie używaj łóżka jako miejsca kary.
Zawsze kładź dziecko do łóżka, zanim będzie przemęczone i dosłownie przewróci się ze zmęczenia. Dziecko powinno być świeże w łóżku i poza nim.
Pozwól dziecku trochę odpocząć w łóżku. Nie musi od razu spać.
Ważenie może pomóc Ci zasnąć.
Przyciemnij światła lub wyłącz je całkowicie, kiedy kładziesz się spać.
Obniżyć ogólny poziom aktywności w rodzinie, to znaczy ściszyć telewizor lub muzykę i nieco stłumić rozmowę.
Jeśli Twoje dziecko jest nieszczęśliwe w nocy, nie odbieraj go, po prostu zostań z nim, aż się uspokoi. NIE pozwól mu płakać do snu. Płaczące dziecko potrzebuje pocieszenia.
Umieszczenie dziecka w łóżku rodziców może sprawić, że później je odstawisz, ale jest to dość skuteczny sposób na uśpienie dziecka.