Terapia muzyczna

Zaktualizowano

Julia Dobmeier kończy obecnie studia magisterskie z psychologii klinicznej. Od początku studiów szczególnie interesuje się leczeniem i badaniem chorób psychicznych. Czyniąc to, są szczególnie motywowani ideą umożliwienia osobom dotkniętym chorobą wyższej jakości życia poprzez przekazywanie wiedzy w sposób łatwy do zrozumienia.

Więcej o ekspertach Wszystkie treści są sprawdzane przez dziennikarzy medycznych.

Muzykoterapia to metoda psychoterapeutyczna, w której muzyka służy do przywrócenia lub utrzymania zdrowia ciała i psychiki. Bez słów muzyka może zapewnić bezpośredni dostęp do głębokich uczuć i dawno zapomnianych wspomnień. To czyni je potężnym narzędziem terapeutycznym. Muzykoterapia jest często oferowana w klinikach jako część koncepcji terapii. Przeczytaj tutaj, co robić w ramach muzykoterapii.

Czym jest muzykoterapia?

Muzyka odgrywa ważną rolę w życiu ludzi. Już przed urodzeniem odbieramy głosy i dźwięki w łonie matki. Niektóre melodie sprawiają, że jesteśmy szczęśliwi i tańczymy, inne wywołują smutek.

Neurolodzy byli w stanie wykorzystać techniki obrazowania, aby pokazać, że muzyka ma wpływ na strukturę naszego mózgu. Muzyka stwarza dostęp do naszego wewnętrznego świata. Pozwala to na ujawnienie głęboko ukrytych uczuć.

Nasi przodkowie już wiedzieli, że muzyka ma również działanie lecznicze. Nawet w czasach starożytnych do leczenia pacjentów używano muzyki. Obecnie muzykoterapia oferowana jest jako wsparcie terapeutyczne w przychodniach lub gabinetach ambulatoryjnych. Muzykoterapia może odbywać się w warunkach indywidualnych, jak również w grupie.

Termin „muzykoterapeuta” nie jest prawnie chroniony. W placówkach ambulatoryjnych pacjenci powinni zatem zwracać uwagę na to, jakie szkolenie przeszedł muzykoterapeuta. Aby skutecznie leczyć zaburzenia psychiczne, niezbędna jest solidna wiedza terapeutyczna. W zależności od przedmiotu szkolenia terapeuty, muzykoterapia opiera się między innymi na psychologii głębi, terapii behawioralnej, zasadach medycznych lub neurologicznych.

Kiedy robisz muzykoterapię?

Każdy, kto chce robić muzykoterapię, nie musi mieć żadnych umiejętności muzycznych. Muzykoterapia jest odpowiednia dla osób w każdym wieku. Jest z powodzeniem stosowany w zaburzeniach psychicznych, takich jak depresja czy zaburzenia lękowe, ale także u osób z demencją, autyzmem lub chorobami fizycznymi.

Muzykoterapia ma tę zaletę, że początkowo działa bez mowy. Oznacza to, że nawet osoby, które mają trudności z mówieniem lub rozumieniem języka, mogą wykorzystać muzykę do nawiązania kontaktu z terapeutą.

Niemniej jednak są ludzie, którym trudno jest uzyskać dostęp za pośrednictwem muzyki. Dlatego warto wypróbować ten rodzaj terapii najpierw podczas sesji próbnej. Muzykoterapia jest nieodpowiednia, jeśli pacjent jej odmawia. Nawet jeśli pacjent po przykrych przeżyciach nadal znajduje się w ostrym traumatycznym stanie, muzykoterapia może być problematyczna, ponieważ może zintensyfikować negatywne odczucia. U pacjentów cierpiących na migreny lub szumy uszne należy uważać, aby nie odbierali muzyki jako dodatkowego obciążenia.

Co robisz z muzykoterapią?

W muzykoterapii rozróżnia się muzykoterapię receptywną i aktywną. W muzykoterapii receptywnej terapeuta odtwarza muzykę pacjentowi i pozwala, aby dźwięki oddziaływały na niego.

W aktywnej muzykoterapii pacjent sam tworzy dźwięki i może wypróbowywać różne instrumenty. Nie chodzi jednak o to, aby pacjent uczył się gry na instrumencie muzycznym lub przeszedł szkolenie muzyczne. Celem jest, aby osoba dotknięta chorobą nawiązała kontakt ze swoimi uczuciami i rozwinęła swoją kreatywność.

Ponadto za pomocą muzykoterapii można wzmocnić zdolność wyrażania siebie, zwiększyć zdolność koncentracji lub popracować nad percepcją ciała i pewnością siebie. U osób starszych lub z demencją znane piosenki mogą przywoływać wspomnienia. W muzykoterapii grupowej wspólna improwizacja może stworzyć silne poczucie przynależności i bezpieczeństwa.

Muzyka wprawia w ruch procesy wewnętrzne. To, jakie uczucia wywołuje muzyka i jakie myśli, które wywołuje, bardzo różnią się w zależności od osoby. Muzykoterapeuta pracuje z różnymi instrumentami i stylami muzycznymi w zależności od pacjenta.

Ważną częścią muzykoterapii jest rozmowa. Pacjent omawia z muzykoterapeutą, czego doświadczył podczas słuchania muzyki. W trakcie muzykoterapii mogą również pojawić się nieprzyjemne uczucia i bolesne wspomnienia. Są one omawiane w rozmowie. Zmiana w uczuciach i myślach może nastąpić, gdy pacjent próbuje nowych tonów i dźwięków i pozwala im pracować nad sobą.

Wielką zaletą muzykoterapii jest to, że oferuje szeroki wachlarz możliwości ekspresji. Wykorzystywane są instrumenty muzyczne, na których łatwo się gra. Perkusja, fortepian, gitara, ksylofon i wiele innych instrumentów, ale także własny głos, umożliwiają pacjentowi tworzenie różnych rytmów i dźwięków. Niektórzy muzykoterapeuci nagrywają to, co jest grane, aby pacjent mógł ponownie posłuchać ich melodii i pomyśleć o nich.

Jakie są zagrożenia związane z muzykoterapią?

Muzyka może wydobyć na powierzchnię uczucia, które były długo i głęboko ukryte. Kiedy ludzie mają traumatyczne doświadczenia, uczucia wynikające z traumy mogą również pojawić się ponownie. Bez wsparcia terapeutycznego taka retraumatyzacja może mieć negatywne konsekwencje dla pacjenta.

Gdy tylko pojawią się silne lęki lub inne nieprzyjemne odczucia, pacjent powinien porozmawiać o nich ze swoim muzykoterapeutą. Terapeuta może następnie podjąć niezbędne środki w celu ustabilizowania pacjenta.

Co muszę wziąć pod uwagę po muzykoterapii?

Po sesji muzykoterapeutycznej powinieneś poświęcić trochę czasu, aby muzyka zadziałała. Poczuj w sobie, jakie uczucia są obecne i pozwól sobie na odpoczynek, aby je przetworzyć.

Na następnej sesji muzykoterapeuta zapyta, jak się czułeś po sesji terapeutycznej. Na początku krótkie pogorszenie nie jest niczym niezwykłym, ponieważ uczucia mogą być przytłaczające. Jeśli czujesz się zestresowany lub przytłoczony, poinformuj o tym muzykoterapeutę.

Pod koniec terapii muzykoterapeuta i pacjent decydują o przedłużeniu terapii. Nawroty nie są rzadkością w zaburzeniach psychicznych. Nie bój się więc ponownie szukać pomocy, jeśli nie czujesz się dobrze po zakończeniu muzykoterapii.

Tagi.:  naprężenie niespełnione pragnienie posiadania dzieci Ochrona skóry