Nierówne zęby i szczęki

Wszystkie treści są sprawdzane przez dziennikarzy medycznych.

Niewspółosiowość zębów i żuchwy nie jest rzadkim i poważnym problemem: zwykle nie tylko wygląda nieatrakcyjnie, ale może również sprzyjać próchnicy i zapaleniu przyzębia oraz wywoływać stan zapalny błony śluzowej. Żucie, gryzienie i mówienie również mogą być zaburzone. Przeczytaj więcej o niewyrównanych zębach i szczękach tutaj!

Wrodzony lub nabyty

Istnieją wrodzone niewspółosiowości zębów oraz połączenie przyczyn wrodzonych i nabytych. Do najczęstszych wad wrodzonych należą:

• nadmierne, podliczbowe lub niewspółosiowe zęby
• zęby za duże lub za małe
• za duża lub za mała szczęka

Nabyte niewspółosiowe zęby mogą być spowodowane następującymi czynnikami:

• Dzieci: ssanie i ssanie kciuka, smoczka lub butelki – może to spowodować tzw. Górne i dolne rzędy zębów nie leżą całkowicie jeden na drugim.
• Przygryzanie lub ssanie ust
• Wadliwe działanie języka, na przykład wsunięcie języka między rzędy zębów podczas połykania
• Przedwczesna utrata zębów mlecznych: sąsiednie zęby mleczne przesuwają się w szczelinę i blokują drogę drugim zębom do ich ostatecznego miejsca.

Rozpoznaj niewspółosiowość

Niektóre znaki wskazują na niewspółosiowość zębów i szczęki:

• widoczna brakująca pozycja (jak wystające siekacze)
• Problemy z żuciem
• Ból stawu skroniowo-żuchwowego
• Zęby, które „wychodzą poza linię” (np. z powodu stłoczenia)
• Problemy z zamykaniem ust
• Wady mowy (jak seplenienie)
• bół głowy
• Chrapanie (bezdech senny)

Określ zasięg

Dla dentysty lub ortodonty przedwczesne lub opóźnione wyrzynanie zębów, niewspółosiowość zębów i rzucające się w oczy formy niewspółosiowości żuchwy można już rozpoznać patrząc do jamy ustnej. Do dokładnej diagnozy ortodontycznej wymagane są jednak specjalne badania, pomiary i oceny:

Panoramiczne zdjęcie rentgenowskie pokazuje, czy wszystkie zęby są prawidłowo ustawione lub ustawione oraz czy występuje nadmiar lub przemieszczenie drobnoustrojów zębowych.

Zwykle wykonuje się również prześwietlenie cefalometryczne czaszki. Pokazuje całą twarzową czaszkę z boku. Pozwala to na określenie wielkości, kształtu i kierunku wzrostu szczęki i żuchwy. Widać również, czy siekacze są prawidłowo ustawione względem siebie i pozycji podbródka. Te parametry są szczególnie ważne dla harmonijnego konturu twarzy.

Odciski szczęki i żuchwy pokazują zakres niewspółosiowości: Wykonany jest model zębów i dokładnie mierzony.

Sprawdzane jest również płynne współdziałanie całego układu żucia: czy zęby, szczęki, mięśnie i stawy skroniowo-żuchwowe optymalnie się uzupełniają? Analiza funkcjonalna zapewnia przejrzystość. Ważnymi parametrami są tutaj pozycja i ruchy języka, funkcja stawu skroniowo-żuchwowego, dopasowanie rzędów zębów oraz oddychanie przez usta lub nos. Starannie badane są również istniejące trudności językowe oraz skłonność do chorób ucha, nosa i gardła.

Najczęstsze niewspółosiowości

Zatłoczone zęby	Nowo wyrzynające się zęby mają za mało miejsca w łuku szczęki, rosną lekko skręcone i przesunięte. Powód: zęby są za duże lub szczęka jest za mała. Stłoczone zęby są zwykle wrodzone. Innymi możliwymi przyczynami są zbyt wczesna utrata zębów mlecznych z powodu złej higieny jamy ustnej u małych dzieci oraz zmiany uzębienia w wieku dorosłym. Naturalne procesy przebudowy w żuchwie prowadzą do stłoczeń w żuchwie prawie u wszystkich dorosłych w ciągu życia.
Zgryz (prognatyzm)	Siekacze górne wystają zbyt daleko ponad zęby żuchwy. Przyczyną może być nadmiernie rozwinięta górna szczęka lub niedorozwinięta dolna szczęka. Jednak zęby mogą również przechylać się do przodu z powodu nieprawidłowych nawyków.
Zgryz wsteczny (potomstwo)	Dolna szczęka jest bardziej rozwinięta niż górna i wystaje bardziej do przodu. Zewnętrzną oznaką tego może być wystający podbródek. W skrajnych przypadkach dolne siekacze gryzą przed górnymi.
Głęboki zgryz	Podczas zaciskania górne przednie zęby zakrywają zęby żuchwy. Zwykle górne zęby pokrywają tylko około jednej trzeciej dolnych zębów. Zgryz głęboki może być tak wyraźny, że przednie dolne zęby wgryzają się w podniebienie.
Zgryz otwarty	Zęby rozchylają się, gdy rzędy zębów są zamknięte. Między zębami górnej i dolnej szczęki jest wyraźna, często okrągła szczelina. Zgryz otwarty może wystąpić w zębach przednich lub tylnych.
Zgryz krzyżowy	Niektóre zęby żuchwy wystają bocznie ponad zęby szczęki górnej.
Diastema	Między siekaczami widoczna jest szczelina (zwłaszcza w górnej szczęce). Przyczyną może być zbyt głęboko przytwierdzone (wrodzone) wędzidełko wargi, które uniemożliwia przesuwanie się siekaczy do linii środkowej. Wędzidełko wargi to niewielki fałd błony śluzowej, który łączy wargi i dziąsła w jamie ustnej.
Przemieszczone zęby	Często podczas rozwoju kły lub zęby mądrości nie wyrzynają się we właściwym miejscu. Mogą jednak również pozostać całkowicie w kości szczęki (zęby zatrzymane). Na przykład ząb psa może leżeć w kości podniebienia.

Niewspółosiowości – co robić?

Nie każde niewspółosiowość zęba i żuchwy wymaga leczenia ortodontycznego (np. aparatem ortodontycznym). Jest to absolutnie konieczne z medycznego punktu widzenia tylko w przypadku wyraźnych niewspółosiowości oraz jeśli w przyszłości należy spodziewać się postępującego pogorszenia estetyki, zdrowia zębów i funkcji żucia.

Leczenie niewspółosiowości zębów i szczęk należy do specjalistów – ortodontów lub stomatologów.

Tagi.:  klimakterium oczy medycyna podróży