medytacja
Kathrin Rothfischer studiowała mikrobiologię i genetykę w Ratyzbonie po wycieczce na studia niemieckie. Już wtedy jej pasją było przedstawianie skomplikowanych zagadnień w łatwo zrozumiały sposób. Dlatego po ukończeniu studiów tę pasję przekształciła w zawód: Po różnych stanowiskach w wydawnictwie medycznym i prasie publicznej, w końcu znalazła swój dziennikarski dom w
Więcej o ekspertach Wszystkie treści są sprawdzane przez dziennikarzy medycznych.Medytacja jest centralną częścią wielu religii i kultur. Medytujący stara się uspokoić umysł poprzez różne ćwiczenia uwagi i koncentracji. Szczególnie w kulturach Wschodu medytacja jest podstawowym ćwiczeniem poszerzania świadomości. Tymczasem uspokajające działanie medytacji wykorzystuje się również w medycynie. W przeciwieństwie do tradycyjnych technik medytacyjnych, ćwiczenia te są pozbawione przekonań religijnych i celów. Na przykład medytacja może pomóc w leczeniu depresji lub przewlekłego bólu i łagodzić objawy stresu, takie jak bezsenność, wysokie ciśnienie krwi lub napięcie mięśni.
Głęboko zrelaksowany, ale całkowicie rozbudzony
Istnieją różne metody medytacji.Rozróżnia się medytację bierną, która jest praktykowana w siedzeniu iw ciszy, oraz medytację czynną, w której np. wykonuje się ruchy (taniec, chodzenie) lub powtarzanie pewnych zdań lub słów. Najbardziej znanym rodzajem medytacji jest siedzenie w bezruchu, podczas którego koncentrujemy się na pewnej rzeczy, na przykład na oddechu.
Cechą wspólną wszystkich technik medytacyjnych jest to, że należy osiągnąć inny stan świadomości, wolny od niepokojących myśli o przyszłości czy przeszłości, wolny od ocen i całkowicie skoncentrowany na tu i teraz. W tym stanie umysł jest głęboko zrelaksowany, ale jednocześnie całkowicie rozbudzony.
Więcej mózgu, mniej stresu
Coraz więcej badaczy zajmuje się również tematem medytacji. Naukowcy udowodnili teraz, że powoduje widoczne zmiany. Na przykład psycholog Sara Lazar przebadała 20 osób, które regularnie medytowały. W ten sposób odkryła, że kora mózgowa osób medytujących była do pięciu procent grubsza niż kora mózgowa osób, które nie miały doświadczenia w medytacji. I w obszarach mózgu, które skupiają uwagę i percepcję sensoryczną, znajdowało się znacznie więcej obwodów nerwowych.
Ludzie, którzy medytują regularnie, również czują się lepiej – i to najwyraźniej po krótkim czasie, jak odkryli naukowcy z Instytutu Neuroobrazowania Bendera na Uniwersytecie w Giessen. Pozwalają ekstremalnie zestresowanym testerom ćwiczyć wewnętrzną koncentrację. Po ośmiu tygodniach powiedzieli, że czują się znacznie bardziej zrelaksowani.
Wskazówki przeciwko chaosowi myśli
Na początku większości ludzi trudno jest przestać zwracać uwagę na chaos w ich głowach. Dlatego też ważna jest regularna praktyka, aby czerpać korzyści z pozytywnych efektów wewnętrznego zanurzenia. Wskazane jest również, aby najpierw zdecydować się na konkretną technikę medytacyjną i trzymać się jej przez chwilę. Na początek warto uczyć się od doświadczonego nauczyciela medytacji. Istnieją również tak zwane ośrodki medytacyjne, w których odbywają się regularne spotkania.
Jeśli chcesz medytować w domu, najlepiej znajdź miejsce, w którym nie będziesz przeszkadzał. Powinien być czysty i wolny od przeciągów, abyś mógł się zrelaksować. Koce, poduszki, specjalne ławki do medytacji lub maty mogą pomóc w uzyskaniu wygodnej postawy. Niektórzy używają też budzika, aby zasygnalizować koniec czasu medytacji.
Nie możesz jednak medytować bez odrobiny dyscypliny. Dlatego warto ćwiczyć codziennie o tej samej porze. W zasadzie nie ma znaczenia, czy jest rano czy wieczorem. Jednak wielu nauczycieli medytacji zaleca siadanie wcześnie rano. Wtedy mózg jest jeszcze świeży i nie jest zajęty wrażeniami dnia. W dodatku zamiast medytować wieczorem może się zdarzyć, że zamiast medytować, po prostu zasypiasz po pracowitym dniu. Z czasem jednak każdy przekona się, która rutyna jest najlepsza. Z jakim rodzajem medytacji jesteś w stanie najlepiej sobie poradzić, możesz również zobaczyć po pewnej praktyce.
