IUI: Inseminacja domaciczna

Nicole Wendler posiada doktorat z biologii w dziedzinie onkologii i immunologii. Jako redaktor medyczny, autor i korektor pracuje dla różnych wydawnictw, dla których w prosty, zwięzły i logiczny sposób przedstawia złożone i obszerne zagadnienia medyczne.

Więcej o ekspertach Wszystkie treści są sprawdzane przez dziennikarzy medycznych.

Skrót IUI oznacza inseminację wewnątrzmaciczną, czyli przeniesienie nasienia bezpośrednio do macicy (macicy). Jest to stosunkowo prosta forma sztucznego zapłodnienia. Niemniej jednak musi być przeprowadzony pod starannym nadzorem lekarskim. Przeczytaj tutaj, jak działa IUI, jakie wymagania musisz spełnić jako para i kiedy IUI obiecuje sukces.

Co to jest IUI?

Inseminacja domaciczna jest jedną z najstarszych technik medycyny reprodukcyjnej. Za pomocą strzykawki i długiej cienkiej rurki (cewnika) nasienie wprowadzane jest bezpośrednio do macicy w idealnym momencie, czyli zaraz po owulacji. Kiedyś istniały dwa inne warianty: w jednym przypadku plemniki wprowadzano tylko do szyjki macicy (doszyjkowo), w drugim tylko do wejścia pochwy (dopochwowo). Jednak obie metody nie są już dziś praktykowane.

Próbka nasienia do IUI może pochodzić od własnego męża (inseminacja homologiczna) lub dawcy od innej osoby (inseminacja heterologiczna).

Jak działa IUI?

Najpierw w laboratorium przygotowuje się próbkę nasienia do IUI. Dalszy przebieg IUI zależy od tego, czy kobieta ma normalny cykl miesięczny, czy też trzeba sztucznie wywołać owulację.

Próbka nasienia

Do IUI nadaje się nasienie mrożone (kriokonserwowane) lub świeże, które uzyskuje się przez masturbację w dniu inseminacji domacicznej.

Przed IUI plemniki muszą zostać oczyszczone w laboratorium i oddzielone od nasienia. Jest to ważne, ponieważ próbka nasienia zawiera substancje, które mogą zaburzać powodzenie implantacji (drobnoustroje, prostaglandyny, cytokiny).

Ponadto na tych początkowych etapach przetwarzania lekarze starają się zoptymalizować liczbę plemników, aby uzyskać z ejakulatu jak najwięcej plemników do zapłodnienia, nawet przy małej liczbie plemników. Większość laboratoriów stosuje do tego tak zwaną metodę „pływania”. Warstwę pożywki wylewa się na płyn nasienny, w którym pływają tylko ruchliwe plemniki. Po tej procedurze, od 200 do 300 mikrolitrów zawiesiny komórek z silnymi plemnikami jest gotowych do IUI.

Zabieg IUI bez leczenia hormonalnego (cykl spontaniczny)

Jeśli kobieta ma normalny, spontaniczny cykl, nasienie jest przenoszone w momencie owulacji: między 11. a 13. dniem cyklu lekarz za pomocą USG pochwy sprawdza dojrzewanie pęcherzyków i budowę wyściółki macicy. Jeśli wszystko jest gotowe do zagnieżdżenia się zapłodnionej komórki jajowej, a stężenie hormonów we krwi (estrogenu, progesteronu, LH) wskazuje, że wkrótce rozpocznie się owulacja, można rozpocząć IUI.

Zabieg IUI z leczeniem hormonalnym (indukowany cykl owulacyjny)

W przypadku zaburzeń miesiączkowania lub gdy jakość nasienia partnera nie jest optymalna, przed inseminacją domaciczną lekarz zaleca leczenie hormonalne: Hormony podawane w postaci zastrzyków (gonadotropiny) lub tabletek (klomifen) stymulują dojrzewanie mieszków włosowych ) w jajnikach. Powinno to zwiększyć sukces IUI.

Czy i w jakim stopniu komórki jajowe reagują na stymulację hormonalną można sprawdzić za pomocą ultradźwięków przezpochwowych (pochwowych) oraz badania poziomu hormonów we krwi. Jeśli jajo jest wystarczająco duże (15 do 20 milimetrów), lekarz wywołuje owulację hormonalnie (indukcja owulacji). Właściwa inseminacja musi rozpocząć się natychmiast po tym, ale najpóźniej w ciągu 36 godzin.

Proces IUI

Lekarz podaje przygotowany plemnik strzykawką i przez cienki cewnik, który wprowadza dopochwowo bezpośrednio do macicy. Inseminacja domaciczna jest zwykle bezbolesna i nieskomplikowana i zajmuje tylko kilka minut. Jeśli po tym będziesz tam leżał przez chwilę, zwiększy to szanse na sukces IUI.

Dla kogo odpowiedni jest IUI?

Transfer nasienia jest odpowiedni dla par, u których po szczegółowym badaniu nie można ustalić poważnych przyczyn bezdzietności (bezpłodność idiopatyczna).

U kobiet zaburzenia cyklu miesiączkowego, endometrioza, zmiany anatomiczne w szyjce macicy czy słabo przepuszczalny śluz szyjki macicy mogą utrudniać zapłodnienie. U mężczyzn może to być spowodowane niską liczbą plemników, powolnym nasieniem lub brakiem wytrysku, jeśli świadek dziecka nie działa.

Czasami konieczne jest również unikanie bezpośredniego kontaktu seksualnego, na przykład z parami zarażonymi wirusem HIV. Nawet wtedy inseminacja domaciczna może spełnić pragnienie posiadania dzieci.

wymagania

Jednak samo przeniesienie nasienia nie wystarczy. Zarówno mężczyźni, jak i kobiety muszą spełniać pewne wymagania organiczne.

W przypadku kobiet są to:

• ciągłe czynnościowe jajowody (funkcja jajowodów)
• śluz macicy nagromadził się wystarczająco do implantacji
• Owulacja (spontaniczna lub wywołana hormonalnie)

Mężczyzna potrzebuje:

• zapłodnione (silne) plemniki
• ruchliwe plemniki
• Wystarczająca liczba plemników w analizie plemników (w przeciwnym razie bardziej przydatne może być docytoplazmatyczne wstrzyknięcie plemników, ICSI)

W szczegółowej konsultacji należy ustalić z lekarzem, czy nic nie stoi na przeszkodzie w leczeniu IUI (odporność fizyczna, wiek kobiety, koszty).

IUI: Szanse na sukces

Wskaźnik sukcesu na cykl leczenia i przy stymulacji hormonalnej kobiet wynosi około 7 do 15 procent. Po kilku cyklach leczenia można osiągnąć do 40 procent. Jednak tylko do wieku kobiety około 35 lat. U starszych kobiet perspektywa zajścia w ciążę za pomocą inseminacji domacicznej spada do czterech procent na cykl.

Istotną rolę odgrywa również lek stosowany do stymulacji hormonalnej oraz liczba stymulowanych mieszków włosowych. Aby odnieść sukces z IUI, konieczne jest stymulowanie mieszków włosowych. Jeśli jednak dojrzewają więcej niż dwa pęcherzyki, wzrasta ryzyko ciąży mnogiej, dlatego lekarze odradzają w tym przypadku inseminację.

Wielokrotna inseminacja w ramach cyklu nie przynosi żadnych dodatkowych korzyści, jak wykazały badania IUI. Dlatego obecnie nie stosuje się wielokrotnych inseminacji.

To, jak często para powinna próbować zajść w ciążę za pomocą IUI, zależy również od wieku kobiety. Około 80 procent par zachodzi w ciążę po 3-4 cyklach. Jeśli kobieta jest młodsza, ona i jej partner mogą spróbować przez chwilę. Lekarze zalecają maksymalnie sześć prób. Jednak kobiety powyżej 35 roku życia nie powinny tracić zbyt wiele czasu po pierwszych nieudanych cyklach i zawczasu pomyśleć o innych metodach sztucznego unasienniania. Być może większe szanse powodzenia mają np. zapłodnienie in vitro (IVF) lub ICSI.

Zalety i wady IUI

Zaletą metody IUI jest to, że wiele silnych plemników dostaje się do macicy w idealnym czasie. Zwiększa to szanse na zajście w ciążę.

Jeśli leczenie hormonalne jest konieczne w ramach IUI, musi być dokładnie monitorowane przez lekarza (za pomocą USG i analizy hormonalnej). Dzieje się tak, ponieważ może wystąpić nadmierna stymulacja, powodująca dojrzewanie więcej niż dwóch do trzech pęcherzyków w tym samym czasie. Rezultatem są ciąże mnogie, ze zwiększonym ryzykiem dla matki i dzieci. W najgorszym przypadku rozwija się zespół hiperstymulacji jajników, który wiąże się z bólem, zatrzymaniem wody w jamie brzusznej, problemami z oddychaniem lub nudnościami i może zagrażać życiu.

Właściwa inseminacja wewnątrzmaciczna (IUI), czyli transfer czystego nasienia, jest stosunkowo nieskomplikowana w wykonaniu, niedroga, bezpieczna i zazwyczaj nie powoduje bólu.

Tagi.:  partnerstwo seksualne szczepienia pielęgnacja stóp