Uzależnienie od gier komputerowych
Christiane Fux studiowała dziennikarstwo i psychologię w Hamburgu. Doświadczony redaktor medyczny od 2001 roku pisze artykuły do czasopism, wiadomości i teksty merytoryczne na wszystkie możliwe tematy związane ze zdrowiem. Oprócz pracy dla, Christiane Fux zajmuje się również prozą. Jej pierwsza powieść kryminalna ukazała się w 2012 roku, a także pisze, projektuje i wydaje własne sztuki kryminalne.
Więcej postów Christiane Fux Wszystkie treści są sprawdzane przez dziennikarzy medycznych.Uzależnienie od gier komputerowych to uzależnienie behawioralne. Osoby dotknięte chorobą grają nadmiernie na komputerze i zaniedbują swoją pracę, inne zainteresowania i kontakty towarzyskie. Jeśli uniemożliwia się im zabawę, reagują nerwowo i irytująco. Szczególnie zagrożeni są młodzi mężczyźni i młodzi mężczyźni. Przeczytaj tutaj, jak rozpoznać uzależnienie od gier komputerowych, jak się rozwija i jak można je leczyć.
Krótki przegląd
- Opis: Uzależnienie od gier komputerowych to uzależnienie behawioralne. Osoby poszkodowane nadmiernie bawią się i zaniedbują zadania, inne zainteresowania i działania społeczne
- Objawy: silna chęć do gry, wydłużony czas gry, utrata kontroli, kontynuowanie gry pomimo negatywnych konsekwencji, niemożność wstrzymania się od głosu, objawy odstawienia, takie jak drażliwość i depresja
- Przyczyny lub czynniki ryzyka: w tym nadmierna aktywacja ośrodka nagrody, zaburzona regulacja emocjonalna, wysoka impulsywność, słaba samokontrola, niska samoocena, dziecięcy charakter, czynniki genetyczne
- Diagnostyka: Wydłużenie czasu gry przez okres jednego roku, utrata kontroli, utrata zainteresowania, ignorowanie negatywnych konsekwencji
- Terapia: wgląd w chorobę, chęć powstrzymania się od głosu, terapia poznawczo-behawioralna z analizą przyczyn, wyzwalanie zachowania, strategie alternatywne, strategie unikania, wzmocnienie woli powstrzymania się
- Rokowanie: Dobre rokowanie jest dobre, jeśli istnieje zrozumienie choroby, chęć radzenia sobie z nią i profesjonalna pomoc.
Uzależnienie od gier komputerowych: opis
Uzależnienie od gier komputerowych lub gier online jest jednym z uzależnień behawioralnych - takich jak uzależnienie od zakupów lub uzależnienie od hazardu. „Narkotyk”, od którego osoby dotknięte chorobą są uzależnione, nie jest zatem substancją taką jak alkohol, nikotyna czy kokaina, ale graniem w gry na komputerze, konsoli, tablecie lub smartfonie.
Tak zwane MMORPG (Massively Multiplayer Online Role-Playing Games) to najszybsze i najbardziej uzależniające gry. W tych grach fabularnych kilku graczy w postaci samodzielnie zaprojektowanych figurek fantasy (awatarów) wspólnie rozwiązuje zadania w wirtualnym świecie.
Uzależnieni gracze komputerowi często grają przez wiele godzin dziennie. Zaniedbują pracę i hobby, przyjaciół i rodzinę, czasem nawet jedzenie i sen czy higienę osobistą. Nadal grają, nawet jeśli grożą im poważne negatywne konsekwencje lub już wystąpiły z powodu nadmiernego grania: utrata pracy, spadek wyników w szkole lub nauce, rozstanie z partnerem, utrata przyjaźni w prawdziwym świecie.
Obecnie dotyczy to głównie nastolatków i młodych dorosłych, a większość z nich to chłopcy i młodzi mężczyźni. Eksperci zakładają, że w przyszłości od gier komputerowych uzależni się więcej dziewcząt i kobiet, a także dorosłych w średnim wieku.
Uzależnienie od gier komputerowych: objawy
Podobnie jak osoby dotknięte uzależnieniami związanymi z substancjami, uzależnieni gracze komputerowi również wykazują typowe oznaki uzależnienia.
Silny popyt
Osoby uzależnione od gier komputerowych odczuwają niemal nieodpartą potrzebę usiąść przy komputerze i zagrać. Może to posunąć się tak daleko, że zaniedbuje się nie tylko zadania i kontakty społeczne, ale nawet podstawowe potrzeby, takie jak spanie, jedzenie i picie.
Utrata kontroli
Gdy ludzie uzależnieni od gier komputerowych zasiądą przed swoimi komputerami, nie ma ich co powstrzymać. Nawet jeśli zobowiążesz się do grania tylko przez ograniczony czas, nie możesz się tego trzymać i grać godzina po godzinie.
Niezdolność do powstrzymania się
Jeśli osoby poszkodowane zdają sobie sprawę, że mają problem lub jeśli ich otoczenie wywiera presję, często próbują ograniczyć swoją grę. W większości przypadków zawodzą lub trwają tylko przez krótki czas.
Objawy odstawienia
Osoby uzależnione od gier komputerowych nie mają fizycznych objawów odstawienia, jak w przypadku uzależnienia od substancji. Stają się jednak rozdrażnieni, niespokojni, przygnębieni lub zdenerwowani, jeśli nie mają okazji do zabawy lub jeśli z powodów rozsądnych powstrzymują się od gry.
Edukacja w zakresie tolerancji
Innym głównym kryterium uzależnień jest to, co jest znane jako tworzenie tolerancji: mózg z czasem staje się otępiały, więc dawka leku musi zostać zwiększona, aby ponownie doświadczyć pożądanego „kopa”. W przypadku uzależnienia od gier komputerowych oznacza to, że coraz więcej gier jest rozgrywanych dłużej lub że kopnięcie jest wyzwalane dopiero po osiągnięciu wyższego poziomu gry.
Kontynuowanie zachowania pomimo negatywnych konsekwencji
Osoby uzależnione od gier komputerowych nie mogą ograniczać ani rezygnować ze swojego zachowania, nawet jeśli spotykają się z poważnymi konsekwencjami, takimi jak utrata pracy lub rozstanie z partnerem.
Podstęp
Chociaż tajność nie jest jednym z sześciu oficjalnych kryteriów uzależnienia, jest również typowa dla uzależnień. Osoby dotknięte chorobą są świadome, że ich zachowanie jest wątpliwe. Dlatego starają się ukryć poziom swojej aktywności w grach komputerowych przed innymi. Członkowie rodziny, przyjaciele, a nawet terapeuci są oszukiwani co do rzeczywistej ilości czasu spędzanego przy komputerze.
Uzależnienie od gier komputerowych: przyczyny i czynniki ryzyka
Uzależnienia wynikają z wzajemnego oddziaływania predyspozycji genetycznych, czynników psychologicznych i środowiskowych. Parametry te uruchamiają procesy neurobiologiczne, które prowadzą do uzależnienia. Dotyczy to również uzależnienia od gier komputerowych.
Nadmierna aktywacja centrum nagród
Podobnie jak wszystkie uzależnienia, uzależnienie od gier komputerowych opiera się na aktywacji ośrodka nagrody w mózgu. Centrum nagrody w rzeczywistości służy wzmocnieniu zachowań, które są dla nas dobre lub służą zachowaniu gatunku: na przykład pożywienie i seks, ale także pochwały, uczucia i sukces.
Narkotyki i niektóre czynności powodują uwalnianie dużych ilości neuroprzekaźnika dopaminy, co silnie aktywuje ośrodek nagrody. W przypadku uzależnienia od gier komputerowych jest to na przykład poczucie osiągnięć lub uznania przez innych graczy. Gracz chce doświadczyć pozytywnego uczucia, które jest generowane podczas gry raz za razem.
Ponadto podczas gry można zredukować negatywne uczucia, takie jak frustracja, strach i żal, co gracz również odczuwa jako nagrodę. To tworzy tak zwaną pamięć uzależnień: wszystko, co przypomina uzależnionemu od gier komputerowych granie, budzi chęć ponownego grania.
Badania pokazują, że w mózgu osób uzależnionych od gier komputerowych zachodzą podobne procesy fizjologiczne jak pod wpływem alkoholu czy narkotyków. Centrum nagród uzależnionego od gier komputerowych reaguje na zrzut ekranu swojej ulubionej gry w podobny sposób jak alkoholik na widok ulubionego drinka.
Zaburzona regulacja emocjonalna
Jednocześnie mózg jest szczególnie wyczulony na związek między grami komputerowymi a nagrodami. Zanika świadomość, że inne zachowania mogą również generować pozytywne uczucia lub redukować negatywne. Gracz dosłownie zapomina, że istnieją inne sposoby regulowania emocji. Gracz coraz słabiej odbiera bodźce niezwiązane z grą.
Mechanizmy mentalne
Osoby z pewnymi cechami osobowości są bardziej narażone na rozwój uzależnienia. To zawiera:
- Wysoka impulsywność: Bardzo impulsywni ludzie reagują spontanicznie bez wcześniejszego rozważenia zalet i wad działania.
- słaba samokontrola: osobom dotkniętym chorobą szczególnie trudno jest oprzeć się pokusie.
- Neurotyzm: Osoby z wyraźnym neurotyzmem są zwykle niestabilne emocjonalnie, pesymistyczne i niespokojne. Mają tendencję do dramatyzowania problemów. Grając w gry komputerowe, doświadczasz kontroli nad światem, w którym mnie poruszasz. to daje im poczucie bezpieczeństwa.
Niska samo ocena
Nawet osoby z niską samooceną lub lękami (zwłaszcza fobią społeczną) są bardziej podatne na uzależnienie od gier komputerowych, zwłaszcza gier fabularnych w formie MMORPG (Massively Multiplayer Online Role-Playing Games):
Możesz wcielić się w wirtualną rolę, która odpowiada Twojemu osobistemu ideałowi i w której możesz dokonywać bohaterskich czynów. W ten sposób mogą osiągnąć sukces i zyskać uznanie, którego odmówiono im w świecie analogowym.
Kolejny plus dla osób poszkodowanych: jeśli rozwiązują zadania razem z innymi zadaniami, czują, że należą do grupy. Świat wirtualny wydaje im się coraz atrakcyjniejszy niż rzeczywistość.
Ucieczka od rzeczywistości
Może to prowadzić do błędnego koła: z powodu nadmiernego grania gracz ma coraz więcej problemów w prawdziwym życiu. Potem wycofuje się jeszcze bardziej w wirtualny świat. Zapomina się o aktywnym rozwiązywaniu własnych problemów.
Problematyczna socjalizacja
Istnieją przesłanki, że wczesne, zdecydowane korzystanie z mediów w dzieciństwie sprzyja rozwojowi uzależnienia od komputera. Każdy, kto w dzieciństwie nauczył się, że media cyfrowe mogą chronić przed nudą, smutkiem i frustracją, również później będzie szukał schronienia. Słaba integracja społeczna, czyli niewielkie wsparcie ze strony rodziny lub znajomych, również ma działanie wzmacniające.
Czynniki środowiskowe
Środowisko może również przyczynić się do uzależnienia od gier komputerowych. Stres odgrywa w tym kluczową rolę. W wirtualnym świecie gracz może wyszaleć się i zredukować stres. Świat fantazji może również pomóc uciec przed problematyczną rzeczywistością - czy to problemy w pracy, czy w związku partnerskim, zastraszanie, bezrobocie czy inne zmartwienia.
Czynniki genetyczne
Uzależnienia często występują w rodzinach. W przypadku niektórych uzależnień, takich jak uzależnienie od alkoholu, wykazano już, że czynniki genetyczne sprawiają, że ludzie są szczególnie podatni na uzależnienie. W przypadku uzależnienia od gier komputerowych ten dowód wciąż czeka. Naukowcy podejrzewają jednak, że predyspozycje genetyczne odgrywają również rolę w uzależnieniach behawioralnych.
Uzależnienie od gier komputerowych: diagnoza
Nie każdy, kto uporczywie gra w gry komputerowe, jest automatycznie uzależniony. Nawet jeśli prawdopodobieństwo uzależnienia od gier komputerowych wzrasta wraz z liczbą godzin spędzonych na graniu w gry, nie ma liczby godzin, które można wykorzystać jako kryterium diagnostyczne.
Ważnym wskaźnikiem jest jednak to, że ktoś coraz więcej czasu spędza na graniu w gry komputerowe – bo to przemawia za budowaniem tolerancji. Decydujące jest również znaczenie grania w życiu, czyli czy ktoś zaniedbuje inne dziedziny życia dla grania i czy stracił kontrolę nad czasem gry.
Kryteria diagnostyczne WHO
W obecnym międzynarodowym systemie klasyfikacji chorób ICD10 uzależnienie od gier komputerowych nie jest jeszcze wymienione jako niezależny obraz kliniczny. Ściśle mówiąc, nie można go zdiagnozować jako choroby.
Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) uznała uzależnienie od gier komputerowych za niezależną chorobę. Choroba jest więc wymieniona w nadchodzącym ICD11, który ma zastąpić ICD10 w styczniu 2022 roku.
Zgodnie z definicją WHO istnieje uzależnienie od gier komputerowych, jeśli ktoś ma ...
- podporządkować zabawie swoje inne czynności, np. zaniedbywanie zadań, kontakt społeczny i potrzeby fizyczne,
- nie ma już kontroli nad częstotliwością i czasem trwania gry,
- kontynuuje swoje nadmierne zachowanie hazardowe, mimo że ponosi negatywne konsekwencje.
Choroby współistniejące
Osoby uzależnione od gier komputerowych często cierpią na inne zaburzenia psychiczne i osobowości. Ważne jest, aby je rozpoznać i, jeśli to konieczne, leczyć. Nadmierna gra komputerowa może być również strategią radzenia sobie z innymi objawami związanymi z chorobą. Często uzależnienie od gier komputerowych idzie w parze z:
- Zaburzenia lękowe
- depresje
- ADHD (zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi)
W przypadku problematycznego obchodzenia się z grami komputerowymi zawsze należy doprecyzować, czy jest to faktycznie samodzielna choroba, czy zachowanie ma podłoże w innym zaburzeniu psychicznym, które wymaga leczenia, czy też istnieje równolegle z nim.
Uzależnienie od gier komputerowych: terapia
Czy to uzależnienie od alkoholu, uzależnienie od narkotyków czy uzależnienie od nikotyny: w przypadku uzależnień abstynencja jest zwykle jedynym pewnym sposobem wyjścia z uzależnienia. Dotyczy to również uzależnienia od gier komputerowych. Podobnie jak w przypadku wszystkich nałogów, celem abstynencji jest początkowo koszmar dla uzależnionego. Życie bez substancji uzależniającej wydaje się ponure lub wręcz niemożliwe. Trudno to zrozumieć osobom z zewnątrz, takim jak przyjaciele, partnerzy i rodzice.
Zrozumienie choroby to pierwszy krok
Pierwszym krokiem do uzdrowienia jest zatem wgląd w chorobę, uświadomienie sobie „jestem chory, potrzebuję pomocy”. Bez profesjonalnego wsparcia zwykle nie da się wyjść z nałogu. W trakcie terapii i jako pępowina staje się coraz bardziej oderwany od substancji uzależniającej, osoba zainteresowana zwiększa doznania – lepiej mi bez niej.
Terapia poznawczo-behawioralna
Terapia poznawczo-behawioralna specjalnie ukierunkowana na osoby uzależnione od gier komputerowych może skutecznie wspierać zakończenie uzależnienia. Terapia skupia się początkowo na analizie warunków wyzwalających i podtrzymujących. Mogą to być bodźce wewnętrzne, takie jak myśli i uczucia, ale także bodźce zewnętrzne. Nacisk kładziony jest na opracowanie odpowiedzi na pytania takie jak:
- Co wyzwala we mnie pragnienie gier komputerowych? (np. stres, lęki, widok komputera itp.)
- Jakie potrzeby spełniają dla mnie gry komputerowe? (np. zmniejszenie stresu, odpędzanie nudy, poczucie sukcesu, bycie częścią zespołu itp.)
- Jakie zajęcia mogą dla mnie zastąpić gry komputerowe? (np. ćwiczenia relaksacyjne, sporty, spotkania z przyjaciółmi)
- Jakie ulepszenia mogłoby przynieść życie bez gier komputerowych? (np. więcej czasu na inne zajęcia i przyjaciół, lepsze wyniki w szkole, szkoleniu lub pracy, więcej radości życia).
Oferty terapeutyczne dla osób uzależnionych od gier komputerowych to zazwyczaj połączenie terapii grupowej i indywidualnej. Istnieje możliwość leczenia ambulatoryjnego. Jednak w ciężkich przypadkach zwykle konieczne jest leczenie szpitalne.
Włączenie uzależnienia od gier komputerowych od 2020 roku do katalogu ICD11 poprawi dostęp do odpowiednich terapii i ich gamy w ofercie w przyszłości.
Uzależnienie od gier komputerowych: prognoza
Nie ma lekarstwa na uzależnienia. Uzależnienie pozostaje na całe życie w tzw. pamięci uzależnień. Dotyczy to również gier komputerowych. Jeśli zaczniesz od nowa, wkrótce całkowicie się od tego uzależnisz.
Jednak z fachową pomocą można nauczyć się żyć pełnią życia bez uzależniającej substancji gier komputerowych. Przede wszystkim osoba zainteresowana dowiaduje się, że dla niej spełnione życie jest możliwe tylko bez gier komputerowych. Warunek wstępny: osoba dotknięta chorobą rozpoznaje i akceptuje, że jest chora i potrzebuje pomocy, i pragnie przezwyciężyć ciągłą presję zabawy.
Niektórzy uzależnieni od gier komputerowych sami dochodzą do tego wniosku i sami szukają pomocy. Inni szukają leczenia tylko pod presją. Spośród nich jednak duża liczba z nich odkrywa, jak rzeczy przechodzą przez terapię i zaczynają rozwiązywać problem uzależnienia. Wtedy szanse na wydostanie się z młyna uzależnień są dobre.
Ale są też osoby dotknięte chorobą, które (nie chcą) rozpoznać swoje uzależniające zachowanie. Wtedy szanse na pozbycie się gier komputerowych są bardzo małe.
Uzależnienie od gier komputerowych: wskazówki dla krewnych
Rodzice lub partnerzy życiowi: Kiedy ktoś bliski spędza dużo czasu grając w gry komputerowe, osoby wokół ciebie martwią się. Ważne jest, aby wiedzieć, że nie każdy, kto gra za dużo, jest uzależniony. Jeśli jednak Twoje dziecko lub przyjaciel dużo się bawi, powinieneś zrobić pierwszy krok.
Zasady dotyczące czasu gry:
- Podejdź do wiecznego gracza, okaż zainteresowanie, wyjaśnij ci grę i spróbuj zrozumieć, jakie potrzeby ta gra mu zaspokoi. Czy gra z nudów, czy ucieka do równoległego świata, bo ma problemy?
- Ustalcie jasne zasady wspólnego czasu gry komputerowej, na przykład nie więcej niż dwie godziny dziennie.
- Pomóż im znaleźć lub ponownie odkryć zajęcia, które są zabawne w prawdziwym życiu.
Jeśli gry komputerowe są już zbyt ważne w życiu lub jeśli osoba zainteresowana wpadła w prawdziwe uzależnienie, takie zasady nie będą działać.
Samo rozpoznanie, że w ogóle istnieje problem, jest główną przeszkodą dla każdego uzależnionego. Dotyczy to również osób, które nie są jeszcze uzależnione, ale dla których uzależniająca substancja jest już ważną częścią życia lub nawet laską do radzenia sobie z problemami.
Poradnie pomagają
Krewni, którzy w takiej sytuacji szukają rozmowy z daną osobą, nie powinni oczekiwać powitania z otwartymi ramionami. Rozpoznanie problemu, potrzeby zmiany, jest bolesne dla dotkniętych nim osób i wymaga czasu. Musisz więc od nowa szukać rozmowy. Uzyskaj wsparcie od poradni dla krewnych, jak najlepiej postąpić.
Celem jest zatem zachęcenie osób dotkniętych chorobą do samodzielnego pójścia do poradni dla osób uzależnionych od gier komputerowych. Spotyka tam osoby, które znają jego problem, doradzają mu bez uprzedzeń i wspierają w drodze na terapię.
Uzależnienie od gier komputerowych: Dalsze informacje
Istnieje wiele ofert dla osób uzależnionych od gier komputerowych:
Stowarzyszenie uzależnienia od mediów to oferta Hannover Medical School:
www.fv-medienabhaengigkeit.de
Pierwszą pomoc w uzależnieniu od Internetu oferuje sekcja medycyny uzależnień i badań nad uzależnieniami Uniwersyteckiej Kliniki Psychiatrii i Psychoterapii w Tybindze:
https://erstehilfe-internetsucht.de/
Plan B to inicjatywa, która oferuje również internetowe porady dotyczące problemów uzależnień wśród młodych ludzi:
https://www.planb-pf.de/jugend-suchtberatung/online-beratung
