Złamana noga

Carola Felchner jest niezależną pisarką w dziale medycznym oraz certyfikowanym doradcą ds. szkoleń i żywienia. Pracowała dla różnych magazynów specjalistycznych i portali internetowych, zanim została niezależną dziennikarką w 2015 roku. Przed rozpoczęciem stażu studiowała tłumaczenia pisemne i ustne w Kempten i Monachium.

Więcej o ekspertach Wszystkie treści są sprawdzane przez dziennikarzy medycznych.

Złamana noga (złamanie nogi) może uszkodzić różne kości - kość udową, piszczelową i/lub strzałkową. Złamana noga jest bolesna i zawsze jest sprawą dla lekarza! Ale laicy mogą również pomóc poszkodowanemu bezpośrednio po wypadku. Przeczytaj tutaj, jak rozpoznać złamaną nogę, jak prawidłowo udzielić pierwszej pomocy i co może zrobić lekarz.

Kody ICD dla tej choroby: Kody ICD to uznane na całym świecie kody diagnoz medycznych. Można je znaleźć np. w pismach lekarskich czy na zaświadczeniach o niezdolności do pracy. S82S72

Krótki przegląd

• Co zrobić, jeśli masz złamaną nogę Unieruchomić, wykonać telefon alarmowy, schłodzić (noga zamknięta) lub przykryć sterylną (noga otwarta)
• Ryzyko złamania nogi: m.in. Współistniejące urazy więzadeł, nerwów lub naczyń, ciężka utrata krwi, zespół ciasnoty, zakażenie rany
• Kiedy do lekarza Złamana noga powinna zawsze otrzymać pomoc medyczną, aby zapobiec powikłaniom i trwałym uszkodzeniom.

Ostrożność!

• Złamania uda są często spowodowane upadkiem z dużej wysokości, na przykład w wypadku samochodowym przy dużej prędkości lub upadkiem z rusztowania.
• Kostkę stabilizują więzadła. Mogą się one rozerwać, jeśli kostka się złamie.
• Złamana noga może się zagoić szczególnie dobrze, jeśli metabolizm działa dobrze, a złamanie jest odpowiednio pielęgnowane od początku do końca. Oznacza to: odpoczynek lub operację, a także ukierunkowane ćwiczenia/rehabilitację w celu utrzymania i odbudowy mięśni.

Złamana noga: jak powiedzieć

Podejrzewasz złamaną nogę? Objawy te uzasadniają podejrzenie:

1. Nogę można przesuwać tylko w ograniczonym zakresie lub wcale.
2. W obszarze urazu powstał obrzęk.
3. Okolica urazu jest bolesna (poważna).
4. Noga lub części nóg znajdują się w nienaturalnej pozycji.
5. Podczas przesuwania uszkodzonego obszaru słychać chrzęst.

Pierwsze trzy punkty (ograniczona ruchliwość, obrzęk, ból) są nazywane przez lekarzy objawami niebezpiecznych złamań. Mogą mieć różne przyczyny, więc niekoniecznie są oznaką złamanej nogi. Natomiast objawy 4 i 5 są uważane za wiarygodne oznaki złamania: nienaturalna pozycja nogi i chrupnięcie podczas ruchu są niewątpliwymi oznakami złamania nogi.

Możliwe są również objawy, takie jak złagodzenie postawy i otwarta rana z widocznymi fragmentami kości. W tym ostatnim przypadku dochodzi do złamania otwartego nogi - w przeciwieństwie do złamania zamkniętego, gdy skóra nad miejscem złamania nie jest uszkodzona.

Jeśli noga się złamie, pęknie co najmniej jedna z trzech kości długich w nodze: kość piszczelowa (piszczelowa) i/lub strzałkowa podudzia i/lub kość udowa (kość udowa).

Piszczel i strzałka

Złamania kości piszczelowej i strzałkowej zwykle wynikają z gwałtownej rotacji, na przykład w wypadku snowboardowym.

Więcej o przyczynach i leczeniu tego typu złamań nóg przeczytasz w artykule Złamanie kości strzałkowej i złamania kości piszczelowej.

Jeśli kość piszczelowa pęka w górnej części, nazywa się to złamaniem głowy piszczelowej.

Często jest to spowodowane skokami z dużych wysokości. Więcej na temat tej formy złamania nogi można znaleźć w artykule Złamanie głowy kości piszczelowej.

Najczęstszym urazem w okolicy podudzia jest jednak złamanie stawu skokowego – złamanie w okolicy stawu skokowego, które zwykle ma miejsce przy skręceniu stopy.

udo

Kość udowa jest największą kością w ludzkim ciele. Tak więc zwykle potrzeba bardzo dużej siły, aby pękła (na przykład w wypadku drogowym). Możesz znaleźć wszystko, co musisz wiedzieć o tym typie złamanej nogi w słupku złamania kości udowej.

Ze złamanym udem osoby dotknięte chorobą nie mogą stać ani chodzić. Ponadto mogą stracić dużo krwi, więc ich ciśnienie gwałtownie spada i mogą wpaść w szok.

Osoby z osteoporozą często łamią uda ze stosunkowo nieszkodliwym upadkiem lub uderzeniem. Linia złamania przebiega wtedy zwykle między „głową” a trzonem tej długiej kości, czyli na szyjce kości. Więcej informacji na temat tego tzw. złamania szyjki kości udowej można znaleźć w artykule Złamanie szyjki kości udowej.

Złamana noga: co robić

Jeśli ktoś złamał nogę, pierwszy ratownik powinien wykonać następujące czynności:

Złamana noga jest bolesna, a osoba poszkodowana najprawdopodobniej będzie niespokojna lub niespokojna. Więc uspokój go i wyjaśnij, co robisz. To buduje zaufanie. Aby uchronić się przed infekcjami, przed leczeniem poszkodowanego należy założyć jednorazowe rękawiczki, zwłaszcza jeśli ma się otwartą nogę. Oto środki pierwszej pomocy, które powinieneś podjąć, jeśli masz złamaną nogę:

• Uspokój pacjenta: pomocne, zwłaszcza w przypadku dzieci, może być również wyjaśnienie im kolejnych kroków – to buduje zaufanie.
• Załóż rękawiczki jednorazowe: Jest to szczególnie wskazane, jeśli masz otwartą nogę, aby uchronić się przed możliwymi infekcjami (kontakt z krwią!).
• Odpoczynek: Upewnij się, że osoba zainteresowana nie porusza złamaną nogą i nie obciąża jej. Możesz także ochraniać zranioną nogę zwiniętym kocem, podwiniętymi kawałkami odzieży itp. i w ten sposób ją ustabilizować.
• Wezwij karetkę: Zaalarmuj karetkę i poproś o to innego ratownika.
• Chłodzenie zamkniętych złamanych nóg: Ostrożnie umieść okład z lodu lub okład chłodzący na zranioną część nogi, aby zapobiec bólowi i obrzękowi - ale nie bezpośrednio na skórze, ale z warstwą materiału pomiędzy (ryzyko odmrożenia!) . W razie potrzeby mokre szmatki mogą zrobić to samo.
• Zakryj otwarte złamania nogi: Zakryj otwarte rany sterylnym opatrunkiem.
• Postępuj ostrożnie: we wszystkim, co robisz, zwracaj uwagę na wyrazy bólu ze strony poszkodowanego.

W żadnym wypadku nie należy próbować naprawiać złamania ani poruszać kontuzjowaną nogą!

Złamana noga: ryzyko

Złamanie nogi może wiązać się z poważnymi urazami towarzyszącymi i prowadzić do różnych powikłań. Bez leczenia mogą czasami stać się niebezpieczne lub prowadzić do trwałych ograniczeń.

Możliwe urazy towarzyszące i powikłania ze złamaną nogą to:

• Uszkodzenia skóry i tkanek miękkich (szczególnie przy otwartym złamaniu nogi)
• Urazy więzadeł: Zwłaszcza w przypadku złamania stawu lub kości w pobliżu stawu, zwykle dotknięte są również otaczające więzadła.
• Utrata krwi: Jeśli kość w nodze pęknie, naczynia krwionośne również mogą pęknąć. Powstaje wtedy tak zwany krwiak złamania. Jeśli poszkodowany straci dużo krwi, może dojść do szoku.
• Zespół przedziału: Z powodu siniaków i obrzęku, ciśnienie wzrasta w mięśniu (= grupa mięśni, które są otoczone ledwo rozciągliwą osłoną tkanki łącznej zwaną powięzią). Nieleczona tkanka mięśniowa może umrzeć.
• Urazy naczyniowe i nerwowe
• Pseudoartroza: między fragmentami kości nie tworzy się nowa tkanka kostna, aby wypełnić lukę, ale fragmenty pozostają elastycznie połączone. Ten „niewłaściwy staw” może być bolesny i ograniczać ruchomość. Jednym z najbardziej podatnych na pseudoartrozę jest kość udowa.

Złamana noga: kiedy iść do lekarza?

Jeśli złamana noga jest odpowiednio leczona na wczesnym etapie, zwiększa to szanse na wyzdrowienie i rokowanie. W ten sposób zazwyczaj można uniknąć komplikacji i trwałych konsekwencji (takich jak trwałe ograniczenie ruchu). Dlatego zawsze należy jak najszybciej zbadać i leczyć złamaną nogę przez lekarza.

Złamana noga: kontrole u lekarza

Ekspert medyczny od złamanej nogi jest specjalistą ortopedii i chirurgii urazowej. Najpierw poprosi Ciebie lub osobę poszkodowaną, aby zorientować się, jak doszło do wypadku, objawy oraz wszelkie wcześniejsze i leżące u podłoża choroby (wywiad). Na przykład może zapytać:

• Jak doszło do wypadku?
• Gdzie dokładnie cierpisz?
• Jak opisałbyś ból (przeszywający, tępy itp.)?
• Czy masz inne dolegliwości (np. drętwienie, mrowienie)?
• Czy kiedykolwiek miałeś przerwę?
• Czy są jakieś znane wcześniej istniejące/podstawowe choroby (np. osteoporoza)?

Po rozmowie z pacjentem następuje badanie fizykalne. Lekarz bada m.in. kontuzjowaną nogę, szuka obrzęków i niewspółosiowości oraz dokładnie wyczuwa uszkodzoną okolicę. Sprawdza też, czy noga może się normalnie poruszać i czy słychać zgrzytanie.

Dzięki badaniom obrazowym lekarz może potwierdzić podejrzenie złamania nogi i dokładniej określić rodzaj złamania. Zwykle przeprowadza się badanie rentgenowskie. Jeśli konieczne jest bardziej szczegółowe wyjaśnienie, można rozważyć tomografię komputerową (CT) lub tomografię rezonansu magnetycznego (MRT, rezonans magnetyczny). Te zapamiętane procedury mogą być również niezbędne w przygotowaniu do chirurgicznego leczenia złamanej nogi.

Złamana noga: leczenie przez lekarza

To, jak lekarz leczy złamaną nogę, zależy od tego, która kość jest złamana, gdzie i czy jest to złamanie proste, czy skomplikowane (odłamki kości na wiele małych szczątków). Wszelkie towarzyszące urazy również odgrywają rolę w wyborze terapii.

Ogólnie rzecz biorąc, celem leczenia złamanej nogi jest jak najszybsze przywrócenie złamanej kości do sprawności. Można to zrobić poprzez terapię zachowawczą lub operację.

W leczeniu zachowawczym lekarz anatomicznie wyrównuje kość, a następnie unieruchamia ją plastrem paryżowym lub szyną. Podczas operacji lekarz chirurgicznie przywraca końce kości do właściwej pozycji i mocuje je, najczęściej za pomocą metalowych szpilek lub płytek.

Więcej o terapii złamań przeczytasz w artykule Złamanie: Leczenie.

Kontynuacja leczenia złamanej nogi

Proces powrotu do zdrowia po złamanej nodze nie kończy się, gdy końce kości zrosną się z powrotem. Profesjonalna rehabilitacja po złamaniu nogi może w znacznym stopniu przyczynić się do gojenia. Ćwiczy ruchomość stawów i pomaga poszkodowanemu w odbudowie mięśni, które utracił w wyniku unieruchomienia. Rehabilitacja jest możliwa w trybie ambulatoryjnym lub stacjonarnym.

Złamana noga: przebieg i prognoza

Przy odpowiedniej terapii złamana noga zwykle goi się dobrze i bez konsekwencji. Jednak nie zawsze tak jest w przypadku otwartych szczątków lub dodatkowych urazów naczyniowych. Jeśli obszar rany zostanie zainfekowany, może rozwinąć się zatrucie krwi (sepsa), co może wymagać amputacji.

Złamana noga: czas gojenia

Czas gojenia jest inny w przypadku złamanej nogi. Wpływ ma również lokalizacja i rodzaj złamania. Na przykład złamanie uda, które goi się od około dziesięciu do 14 tygodni, wymaga dużo cierpliwości. Ponadto proces gojenia jest często wolniejszy wraz z wiekiem niż w młodszych latach: przeciętnie złamana noga u dzieci goi się w ciągu trzech do czterech tygodni. Z drugiej strony, jeśli dorosły złamie nogę, powrót do zdrowia może potrwać od trzech do czterech miesięcy. W przypadku osób starszych może to potrwać dłużej.

Tagi.:  nastolatek anatomia lecznicze ziołowe domowe środki zaradcze