Żylaki

i Christiane Fux, redaktor medyczny

Dr. med. Julia Schwarz jest niezależną pisarką w dziale medycznym

Więcej o ekspertach

Christiane Fux studiowała dziennikarstwo i psychologię w Hamburgu. Doświadczony redaktor medyczny od 2001 roku pisze artykuły do ​​czasopism, wiadomości i teksty merytoryczne na wszystkie możliwe tematy związane ze zdrowiem. Oprócz pracy dla, Christiane Fux zajmuje się również prozą. Jej pierwsza powieść kryminalna ukazała się w 2012 roku, a także pisze, projektuje i wydaje własne sztuki kryminalne.

Więcej postów Christiane Fux Wszystkie treści są sprawdzane przez dziennikarzy medycznych.

Żylaki (żylaki) to przedłużenia żył powierzchownych. Są szczególnie powszechne na nogach. Przyczyną jest słaba żyła. Zwykle pojawiają się w postaci nieszkodliwych, niebieskawych loków pod skórą. Kobiety częściej cierpią na żylaki niż mężczyźni. Dopiero w zaawansowanych stadiach żylaki powodują objawy, takie jak zatrzymanie wody w tkankach (obrzęki) i owrzodzenia skóry.Przeczytaj tutaj, jak rozwijają się żylaki i jak je leczyć.

Kody ICD dla tej choroby: Kody ICD to uznane na całym świecie kody diagnoz medycznych. Można je znaleźć np. w pismach lekarskich czy na zaświadczeniach o niezdolności do pracy. I86I83

Żylaki: krótki przegląd

• Przyczyny: ciśnienie krwi w żyłach, czynniki ryzyka to predyspozycje genetyczne, starość, otyłość, palenie tytoniu, hormony żeńskie
• Usunięcie: Skleroterapia, lasery, chirurgia żylaków (stripping, metoda CHIVA, walwuloplastyka zewnętrzna)
• Leczenie nieinwazyjne: pończochy uciskowe, naprzemienne prysznice, ćwiczenia, leki / maści z kasztanowca, ruszczyka lub koniczyny
• Diagnoza: badanie fizykalne, ultrasonografia dupleksowa, angiografia
• Objawy: wyraźnie wystające żyły pod skórą, opuchnięte, ciężkie nogi, uczucie napięcia, swędzenie, później „otwarte nogi”
• Postacie: żylaki pnia i gałęzi bocznych, żylaki perforowane, żylaki siateczkowate, pajączków, żylaki przełyku

Żylaki: przyczyny i czynniki ryzyka

Żylaki powstają, gdy w żyłach gromadzi się krew. Zadaniem żył jest transport krwi z powrotem do serca wbrew grawitacji. Ta praca jest wykonywana przez mięśnie otaczające żyły wraz z elastyczną ścianą naczynia. Ponadto tak zwane zastawki żylne w naczyniach zapewniają, że krew nie cofa się.

Żylaki są powszechne: co piąty dorosły ma przynajmniej niewielkie zmiany w żyłach powierzchownych. Kobiety są trzy razy bardziej narażone na to schorzenie niż mężczyźni.

Zatory krwi w żyłach

Jeśli elastyczność ścian naczyń krwionośnych zmniejszy się lub zastawki żylne zostaną uszkodzone, krew żylna cofa się. Wtedy ściany naczyń mogą się rozciągać i opadać - rozwijają się żylaki. Jeśli ruch jest niewystarczający lub po długim dniu stania, w żyłach nóg gromadzi się więcej krwi. Wtedy pacjenci często skarżą się na ciężkie nogi i uczucie napięcia.

Lekarze rozróżniają żylaki pierwotne i wtórne:

Żylaki pierwotne

Żylaki pierwotne stanowią 70 procent wszystkich żylaków. Powstają bez znanej przyczyny. Istnieją jednak pewne czynniki ryzyka, które sprzyjają żylakom pierwotnym:

• starszy wiek
• Otyłość
• palenie
• czynniki dziedziczne
• hormony żeńskie

Dziedzictwo

Osłabienie tkanki łącznej może być dziedziczone i zwiększać ryzyko żylaków. Większy wpływ mają jednak inne czynniki ryzyka, takie jak otyłość, brak ruchu czy płeć.

Hormony

Kobiety częściej chorują na żylaki niż mężczyźni. Żeńskie hormony płciowe (estrogeny) uelastyczniają tkankę łączną. Jest to konieczne w czasie ciąży. Ale sprzyja również rozwojowi żylaków.

ciąża

Ryzyko żylaków jest szczególnie wysokie w czasie ciąży: co trzecia ciężarna ma żylaki. W większości przypadków ustępują samoistnie po porodzie. Niemniej jednak ryzyko żylaków wzrasta wraz z liczbą ciąż.

Brak doświadczenia

Ruch aktywuje pompy mięśniowe. Ułatwia to przepływ krwi w żyłach w kierunku serca. Gdy stoisz lub siedzisz przez dłuższy czas, pompa mięśniowa słabnie, a krew łatwiej się cofa. Jeśli żyły w zagłębieniu kolanowym są również załamane podczas siedzenia, dodatkowo utrudniony jest żylny przepływ powrotny krwi. Praca siedząca sprzyja zatem żylakom.

Żylaki wtórne

Żylaki wtórne stanowią około 30 procent wszystkich żylaków. Powstają, gdy w żyłach tworzy się niedrożność przepływu. Zwykle dzieje się to po zakrzepie krwi w głębokich żyłach nóg (zakrzepica żył nóg).

Usuń żylaki

Istnieje kilka sposobów na usunięcie żylaków. To, która metoda leczenia najlepiej pasuje do danej osoby, zależy między innymi od rodzaju żylaków i stadium choroby. Decyzja za lub przeciw chirurgicznemu leczeniu żylaków zależy od ewentualnych chorób współistniejących i cierpienia osobistego.

Co można zrobić na żylaki?

Aby całkowicie usunąć żylaki, wymagana jest dalsza interwencja medyczna. Przeprowadza go lekarz specjalizujący się w flebologii lub chirurgii naczyniowej. Jednak w większości przypadków żylaki są nieszkodliwe i nie trzeba ich usuwać. Jednak niektórzy pacjenci postrzegają je jako skazę i dlatego decydują się na operację. Jest to jednak konieczne tylko wtedy, gdy dotknięte chorobą żyły już opadły i nie funkcjonują już prawidłowo.

Lekarz najpierw zbada żyły za pomocą USG lub prześwietlenia naczyń (angiografia), a następnie w każdym indywidualnym przypadku zdecyduje, która procedura jest najbardziej odpowiednia do usunięcia żylaków. Na przykład ważne jest, w jakim stopniu dotknięty jest również układ żył głębokich, czy też zmieniane są tylko żyły powierzchowne.

Usuwanie żylaków: obliteracja (skleroterapia)

Żylaki zanikają, powodując sztuczne zapalenie ścian żył. W tym celu lekarz wstrzykuje do żyły środek obliterujący (na przykład polidokanol), powodując sklejanie i bliznowacenie ścian żyły. Środek do obliteracji żylaków podaje się w postaci płynu lub pianki, w zależności od wielkości i rozszerzenia naczyń. Pacjenci powinni wtedy zwykle nosić pończochy uciskowe przez kilka dni.

Zazwyczaj do skutecznego usunięcia żylaków potrzeba kilku sesji. Ponieważ skłonność do powstawania żylaków jest dziedziczna, żylaki często powracają kilka lat później. W razie potrzeby zabieg należy powtórzyć.

Usuń żylaki: laseroterapia

Żylaki można również usunąć laserem. Zabieg najczęściej przeprowadza się w warunkach ambulatoryjnych w znieczuleniu miejscowym. Lekarz wykonuje małe nacięcie w nodze i wprowadza cienką sondę laserową do chorego żylaka. Odbywa się to zwykle pod kontrolą ultradźwięków, aby trafiło we właściwe naczynie. Laser podgrzewa żylaki, które następnie się zamykają. Blizna, a następnie są rozkładane przez organizm.

Laserowe usuwanie żylaków jest szczególnie odpowiednie w przypadku prostych, niezbyt wyraźnych żylaków. Po zabiegu laserowym pacjenci zwykle noszą pończochy uciskowe przez około cztery tygodnie, aby zmniejszyć ryzyko obrzęku i tworzenia skrzepów krwi.

Usuń żylaki: chirurgia żylaków

Chirurgia żylaków to minimalnie inwazyjny zabieg chirurgiczny, który zwykle nie pozostawia prawie żadnych blizn. Porozmawiaj z lekarzem prowadzącym o najbardziej odpowiedniej dla Ciebie metodzie i odpowiednim ryzyku chirurgicznym. W zależności od ciężkości choroby i chorób towarzyszących operacja żylaków przeprowadzana jest w warunkach szpitalnych lub ambulatoryjnych.

Usuń żylaki: częściowe stripping

Podczas „wyciągania żylaków” lekarz wpycha małą sondę do chorej żyły i ponownie przebija ścianę żyły na końcu żylaka. Następnie przecina naczynie i wyciąga je. Przy częściowym strippingu ściągane są tylko patologicznie zmienione odcinki naczyń.

Pacjenci powinni następnie nosić pończochy uciskowe przez około cztery tygodnie, aby zapobiec obrzękom i tworzeniu się skrzepów krwi.

Usuń żylaki: metoda CHIVA

CHIVA to francuski skrót oznaczający „korektę przepływu krwi, zachowanie żył, ambulatoryjne leczenie żylaków”. W przypadku tej procedury lekarz najpierw bada żyły za pomocą ultradźwięków i odwiązuje patologicznie zmienione odcinki żyły podczas drobnego zabiegu chirurgicznego. Z czasem te zwykle ustępują samoistnie.

Pacjenci powinni następnie nosić pończochy uciskowe przez cztery do pięciu tygodni, aby przyspieszyć regresję. Ta metoda nie jest zalecana w przypadku ciężkich żylaków.

Usuwanie żylaków: walwuloplastyka zewnętrzna (EVP)

Walwuloplastyka zewnętrzna (EVP) przywraca działanie zastawek żylnych. Lekarz obkurcza dużą żyłę pachwiny (żyłę odpiszczelową).

W tym celu wykonuje małe nacięcie skóry w znieczuleniu miejscowym i szyje mały mankiet poliestrowy wokół dużej żyły. Zmniejsza to rozmiar żyły. Zmniejszona objętość sprawia, że ​​zastawki żylne znów działają.

Procedura jest odpowiednia dla bardzo łagodnych żylaków i ma tę zaletę, że chore żyły są zachowane.

Usuwanie żylaków: ryzyko chirurgiczne

Usunięcie żylaków to zwykle tylko drobny zabieg chirurgiczny. Jednak później może wystąpić wtórne krwawienie. Płyn limfatyczny może również gromadzić się i puchnąć w nogach.

Dlatego po usunięciu żylaków nogi są zabandażowane lub odciążone pończochami podtrzymującymi. Ponadto, jeśli to możliwe, pacjenci powinni podnosić nogi, aby ułatwić przepływ krwi.

Zwykle żylaki utrzymują się nawet po chirurgicznym usunięciu. Dlatego pacjenci powinni wziąć pod uwagę zalecenia dotyczące zapobiegania żylakom.

Usuń żylaki: koszt

Koszt usunięcia żylaków jest bardzo zróżnicowany w zależności od metody leczenia i ciężkości schorzenia. Operacja pajączków jest zwykle zabiegiem kosmetycznym, za który nie płaci towarzystwo ubezpieczeń zdrowotnych. Natomiast w przypadku większych żylaków koszty zazwyczaj pokrywają ustawowe i prywatne ubezpieczenia zdrowotne.

Żylaki: leczenie nieinwazyjne

Celem leczenia żylaków jest poprawa przepływu krwi w żyłach, a tym samym przeciwdziałanie zastojom krwi. Otaczającą tkankę należy podeprzeć, aby zapobiec gromadzeniu się wody w tkance (obrzęk). Im lepszy przepływ krwi żylnej, tym mniejsze ryzyko ewentualnych zaburzeń krążenia i owrzodzeń czy bólów nóg.

Pończochy uciskowe

Najważniejszym środkiem podtrzymującym żylaki są pończochy uciskowe. Są to bardzo ciasne, mocne pończochy podtrzymujące, które uciskają tkankę łydki. W przypadku żylaków są często pierwszym wyborem terapii. Nacisk pończoch na nogi zwiększa pompę mięśniową w żyłach. Zastawki żylne zamykają się lepiej. Nacisk z zewnątrz przeciwdziała również wyciekowi płynu z żył do otaczającej tkanki i zapobiega obrzękom.

Pończochy należy zakładać w pozycji leżącej, ponieważ podczas stania krew szybko wsiąka w nogi. Wtedy pończochy nie dają już tego samego efektu.

Pończochy uciskowe również powinny być dokładnie dopasowane. Wielu pacjentów ma je również uszyte na miarę. Dzielą się na tzw. klasy kompresji (klasy I do IV).

W zależności od umiejscowienia i rozległości żylaków pończochy uciskowe rozciągają się na łydkę, przez kolano, a nawet na udo. Pończochy uciskowe są dostępne w różnych kolorach i należy je wymienić po około czterech do sześciu miesiącach.

Środki ogólne

Istnieje kilka sposobów na poprawę przepływu krwi do żył nóg. Dzięki temu osoby dotknięte chorobą mogą zapobiegać dalszym żylakom.

Ruszaj się

Wykonując proste ćwiczenia w codziennym życiu, możesz poprawić przepływ krwi w żyłach. Staraj się unikać stania i siedzenia przez dłuższy czas. Jeśli to możliwe, powinieneś regularnie chodzić, aby krew płynęła z powrotem do żył.

Gimnastyka żylna

Dzięki kilku prostym ćwiczeniom możesz znów zacząć płynąć w nogach. Kołysz się w górę i w dół na palcach. Połóż się na plecach i jedź w powietrzu. Połóż się na brzuchu, unieś jedną wyciągniętą nogę i kilkakrotnie powoli i mocno pociągnij czubek stopy do przodu. Następnie zamień nogi.

Podnieś nogi

W nocy powinieneś podnieść nogi nieco wyżej. Ułatwia to transport krwi do serca. Większość pacjentów twierdzi, że podnoszenie nóg szczególnie poprawia uczucie napięcia w nogach i ma znaczny efekt łagodzący.

Unikaj ciepła

Jeśli letnie upały są intensywne, objawy żylaków nasilają się. Następnie żyły nóg rozszerzają się i nie mogą już odpowiednio transportować krwi do serca. W rezultacie pacjenci cierpią na grube, opuchnięte nogi. Dlatego należy unikać ekstremalnych upałów, a także chodzenia do sauny.

Naprzemienne prysznice

Obmywaj nogi na przemian zimnym i gorącym co 30 sekund. Gdy jest zimno, żylaki kurczą się, gdy woda jest gorąca, naczynia krwionośne ponownie się rozszerzają. To ćwiczy naczynia krwionośne i stymuluje przepływ krwi. Prysznice naprzemienne mogą być praktykowane przy każdym prysznicu i często zmniejszają obrzęki nóg.

Leki na żylaki

Jak dotąd nie ma specjalnych leków na żylaki. Oferowane są jednak liczne preparaty, które mają działać ochronnie lub łagodząco na objawy. Uważa się, że różne rośliny lecznicze, takie jak kasztanowiec zwyczajny, ruszczyk pospolity lub słodka koniczyna, mają działanie uszczelniające naczynia krwionośne (ochrona przed obrzękiem).

Niektórzy chorzy polegają na maściach roślinnych lub heparynie z antykoagulantem. Jednak nadal kontrowersyjne jest to, czy składniki aktywne rzeczywiście mogą wnikać w skórę i wpływać na żyły nóg. Jednak dla wielu pacjentów masowanie nóg jest bardzo korzystne, dlatego zaleca się regularne stosowanie kremów i maści.

Żylaki: badania i diagnostyka

Właściwym kontaktem w przypadku podejrzenia żylaków jest specjalista chirurgii naczyniowej lub flebologii. Podczas wstępnej konsultacji lekarz zapyta Cię o aktualne objawy i ewentualne przebyte choroby (wywiad). Może zadać Ci następujące pytania, na przykład:

• Ile oni mają lat?
• Czy palisz, a jeśli tak, to ile?
• Czy wieczorem odczuwasz napięcie w nogach?
• Czy ostatnio czułeś, że Twoje nogi są bardzo ciężkie w nocy?
• Dla kobiet: Ile ciąż miałaś do tej pory?
• Czy inni członkowie rodziny mają żylaki?

Lekarz następnie zbada cię fizycznie w celu wykrycia żylaków. Przyjrzy się obu nogom i stopom obok siebie, aby zidentyfikować obrzęki, przebarwienia skóry lub owrzodzenia.

USG (sonografia duplex)

Specjalne badanie ultrasonograficzne (USG duplex lub Doppler) umożliwia dokładne badanie żył. Ultrasonografia dupleksowa może zobrazować przepływ krwi i pokazać, w którym kierunku płynie krew żylna. Lekarz może również sprawdzić, jak przepuszczalne są żyły i czy zastawki żylne są uszkodzone lub nienaruszone. Ultrasonografia dupleksowa to prosta i niedroga metoda badania, która jest uważana za metodę z wyboru w przypadku żylaków.

Angiografia żył (wenografia)

Jeśli ultrasonografia dupleksowa jest niewystarczająca lub niedostępna, żyły można również uwidocznić za pomocą środka kontrastowego (wenografia). W przypadku podejrzenia zakrzepicy żył kończyn dolnych flebografia może również dostarczyć informacji diagnostycznych.

W tym celu lekarz nakłuwa żyłę w pachwinie lub na stopie i wprowadza środek kontrastowy. Środek kontrastowy sprawia, że ​​żyły są widoczne na zdjęciu rentgenowskim. Przerwa w przebiegu środka kontrastowego na zdjęciu rentgenowskim wskazuje zatem na niedrożność naczyń.

Żylaki: różne kształty

Żylaki (żylaki, żylaki, żylaki) to cylindryczne wybrzuszenia lub poszerzenia żył powierzchownych. Naczynia krwionośne tworzą sploty i spirale, które często migoczą na niebiesko przez skórę.

Żylaki: nogi

W zależności od lokalizacji i kształtu rozróżnia się różne formy żylaków na nogach.

żylaki pnia i gałęzi bocznej,

Są to żylaki żył średnich i dużych. Ten rodzaj żylaków jest najczęstszy i najczęściej występuje na wewnętrznej stronie ud i podudzi.

Perforacja żylaków

Żyły powierzchowne są połączone z żyłami głębokimi nóg poprzez połączenie obwodów. Kiedy te łączące żyły rozszerzają się i obwisają, mówi się o żylakach przeszywających.

Żylaki siatkowate

Bardzo małe żylaki nóg nazywane są żylakami siatkowatymi. Średnica tych małych żył wynosi maksymalnie od dwóch do czterech milimetrów. Żylaki siateczkowate występują głównie na zewnętrznej stronie ud i podudzi oraz w zagłębieniu kolana.

Pajączki

Pajączki to cienkie, przypominające pajęczyny żylaki. Rzadko powodują dyskomfort. Jednak niektórzy cierpiący postrzegają je jako irytujące skazy. Pajączki są łatwe i nieskomplikowane do zniszczenia. Zwykle potrzeba kilku sesji. Ponieważ jest to problem kosmetyczny, osoby dotknięte chorobą same za niego płacą.

Więcej informacji na ten temat znajdziesz w artykule Pajączki.

Żylaki: przełyk (żylaki przełyku)

Żylaki przełyku (żylaki przełyku) występują znacznie rzadziej niż żylaki nóg. Ściana żył przełyku z czasem staje się coraz cieńsza. Żylaki przełyku mogą zatem łatwiej krwawić i powodować komplikacje zagrażające życiu.

Żylaki przełyku są zwykle spowodowane uszkodzeniem krążenia wątroby, gdy wątroba ulega bliznowaceniu (marskość wątroby). Krew cofa się w wielkim krążeniu. Obwody omijające przełyku, ściany brzucha lub odbytnicy coraz bardziej wypełniają się krwią. Ciśnienie tworzy wybrzuszenia w żyłach, czyli żylaki.

Żylaki: objawy

We wczesnych stadiach żylaki zwykle nie powodują dyskomfortu. W szczególności bardzo drobne żylaki pajączków są zwykle nieszkodliwe. Zwykle pojawiają się jako nieszkodliwe czerwone, niebieskie lub fioletowe żyły na skórze nóg i rzadko powodują ból.

Etapy żylaków

W zależności od nasilenia objawów żylaki dzielą się na różne etapy:

Etap początkowy (etap I)

Na początku choroby żylaki zwykle nie powodują żadnych objawów i stanowią raczej problem estetyczny, jednak wielu chorych uważa pajączki lub żylaki za brzydkie i unika ich pokazywania.

Ciężkie nogi (etap II)

W dalszym przebiegu pacjenci z żylakami na nogach często cierpią z powodu uczucia ciężkości nóg i uczucia napięcia. Twoje nogi szybciej się męczą. Skurcze łydek są częstsze w nocy. Objawy te zwykle ustępują podczas leżenia i poruszania się, ponieważ pobudzany jest przepływ krwi w żyłach. Niektórzy pacjenci zgłaszają również wyraźny swędzenie lub nasilenie objawów w wysokich temperaturach. Kiedy jest ciepło, żyły się rozszerzają, krew może jeszcze gorzej odpływać, a objawy się pogarszają.

Zatrzymanie wody (obrzęk) w nogach (stadium III)

Im dłuższe zastoje krwi w żyłach, tym bardziej obciążone i przepuszczalne stają się ściany naczyń. Płyny, białka i produkty rozpadu krwi (hemosyderyna) są następnie wypychane z żylaków do otaczającej tkanki.

Początkowo pacjenci cierpią tylko na zatrzymywanie wody (obrzęki) w stopach i nogach wieczorem. Przewlekłe zatory krwi powodują również czerwonawe, swędzące zmiany skórne (zastoinowe zapalenie skóry, wyprysk zastoinowy). Zwłaszcza u starszych pacjentów skóra z czasem staje się cieńsza ("skóra pergaminowa"), a urazy zdarzają się łatwiej, ale nadal mogą się zagoić.

Owrzodzenia podudzi (stadium IV)

Jeśli zatory krwi utrzymują się, otaczająca tkanka nie jest już odpowiednio zaopatrywana w tlen. Małe urazy nie mogą się już prawidłowo zagoić. Na skórze tworzą się wrzody, a tkanka obumiera. W ten sposób powstają tak zwane „otwarte nogi” (ulcus cruris).

Zmniejszony przepływ krwi umożliwia jedynie bardzo powolne gojenie się rany. Dlatego otwarte owrzodzenia muszą być stale leczone przez lekarza, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się bakterii.

Zapalenie żył (zapalenie żył)

Pacjenci z żylakami częściej cierpią na dodatkowe zapalenie żył powierzchownych (zapalenie żył). Przewlekłe zatory krwi coraz bardziej obciążają ściany naczyń i łatwo ulegają zapaleniu.

W dotkniętym obszarze łatwo tworzy się skrzep krwi, który może blokować naczynie krwionośne. Powstaje zakrzepica. Taki skrzep krwi może się również rozluźnić i zostać wprowadzony do krążenia płucnego przez duży strumień krwi. Tutaj może zatkać naczynie w płucach i spowodować zatorowość płucną. Jest to nagły wypadek, który wymaga natychmiastowej pomocy medycznej, aby zapobiec zagrażającym życiu powikłaniom.

Żylaki: profilaktyka

Ponieważ genetyczne predyspozycje do żylaków utrzymują się przez całe życie, osoby dotknięte chorobą powinny podjąć odpowiednie środki zapobiegawcze. Dotyczy to również po usunięciu żylaków, aby zapobiec ich ponownemu powstawaniu:

• Regularnie ćwicz i ćwicz. Sporty wytrzymałościowe, takie jak jazda na rowerze, bieganie lub pływanie, są szczególnie odpowiednie do wzmacniania mięśni łydek i zapobiegania żylakom.
• Regularne naprzemienne prysznice i kąpiele Kneippa również stymulują krążenie krwi i mogą przeciwdziałać żylakom.
• Jedz zdrową dietę i obserwuj swoją wagę. Otyłość może zaburzać przepływ krwi żylnej i sprzyjać powstawaniu żylaków.
• Często podnoś nogi. Krew nie musi wtedy płynąć wbrew grawitacji, a uczucie „ciężkich nóg” maleje.
• Unikaj intensywnego upału i długich okresów stania lub siedzenia, ponieważ zarówno zachęcają, jak i pogłębiają przekrwienie krwi i żylaki.
• Chociaż te środki nie mogą usunąć żylaków, mogą zapobiegać (ponownemu) powstawaniu.

Tagi.:  spać narkotyki alkoholowe Dziecko Dziecko