Fenprokumon

Wszystkie treści są sprawdzane przez dziennikarzy medycznych.

Substancja czynna fenprokumon hamuje krzepnięcie krwi (antykoagulant). Dlatego jest stosowany w leczeniu i profilaktyce zakrzepów krwi (zakrzepicy i zatorowości). Terapia musi być ściśle monitorowana przez lekarza, ponieważ wiele innych leków, a także dieta może wpływać na działanie fenprokumonu. Przeczytaj więcej o zastosowaniu, efektach i skutkach ubocznych Phenprocoumon tutaj.

Tak działa fenprokumon

Phenprocoumon jest przedstawicielem kumaryn. Hamuje powstawanie aktywnych czynników krzepnięcia w wątrobie. Aktywacja tych substancji zależy głównie od witaminy K. Phenprocoumon zapobiega teraz przekształcaniu witaminy K w jej aktywną formę, epoksyd witaminy K. W rezultacie nie można aktywować różnych czynników krzepnięcia - hamowane jest krzepnięcie krwi. Zapobiega to tworzeniu się zakrzepów krwi, które mogą zatkać naczynie w miejscu (zakrzepica) lub zostać uniesione z krwią i zablokować naczynie w innym miejscu ciała (zator).

Efekt Phenprocoumon nie pojawia się natychmiast, ale dopiero po jednym lub dwóch dniach, ponieważ początkowo aktywowane czynniki krzepnięcia są nadal obecne we krwi. Dopiero po ich rozbiciu pojawia się efekt fenprokumonu, ponieważ nie można aktywować nowych czynników krzepnięcia.

Wchłanianie, rozkład i wydalanie fenprokumonu

Antykoagulant szybko wchłania się z przewodu pokarmowego do krwi po podaniu doustnym (doustnym). Tam wiąże się w większości z białkami osocza i w ten sposób jest rozprowadzany w organizmie. Antykoagulant jest rozkładany w wątrobie i wydalany z moczem. Po przyjęciu dawki połowa substancji czynnej opuszcza organizm od sześciu do siedmiu dni.Po odstawieniu leku działanie przeciwzakrzepowe utrzymuje się przez pewien czas.

Kiedy stosuje się fenprokumon?

Fenprokumon stosuje się w leczeniu i profilaktyce (ponownej) zakrzepicy lub zatorowości, na przykład u pacjentów ze sztuczną zastawką serca, przewlekłym migotaniem przedsionków lub chorobą mięśnia sercowego (kardiomiopatią).

W ten sposób stosuje się fenprokumon

Fenprokumon przyjmuje się w postaci tabletki. Terapię zwykle rozpoczyna się od zwiększonej dawki początkowej, natomiast dawka podtrzymująca jest wtedy mniejsza i indywidualnie dostosowywana do wartości krzepnięcia krwi (wartość INR) pacjenta. Pacjent musi sam regularnie mierzyć wartość INR. Średnia dawka podtrzymująca dla dorosłych wynosi 1,5 do 6 miligramów fenprokumonu dziennie.

Efekt przeciwzakrzepowy pojawia się dopiero po kilku dniach. Jeśli konieczne jest natychmiastowe leczenie przeciwzakrzepowe, leczenie zwykle rozpoczyna się od heparyny, a następnie kontynuuje fenprokumonem.

Jakie skutki uboczne ma fenprokumon?

Najważniejszym skutkiem ubocznym jest krwawienie wszelkiego rodzaju i stopnia nasilenia – od krwawiących dziąseł po zagrażające życiu krwawienie wewnętrzne. Mniej powszechne skutki uboczne to reakcje alergiczne, swędzenie, wypadanie włosów i (bardzo rzadko) toksyczne uszkodzenie wątroby.

W przypadku wystąpienia poważnych skutków ubocznych lub objawów, które nie zostały wymienione, należy skonsultować się z lekarzem.