Czy stres może promować raka?
Dr. Andrea Bannert pracuje w od 2013 roku. Doktor nauk biologicznych i redaktor medycyny początkowo prowadził badania w dziedzinie mikrobiologii i jest ekspertem zespołu od drobnych rzeczy: bakterii, wirusów, molekuł i genów. Pracuje również jako freelancer dla Bayerischer Rundfunk i różnych czasopism naukowych oraz pisze powieści fantasy i opowiadania dla dzieci.
Więcej o ekspertach Wszystkie treści są sprawdzane przez dziennikarzy medycznych.Przewlekły stres jest niezdrowy. Wpływa negatywnie na działanie układu odpornościowego, podnosi ciśnienie krwi, a w skrajnych przypadkach może nawet wywołać zawał serca. Eksperci od dawna dyskutują, że stres może również sprzyjać rozwojowi raka. Teraz po raz pierwszy duże brytyjskie badanie dostarcza wyraźnych wskazówek, że może to dotyczyć przynajmniej niektórych rodzajów raka.
Uczestnicy, którzy byli pod ciągłym stresem, mieli o 32 procent wyższe ryzyko zgonu z powodu raka w trakcie badania. Prawdopodobieństwo zgonu na białaczkę wzrosło najbardziej u osób zestresowanych: było prawie czterokrotnie wyższe niż u osób mniej zestresowanych w badaniu. Zawsze był około 2,5 razy wyższy w przypadku śmierci z powodu guza przełyku lub prostaty i prawie dwa razy wyższy w przypadku raka okrężnicy.
Co się dzieje, gdy jest dużo stresu?
Jest to wynik naukowców kierowanych przez autora badania Davida Batty z Wydziału Epidemologii i Zdrowia Publicznego w University College w Londynie. Naukowcy przeanalizowali dane od ponad 160 000 uczestników w wieku od 16 do 109 lat. W ciągu prawie dziesięciu lat zmarło 16 000 osób, z czego ponad 4000 na raka.
W trakcie badania osoby badane były corocznie badane i kwestionowane. Poza paleniem, alkoholem, dietą i ćwiczeniami, naukowcy rejestrowali również poziom stresu uczestników. Naukowcy zastosowali standaryzowany kwestionariusz, Kwestionariusz Ogólnego Zdrowia. Uczestnicy badania o wartości powyżej 6 z 12 możliwych jednostek ocenili je jako silnie zestresowane. Grupa ta obejmowała łącznie około 11 000 uczestników.
Niezdrowy tryb życia
W swoich obliczeniach naukowcy w jak największym stopniu uwzględnili, że stres często wiąże się z niezdrowym stylem życia – na przykład wyższym spożyciem alkoholu czy tytoniu, mniejszym wysiłkiem fizycznym i mniej zdrową dietą. A te z kolei sprzyjają rozwojowi raka.
Jednak związek między stylem życia, stresem i rakiem jest tak złożony, że jego pełne obliczenie może nie być możliwe – podkreślają autorzy.
Osłabiona obrona
Jak dotąd naukowcy mogą jedynie spekulować, w jaki sposób stres może bezpośrednio promować raka. W swoim badaniu autorzy piszą, że stres może osłabiać obronę organizmu przed rakiem. Z jednej strony stres może hamować komórki zabójcze, które są odpowiedzialne za niszczenie zdegenerowanych komórek. Z drugiej strony, wyższy poziom kortyzolu, hormonu stresu, może mieć negatywny wpływ na mechanizmy naprawcze w komórkach.
Konieczne są badania przyczynowe
„Na podstawie wyników nie można jeszcze uzyskać konkretnych zaleceń, takich jak szybsza pomoc psychoterapeutyczna dla osób zestresowanych” – mówi Batty. Następnym krokiem jest dokładniejsze zbadanie, jak stres wpływa na powstawanie guza.
Niemieckie Centrum Badań nad Rakiem w Heidelbergu również chciałoby wkrótce rozpocząć szeroko zakrojone badania na ten temat.
Stres jest często domowy
Większość postrzega stres jako stan, który jest wynikiem okoliczności zewnętrznych – na przykład dużego obciążenia pracą lub trudnej sytuacji rodzinnej. W rzeczywistości jednak wewnętrzna postawa odgrywa kluczową rolę w percepcji stresu. Stres jest często domowy – w wyniku nadmiernych wymagań wobec siebie lub niepotrzebnych negatywnych oczekiwań i obaw.
Z jednej strony jest to kwestia usposobienia, ale z drugiej strony można to również zmienić, ćwicząc pozytywne wzorce myślenia. Nauka i ćwiczenie technik relaksacyjnych może również pomóc w zmniejszeniu negatywnych skutków stresu.
Źródło: Batty D. i wsp.: Psychologiczna dystres w odniesieniu do śmiertelności z powodu raka w określonym miejscu: połączenie niepublikowanych danych z 16 prospektywnych badań kohortowych, BMJ 2017, doi: https://doi.org/10.1136/bmj.j108.
Tagi.: opieka dentystyczna Dziecko Dziecko terapie
