Eutanazja – kiedy podlega karze?

Luise Heine jest redaktorem w od 2012 roku. Wykwalifikowany biolog studiował w Ratyzbonie i Brisbane (Australia) i zdobywał doświadczenie jako dziennikarz w telewizji, w Ratgeber-Verlag iw magazynie drukowanym. Oprócz pracy w pisze także dla dzieci, na przykład dla Stuttgarter Kinderzeitung, i prowadzi własny blog śniadaniowy „Kuchen zum Frühstück”.

Więcej postów Luise Heine Wszystkie treści są sprawdzane przez dziennikarzy medycznych.

Żyj w samostanowieniu, umieraj w samostanowieniu - to główny argument wielu zwolenników eutanazji. Tutaj możesz dowiedzieć się, jakie są rodzaje eutanazji i jakie są dla niej ramy prawne w Niemczech.

Zasypianie zdrowe na starość i nie budzenie się ponownie – ta idea umierania staje się rzeczywistością tylko dla nielicznych. Umieranie często się przedłuża i może wiązać się z bólem oraz drastycznym pogorszeniem jakości życia. Co nie mniej ważne, wielu umierających nie chce być „obciążeniem” dla swojego środowiska. Wszystko to wzbudza w niektórych lęki i chęć samodzielnego decydowania, kiedy umrzeć – nawet jeśli konieczna jest pomoc osób trzecich.

Czym jest eutanazja?

Czy możesz pomóc komuś umrzeć? Jest to często dyskutowany problem, który zarówno etycy, jak i prawodawcy zadają sobie nieustannie. Zasadniczo definiuje się różne formy eutanazji:

Bierna eutanazja: W tym przypadku środki przedłużające życie (np. sztuczne odżywianie, wentylacja lub podawanie niektórych leków podtrzymujących życie) nie są kontynuowane. Podstawą do tego jest zazwyczaj wyraźna wola pacjenta, na przykład w formie wcześniejszego zarządzenia. W takim przypadku eutanazja bierna nie jest przestępstwem w Niemczech.

Eutanazja pośrednia: Oznacza to na przykład podanie środków przeciwbólowych lub uspokajających, które łagodzą cierpienie, ale jednocześnie ograniczają długość życia. Przykładem są opiaty, które usuwają ból i niepokój, ale jednocześnie tłumią oddech. W rezultacie śmierć często następuje wcześniej niż bez środków przeciwbólowych - fakt, który jest akceptowany. Ta pośrednia eutanazja nie jest karalna w Niemczech – również wyraźnie potwierdzona wyrokiem Federalnego Trybunału Sprawiedliwości z 1996 r. Dlatego też pośrednia eutanazja nie jest karalna w Niemczech.

Wspomagane samobójstwo: samobójstwo – na przykład z zatrutym koktajlem – nie jest prawnie karane. Z czysto prawnego punktu widzenia pomoc w samobójstwie również nie jest przestępstwem. Do tej pory lekarze obowiązywali zasadą, że po utracie przytomności mają obowiązek ratować osobę o skłonnościach samobójczych. Decyzją z 3 lipca 2019 r. Federalny Trybunał Sprawiedliwości zniósł to rozporządzenie. Jeśli pacjent prosi swojego lekarza, aby nie leczył go po zażyciu śmiertelnych leków, lekarz nie musi go ratować. 26 lutego 2020 roku Federalny Trybunał Konstytucyjny uchylił kontrowersyjny paragraf 217 dotyczący eutanazji – oznacza to, że lekarze mogą bezkarnie wspierać samobójstwo pacjentów. Należy dokładniej zdefiniować dyskrecjonalny zakres tego.

Aktywna eutanazja: Nazywana jest również „zabijaniem na żądanie” i jest karana w Niemczech – nawet po unieważnieniu paragrafu 217. Oznacza to, że to nie osoba poszkodowana sama przyjmuje śmiertelny lek, ale osoba trzecia aktywnie go podaje. Jeśli na przykład ta trzecia osoba naprowadza aspiranta środkiem, który celowo go zabija, jest to aktywna eutanazja – nawet jeśli umierający wyraźnie o to poprosił. Każdy, kto jest tu winny, musi spodziewać się kary pozbawienia wolności od sześciu miesięcy do pięciu lat.

Punkt dyskusyjny: wspomagane samobójstwo

To była historyczna decyzja, którą Federalny Trybunał Konstytucyjny podjął 26 lutego 2020 r.: Każdy ma prawo umrzeć niezależnie. Nawet jeśli wymaga to pomocy osób trzecich. Z tego prawa do wspomaganego samobójstwa może skorzystać każdy – nie tylko krytycznie chory u schyłku życia.

Jest to sprzeczne z decyzją ustawodawców w 2015 roku. Ówczesny federalny minister zdrowia Hermann Gröhe domagał się całkowitego zakazu wszelkich usług eutanazji. Nikt nie powinien czerpać komercyjnych korzyści z cierpienia i śmierci innych ludzi.

To, co zostało zaplanowane jako przeszkoda zwłaszcza dla organizacji takich jak Dignitas, w szczególności niespokojnych pacjentów i lekarzy. Ponieważ zachowania biznesowe określone w prawie nie dotyczą interesów finansowych i chciwości zysku. Raczej każdy, kto regularnie i wielokrotnie udziela pomocy samobójczej, podlega oskarżeniu.

Obecny werdykt to ciężki cios dla przeciwników eutanazji – obawiają się oni „normalizacji” samobójstwa. Bardzo prawdopodobne, że dyskusja na temat eutanazji zacznie się od nowa.

Teraz trzeba znaleźć nowe uregulowania prawne, w jaki sposób wyrok sędziego ma być wcielany w życie. Prawdą jest, że sędziowie wymienili obowiązki doradcze i czas oczekiwania lub dowód powagi śmierci jako możliwe opcje regulacyjne. Dokładny zakres i możliwości pomocy w samobójstwie nie zostały jeszcze ustalone.

Tagi.:  zdrowe miejsce pracy dieta tcm