Test widzenia kolorów

Wszystkie treści są sprawdzane przez dziennikarzy medycznych.

Test widzenia kolorów sprawdza zdolność pacjenta do rozróżniania kolorów (dyskryminacja kolorów) – czy to za pomocą tzw. wykresów pseudoizochromatycznych (np. wykresy Ishihary) czy anomaloskopu. Można to wykorzystać na przykład do diagnozowania słabości czerwono-zielonej i mniej powszechnej słabości żółto-niebieskiej. Tutaj dowiesz się dokładnie, jak działa test widzenia kolorów!

Badanie wzroku: kolory na kartach kolorów

Aby sprawdzić widzenie kolorów, lekarz stosuje różne tabele kolorów, na przykład tak zwane tabele Velhagena lub tabele kolorów Ishihara.

Tablice do testu Ishihara pokazują zdjęcia złożone z kropek w różnych kolorach, takich jak odcienie czerwieni i zieleni. Osoby z widzeniem kolorów mogą rozpoznawać przedmioty, takie jak liczby lub figury, dzięki różnym odcieniom kolorów. Jeśli natomiast pacjent ma zaburzenia widzenia barw, nie potrafi rozróżnić odcieni kolorów i nie rozpoznaje kontrastów. W rezultacie albo w ogóle nie widzi poszczególnych postaci, albo widzi je nieprawidłowo. Test kolorów Velhagen również opiera się na tej zasadzie.

Badanie wzroku Ishihary i Velhagena: procedura

Test na oko czerwono-zielone i badanie na oko niebiesko-zielone przebiegają w ten sam sposób: najpierw lekarz przedstawia pacjentowi odpowiednie wykresy widzenia kolorów w odległości około 70 centymetrów. Musi również zapewnić pacjentowi wystarczającą ilość światła do czytania tablic (najlepiej naturalne światło dzienne). Teraz lekarz pyta pacjenta, czy potrafi rozpoznać cyfry lub cyfry na tablicach i poprawnie je nazwać.

Dzięki testowi widzenia kolorów na podstawie wykresów lekarz może określić niedobór widzenia kolorów, ale nie może dokładnie określić, jak poważny jest.

Test widzenia kolorów za pomocą anomaloskopu

Innym sposobem sprawdzenia rozróżnienia kolorów jest anomaloskop. Pacjent patrzy przez okular na okrągłe pole testowe podzielone na dwie połówki. Dolna połowa wypełniona jest stałym odcieniem żółci. W górnej połowie pacjent może mieszać kolor czerwony i zielony, niezależnie operując anomaloskopem. Powinien to robić, dopóki górna połowa nie przyjmie tego samego żółtego odcienia w jego oczach, co dolna połowa.

To zadanie jest trudne dla pacjenta z czerwono-zieloną słabością, ponieważ zawsze miesza zbyt dużo koloru, którego nie może dostrzec. W przeciwieństwie do tabel kolorów, ten test widzenia kolorów pozwala również na stwierdzenie stopnia upośledzenia widzenia kolorów.

Tagi.:  terapie Medycyna alternatywna objawy