Czikungunia

Florian Tiefenböck studiował medycynę człowieka na LMU Monachium. Dołączył do jako student w marcu 2014 roku i od tego czasu wspiera redakcję artykułami medycznymi. Po uzyskaniu licencji lekarskiej i praktycznej pracy w zakresie chorób wewnętrznych w Szpitalu Uniwersyteckim w Augsburgu, od grudnia 2019 roku jest stałym członkiem zespołu i m.in. dba o medyczną jakość narzędzi

Więcej postów Floriana Tiefenböck Wszystkie treści są sprawdzane przez dziennikarzy medycznych.

Chikungunya to gorączkowa choroba wirusowa. Występuje głównie w Afryce i Azji Południowo-Wschodniej i jest przenoszony przez komary. Oprócz wysokiej gorączki typowymi objawami Chikungunya są silne bóle mięśni i stawów. Zwykle choroba leczy się bez konsekwencji. Jednak można leczyć tylko objawy, a nie wirus, który je spowodował. Przeczytaj wszystko, co musisz wiedzieć o Chikungunya tutaj.

Kody ICD dla tej choroby: Kody ICD to uznane na całym świecie kody diagnoz medycznych. Można je znaleźć np. w pismach lekarskich czy na zaświadczeniach o niezdolności do pracy. A92

Chikungunya: opis

Chikungunya to gorączkowa choroba zakaźna. Jest to spowodowane wirusem Chikungunya. Ten patogen, znany również jako wirus CHIK, jest przenoszony na ludzi przez komary. Nazwa pochodzi z Tanzanii. W języku Makonde Chikungunya oznacza „zginać się” lub „zginać się”, co wskazuje na typowe objawy Chikungunya, a mianowicie ból stawów i mięśni.

Chikungunya występuje w wielu krajach Azji i Afryki, w tym w tropikalnych regionach subkontynentu indyjskiego i na wyspach Pacyfiku. W 2013 roku Chikungunya podbiła wyspy Karaibów, rozprzestrzeniając się po raz pierwszy w regionie Ameryki Północnej, Środkowej i Południowej. Wcześniej zdarzały się tam tylko pojedyncze przypadki osób powracających.

W trakcie globalnego ocieplenia komar przenoszący wirusa pojawia się również w Europie. Do tej pory wykryto transmisje z Włoch (prawie 200 chorych w 2007 roku od wczasowicza, który wrócił z południowych Indii) i Francji. Chikungunya jest jedną z „choroby podróżnych” ze względu na jej występowanie.

Według Instytutu Roberta Kocha w 2014 roku gorączkę Chikungunya zaobserwowano u 162 urlopowiczów. W poprzednim roku było ich tylko 16. Uważa się, że przyczyną wzrostu jest rozprzestrzenianie się wirusa Chikungunya w krajach amerykańskich. Liczba azjatyckich komarów tygrysich – jako typowych nosicieli wirusa CHIK – wzrasta również w Niemczech. Jednak do tej pory nie doszło do przeniesienia choroby.

Chikungunya: objawy

Pierwsze objawy choroby Chikungunya pojawiają się po około dwóch do siedmiu, czasem nawet po dwunastu dniach (okres inkubacji). Zarażone osoby nagle mają wysoką gorączkę (średnio 39 stopni Celsjusza) i bóle głowy. W niektórych przypadkach podwyższona temperatura ciała gwałtownie spada po kilku dniach, ale wkrótce potem szybko rośnie (około jednego do trzech dni, czasem nawet po tygodniu). W tym przypadku lekarze mówią o gorączce dwufazowej. Szybki wzrost temperatury może powodować u niemowląt i małych dzieci drgawki gorączkowe.

Typowymi objawami Chikungunya są silne bóle stawów i mięśni (bóle stawów i bóle mięśni), które pojawiają się od początku. Czasami są one tak nie do zniesienia, że ​​osoby dotknięte chorobą ledwo mogą znieść. W niektórych przypadkach chorzy skarżą się również na obrzęk stawów i węzłów chłonnych. Zapalenie spojówek, ból gardła i ból brzucha są rzadkimi, ale możliwymi objawami chikungunya. Po gorącej, dobrze ukrwionej skórze (zaczerwienienie) może czasami wystąpić swędząca, grudkowata, plamista wysypka (wysypka plamkowo-grudkowa). Silne uczucie choroby Chikungunya, któremu towarzyszy wyczerpanie i nudności, ustępuje po około 1-2 tygodniach.

Objawy chikungunya są czasami bardzo silne. Jednak nie u każdego zarażonego pojawią się objawy choroby. W niektórych przypadkach chikungunya jest również bezobjawowa. U około jednej czwartej osób dotkniętych chorobą choroba postępuje poważniej z punkcikowatymi krwotokami skórnymi (wybroczyny) i krwotokami z błon śluzowych (np. krwawieniem z nosa). W tym przypadku lekarze mówią o gorączce krwotocznej chikungunya, dlatego Chikungunya jest również zaliczana do chorób gorączki krwotocznej.

Chikungunya: przyczyny i czynniki ryzyka

Dwa punkty odgrywają kluczową rolę w przyczynach choroby Chikungunya. Z jednej strony sam wirus Chikungunya jako patogen, z drugiej jego przenoszenie na ludzi.

Wirus Chikungunya

Wirus CHIK należy do rodziny tak zwanych Togaviridae i dużego rodzaju alfawirusów. Chikungunya jest wirusem RNA i została po raz pierwszy opisana podczas epidemii w Tanzanii w latach 1952/53. Jest podobny do wirusa O'nyong-Nyong. Inne typowe Togawirusy to na przykład wirus rzeki Ross, wirus wschodniego i zachodniego zapalenia mózgu lub wirus różyczki. Wirusy rozprzestrzeniają się przez węzły chłonne i krew Jak dokładnie wirus infekuje komórki ludzkie jest nadal badany. Po przeniknięciu tam patogen wykorzystuje składniki komórki do namnażania.Wirus Chikungunya dzieli się na trzy warianty w oparciu o najmniejsze różnice strukturalne, wirus z Afryki Zachodniej, wirus z Afryki Środkowo-Wschodniej. i jednego azjatyckiego, więc powinien być w stanie dostosować się do nowych warunków geograficznych.

Transmisja wirusa Chikungunya

Wirus CHIK jest przenoszony z człowieka na człowieka prawie wyłącznie przez komary. Klasycznymi przedstawicielami są komary z rodzaju Aedes aegypti, Aedes albopictus, Aedes africanus, Aedes furcifer i gatunki Mansonia. Ale komary z rodzaju Culex są również możliwymi przekaźnikami. Wirus rozprzestrzenia się i rozmnaża w ludzkim ciele po ukąszeniu. Jeśli ugryzie ponownie, komar złapie wirusa Chikungunya i przekaże go innym ludziom.

Cykl ten zaobserwowano również u małp, pawianów i gryzoni (cykl dżungli). Jednak zwierzęta są tylko pośrednimi nosicielami wirusa, który jest ostatecznie przenoszony ze zwierząt na ludzi poprzez ukąszenia komarów (przenoszenie mostkowe). Szczególną uwagę należy zwrócić na gatunek komara Aedes albopictus. Znany jako azjatycki komar tygrysi, obecnie rozprzestrzenia się na całym świecie i jest odpowiedzialny m.in. za transmisję we Włoszech. Również w Niemczech ich jaja odkryto w 2007 roku, a żywe okazy w 2011 roku.

Ten mały (5mm), czarno-srebrno-biały komar w paski jest bardzo aktywny. Ponadto przenosi nie tylko wirusy Chikungunya, ale także Zachodniego Nilu, żółtej febry i dengi. Zwłaszcza w Indiach i Azji Południowo-Wschodniej chikungunya jest zatem obserwowana w tym samym czasie, co gorączka denga. Inne gatunki komarów również mogą powodować szereg chorób – na przykład Aedes aegypti, żółtą febrę.

grupy ryzyka

Osoby z wysokim ciśnieniem krwi, cukrzycą lub niewydolnością serca, osoby starsze w wieku powyżej 65 lat i noworodki są bardziej narażone na zakażenie wirusem chikungunya wywołującym ciężką chorobę. Ciąża jest równie niebezpiecznym czynnikiem ryzyka, ponieważ matki mogą przenosić wirusa na swoje dziecko.

Chikungunya: diagnoza i badanie

Jeśli podejrzewasz, że masz Chikungunya, powinieneś skonsultować się z lekarzem rodzinnym lub specjalistą medycyny tropikalnej. Ponieważ nie ma wyraźnych wczesnych objawów, zebranie wywiadu medycznego (wywiad) ma kluczowe znaczenie. Lekarz najpierw pyta o typowe objawy (i ich przebieg). Szczególnie ważne są informacje o ostatnich wyjazdach. Możesz zostać poproszony o następujące pytania:

• Jak długo istnieją skargi?
• Kiedy ostatnio byłeś za granicą?
• Gdzie poszedłeś Jak długo trwał Twój pobyt w miejscu docelowym?
• Zostałeś ugryziony przez komary?
• Czy masz gorączkę? A może ostatnio zmierzyłeś podwyższoną temperaturę ciała?
• Czy w międzyczasie objawy ustąpiły i teraz ponownie nasilają się (jako wskazanie możliwego dwufazowego przebiegu chikungunya)?
• Czy masz (nieznośny) ból stawów lub obrzęk?

Po zebraniu wywiadu lekarz przeprowadzi badanie fizykalne. Między innymi może mierzyć temperaturę ciała i dotykać węzłów chłonnych. Zwróci szczególną uwagę na stawy i oceni ewentualny obrzęk lub zaczerwienienie skóry.

Testy laboratoryjne

Istnieje kilka procedur laboratoryjnych, które można wykorzystać do potwierdzenia diagnozy chikungunya. W tym celu lekarz pobiera kilka próbek krwi. Niespecyficzne wartości krwi można zmienić i ogólnie wskazują na chorobę fizyczną. Obejmują one na przykład zmniejszenie liczby białych (limfopenia) i czerwonych krwinek (niedokrwistość) oraz płytek krwi (małopłytkowość). W ciężkich przypadkach można na przykład zwiększyć wartości wątroby.

Aby zapewnić niezawodne wykrywanie, wirus Chikungunya można albo wyizolować bezpośrednio, albo można wykryć jego materiał genetyczny. Ponadto zakażona krew jest testowana pod kątem specyficznych przeciwciał przeciwko chikungunya. Sam wirus może być hodowany w określonych kulturach w ciągu pierwszych trzech dni. Specyficzne białka ludzkiego układu odpornościowego, tak zwane przeciwciała immunogobulin (Ig) M, pojawiają się zwykle od pięciu do siedmiu dni po wystąpieniu choroby i pozostają wykrywalne do sześciu miesięcy. Przeciwciała IgG można określić od około drugiego tygodnia i miesięcy później. Tak zwana reakcja łańcuchowa polimerazy (PCR) może odtworzyć części genomu wirusa (RNA wirusa) i potwierdzić gorączkę Chikungunya.

Gorączka denga i inne choroby

Badając Chikungunya, lekarz wykluczy również inne choroby, zwłaszcza inne choroby tropikalne. Należą do nich leptospiroza, malaria, choroby wywoływane przez inne alfawirusy (np. O „nyong-nyong, rzeka Ross), infekcje różyczki, enterowirusów i parwowirusów, ale także choroby reumatyczne, takie jak poinfekcyjne zapalenie stawów. W przebiegu choroby należy wziąć pod uwagę gorączkę denga Poniższa tabela porównuje chikungunya z gorączką denga:

objaw	Czikungunia	Denga
gorączka	nagle	Stopniowo rosnący
Czas trwania gorączki	zwykle tylko kilka dni	jeden tydzień
plamista, grudkowata wysypka	często	Rzadki
Krwawienie (gorączka krwotoczna)	Rzadki	prawie zawsze
Ból stawu	prawie zawsze i długotrwałe (czasami miesiące)	rzadko, a jeśli tak, to znacznie krócej

Ponadto wartości laboratoryjne zwykle się różnią. Podczas gdy liczba białych krwinek jest zwykle zmniejszona w Chikungunya, ich liczba rzadko zmienia się w dendze. W przypadku płytek krwi jest odwrotnie. Są one znacznie zmniejszone, zwłaszcza w gorączce denga. W przypadku wystąpienia objawów chorobowych, takich jak gorączka, bóle głowy i ciała, nudności i wymioty, w trakcie podróży lub po jej zakończeniu, zwłaszcza w obszarach ryzyka, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.

Chikungunya: leczenie

Nie ma leczenia, które bezpośrednio zwalcza i usuwa wirusa Chikungunya z organizmu. Dlatego tylko objawy choroby mogą być leczone i łagodzone. Leżenie w łóżku i odpowiednia podaż płynów mają kluczowe znaczenie, ponieważ organizm traci dużo wody, zwłaszcza podczas gorączki. Leki przeciwbólowe (przeciwbólowe) i przeciwgorączkowe (przeciwgorączkowe) łagodzą typowe objawy chikungunya. Szczególnie odpowiednie są do tego niesteroidowe leki przeciwzapalne (leki przeciwzapalne, NLPZ).

W przypadku uporczywego bólu stawów korzystne działanie mogą przynieść leki przeciwbólowe (stosowane miejscowo) kortykosteroidy oraz fizjoterapia. W obszarach wysokiego ryzyka gorączki denga, acetaminofen (paracetamol) jest zwykle zawsze stosowany w celu zmniejszenia ryzyka krwawienia. Dlatego należy unikać kwasu acetylosalicylowego (ASA), który zaburza czynność płytek krwi. Jeśli gorączka Chikungunya jest ciężka, może być konieczne intensywne monitorowanie medyczne. Leczenie jest również odpowiednio przedłużane w przypadku innych objawów, takich jak zapalenie spojówek.

Szczepienie Chikungunya

Obecnie testowana jest szczepionka z inaktywowanymi cząsteczkami wirusa Chikungunya. Jednak leczenie zapobiegawcze nie jest jeszcze możliwe.

Chikungunya: przebieg choroby i rokowanie

Wirus Chikungunya może prezentować się na różne sposoby. W niektórych przypadkach nie powoduje żadnych objawów. Jeśli wystąpi gorączka chikungunya, zwykle goi się w ciągu kilku tygodni bez żadnych konsekwencji. Jednak problemy ze stawami mogą czasami utrzymywać się miesiącami i występować w różnych stawach. Wirus może również wpływać na wątrobę lub układ nerwowy, zwłaszcza u małych dzieci. Chociaż te ciężkie przebiegi choroby są bardzo rzadkie, stanowią zagrożenie dla życia.Średnio około 4 na 100 osób cierpiących na Chikungunya umiera. Małe dzieci są nieco bardziej narażone na śmierć z powodu chikungunya.

Zapobieganie chikungunya

Wirus Chikungunya nie może być leczony ani szczepiony przeciwko niemu. Dlatego należy zastosować pewne środki w celu ochrony przed ukąszeniami komarów przenoszących wirusa. Należy również unikać komarów w pierwszym tygodniu w przypadku choroby, ponieważ wirus jest ponownie wchłaniany i przenoszony na inne osoby, jeśli ukąszenia mają miejsce ponownie.

Użyj środka odstraszającego owady!

Szczególnie skuteczne są te tak zwane repelenty ze składnikami aktywnymi DEET, Icaridin, IR3535 lub olejek eukaliptusowy z cytryny pochodzenia roślinnego lub produkty na jego bazie, czyli PMD / Citriodiol.

Noś długie spodnie i odzież z długimi rękawami!

Aby uzyskać dodatkową ochronę, możesz prać lub spryskiwać ubrania permetryną.

Uważaj na moskitiery, szczególnie nad łóżkiem i na oknach!

Jest to szczególnie widoczne podczas faz snu w ciągu dnia, ponieważ w tym czasie komary Chikungunya gryzą szczególnie agresywnie.

Unikaj i eliminuj dziury wodne w Twojej okolicy!

Tutaj rozmnażają się komary, które przenoszą chikungunya. Dlatego należy regularnie opróżniać wiadra i wiadra lub zakrywać miejsca, w których wilgoć może się rozwijać. Unikaj mieszkania w bezpośrednim sąsiedztwie stawów lub podobnych punktów wodnych. Konieczne może być zastosowanie insektycydów.

Nie podróżuj do obszarów zagrożonych, jeśli masz problemy zdrowotne lub jesteś w ciąży!

Więcej informacji na temat obszarów wysokiego ryzyka można znaleźć na stronach internetowych Światowej Organizacji Zdrowia, Federalnego Ministerstwa Spraw Zagranicznych oraz europejskich lub amerykańskich organów ds. zdrowia (ECDC, CDC)

Ogólnie rzecz biorąc, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem, jeśli wystąpią ogólne objawy (gorączka, nudności, wymioty, ból głowy i bóle ciała), zwłaszcza podczas podróży do lub po podróży do obszarów ryzyka. Nie bój się w razie potrzeby odwiedzać klinik w kraju podróży (- ze względu na regionalnie częste występowanie Chikungunya -). W ten sposób można w odpowiednim czasie zapobiec poważnemu przebiegowi choroby i powstrzymać rozprzestrzenianie się chikungunya.

Tagi.:  Dziecko Dziecko narkotyki alkoholowe klimakterium