Zawał serca - konsekwencje

i Martina Feichter, redaktor medyczny i biolog

Martina Feichter studiowała biologię w aptece przedmiotowej w Innsbrucku, a także zanurzyła się w świecie roślin leczniczych. Stamtąd nie było daleko do innych tematów medycznych, które do dziś urzekają ją. Szkoliła się jako dziennikarka w Akademii Axel Springer w Hamburgu, a od 2007 roku pracuje dla - najpierw jako redaktor, a od 2012 jako niezależny pisarz.

Więcej o ekspertach Wszystkie treści są sprawdzane przez dziennikarzy medycznych.

Zawał serca często ma konsekwencje, które zmieniają życie dotkniętej nim osoby. Należą do nich np. przewlekła niewydolność serca czy depresja. Właściwa opieka po zawale serca pomaga zapobiegać takim konsekwencjom. Bardzo ważna jest również współpraca pacjenta: zdrowy tryb życia często może zapobiec skutkom zawału serca. Przeczytaj więcej o możliwych konsekwencjach zawału serca i o tym, jak im zapobiegać.

Kody ICD dla tej choroby: Kody ICD to uznane na całym świecie kody diagnoz medycznych. Można je znaleźć np. w pismach lekarskich czy na zaświadczeniach o niezdolności do pracy. I22I21I23

Ostre konsekwencje zawału mięśnia sercowego

Zaburzenia rytmu serca są ostrymi konsekwencjami zawału mięśnia sercowego u dużej liczby pacjentów. Są najczęstszym powikłaniem po ostrym zawale serca. Często zaburzenia rytmu mają postać bardzo szybkiego, nieregularnego bicia serca (tachyarytmia). Może to przekształcić się w migotanie przedsionków lub zagrażające życiu migotanie komór.

Ostra niewydolność serca (zwłaszcza niewydolność lewego serca) jest jedną z możliwych konsekwencji zawału serca. Serce nie może wtedy pompować wystarczającej ilości krwi w całym ciele.

Zawały serca rzadko powodują rozerwanie części ściany serca.

Pierwsze 48 godzin po zawale serca to najbardziej krytyczny okres dla groźnych powikłań. U około 40 procent dotkniętych chorobą zawał serca prowadzi do śmierci w ciągu pierwszego dnia (często z powodu migotania komór).

Odległe konsekwencje zawału mięśnia sercowego

Sporo pacjentów po zawale serca rozwija przejściową depresję. Zdrowy i aktywny tryb życia może zapobiec utrzymującemu się obniżeniu nastroju.

Jeśli w wyniku zawału serca umiera duża ilość masy mięśniowej, z czasem rozwija się przewlekła niewydolność serca (przewlekła niewydolność serca): martwa tkanka mięśnia sercowego zostaje zastąpiona tkanką bliznowatą, która upośledza pracę serca. Im większy obszar blizny, tym gorzej pompuje serce. Wiele małych zawałów serca może z czasem prowadzić do niewydolności serca („choroba małych naczyń”).

Bliznowacenie tkanki mięśnia sercowego po zawale serca może również prowadzić do wybrzuszenia ściany serca w dotkniętym obszarze (tętniak ściany serca): W przeciwieństwie do zdrowej tkanki mięśnia sercowego, tkanka bliznowata nie może prawidłowo podążać za ruchami serca. Z czasem staje się nadmiernie rozciągnięty i wybrzuszony.

W tym obszarze mogą łatwo tworzyć się skrzepy krwi. Jeśli zostaną one uniesione wraz z krwią, mogą zatkać naczynie gdzieś w ciele (zator). Jeśli tak się stanie w mózgu, pojawia się udar. Leki hamujące krzepnięcie krwi mogą zmniejszyć ryzyko takich konsekwencji zawału serca.

Rehabilitacja po zawale serca

Rehabilitacja (w skrócie: rehabilitacja) ma pomóc osobom z chorobami serca w odzyskaniu jak największej sprawności i sprawności fizycznej i psychicznej. W ten sposób pacjenci mogą powrócić do życia codziennego i towarzyskiego. Ryzyko następstw zawału serca, jak opisano powyżej, należy również zmniejszyć poprzez rehabilitację.

Rehabilitacja ma również na celu odciążenie systemu opieki zdrowotnej: na przykład opieka i szkolenie pacjentów z zawałem serca powinny zapobiegać możliwym do uniknięcia pobytom w szpitalu i umożliwiać im powrót do pracy.

Cztery pola terapii rehabilitacji kardiologicznej

Pacjenci rehabilitacji objęci są opieką w czterech ściśle powiązanych obszarach:

1. Obszar somatyczny (fizyczny): Osoby z chorobami serca są leczone i monitorowane przez kardiologa (kardiologa). Obejmuje to również leczenie czynników ryzyka kolejnego zawału serca (wysokie ciśnienie krwi, wysoki poziom cholesterolu itp.). Przydatny jest również indywidualnie zaprojektowany trening fizyczny: po zawale serca często następuje zmniejszenie sprawności fizycznej i wytrzymałości. Regularne ćwiczenia mogą pomóc i poprawić odporność i zdrowie serca pacjenta. Do tego celu nadaje się tak zwany aerobowy trening wytrzymałościowy. W przypadku niektórych pacjentów z sercem zalecany jest również kontrolowany trening siłowy.
2. Obszar edukacyjny (edukacyjny): Eksperci (głównie lekarze i psycholodzy) doradzają pacjentom kardiologicznym zdrowy tryb życia. Dają wskazówki dotyczące zdrowej diety, redukcji nadwagi i rzucenia palenia. Ponadto osoby dotknięte chorobą dowiadują się, dlaczego ważne jest regularne przyjmowanie leków oraz jakie mogą wystąpić powikłania i skutki uboczne. Ten punkt jest szczególnie ważny dla osób, które przyjmują antykoagulanty. Ogólnie rzecz biorąc, środki są pod hasłem: Promuj przestrzeganie terapii i wzmacniaj serce!
3. Obszar psychologiczny: Częstymi konsekwencjami zawałów serca są problemy psychologiczne (takie jak obawy o własne zdrowie lub problemy z partnerem). Terapeuci pomagają osobie dotkniętej chorobą psychicznie przetworzyć atak serca i poradzić sobie z możliwymi konfliktami. Jest to bardzo ważne, ponieważ problemy emocjonalne uszkadzają serce. Częścią koncepcji terapii jest również leczenie chorób psychicznych, takich jak depresja. Czasami w terapię włączani są także krewni.

Obszar społeczny: Socjalna opieka medyczna ma na celu pomoc pacjentom w powrocie do życia społecznego i zawodowego po zawale serca. Terapeuci udzielają informacji i wskazówek w wielu różnych dziedzinach, takich jak prowadzenie pojazdu, podróże lotnicze i seksualność. Partner życiowy może również brać udział w poradnictwie.

Tak działa rehabilitacja kardiologiczna

Rehabilitacja dla pacjentów z sercem po zawale serca jest zwykle podzielona na trzy sekcje:

Faza I rozpoczyna się w szpitalu (ostrym). Celem jest jak najszybsza mobilizacja chorego po zawale serca. Przy nieskomplikowanym przebiegu pobyt w szpitalu doraźnym trwa około siedmiu dni.

Faza II (leczenie kontynuacyjne) odbywa się w trybie stacjonarnym w poradni rehabilitacyjnej lub w trybie ambulatoryjnym w ośrodku terapeutycznym. Program obejmuje m.in. terapię ruchową, redukcję lęków, zdrowy tryb życia, przygotowanie do powrotu do pracy oraz testy stresu.

Faza III obejmuje dożywotnią opiekę pooperacyjną i opiekę nad pacjentami z zawałem serca w domu – zwykle przez lekarzy rezydentów. Osoba dotknięta chorobą powinna ponownie uczestniczyć w życiu codziennym i zawodowym i być w jak najmniejszym stopniu ograniczana przez konsekwencje zawału serca. Ambulatoryjne grupy kardiologiczne są dobrą okazją do kontaktu i wymiany z innymi pacjentami. Ważne są również metody leczenia, które mają na celu uniknięcie wcześniejszej emerytury lub potrzeby opieki.

Dieta po zawale

Zdrowa dla serca żywność nie musi smakować jak zakazy czy nuda. Jeśli język kusi kuchnią śródziemnomorską, to jedzenie smakuje jak wakacje i słońce. Sekret tej kuchni polega na tym, że żywność z krajów śródziemnomorskich zawiera wiele produktów pochodzenia roślinnego (makaron, warzywa, zioła, czosnek, owoce), niewiele produktów zwierzęcych oraz wysokiej jakości tłuszcz roślinny (np. oliwa z oliwek).

Aby uzyskać zdrowy dla serca posiłek, możesz również zorientować się na wschód: na przykład kuchnia chińska jest przygotowywana głównie w woku z niewielką ilością tłuszczu i jest głównie wegetariańska.

Dzięki różnym tak zwanym wtórnym substancjom roślinnym owoce i warzywa mają działanie chroniące serce. Na przykład likopen to prawdziwy produkt do pielęgnacji uszkodzonych naczyń krwionośnych. Występuje obficie w pomidorach. Podobnie pozytywne działanie mają tzw. polifenole w czerwonym winie. Należy jednak przedyskutować z lekarzem, czy i ile alkoholu można wypić po zawale serca.

Ćwicz po zawale serca

Sport jest bardzo skuteczny w leczeniu skutków zawałów serca, takich jak zmniejszona wytrzymałość i zmniejszona siła mięśni. Porozmawiaj z lekarzem, ile i jakie ćwiczenia sercowo-naczyniowe powinieneś wykonywać. Odpowiednie są na przykład gimnastyka w piłce, spacery, pływanie i trening na ergometrze rowerowym.

Możesz także dołączyć do grupy ćwiczeń cardio i trenować z innymi pacjentami. Grupy kardiologiczne gwarantują bezpieczeństwo, ponieważ zawsze jest przy Tobie lekarz. Są też schronieniem, w którym każdy może bez wstydu poprawić swoje ograniczone osiągi. W ten sposób możesz powoli zwiększać swoją sprawność fizyczną do codziennego życia, np. do wchodzenia po schodach, gdzie wzrasta puls.

Jedną z konsekwencji zawału serca jest strach wielu cierpiących przed przeciążeniem podczas seksu. Z fizycznego punktu widzenia seks można porównać do ćwiczeń. Ćwiczenie cardio jest zatem idealnym przygotowaniem do ponownego cieszenia się tym pięknym wysiłkiem bez obaw.

Podążaj za swoim uczuciem!

Lekarze zalecają w codziennym życiu po zawale serca: Podążaj za swoimi uczuciami! Od dawna udowodniono, że nieszczęśliwi ludzie ukrywają swoją niepewność i niezaspokojone potrzeby działaniami zastępczymi. Może to być na przykład ciężkie jedzenie, palenie, alkohol lub grzebanie w pracy. Taka rzekoma pomoc w walce z nieszczęściem może szybko stać się nawykiem i zagrażać zdrowiu.

Więc wsłuchaj się w siebie i zagłęb się w swoje prawdziwe potrzeby i pragnienia. Często można je spełnić prawie tak łatwo, jak akty zastępcze. Długo odkładana rozmowa z partnerem, wakacje w ulubionym kraju, czas dla siebie i innych, to wszystko jest dobre dla duszy i pomaga uniknąć szkodliwych konsekwencji zawału serca.

Tagi.:  anatomia leki wartości laboratoryjne