Grzyb penisa

i Martina Feichter, redaktor medyczny i biolog

Sophie Matzik jest niezależną pisarką dla zespołu medycznego

Więcej o ekspertach

Martina Feichter studiowała biologię w aptece przedmiotowej w Innsbrucku, a także zanurzyła się w świecie roślin leczniczych. Stamtąd nie było daleko do innych tematów medycznych, które do dziś urzekają ją. Szkoliła się jako dziennikarka w Akademii Axel Springer w Hamburgu, a od 2007 roku pracuje dla - najpierw jako redaktor, a od 2012 jako niezależny pisarz.

Więcej o ekspertach Wszystkie treści są sprawdzane przez dziennikarzy medycznych.

Grzyb prącia (Candida balanitis) to infekcja grzybicza u mężczyzn w okolicy żołędzi. Czasami jest nieprecyzyjnie nazywany „pleśniawką pochwy u mężczyzn”, ponieważ w obu przypadkach - grzyb pochwy i prącia - te same rodzaje grzybów powodują infekcję. Grzyb prącia jest bardzo nieprzyjemny, ale przy konsekwentnej terapii zwykle goi się całkowicie w ciągu kilku dni. Przeczytaj wszystko, co musisz wiedzieć o objawach, przyczynach, diagnozie, leczeniu i prognozach dotyczących grzybicy prącia tutaj.

Kody ICD dla tej choroby: Kody ICD to uznane na całym świecie kody diagnoz medycznych. Można je znaleźć np. w pismach lekarskich czy na zaświadczeniach o niezdolności do pracy. B37

Grzyb prącia: objawy

Grzyb prącia wywołuje objawy podobne do grzyba pochwy: początkowo objawia się zaczerwienieniem napletka i żołędzi. Wewnętrzne części napletka są często spuchnięte. Swędzenie, pieczenie, a nawet ból pojawiają się w ciągu kilku dni. Ból jest szczególnie powszechny podczas stosunku płciowego lub podczas oddawania moczu.

Ponadto na żołędzi mogą tworzyć się małe bąbelki. W nich zbiera się płyn. Jeśli pęcherzyki pękną, penis stanie się mokry. Inną oznaką grzyba prącia są białawe lub szarawe osady pod napletkiem.

Uwaga: jeśli grzybicze zapalenie ogranicza się do żołędzi, nazywa się to candida balanitis. U nieobrzezanych mężczyzn napletek jest zwykle w stanie zapalnym. Wtedy jest to grzybicze zapalenie balanoposthitis.

Grzyb prącia: przyczyny

Wyzwalaczami grzyba prącia są grzyby drożdżowe. Za infekcję odpowiada najczęściej drożdżak Candida albicans, podobnie jak pleśniawki pochwy u kobiet. Inne drożdżaki są mniej powszechne (takie jak Candida glabrata).

Najczęściej drożdżaki są przenoszone podczas stosunku płciowego. Zakażenie przez skażone przedmioty jest również możliwe, na przykład jeśli dotknięci mężczyźni i osoby zdrowe dzielą się ręcznikami i pościelą.

Czynniki ryzyka dla grzyba prącia

Penis posiada naturalną florę skórną złożoną z różnego rodzaju bakterii i innych mikroorganizmów. Tworzą one środowisko, w którym inne chorobotwórcze zarazki normalnie nie mogą się dobrze rozmnażać. Przy zdrowej florze prącia grzyb prącia jest bardzo rzadki. Rozwija się głównie, gdy zaburzona jest flora skóry prącia.

Osłabiony układ odpornościowy jest jednym z najkorzystniejszych czynników infekcji grzybiczej. Może to być wynikiem chorób takich jak HIV lub AIDS lub cukrzyca (cukrzyca). Ponadto osłabienie układu odpornościowego mogą powodować również niektóre leki, takie jak kortyzon czy leki przeciwnowotworowe z grupy środków cytostatycznych (chemioterapeutyki).

Antybiotyki mogą również sprzyjać grzybicy prącia: leki te na ogół mają działanie hamujące lub zabijające bakterie – w tym pożyteczne bakterie we florze skóry w okolicach intymnych. Terapia antybiotykowa może zaburzyć równowagę naturalnej flory skóry i utorować drogę grzybowi prącia.

Nadmierna lub niewystarczająca higiena narządów płciowych jest również uważana za czynnik ryzyka: nadmierna higiena zaburza naturalną florę skóry, dzięki czemu chorobotwórcze zarazki (takie jak drożdże) mogą się łatwiej rozprzestrzeniać. Równie niekorzystna jest nieodpowiednia higiena narządów płciowych: gruczoły łojowe pod napletkiem prącia tworzą żółtawo-białawą wydzielinę zwaną smegmą. Jeśli nie jest regularnie usuwany, staje się pożywką dla patogenów, takich jak drożdże - może to szybko doprowadzić do infekcji, takich jak grzybica prącia.

W tym kontekście chłopcy lub mężczyźni ze zwężeniem napletka (stulejka) są szczególnie podatni na grzybicę prącia: zwężony napletek często oznacza, że ​​smegma nie może być wyeliminowana tak dokładnie, jak byłoby to konieczne.

Innym czynnikiem ryzyka rozwoju grzybicy prącia jest częsty stosunek seksualny. Osoby, które często odbywają stosunki seksualne bez zabezpieczenia, są bardziej narażone na zarażenie się chorobami przenoszonymi drogą płciową, takimi jak grzybica prącia. Jest to szczególnie ryzykowne, jeśli często zmieniasz partnerów seksualnych.

Podeszły wiek i duża nadwaga są również czynnikami ryzyka dla prącia: grzyby (i inne zarazki) mogą łatwo rozmnażać się w fałdach skórnych starszych mężczyzn lub mężczyzn z nadwagą.

Grzyb prącia: diagnoza

Jeśli podejrzewasz grzybicę prącia, właściwym kontaktem jest urolog. W pierwszej rozmowie zbiera historię medyczną (wywiad). Masz możliwość szczegółowego opisania swoich reklamacji. Lekarz następnie zadaje dalsze pytania, takie jak:

• Czy często uprawiasz seks bez zabezpieczenia?
• Czy często zmieniasz partnerów podczas stosunku płciowego?
• Czy byłeś ostatnio za granicą?
• Czy kiedykolwiek miałeś takie skargi w przeszłości?

Po zebraniu wywiadu następuje badanie fizykalne. Lekarz dokładnie bada zmiany zachodzące w penisie. Klasyczne zmiany (zaczerwienienie, białawo-szare naloty) w połączeniu z opisanymi objawami (np. silne swędzenie) zwykle wyraźnie wskazują na grzybicę prącia.

Aby potwierdzić diagnozę, lekarz pobiera wymaz (zwykle z obszaru pod napletkiem). Rozmaz ten jest najpierw badany pod mikroskopem: pod dużym powiększeniem w przypadku infekcji grzybiczej widoczne są długie, nitkowate struktury (nitki grzybicze lub strzępki).

W niektórych przypadkach spojrzenie pod mikroskop nie ujawnia dokładnie, jaki to jest rodzaj patogenu. Następnie rozmaz jest wysyłany do laboratorium i tworzona jest kultura. Oznacza to: Patogeny w rozmazie są wystawione na optymalne warunki wzrostu, dzięki czemu mogą się rozmnażać. Wtedy można je łatwiej określić. Uzyskanie wyniku zajmuje zwykle około tygodnia. Terapię niespecyficzną można jednak rozpocząć przed postawieniem ostatecznej diagnozy.

Grzyb prącia: leczenie

W leczeniu grzybów stosuje się środki specjalne, tak zwane środki przeciwgrzybicze. Leki przeciwgrzybicze hamują rozwój grzybów lub bezpośrednio je zabijają. W przypadku grzybicy prącia środki przeciwgrzybicze stosuje się zwykle zewnętrznie, np. w postaci maści lub kremów. Będziesz musiał nakładać to na dotknięte obszary regularnie przez kilka dni - Twój lekarz udzieli Ci bardziej szczegółowych instrukcji, jak to zrobić.

Podczas leczenia penis powinien być możliwie suchy. W przypadku zamoczenia prącia, żołądź i napletek można owinąć paskami gazy po nałożeniu środka przeciwgrzybiczego, który pochłania wilgoć.

Podczas całego leczenia należy unikać stosunków seksualnych, ponieważ istnieje duże ryzyko infekcji u partnera. Ponadto ma sens, że tę osobę można również zbadać pod kątem infekcji grzybiczej i, jeśli to konieczne, leczyć. Zapobiega to ciągłemu wzajemnemu zarażaniu się.

Zapewnij również odpowiednią higienę podczas leczenia. Codziennie zmieniaj ręczniki i bieliznę i pierz je w temperaturze co najmniej 60 stopni Celsjusza.

Należy unikać basenu i sauny do czasu całkowitego wyleczenia infekcji grzybiczej.

Grzyb prącia: interwencja chirurgiczna w celu zwężenia napletka

U mężczyzn ze zwężeniem napletka, u których często występuje grzybica prącia, przydatna może być operacja. Podobnie jak w przypadku obrzezania, napletek jest usuwany. W ten sposób żołędzie można lepiej czyścić i utrzymywać w suchości w przyszłości. Lekarz i pacjent wspólnie decydują o takiej operacji.

Grzyb prącia: rokowanie

Z reguły rokowanie dla grzyba prącia jest korzystne. Infekcja zwykle goi się w ciągu kilku dni. W tym celu jednak ważne jest, aby natychmiast po pojawieniu się pierwszych objawów skonsultować się z lekarzem. Potrafi zainicjować odpowiednią terapię. Ponadto przebieg choroby i rokowanie zależą również od tego, czy można wyeliminować lub przynajmniej zmniejszyć czynniki ryzyka zakażenia grzybiczego. W przypadku osłabienia układu odpornościowego związanego z chorobą (np. HIV lub cukrzyca) należy odpowiednio leczyć chorobę podstawową. Jeśli napletek jest zwężony, można rozważyć operację. Jeśli takie czynniki ryzyka grzybicy prącia nie zostaną wyeliminowane lub zmniejszone, istnieje ryzyko nawrotu infekcji grzybiczej nawet po skutecznym leczeniu.

Tagi.:  spać narkotyki alkoholowe szpital