Żucie paznokci

Martina Feichter studiowała biologię w aptece przedmiotowej w Innsbrucku, a także zanurzyła się w świecie roślin leczniczych. Stamtąd nie było daleko do innych tematów medycznych, które do dziś urzekają ją. Szkoliła się jako dziennikarka w Akademii Axel Springer w Hamburgu, a od 2007 roku pracuje dla - najpierw jako redaktor, a od 2012 jako niezależny pisarz.

Więcej o ekspertach Wszystkie treści są sprawdzane przez dziennikarzy medycznych.

Obgryzanie lub obgryzanie paznokci (medyczna onychofagia) można zaobserwować zwłaszcza u dzieci i młodzieży. Ale dorośli mogą być również (kompulsywnymi) obgryzaniem paznokci. Przeważnie to tylko nerwowy nawyk. Rzadko występuje głębokie zaburzenie nerwicowe za żuciem paznokci. Onychofagia często ustępuje samoistnie. Ale możesz pomóc przy specjalnych nalewkach. Przeczytaj więcej o żuciu paznokci tutaj.

Krótki przegląd

• Przyczyny: Zwykle ujście dla nierozwiązanych konfliktów lub stresujących sytuacji, prawdopodobnie także objaw zaburzeń psychicznych
• Czy obgryzanie paznokci jest złe? Jeśli dana osoba kompulsywnie obgryza paznokcie i przez długi czas, mogą wystąpić bolesne rozdarcia skóry. Płytka paznokcia może się skrócić. Ponadto mogą wystąpić infekcje bakteryjne lub wirusowe, brodawki lub zaburzenia wzrostu paznokci.
• Co można zrobić z obgryzaniem paznokci? Nałóż specjalny lakier do paznokci z apteki, skróć paznokcie, poszukaj innego „zastawki stresu”. Lekarz ma opcje terapeutyczne, aby odzwyczaić osoby dotknięte chorobą od żucia paznokci. Niektórzy ludzie przysięgają również na homeopatię i sole Schuesslera

Żucie paznokci: przyczyny i możliwe choroby

W większości przypadków obgryzanie paznokci jest rodzajem ujścia dla nierozwiązanych konfliktów i napięć. Cierpiący nie potrafią odpowiednio radzić sobie ze stresem i napięciem.

Najczęściej obserwuje się obgryzanie paznokci u dzieci i młodzieży. Zwykle pojawia się dopiero po 4 roku życia. Najczęściej dzieci w wieku od siedmiu do dziesięciu lat obgryzają paznokcie. Możliwym powodem tego jest krępujące i uciążliwe wychowanie. Szczególnie, gdy środowisko ogranicza nastolatkom zdolności motoryczne i/lub pozostawia ich emocjonalnie samotnych, a agresywne zachowanie i inne uczucia nie mogą być przeżywane, wzrasta prawdopodobieństwo, że osoby dotknięte chorobą zaczną obgryzać paznokcie. Obgryzanie paznokci jest uważane za niewystarczające, tj. nieodpowiednie usuwanie afektu lub jako zastępczą satysfakcję.

Ogólnie obgryzanie paznokci można zaobserwować głównie w dwóch grupach dzieci:

• Dzieci niespokojne ruchowo, nadpobudliwe i łatwo pobudliwe, które często wykazują inne nawykowe zachowania, takie jak zgrzytanie zębami lub pękanie palców
• Dzieci nadmiernie niespokojne, które mają ograniczenia ruchowe i emocjonalne i nie mogą się rozwijać

Nadmiernie energiczne obgryzanie paznokci, w którym osoba dotknięta chorobą uszkadza również naskórek, może być zaburzeniem psychicznym z tendencją do samookaleczeń (autoagresji).

Czy obgryzanie paznokci jest złe?

Często obgryzanie paznokci zaczyna się jako nieszkodliwy nawyk. U większości chorych dzieci i młodzieży ustępuje samoistnie po okresie dojrzewania. Powodem jest prawdopodobnie rosnąca dojrzałość osobowości.

Jeśli jednak obgryzanie paznokci staje się kompulsywne, istnieje ryzyko nieprzyjemnych i bolesnych konsekwencji. Ponieważ ludzie, którzy kompulsywnie obgryzają lub obgryzają paznokcie, często obgryzają je aż do podeszwy paznokcia. Czasami skubią również skórę opuszków palców. Ciągłe obgryzanie paznokcia skraca płytkę paznokciową i może prowadzić do zapalenia bakteryjnego lub wirusowego, krwawienia i wad rozwojowych. Łzy na skórze paznokci lub czubków palców mogą być bolesne, a brodawki częściej rozwijają się w uszkodzonych miejscach (brodawki zwykłe = varrucae vulgares). Czasami występują również zaburzenia wzrostu paznokci.

Co pomaga w obgryzaniu paznokci?

W wielu przypadkach osoby dotknięte chorobą mogą same zrobić coś, aby pozbyć się złego nawyku. Czasami jednak wskazane jest również badanie lekarskie i leczenie.

Obgryzanie paznokci: możesz to zrobić sam

Jeśli obgryzanie paznokci jest tylko irytującym nawykiem, który nie ma głębokiej przyczyny psychologicznej, możesz wiele zrobić sam.

• Jeśli chcesz przestać obgryzać paznokcie dla siebie lub swojego dziecka, możesz kupić w aptece specjalny lakier do paznokci zapobiegający obgryzaniu paznokci. Smakuje dość gorzko, co sprawia, że ​​obgryzanie paznokci jest bardzo nieprzyjemne. Uświadamia także zainteresowanej osobie, że (nieświadomie) obgryza paznokcie.
• Często pomaga również skrócić paznokcie. Bo tam, gdzie jest mało gwoździa, trudno coś przeżuć.
• Niektórym osobom łatwiej jest stopniowo przestać żuć paznokcie. Wtedy może pomóc przyzwyczajenie się do pozostawiania na początku tylko części paznokci. Nałożony przez siebie „zakaz żucia” jest następnie powoli rozszerzany na pozostałe paznokcie.
• Starsze dziewczyny i dorosłe kobiety mogą czasami przestać obgryzać paznokcie dzięki następującej wskazówce: upiększ paznokcie sztucznymi paznokciami lub wyszukanym manicure. Może to uniemożliwić obgryzanie paznokci.

• Czasami techniki relaksacyjne mogą również powstrzymać obgryzanie paznokci, jeśli służą jako ujście niepokoju, napięcia i wewnętrznego niepokoju.
• Nadpobudliwe i impulsywne osoby obgryzające paznokcie mogą próbować skierować nadmiar energii na inne kanały (np. do uprawiania sportu lub innych czynności motorycznych). Wtedy obgryzanie paznokci jest często gubione.

Żucie paznokci: co robi lekarz?

Zanim lekarz będzie mógł zasugerować odpowiednią terapię, musi upewnić się, że przyczyną żucia paznokci nie jest głębokie zaburzenie osobowości (jeśli tak, to wskazane jest udanie się do specjalisty, np. psychiatry).

Terapia przeciwko obgryzaniu paznokci

„Trening odwracania nawyków” Azrina i Nunna to terapeutyczna metoda przyzwyczajania kogoś do nawykowego obgryzania paznokci.Pacjent powinien najpierw prowadzić przez chwilę pamiętnik na temat sytuacji, w których występuje obgryzanie paznokci (intensyfikowane).

Przeważnie są to sytuacje, w których występuje zwiększone napięcie lub wymagania dotyczące wydajności (np. w szkole lub w pracy). Obgryzanie paznokcia uczy w takich sytuacjach zachowania konkurencyjnego (np. zaciśnięcie dłoni w pięść).

Jeśli szorstkie krawędzie paznokci skłaniają osobę do obgryzania paznokci, przydatne może być zabranie ze sobą zestawu do pielęgnacji paznokci. W sytuacjach krytycznych, gdy pojawia się chęć obgryzania paznokci, osoba zainteresowana może zamiast tego spiłować ostre krawędzie (jeśli jest to możliwe w odpowiednim środowisku społecznym).

Ponadto osoba dotknięta chorobą powinna wyrobić sobie nawyk codziennego sprawdzania stanu paznokci i regularnej pielęgnacji. Może to zapobiec nawrotowi żucia paznokci.

Żucie paznokci: homeopatia i sole Schuesslera

Czasami rodzice dzieci obgryzających paznokcie i dorosłych dzieci obgryzających paznokcie próbują homeopatii lub soli Schüßlera:

• Na przykład homeopatyczny Calcium Phosphoricum D12 ma pomóc, jeśli obgryzanie paznokci jest wynikiem dużego napięcia (np. gdy osoba jest przytłoczona w szkole lub w pracy), osoba zainteresowana szybko staje się fizycznie zmęczona i często cierpi na bóle głowy.
• Jeśli objawy nasilają się z powodu zimna i ustępują w ciepłe dni, jest to kolejna wskazówka, że ​​Calcium Phosphoricum D12 jest odpowiednim lekiem homeopatycznym. Ten sam minerał można podać jako sól Schuesslera (nr 2), ale w potencji D6.
• Innym homeopatycznym lekarstwem na obgryzanie paznokci jest Ammonium bromatum D12. Powinien być wskazany u dzieci, które stale obgryzają i gryzą palce oraz skarżą się na uczucie podrażnienia pod paznokciami. Objawy nasilają się w nocy i po przebudzeniu i poprawiają się wraz z ciepłem.

• Mówi się, że siarka D12 pomaga w obgryzaniu paznokci, jeśli dana osoba uszkadza skórę łożyska paznokcia podczas obgryzania paznokcia, co prowadzi do przewlekłego stanu zapalnego i jeśli występuje ogólna tendencja do wysypki skórnej.Zimno i długotrwałe stanie nasilają objawy, a ciepło je łagodzi.

Koncepcje homeopatii i soli Schuesslera oraz ich specyficzna skuteczność są kontrowersyjne w nauce i nie są jednoznacznie udowodnione badaniami.

Obgryzanie paznokci: kiedy iść do lekarza?

Jeśli osoby dotknięte chorobą nie zranią się obgryzając paznokcie i wstydzą się odgryzionych paznokci, nie ma potrzeby działania – dzieci zwykle przestają obgryzać paznokcie w pewnym momencie. We wszystkich innych przypadkach powinieneś udać się do lekarza.

Tagi.:  wywiad niespełnione pragnienie posiadania dzieci pielęgnacja stóp