Złamanie Monteggii

Martina Feichter studiowała biologię w aptece przedmiotowej w Innsbrucku, a także zanurzyła się w świecie roślin leczniczych. Stamtąd nie było daleko do innych tematów medycznych, które do dziś urzekają ją. Szkoliła się jako dziennikarka w Akademii Axel Springer w Hamburgu, a od 2007 roku pracuje dla - najpierw jako redaktor, a od 2012 jako niezależny pisarz.

Więcej o ekspertach Wszystkie treści są sprawdzane przez dziennikarzy medycznych.

Złamanie Monteggii to szczególny rodzaj złamania przedramienia. Złamana kość łokciowa w okolicy stawu łokciowego i przemieszczenie główki szprychy w łokciu (przemieszczenie proksymalnej głowy kości promieniowej). Ten rodzaj złamania zwichnięcia jest rzadki, ale często pomijany. Dowiedz się wszystkiego, co musisz wiedzieć o przyczynach, objawach, diagnozie i leczeniu złamania Monteggia!

Kody ICD dla tej choroby: Kody ICD to uznane na całym świecie kody diagnoz medycznych. Można je znaleźć np. w pismach lekarskich czy na zaświadczeniach o niezdolności do pracy. S52

Złamanie Monteggii: opis

Złamanie Monteggii to szczególny rodzaj złamania przedramienia. Jest to złamanie dyslokacyjne, czyli połączenie złamania kości (złamania) i zwichnięcia (zwichnięcia): trzon kości łokciowej (jedna z dwóch kości przedramienia) jest złamany w części proksymalnej (proksymalnej = blisko ciała), tj. w pobliżu łokcia. Ponadto główka szprychy (głowa promieniowa) jest przemieszczona z połączenia przegubowego z kością łokciową w okolicy łokcia (proksymalny staw promieniowo-łokciowy).

Złamanie Monteggii: urazy towarzyszące

Gdy główka szprychy jest zwichnięta, dochodzi do zerwania więzadła pierścieniowego między główką szprychy a kością łokciową (ligamentum pierścieniowate promienie). Mogą również wystąpić inne urazy, na przykład tzw. złamanie wyrostka łokciowego. Oznacza to złamanie łokciowego końca kości łokciowej. Złamanie wyrostka łokciowego stanowi ponad jedną trzecią wszystkich przypadków złamania łokcia (złamania łokcia).

Pod pojęciem złamania łokcia specjaliści medyczni podsumowują wszystkie złamania kości ramiennej, łokciowej lub promieniowej w pobliżu stawu łokciowego.

Naczynia biegnące przez dół łokciowy (dołek związany z mięśniami w okolicy łokcia) mogą ulec uszkodzeniu w złamaniu Monteggia, co może prowadzić do zespołu przedziału.

W przypadku uszkodzenia nerwu promieniowego dochodzi do porażenia promieniowego, co jest zauważalne poprzez porażenie mięśni prostowników ręki i palców (opadająca ręka).

Złamanie Galeazziego

Oprócz złamania Monteggia istnieją inne formy złamań zwichnięcia na przedramieniu, takie jak złamanie Galeazziego. Tutaj też pęknięty jest trzon kości łokciowej, ale w odcinku dystalnym (od ciała) - czyli w kierunku nadgarstka. Ponadto w złamaniu Galeazziego przemieszczona jest głowa kości łokciowej, która jest połączona przegubowo z promieniem w pobliżu nadgarstka (dystalny staw promieniowo-łokciowy). Złamanie Galeazziego jest czasami nazywane „odwróconym złamaniem Monteggii”.

Złamania Galeazziego i Monteggia noszą imię włoskiego chirurga: Riccardo Galeazziego (1866-1952) i Giovanniego Battisty Monteggia (1762-1815).

Złamanie Monteggii: częstość występowania

Złamanie Monteggia jest rzadkie, ale często pomijane: w pięciu do dziesięciu procent przypadków nie jest wykrywane lub jest błędnie interpretowane jako izolowane złamanie kości łokciowej (przeoczone jest zwichnięcie głowy kości promieniowej).

Złamanie Monteggii: objawy

Złamane ramię, takie jak złamanie Monteggii, powoduje ból w okolicy złamania i podczas poruszania się. Przedramię ma ograniczoną ruchomość i zwykle ma widoczną niewspółosiowość. W niektórych przypadkach złamanie jest otwarte - złamane końce wystają przez skórę.

Złamanie Monteggii: przyczyny i czynniki ryzyka

Jedną z możliwych przyczyn złamania Monteggii jest bezpośredni uraz krawędzi kości łokciowej. W innych przypadkach dochodzi do urazu pośredniego, takiego jak upadek na wyciągniętą rękę, gdy przedramię jest skręcone do wewnątrz.

Złamanie Monteggii: badania i diagnoza

Jeśli podejrzewasz, że złamałeś rękę, chirurg ortopeda i chirurg urazowy jest właściwą osobą, z którą możesz porozmawiać. W szczegółowej rozmowie najpierw wypytuje o skargi i przebieg wypadku (wywiad). Możliwe pytania to:

• Jak dokładnie doszło do wypadku?
• Czy przedramię boli i czy ogranicza ruchliwość?
• Czy miałeś już jakieś objawy w okolicy ramienia, takie jak ból, ograniczenie ruchomości lub wcześniejsze zwichnięcie?

Po tym następuje badanie fizykalne: lekarz bada ramię, dokładnie je wyczuwa i m.in. szuka uszkodzeń tkanek miękkich. Sprawdza również przepływ krwi, motorykę i wrażliwość ramienia.

Przedramię zostaje prześwietlone w celu potwierdzenia diagnozy. Aby móc wykryć złamanie Monteggii, łokieć musi być również odwzorowany w dwóch płaszczyznach. Jeśli prześwietlimy tylko trzon przedramienia, zwichnięcie pozostaje niewykryte – złamanie Monteggia traktuje się wtedy tylko jako proste złamanie trzonu przedramienia.

Złamanie Monteggii: leczenie

U dorosłych złamanie Monteggii jest zawsze operowane. Najpierw chirurg stabilizuje kość łokciową, umieszczając na kości metalową płytkę (ostesynteza płytki). W rezultacie głowa promieniowa zwykle ponownie się dopasowuje. Następnie chirurg szyje zerwane więzadło pierścieniowe.

W celu kontynuacji leczenia ramię unieruchamia się na pewien czas w szynie gipsowej. Jak najszybciej rozpoczyna się wczesne leczenie funkcjonalne z fizjoterapeutą. Przedramię nie może być zwrócone do wewnątrz przez pierwsze cztery tygodnie. Implant metalowy jest usuwany ponownie po kilku miesiącach.

Złamanie Monteggii u dzieci

Złamanie Monteggii u dzieci stanowi około dziesięciu procent wszystkich złamań dzieci. Można ją leczyć zachowawczo, jeśli można regulować (przestawiać) głowę kości promieniowej w pozycji zamkniętej (tj. bez operacji) i pozostaje ona stabilna w swoim położeniu. Dziecko jest rozproszone na zamkniętą regulację. Pociągając przedramię i obracając przedramię na zewnątrz (supinacja), lekarz ustawia głowę promieniową z powrotem w prawidłowej pozycji. Następnie ramię unieruchamia się na dwa tygodnie w gipsie. Na koniec jest kontrola rentgenowska.

Jeżeli zamknięta zmiana położenia głowicy promieniowej nie powiedzie się, regulację należy przeprowadzić w jednej operacji.

Złamanie Monteggii: przebieg choroby i rokowanie

Złamanie Monteggii należy traktować jako nagły wypadek: im wcześniej to nastąpi, tym łatwiej wyprostować głowę kości promieniowej. Ponadto wczesna regulacja poprawia rokowanie.

Bardzo ważne jest, aby złamanie Monteggia zostało rozpoznane jako takie i nie było błędnie interpretowane jako zwykłe złamanie trzonu przedramienia. Nieleczone zwichnięcie głowy kości promieniowej może między innymi skutkować ograniczeniem ruchomości i niestabilnością.

Tagi.:  klimakterium narządy anatomia