Pomoc - jestem prześladowany
Dr. Andrea Bannert pracuje w od 2013 roku. Doktor nauk biologicznych i redaktor medycyny początkowo prowadził badania w dziedzinie mikrobiologii i jest ekspertem zespołu od drobnych rzeczy: bakterii, wirusów, molekuł i genów. Pracuje również jako freelancer dla Bayerischer Rundfunk i różnych czasopism naukowych oraz pisze powieści fantasy i opowiadania dla dzieci.
Więcej o ekspertach Wszystkie treści są sprawdzane przez dziennikarzy medycznych.Niektórzy ludzie mają mdłości w żołądku w weekend, kiedy myślą o szkole w poniedziałek. Powodem często wcale nie są złe oceny, ale strach przed kolegami z klasy, którzy systematycznie ich nękają. Nowe niemieckie określenie to mobbing – lub zastraszanie – i nie jest to odosobniony przypadek. W prawie każdej niemieckiej klasie szkolnej jest co najmniej jedna ofiara, która musi znosić cotygodniowe ataki. Ale co dokładnie oznacza „zastraszanie”? A co możesz zrobić, jeśli dotyczy to Ciebie lub innych osób?
Słowo „bullying” pochodzi od angielskiego słowa „to mob”, co oznacza „to mob”. W międzyczasie używany jest również termin „zastraszanie”. W zasadzie jednak oba oznaczają to samo: że dana osoba jest regularnie, czyli przynajmniej raz w tygodniu i przez dłuższy czas, krzywdzona przez mobbing. Może to zrobić pojedynczy sprawca lub grupa. Jednorazowy argument nie jest zatem zastraszaniem.
Zmuszony do samotności
Celem łobuza jest przekształcenie swojej „ofiary” w outsidera. Przemoc może być fizyczna lub werbalna. Spektrum przemocy fizycznej obejmuje zniszczenie mienia lub kradzież, pobicie lub molestowanie seksualne. Szkoda psychologiczna ma miejsce na przykład wtedy, gdy sprawca rozpowszechnia pogłoski o ofierze lub uniemożliwia jej kontakt z innymi uczniami. Obraźliwe uwagi lub gdy ktoś jest ignorowany i wyśmiewany są również częścią biernej przemocy. Znęcanie się może mieć również miejsce w Internecie.
Drobne kłótnie lub dokuczanie często wydają się nieszkodliwe. Ale przez dłuższy czas wcale tak nie jest. Izolacja społeczna może mieć poważne konsekwencje. Ofiary tracą pewność siebie i nie biorą już niczego w swoje ręce. Wycofują się do swojej muszli ślimaka i czują się samotni. W tym procesie zmienia się cała osobowość. Niektórzy tracą zdolność do otwartego podejścia do innych. W najgorszym przypadku chorzy popadają w depresję lub nawet próbują się zabić. Dwadzieścia procent rocznych przypadków samobójstw jest spowodowanych nękaniem.
Fizyczne objawy mogą być również wynikiem ataków nękania, takich jak bezsenność, utrata apetytu lub ból brzucha. Często ofiary mają trudności z koncentracją, co skutkuje gorszymi ocenami w szkole. Wielu też miewa koszmary.
Kolorowa krowa w stadzie
Młodzi ludzie są szczególnie często ofiarami bullyingu, jeśli różnią się od pozostałych uczniów w klasie. Czasami wystarczą tanie ubrania. W ostatnich latach obniżył się próg wiekowy dla świadomości marki. Najpóźniej od piątej klasy nazwy marek muszą znajdować się na spodniach, tenisówkach, swetrach i tym podobnych. Kto nie gra, jest „out”. Ale w zasadzie może to być również nieco większy nacisk na żebra, niepełnosprawność, inna religia lub pochodzenie, krótko mówiąc: wszystko, co sprawia, że osoba dotknięta chorobą różni się od reszty klasy, aby uczynić ją ofiarą znęcania się. . Często też nie jest to łatwe dla tych, którzy są nowicjuszami w klasie.
Nie oznacza to jednak, że każdy musi nosić bardzo drogie ubrania lub powinien zawsze robić to, co robią inni, aby nie stać się ofiarą mobbingu. Ponieważ inne czynniki odgrywają ważną rolę: sprawca musi czuć się lepszy – głównie fizycznie. Tak więc ci, którzy wydają się szczególnie obawiać innych lub którzy są nadmiernie nastawieni z niską samooceną, są łatwiej atakowani. W przeciwieństwie do tego, istnieją również prowokacyjne ofiary, które nieświadomie drażnią innych swoim zachowaniem, na przykład dlatego, że są zawsze nerwowe i nieskoncentrowane.
Niewłaściwy zawór do agresji
Znęcanie się często daje sprawcom świadomość, że nie dostają w żaden inny sposób. Wyładowują swoje frustracje na innych. Znęcanie się również zmniejsza agresję. Wielu łobuzów nie jest świadomych wykroczeń, jest bardzo impulsywnych i zachowuje się pewnie. Czasami kryje się za tym również fałszywe poczucie wspólnoty – a mianowicie, gdy grupa sprawców zastrasza razem. Do ataków nękających często przyczynia się również ogólnie zaburzony klimat w klasie. Sprawcy nie zawsze muszą być studentami. Całkiem możliwe, że młodzi ludzie są atakowani przez swoich nauczycieli.
Mów otwarcie o znęcaniu się
Dlatego niezbędne jest wsparcie z zewnątrz. Jeśli zauważysz, że kolega z klasy jest zastraszany, poinformuj o tym osobę dorosłą, której ufasz, na przykład nauczyciela. Ofiary powinny zajmować się tym problemem tak otwarcie, jak to tylko możliwe. Każdy, kto nie odważy się porozmawiać o tym z dorosłym, może szukać wsparcia u sojuszników w klasie lub u innych przyjaciół. Anonimową pomoc można znaleźć w Internecie lub telefonach do nękania. Fora internetowe oferują możliwość wymiany pomysłów z innymi zainteresowanymi stronami.
Aby móc lepiej przetwarzać i komunikować ataki, wskazane jest prowadzenie dziennika zastraszania, w którym odnotowywany jest każdy akt przemocy. Czasami pomaga również pisemna prośba sprawcy o zaprzestanie niepożądanego zachowania. Trening osobowości lub komunikacji, dzięki któremu możesz zwiększyć swoją samoocenę i umiejętności społeczne, może również zapobiegać nękaniu.
Więcej informacji i pomoc znajdziesz tutaj:
- Anonimową pomoc w sprawie zastraszania można uzyskać na przykład pod hasłem „numer przeciwko Kummerowi”: 0800-1110333. Tamtejsi doradcy mogą również opowiedzieć o ofertach pomocy w okolicy.
- http://www.mobbing-in-der-schule.info/
