Prawo opiekuńcze – ważne informacje

Wszystkie treści są sprawdzane przez dziennikarzy medycznych.

Opieka - powody

W 1992 r. opieka zastąpiła dotychczasową kuratelę i opiekę słabą. Zaletą opieki jest to, że osoba pod opieką ma więcej praw, a opiekun jest ściślej monitorowany. Ponadto dekret o nadzorze nie musi być kompleksowy, ale może dotyczyć tylko niektórych podobszarów.

Warunkiem opieki jest obiektywna potrzeba pomocy i wsparcia. Można go ustalić tylko wtedy, gdy dana osoba nie może już samodzielnie regulować swoich spraw. Przyczyną może być choroba psychiczna, wrodzona niepełnosprawność psychiczna oraz fizyczna i emocjonalna. Przykładem upośledzenia umysłowego jest degradacja psychiczna u pacjentów z demencją.

Sugerowanie wsparcia

O wsparcie we właściwym sądzie miejscowym (sądzie opiekuńczym) może zwrócić się każdy, jeśli istnieje uzasadnione podejrzenie, że ktoś inny lub on sam nie radzi sobie już z codziennym życiem bez wsparcia prawnego i organizacyjnego.

Sąd opiekuńczy musi rozpatrzyć ten wniosek i powołać biegłego. Są to pracownicy sądu, którzy odwiedzają osobę zainteresowaną w jej okolicy zamieszkania, a także lekarze dokumentujący jej stan zdrowia.

Jeżeli istnieje wrażenie, że dana osoba nie może odpowiednio reprezentować swoich interesów, zostanie jej wyznaczony kurator ad litem na czas trwania postępowania sądowego. Może to być powiernik zainteresowanej osoby, prawnik lub pracownik władz i stowarzyszeń opiekuńczych.

Rozprawa sądowa

O potrzebie nadzoru i wyznaczeniu promotora decyduje sędzia. Otrzymuje wszystkie zgłoszenia i musi uzyskać osobiste zdjęcie zainteresowanej osoby.

Sędzia osobiście odwiedza osobę zainteresowaną w szpitalu, domu lub mieszkaniu. Osoba zainteresowana może jednak również odmówić przesłuchania w swoim prywatnym otoczeniu. Następnie rozprawa odbywa się w sądzie. W końcowej dyskusji sędzia wyjaśnia osobie pod opieką, jak podejmie decyzję.

Kto będzie przełożonym?

Każdy, kto podejrzewa, że ​​będzie potrzebował opieki w nadchodzących latach, może określić na piśmie, kto powinien być jego przełożonym w dekrecie opiekuńczym. Nawet bez takiego dokumentu sądy opiekuńcze w pierwszej kolejności starają się zwrócić do bliskich lub dobrych znajomych, czy chcą podjąć się tego zadania. Eksperci medyczni mogą również zasugerować osobę, jeśli ustalili w trakcie swoich badań i dyskusji, że istnieje szczególna relacja zaufania między osobą zainteresowaną a osobą referencyjną.

Jeżeli sąd nie zna osoby zaufanej, która chce przejąć nadzór, wyznaczany jest profesjonalny nadzorca. Mogą to być pracownicy socjalni lub prawnicy, którzy żyją z tego, że reprezentują i opiekują się większą grupą osób objętych opieką. Osoby nadzorujące pracę zazwyczaj otrzymują wynagrodzenie ryczałtowe. Tylko wtedy, gdy jedna osoba nie może zapewnić opieki, stowarzyszenie opiekuńcze lub organ może zostać wyznaczony jako opiekun.

Zakres opieki

Nadzór jest ustanowiony tylko dla tych obszarów odpowiedzialności, których dana osoba nie może wykonywać samodzielnie. W zależności od jego możliwości, ustalane jest albo kompleksowe wsparcie, albo wsparcie w następujących obszarach:

• Leczenie i opieka zdrowotna,
• Zarządzanie aktywami,
• Prawo pobytu,
• Sprawy mieszkaniowe,
• Kontrola pocztowa i telefoniczna.

Obowiązki przełożonego

Przełożony jest przede wszystkim zobowiązany do swojego podopiecznego. Nie może po prostu kierować się własnymi poglądami i przekonaniami, ale musi dostosować się do życzeń osoby, którą się opiekuje, o ile nie szkodzi to sobie. Zgodnie bowiem z § 1901 par. 2 BGB „dobro podopiecznego obejmuje również możliwość ukształtowania jego życia według własnych życzeń i pomysłów w zakresie jego możliwości”. Opiekun musi respektować plan życiowy osoby objętej opieką i może działać wbrew temu tylko wtedy, gdy jej zachowanie zagraża życiu lub zdrowiu osoby objętej opieką.

W zależności od wyznaczonej dziedziny opieki przełożony dokonuje bankowości dla swojego podopiecznego, przydziela mu pieniądze na określony czas, zawiera umowy z wynajmującymi i zarządcami domów oraz towarzyszy podopiecznym do lekarza. Jest rzeczą oczywistą, że lekarze są zwolnieni z obowiązku zachowania poufności wobec odpowiedniego przełożonego. Superwizor i superwizor wspólnie decydują, która propozycja terapii medycznej jest najlepsza. Decydującym czynnikiem jest osobisty kontakt przełożonego z jego protegowanym. Nie wystarczy, jeśli przełożony zajmuje się tylko korespondencją i korespondencją prawną, a nie pojawia się regularnie u dozorcy. W praktyce jednak często bywa różnie. Dlatego politycy dokonują obecnie przeglądu prawa dotyczącego opieki nad dziećmi i mogą je zreformować.

Granice władzy decyzyjnej

W prawie opiekuńczym definiuje się sytuacje, w których opiekun nie może samodzielnie decydować, ale musi uzyskać zgodę właściwego sądu. Obejmuje to przede wszystkim:

• Zabiegi lub interwencje medyczne, które wiążą się z wysokim ryzykiem śmierci lub trwałego uszczerbku na zdrowiu (z wyjątkiem sytuacji nagłych).
• Sterylizacja,
• umieszczenie na oddziale zamkniętym szpitala lub domu opieki,
• Środki przypominające zakwaterowanie ("pozbawienie wolności"), takie jak poręcze łóżka, pasy biodrowe, wiązanie rąk i nóg, zamykanie pokoju lub leki w celu unieruchomienia. Należy je również zamówić osobno w przypadku istniejącego zakwaterowania.
• Wypowiedzenie istniejących umów najmu.

Koniec opieki

Najpóźniej po siedmiu latach sąd opiekuńczy musi podjąć decyzję o odwołaniu lub przedłużeniu opieki nad dzieckiem.Wyznaczając nadzorcę, właściwy sąd zwykle określa wcześniejszy termin, do którego należy sprawdzić konieczność przeprowadzenia nadzoru.

Niezależnie od tego osoba będąca pod opieką lub jej przełożony może w każdej chwili poinformować sąd, że warunki opieki uległy zmianie lub już nie obowiązują. Następnie sąd musi zdecydować, czy odwołać nadzór. Jeżeli podopieczny jest niezadowolony ze swojego przełożonego, może zgłosić do sądu innego przełożonego. Osoba ta musi być równie odpowiednia i gotowa do przejęcia nadzoru. Jeżeli nadzorca nie dopełni swoich obowiązków, zostanie przez sąd odwołany.

Pliki do pobrania PDF na ten temat:

»Zlecenie nadzoru

»Prawo opiekuńcze

Tagi.:  nastolatek narządy zdrowie kobiet