Resuscytacja usta-usta u dzieci

Carola Felchner jest niezależną pisarką w dziale medycznym oraz certyfikowanym doradcą ds. szkoleń i żywienia. Pracowała dla różnych magazynów specjalistycznych i portali internetowych, zanim została niezależną dziennikarką w 2015 roku. Przed rozpoczęciem stażu studiowała tłumaczenia pisemne i ustne w Kempten i Monachium.

Więcej o ekspertach Wszystkie treści są sprawdzane przez dziennikarzy medycznych.

Resuscytacja usta-usta jest konieczna, jeśli dziecko przestaje oddychać. Pierwsza pomoc wdmuchuje oddech w dziecko. Daje mu to wystarczającą ilość tlenu do przybycia ratowników. Podstawowa zasada resuscytacji usta-usta u dzieci jest taka sama jak u dorosłych. Jest jednak kilka różnic. Przeczytaj tutaj, co to jest i jak prawidłowo wietrzyć niemowlę lub dziecko.

Krótki przegląd: resuscytacja usta-usta u dzieci

• Czym jest resuscytacja usta-usta? Środek pierwszej pomocy, w którym osoba udzielająca pierwszej pomocy wdmuchuje wydychane powietrze do osoby nieprzytomnej, gdy ta nie oddycha już samodzielnie.
• Procedura: Połóż dziecko płasko na plecach, u niemowląt ułóż głowę w normalnej pozycji, u starszych dzieci lekko cofnij szyję. Teraz wykonaj wdech i szczelnie zamknij otwarte usta dziecka lub usta i nos dziecka własnymi ustami. Następnie ostrożnie i równomiernie wdmuchuj powietrze do płuc dziecka przez około sekundę.
• W jakich przypadkach? Gdy niemowlę lub dziecko nie oddycha już samodzielnie i/lub ma zatrzymanie krążenia.
• Zagrożenia: Jeśli powietrze przypadkowo dostanie się do żołądka dziecka, może prowadzić do wymiotów. Podczas następnego oddechu zawartość żołądka może dostać się do płuc.

Ostrożność!

• Nawet jeśli boisz się martwego dziecka – nie podciągaj go ani nie potrząsaj! Możesz skrzywdzić dziecko (gorsze).
• Często, zwłaszcza u małych dzieci, ciała obce, które są połknięte lub wdychane, blokują drogi oddechowe. Przed wentylacją zajrzyj do jamy ustnej/gardła i nosa i usuń wszystkie ciała obce!
• U niemowląt głowa nie może być nadmiernie wyciągnięta do tyłu. Może to zawęzić drogi oddechowe i umożliwić przedostawanie się wydychanego powietrza do żołądka dziecka zamiast do jego płuc.
• Zacznij od pięciu oddechów. Jeśli dziecko po tym czasie nadal nie oddycha, natychmiast rozpocznij masaż serca! Kolejne dwie sekundy każda, po pięciu wstrząsach sprawdzany jest puls.
• Płuca dzieci są bardzo małe! Niemowlętom wystarcza „łyk”, a starszym maksymalnie jedna czwarta wydychanego powietrza.

Jak działa resuscytacja usta-usta u dzieci?

Przed rozpoczęciem resuscytacji przetestuj świadomość dziecka mówiąc do niego, dotykając go, lekko szczypiąc lub delikatnie potrząsając. Jeśli dziecko jest nieprzytomne i nie oddycha, należy natychmiast rozpocząć resuscytację.

Darowizna oddechowa u niemowląt i małych dzieci

Dzieci do końca pierwszego roku życia nazywane są niemowlętami. Dzieci w 2. i 3. roku życia nazywane są niemowlakami.

1. Podczas resuscytacji dziecko powinno leżeć płasko na plecach, najlepiej na twardej powierzchni, takiej jak podłoga.
2. Główka dziecka powinna znajdować się w pozycji neutralnej (nie rozciągaj za bardzo!). Ponieważ u dziecka na wznak główka jest zwykle lekko pochylona do przodu, dla uzyskania pozycji neutralnej konieczne jest lekkie uniesienie podbródka bez zginania szyi do tyłu. W przypadku malucha głowa może być łatwo rozciągnięta.
3. Zrób wdech tuż przed otwarciem ust dziecka wokół ust i nosa.
4. Wdmuchnij trochę powietrza w niemowlę, używając niewielkiego nacisku przez 1 do 1,5 sekundy. Niemowlętom wystarczy „kęs”, a małym dzieciom trochę więcej. Podczas wentylacji klatka piersiowa dziecka musi się unosić.
5. Ponownie zwolnij usta dziecka i obserwuj, czy klatka piersiowa ponownie opada. Następnie oddaj następny oddech!
6. Jeśli klatka piersiowa dziecka nie unosi się podczas resuscytacji lub jeśli potrzebujesz dużego nacisku, aby dostać się powietrze, sprawdź, czy w drogach oddechowych nie ma ciała obcego lub wymiocin. Jeśli tak, musisz go usunąć.
7. Najpierw zrób pięć takich darowizn oddechu. Następnie spróbuj wyczuć puls dziecka i zobaczyć, czy dziecko już samo zaczyna oddychać.
8. Jeśli nie możesz znaleźć żadnych dalszych oznak życia (tętno, oddech, spontaniczne ruchy, kaszel), musisz natychmiast rozpocząć masaż ciśnieniowy serca, który następnie przeplatasz z oddawaniem oddechu. Zalecany jest rytm 30:2 (tzn. naprzemiennie 30 x masaż ciśnieniowy i 2 x oddawanie oddechu).
9. Kontynuuj resuscytację, dopóki dziecko nie zacznie samo oddychać lub przybędzie lekarz pogotowia.

Dawstwo oddechowe u starszych dzieci

1. U dzieci od 3 roku życia głowa jest lekko przeciągnięta do resuscytacji usta-usta w celu udrożnienia dróg oddechowych. Aby to zrobić, chwyć głowę dziecka za brodę i czoło i delikatnie odchyl ją do tyłu.
2. Zatkaj nos dziecka kciukiem i palcem wskazującym.
3. Oddychaj normalnie, szczelnie umieść usta na ustach dziecka.
4. Wdmuchuj powietrze do płuc dziecka przez 1 do 1,5 sekundy (nie za dużo - jeden oddech dorosłego to około czterech oddechów dziecka). Podczas resuscytacji klatka piersiowa dziecka musi być wyraźnie uniesiona.
5. Ponownie zwolnij usta dziecka i obserwuj, czy klatka piersiowa ponownie tonie. Następnie oddaj następny oddech!
6. Najpierw zrób pięć takich darowizn oddechu. Następnie spróbuj wyczuć puls dziecka i zobaczyć, czy dziecko już samo zaczyna oddychać.
7. Jeśli nie możesz znaleźć żadnych dalszych oznak życia (tętno, oddech, spontaniczne ruchy, kaszel), musisz natychmiast rozpocząć masaż ciśnieniowy serca, który następnie przeplatasz z oddawaniem oddechu. Zalecany jest rytm 30:2 (tzn. naprzemiennie 30 x masaż ciśnieniowy i 2 x oddawanie oddechu).
8. Kontynuuj resuscytację, dopóki dziecko nie zacznie samo oddychać lub przybędzie lekarz pogotowia.

Kiedy podaję dziecku resuscytację usta-usta?

Dziecko musi otrzymać oddech, jeśli nie może już samodzielnie oddychać. Jeśli przyczyną jest ciało obce w drogach oddechowych, należy je usunąć palcem, stukając w plecy lub, jeśli to możliwe, za pomocą rączki Heimlicha. Często dziecko znowu samo oddycha. Jeśli nie, rozpocznij resuscytację usta-usta.

Ryzyko resuscytacji u dzieci

Anatomia dróg oddechowych różni się nieco od anatomii dorosłych, zwłaszcza u bardzo małych dzieci. Dlatego nie należy nadmiernie rozciągać głowy u niemowlęcia (dzieci do pierwszego roku życia), ponieważ spowoduje to zwężenie delikatnych dróg oddechowych. Dawstwo oddechowe nie powiodłoby się wówczas lub nie byłoby wystarczające.

Oddychanie u niemowląt odbywa się głównie przez przeponę. Jeśli udzielający pierwszej pomocy wentyluje przy zbyt dużym ciśnieniu, żołądek może się nadmuchać i naciskać na przeponę, zapobiegając rozszerzaniu się płuc. Istnieje również ryzyko, że niemowlę zwymiotuje z powodu nadmiernego napełnienia żołądka i że wymiociny zablokują drogi oddechowe. Wreszcie, zbyt duży nacisk podczas wdmuchiwania może uszkodzić płuca dziecka.

Pomimo tych potencjalnych zagrożeń, w nagłych wypadkach nie wahaj się oddychać dziecku, które już nie oddycha. Osoba przeżywa zatrzymanie oddechu tylko przez kilka minut. Dlatego szybka resuscytacja usta-usta może uratować życie dziecka!

Tagi.:  skóra opieka nad osobami starszymi medycyna paliatywna