ropień
i Christiane Fux, redaktor medycznyFabian Dupont jest niezależnym pisarzem w dziale medycznym Specjalista medycyny człowieka pracował już w pracy naukowej m.in. w Belgii, Hiszpanii, Rwandzie, USA, Wielkiej Brytanii, RPA, Nowej Zelandii i Szwajcarii. Tematem jego pracy doktorskiej była neurologia tropikalna, ale jego szczególnym zainteresowaniem jest międzynarodowe zdrowie publiczne i zrozumiałe przekazywanie faktów medycznych.
Więcej o ekspertachChristiane Fux studiowała dziennikarstwo i psychologię w Hamburgu. Doświadczony redaktor medyczny od 2001 roku pisze artykuły do czasopism, wiadomości i teksty merytoryczne na wszystkie możliwe tematy związane ze zdrowiem. Oprócz pracy dla, Christiane Fux zajmuje się również prozą. Jej pierwsza powieść kryminalna ukazała się w 2012 roku, a także pisze, projektuje i wydaje własne sztuki kryminalne.
Więcej postów Christiane Fux Wszystkie treści są sprawdzane przez dziennikarzy medycznych.
Ropień to otorbiona, wypełniona ropą jama w tkance. Może powstać, gdy organizm walczy z ograniczoną przestrzennie infekcją. Ropień należy jak najszybciej zidentyfikować i wyleczyć, aby infekcja nie rozprzestrzeniała się dalej. Przeczytaj tutaj, jak rozwija się ropień, jakie objawy wywołuje i jak się go leczy.
Ropień: krótki przegląd
- Opis: zamknięte nagromadzenie ropy w tkance
- Przyczyny: głównie bakterie, które dostają się do organizmu przez rany, operacje, strzykawki lub inne drogi infekcji
- Leczenie: otwarcie ropnia przez lekarza, podanie antybiotyków
- Rokowanie: przy szybkim leczeniu, dobre szanse na wyzdrowienie, przy braku leczenia grozi zatruciem krwi
Ropień: opis
Ropień to zamknięty w tkance zbiór ropy. Wyzwalaczami są zwykle bakterie, które atakują tkankę. Wtedy układ odpornościowy staje się aktywny. Aby zapobiec dalszemu rozprzestrzenianiu się infekcji, komórki odpornościowe topią zaatakowaną tkankę i otaczają ją otaczającą zdrową tkanką za pomocą błony. W jamie gromadzi się ropa. Składa się z martwej tkanki, martwych komórek odpornościowych i resztek bakterii.
Hermetyzacja utrudnia rozprzestrzenianie się infekcji. Jednocześnie jednak świeżym komórkom układu odpornościowego trudno jest dotrzeć do źródła zapalenia. Dlatego ropień musi zostać otwarty i opróżniony przez lekarza. W przeciwnym razie w najgorszym przypadku istnieje ryzyko zatrucia krwi.
Ropień: przyczyny
Ropień jest zwykle spowodowany przez bakterie dostające się do organizmu. Inne patogeny to pasożyty lub ameby.
Urazy zewnętrzne
Często czyrak jest wynikiem urazu zewnętrznego. U zdrowych osób skóra stanowi naturalną ochronę przed patogenami. Jednak w przypadku głębszych urazów, takich jak skaleczenia lub ugryzienia zwierząt, bakterie mogą zaatakować organizm i spowodować ropień. Im bardziej zanieczyszczona rana, tym większe ryzyko.
Operacje
Operacje mogą również dać patogenom dostęp do organizmu. Jeśli istnieje szczególnie wysokie ryzyko infekcji, chirurg często tworzy dren. Dzięki nim wszystkie płyny mogą natychmiast spłynąć. Zapobiegnie to gromadzeniu się ropy. Pacjenci zagrożeni otrzymują również antybiotyk, aby zdusić możliwe źródła infekcji w zarodku.
Inne uszkodzenia tkanek
Szczególnie podatna na infekcję jest tkanka, która została już uszkodzona w inny sposób. Przykładem tego są części ciała, które są słabo ukrwione z powodu cukrzycy lub zakrzepów krwi lub tkanki, które rosną jak w raku.
Osłabiony układ odpornościowy
Osłabiony układ odpornościowy powoduje również podatność na ropień. Taki niedobór odporności może być wynikiem zakażenia wirusem HIV, ale także każdej innej infekcji. Chemioterapia na raka również osłabia układ odpornościowy.
Wspólne miejsca ropni
Ropień może tworzyć się w dowolnym miejscu ciała. Jednak niektóre obszary są szczególnie często dotknięte wrzodami. Ponieważ niektóre części ciała mogą być łatwo zaatakowane przez bakterie lub inne patogeny. Inne ropnie powstają, ponieważ sztuczny punkt wlotu drobnoustrojów jest tworzony przez urazy lub podczas operacji.
Ropień w jamie brzusznej
Ropnie w jamie brzusznej są często wynikiem urazów lub operacji na jelicie. Niezliczone bakterie żyją w jelicie i odgrywają ważną rolę w trawieniu (flora jelitowa). W zdrowym jelicie ściana jest nieprzepuszczalna dla zarazków.
W chorobach takich jak pęknięty wyrostek robaczkowy czy urazy jelita bakterie mogą jednak przeniknąć do jamy brzusznej. Często dochodzi do zapalenia otrzewnej. Ale mogą również tworzyć się ropnie.
Nagromadzenie ropy może powstać, zwłaszcza pod przeponą (ropień podprzeponowy), pod wątrobą (ropień podwątrobowy), bezpośrednio na pętlach jelita lub między odbytnicą a pęcherzem / pochwą (ropień Douglasa).
Ropnie narządów wewnętrznych
Ropnie w narządach, takich jak wątroba, są również powodowane przez patogeny, które mogą przedostać się głęboko do narządu przez krwioobieg. W związku z tym szczególnie często dotknięte są narządy o wysokim ukrwieniu, takie jak wątroba i śledziona. Na przykład pasożyty, takie jak tasiemce lisa lub psa i ameby, mają tendencję do tworzenia ropni w wątrobie, ponieważ do tego organu można łatwo dotrzeć z jelita przez krew.
Ropień na odbycie
Ropnie (ropień okołoodbytniczy lub ropień okołoodbytniczy) są szczególnie częste w odbycie z powodu kontaktu ze stolcem, który jest silnie zanieczyszczony bakteriami. Ponadto, oprócz włosów i mieszków łojowych, gruczoły odbytu znajdują się również bezpośrednio w kanale odbytu i wydzielają wydzieliny – dobre warunki dla infekcji bakteryjnych.
Ropień na pośladkach może być również wczesnym objawem choroby zapalnej jelit, takiej jak choroba Leśniowskiego-Crohna. Mężczyźni w wieku od 30 do 50 lat są szczególnie narażeni na rozwój ropnia odbytu.
Ropień na twarzy
W ciężkim trądziku często tworzy się ropień na twarzy. Kiedy bakterie wnikają do gruczołów łojowych, a zagęszczony łój blokuje wyjście z gruczołu łojowego, rozwija się pryszcz. Jeśli bakterie dostaną się głębiej w tkankę, różne ogniska zapalne mogą się łączyć i tworzyć czyraki na skórze twarzy.
To tworzy ropień
Ropnie w jamie ustnej
Jama ustna jest również gęsto zasiedlona przez bakterie. Uszkodzenie zębów i błon śluzowych pozwala im wnikać w głąb tkanki, powodując stan zapalny. Gdy reakcja zapalna się osunie, w wyściółce tworzy się bolesny ropień. W zależności od głębokości czyraku w tkance mówi się o ropniach śluzówkowych lub podśluzówkowych.
Ropień na kości ogonowej
Ropień na kości ogonowej często występuje jako część zatoki włosowej (zatoka włosowata, torbiel włosowa): Jeśli włos wrasta w skórę fałdu pośladkowego, tworzy się kanał do powierzchni skóry (przetoka). Bakterie mogą penetrować tkankę przez tę bramkę i powodować stan zapalny z późniejszym tworzeniem się ropni. Szczególnie dotknięci są mężczyźni w średnim wieku z nadwagą.
Ropień na cebulce włosa (gotowanie)
Ropień w okolicy mieszka włosowego nazywa się wrzodem. Te ropnie pojawiają się na owłosionych częściach ciała, pod pachami, skórze głowy i okolicy narządów płciowych. Powstaje bolesny, ciasny węzeł. Jeśli dotkniętych jest kilka mieszków włosowych, mówi się o karbunkule.
Ropień klatki piersiowej
U kobiet ropień może również rozwinąć się w piersi. Na przykład bakterie dostają się do przewodów gruczołowych podczas karmienia piersią lub przekłuwania brodawki sutkowej. Wtedy gruczoł sutkowy może ulec zapaleniu. Kiedy jest otorbiony, rozwija się w klatce piersiowej.
Ropnie po wstrzyknięciu
Jeśli strzykawka nie jest odpowiednio zdezynfekowana, bakterie mogą penetrować igłą głębsze warstwy tkanek (ropień strzykawki). Na przykład tak zwany ropień pośladkowy jest spowodowany ukłuciem igły w pośladek.
Ropień: objawy
Objawy ropnia mogą być bardzo zróżnicowane. Ponieważ ropień wiąże się ze stanem zapalnym, występują ogólne objawy stanu zapalnego:
- Zaczerwienienie
- obrzęk
- przegrzać
- trud
- Funkcjonalne ograniczenie dotkniętego obszaru
Rodzaj ropy, jej zapach i kolor będą się różnić w zależności od bakterii, która spowodowała infekcję.
Często ból i gorączka są jedynymi objawami ropnia brzucha. Stan zapalny może również spowodować zatrzymanie czynności jelit (zaparcie lub nawet niedrożność jelit). Jeśli trawienie przestanie działać, pacjent wymiotuje i nie ma wypróżnień. Ponieważ w szczególności jelito grube jest skolonizowane przez bakterie, w jamie brzusznej mogą rozwijać się dalsze ogniska infekcji.
-
Ropień: „Nie otwieraj się!”
Trzy pytania do
Dr. med. Uwe Kirschnera,
Specjalista chorób skóry i wenerycznych -
1
Kogo szczególnie dotykają ropnie?
Dr. med. Uwe KirschnerRopień nie jest niczym niezwykłym: prawie każda osoba rozwija w ciągu swojego życia jedną z tych ograniczonych, zamkniętych w kapsułach kolekcji ropy. Ropnie mogą pojawić się w dowolnym miejscu na skórze, ale także wewnątrz ciała. Jednak każdy, kto ma słabo ukrwioną, wcześniej uszkodzoną tkankę - na przykład cukrzycę - lub osłabiony układ odpornościowy, jest bardziej narażony na ropień.
-
2
Kiedy muszę iść do lekarza z ropniem?
Dr. med. Uwe KirschnerNiektóre ropnie samoistnie podnoszą się i należy je następnie leczyć środkiem antyseptycznym. W żadnym wypadku nie należy samodzielnie otwierać ropnia! Może to być niebezpieczne, a nawet spowodować zatrucie krwi. Najlepiej udać się do lekarza. Jeszcze niedojrzały ropień leczy bandażem maściowym lub otwiera dojrzały ropień w sterylnych warunkach.
-
3
Jak mogę to zrobić, jeśli nadal mam ropnie?
Dr. med. Uwe KirschnerJeśli ropnie nawracają, lekarz powinien sprawdzić, czy nie ma cukrzycy i układu odpornościowego. Nawracające ropnie w fałdach ciała (pachy, pachwiny, wewnętrzna strona ud, okolice narządów płciowych, fałdy pośladkowe itp.) wskazują na chorobę przewlekłą, taką jak trądzik odwrócony. Ponieważ z czasem sytuacja się pogarsza, powinieneś jak najszybciej udać się do specjalisty.
-
Dr. med. Uwe Kirschnera,
Specjalista chorób skóry i wenerycznychRezydent dermatolog w Moguncji ze specjalną konsultacją na nawracające ropnie i ropne zapalenie apokrynowych gruczołów potowych/trądzik odwrócony.
Ropień: badania i diagnoza
Jeśli lekarz podejrzewa ropień, najpierw szuka typowych objawów zapalenia. Można również zauważyć dysfunkcję zajętej części ciała lub narządu. Na przykład stan zapalny w mózgu może skutkować niewydolnością nerwów. Może to być odczuwane jako mrowienie, ból lub paraliż.
Badania krwi
W przypadku ropni wątroby zaburzona jest czynność wątroby. Widać to w pogorszonych wartościach wątroby.
Inne wartości krwi mogą również wskazywać na proces zapalny. Podwyższony poziom białych krwinek i białka C-reaktywnego (w skrócie CRP) zwykle wskazuje na stan zapalny w organizmie.
Procedury obrazowania
Za pomocą ultrasonografu lub tomografii komputerowej (CT) lekarz może również wykryć wrzód wewnątrz ciała. Pojawia się jako zaokrąglona struktura w niepozornej tkance. Ściana wrzenia wydaje się jaśniejsza na USG niż ropa w środku.
Ropień: leczenie
Normalnie układ odpornościowy usuwa martwe komórki ciała i patogeny. Komórki odpornościowe mają trudności z dotarciem do wrzenia. Aby mogła się zagoić, należy ją jak najszybciej otworzyć i opróżnić z zewnątrz.
Operacja ropnia
W ramach operacji ropnia lekarz możliwie delikatnie otwiera ropień, a w najlepszym przypadku usuwa całą jego zawartość. W zależności od rozległości i ciężkości ropnia zabieg przeprowadza lekarz rodzinny lub chirurg.
Czasami ropa nie może być całkowicie usunięta podczas operacji ropnia. Następnie wkładany jest dren. Służy jako drenaż dla nowo rozwijającej się ropy.
W przypadku niektórych ropni wystarczy je nakłuć. Dotyczy to np. bardzo powierzchownych ropni skóry. W przypadku większych lub głębszych ropni lekarz musi jednak upewnić się, że jama ropna jest całkowicie opróżniona i że jama ropnia nie zamyka się ponownie, aby ropień mógł się zagoić.
Leczenie ropni antybiotykami
Antybiotyki pomagają zwalczać infekcje bakteryjne. Wybór środka zależy m.in. od patogenu. Lokalizacja ropnia oraz kolor i zapach ropy wskazują na rodzaj zarazka. Na podstawie tych czynników lekarz może stosunkowo dobrze oszacować możliwe patogeny.
Bakterię można jednoznacznie zidentyfikować analizując materiał pobrany z ropnia, który lekarz pozyskuje podczas operacji ropnia. Ta analiza trwa kilka dni.
Najczęściej stosowanymi antybiotykami w leczeniu ropni są klindamycyna, penicyliny, cefalosporyny, doksycyklina czy wankomycyna. U ciężko chorych pacjentów terapię można rozszerzyć o karbapenemy lub linezolid.
W rzadkich przypadkach ropnie nie są powodowane przez bakterie, ale przez pasożyty, takie jak ameby. Do leczenia ropni stosuje się następnie inne środki, takie jak metronidazol lub paromomycyna.
Nigdy nie otwieraj samodzielnie ropni!
Nigdy nie powinieneś sam otwierać ropnia. Ryzyko uszkodzenia tkanki i rozprzestrzeniania się infekcji jest zbyt duże.
W przypadku ropnia czekanie jest złą strategią. Jak najszybciej udaj się do lekarza, aby mógł otworzyć ropień. Im dłużej czekasz, tym poważniejsza staje się infekcja.
Ropień: przebieg choroby i rokowanie
Jest mało prawdopodobne, że ropień sam się zagoi. Jeśli jednak czyrak zostanie wcześnie rozpoznany i opróżniony, zwykle goi się bez konsekwencji.
Staje się to problematyczne, gdy ropień dotyka narządy trudne do regeneracji, takie jak mózg. Zniszczone komórki nerwowe nie są łatwe do zastąpienia. Ponieważ niektóre obszary mózgu konkretnie kontrolują poszczególne obszary ciała, w zależności od lokalizacji wrzenia, może to prowadzić do niepowodzeń, paraliżu, zaników pamięci lub nieprawidłowych wrażeń.
Jeśli ropień nie jest leczony, infekcja może rozprzestrzenić się na całe ciało - rozwija się zagrażająca życiu sepsa ("zatrucie krwi").
Rokowanie w przypadku ropnia zależy również od ogólnego stanu pacjenta. Im słabszy pacjent i jego układ odpornościowy, tym trudniej będzie walczyć z wrzodem.
Z drugiej strony bakterie mają problemy z osobami z silnym układem odpornościowym. Tak więc dobra obrona ciała jest najlepszą ochroną przed ropniami.
Dodatkowe informacje:
Wytyczne:
- Wytyczne S3 „Zakażenia zębopochodne” Niemieckiego Towarzystwa Chirurgii Szczękowo-Twarzowej oraz Niemieckiego Towarzystwa Stomatologii, Medycyny Jamy Ustnej i Szczękowo-Twarzowej
- Wytyczne S3 „Ropień odbytu” Niemieckiego Towarzystwa Chirurgii Ogólnej i Wisceralnej e.V.
.jpg)
