Atenololu

Wszystkie treści są sprawdzane przez dziennikarzy medycznych.

Atenolol jest beta-blokerem. Działa hamująco na niektóre receptory w mięśniu sercowym oraz w ścianach naczyń krwionośnych. Dlatego jest stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi i niektórych zaburzeń rytmu serca. Przeczytaj wszystko, co musisz wiedzieć o tym, jak działa Atenolol i jak działa.

Tak działa atenolol

Atenolol jest rozpuszczalną w wodzie substancją czynną, która wiąże się tylko z określonym typem (beta-1) receptorów beta. Dlatego jest również nazywany blokerem receptora beta-1. Atenolol atakuje autonomiczny układ nerwowy, który kontroluje między innymi ciśnienie krwi i pracę serca. Niektóre substancje przekaźnikowe (neuroprzekaźniki) takie jak adrenalina, noradrenalina i dopamina regulują te procesy. Na przykład neuroprzekaźnik adrenaliny wiąże się z receptorami beta mięśnia sercowego i w ten sposób zwiększa tempo jego uderzeń, dlatego wzrasta ciśnienie krwi.

Dzięki podobnej budowie molekularnej atenolol może przyłączać się do miejsc wiązania neuroprzekaźników i blokować je dla adrenaliny, co osłabia działanie własnego hormonu organizmu. To obniża ciśnienie krwi. Ponieważ pobudliwość mięśnia sercowego również spada, zmniejsza się jednocześnie skłonność do niektórych rodzajów arytmii serca.

Wychwyt, rozkład i wydalanie atenololu

Po spożyciu przez usta (doustnie) tylko połowa aktywnego składnika atenololu jest wchłaniana z jelita do krwi. Tam jest przekształcany w bardzo małym stopniu w produkty pośrednie, które jednak nie mają działania leczniczego. Po tym rozpad następuje głównie przez nerki. Produkty rozpadu są ostatecznie wydalane z moczem.

Kiedy stosuje się Atenolol?

Atenolol stosuje się w leczeniu nieregularnego bicia serca (takiego jak migotanie przedsionków), wysokiego ciśnienia krwi oraz w zapobieganiu migotaniu komór. Migotanie komór to zagrażająca życiu choroba serca, w której do organizmu nie jest pompowana krew.

Tak stosuje się atenolol

Atenolol jest dostępny w postaci tabletek o różnych stężeniach składników aktywnych (25 mg, 50 mg i 100 mg). W przypadku wielu dolegliwości sercowo-naczyniowych wystarcza jedna tabletka z 25 mg substancji czynnej raz dziennie. Przy wysokim ciśnieniu krwi na początku leczenia przepisuje się 50 mg atenololu na dobę. W razie potrzeby dawkę można zwiększyć do 100 mg substancji czynnej dziennie przez tydzień. Należy ściśle przestrzegać dawki przepisanej przez lekarza.

Jakie są skutki uboczne Atenololu?

Częste działania niepożądane atenololu wpływają na układ sercowo-naczyniowy. Może wystąpić niezwykle wolne bicie serca (bradykardia), zwłaszcza na początku leczenia, a ciśnienie krwi może spaść bardziej niż jest to pożądane. Wielu pacjentów odczuwa również zimno w dłoniach i stopach. Możliwe są zawroty głowy lub obfite pocenie się, zwłaszcza na początku leczenia substancją czynną. Ponadto podczas terapii atenololem często pojawiają się dolegliwości żołądkowo-jelitowe, takie jak nudności, wymioty, biegunka lub zaparcia stolca.

Działania niepożądane obserwowane niezbyt często (u mniej niż jednego procenta pacjentów) obejmują zapalenie spojówek oka (zapalenie spojówek), skurcze mięśni, trudności ze snem i wzrost poziomu cukru we krwi.

Atenolol rzadko powoduje skutki uboczne, takie jak zaburzenia krążenia lub skurcze tętnic palców. Możliwe jest również zaczerwienienie skóry, krwawienie w tkance podskórnej (plamica), trudności w oddychaniu i zaburzenia widzenia. Bardzo rzadko występują halucynacje, psychozy, splątanie, bóle głowy i koszmary senne.

W przypadku wystąpienia działań niepożądanych lub objawów niewymienionych tutaj w związku ze stosowaniem leków, zawsze skonsultuj się z lekarzem.

Kiedy nie powinienem przyjmować Atenololu?

Nie należy przyjmować atenololu

jeśli u pacjenta występuje nadwrażliwość (uczulenie) na substancję czynną lub inne beta-blokery
w zespole węzła zatokowego
jeśli pH krwi jest zbyt kwaśne (kwasica)
w przypadku jednoczesnego przyjmowania leków przeciwdepresyjnych (np. inhibitorów MAO)

Interakcje

Leki przyjmowane w tym samym czasie, takie jak tabletki moczopędne (diuretyki), leki przeciwdepresyjne lub niektóre środki znieczulające (barbiturany), nasilają działanie obniżające ciśnienie krwi atenololu. Z drugiej strony, jeśli lek na nadciśnienie zostanie przerwany podczas stosowania atenololu, ciśnienie krwi może niebezpiecznie wzrosnąć.

Insulina nasila działanie beta-blokerów obniżające poziom cukru we krwi, co może powodować zbyt niski poziom cukru we krwi (hipoglikemia). Jednocześnie jednak atenolol maskuje typowe objawy hipoglikemii, takie jak przyspieszone bicie serca. Jako diabetyk, który potrzebuje insuliny, powinieneś regularnie sprawdzać poziom cukru we krwi. przeprowadzać coś.

okres ciąży i karmienia piersią

W czasie ciąży matki w ciąży powinny unikać atenololu przez pierwsze trzy miesiące. Substancja czynna przenika przez łożysko i może zostać przeniesiona na płód. Nie ma badań dotyczących możliwego wpływu na zarodek w tym okresie. Nie można wykluczyć uszkodzenia nienarodzonego dziecka.

W ciągu ostatnich trzech miesięcy ciąży u płodu zaobserwowano opóźnienie wzrostu i nieznacznie podwyższone ciśnienie krwi. Dlatego na tym etapie lek należy przyjmować wyłącznie pod nadzorem lekarza. Atenololu nie należy stosować krótko przed porodem (24 do 48 godzin przed porodem), ponieważ istnieje ryzyko wystąpienia bardykardii lub duszności u noworodka.

Substancja czynna znajduje się w mleku matki i jest przekazywana dziecku podczas karmienia piersią. Chociaż ilość substancji czynnej przyjmowana z mlekiem matki jest prawdopodobnie bezpieczna dla niemowlęcia, stan dziecka powinien być monitorowany przez lekarza.

Prowadzenie i używanie maszyn

Atenolol może zaburzać zdolność reagowania nawet przy prawidłowym dawkowaniu. Bezpieczne korzystanie z maszyn i możliwość aktywnego uczestnictwa w ruchu drogowym mogą być zatem ograniczone, zwłaszcza na początku terapii.