Baklofen

Wszystkie treści są sprawdzane przez dziennikarzy medycznych.

Substancja czynna baklofen jest jednym z najważniejszych leków zwiększających napięcie mięśni szkieletowych (spastyczność). Po raz pierwszy został wyprodukowany w 1962 roku i jest obecnie zawarty w wielu lekach. Powszechnie uważa się, że jest dobrze tolerowany, ale w rzadkich przypadkach może prowadzić do zmęczenia i dolegliwości żołądkowo-jelitowych. Dzieci i kobiety w ciąży powinny przyjmować baklofen tylko po konsultacji z lekarzem. Tutaj możesz przeczytać wszystko, co musisz wiedzieć o baklofen.

Tak działa baklofen

Mięśnie szkieletowe człowieka są aktywowane lub hamowane przez pewne substancje przekaźnikowe (neuroprzekaźniki). Normalnie te substancje przekaźnikowe są uwalniane w zależności od okoliczności zewnętrznych. Pewna substancja przekaźnikowa, tak zwany kwas gamma-aminomasłowy (GABA), jest najważniejszą substancją przekaźnikową hamującą w ośrodkowym układzie nerwowym (mózgu i rdzeniu kręgowym). GABA zapewnia między innymi sen i rozluźnienie mięśni oraz tłumi skurcze mięśni.

W chorobach lub urazach układu nerwowego ta kontrolowana równowaga jest zaburzona, a GABA czasami nie jest wystarczająco skuteczna. Rezultat: układ nerwowy jest nadmiernie pobudliwy, może wystąpić stwardnienie rozsiane i spastyczność (nienaturalne, ciągłe napięcie mięśni).

Aktywny składnik baklofen atakuje określony punkt dokowania GABA (receptor GABA-B) i naśladuje jego działanie. Receptor ten jest szczególnie odpowiedzialny za napięcie mięśni. Dotknięte mięśnie rozluźniają się, a spastyczność zostaje złagodzona.

Wychwyt, rozkład i wydalanie baklofenu

Aktywny składnik baklofen jest szybko i prawie całkowicie wchłaniany z jelita do krwi. Jednak ilość baklofenu, która dociera do właściwego miejsca działania (ośrodkowego układu nerwowego) jest stosunkowo niewielka. W przypadku bardzo ostrej spastyczności składnik aktywny jest zatem wprowadzany bezpośrednio do płynu (płynu w mózgu), dzięki czemu można osiągnąć wysokie stężenia w miejscu działania.

Substancja czynna jest wydalana w postaci niezmienionej przez nerki.

Kiedy stosuje się baklofen?

Obszary zastosowania (wskazania) dla baklofenu obejmują:

• Spastyczność mięśni szkieletowych z powodu stwardnienia rozsianego
• Spastyczność mięśni szkieletowych z powodu uszkodzenia lub dysfunkcji mózgu

W ten sposób stosuje się baklofen

Baklofen jest zwykle przyjmowany w postaci tabletek. Dla lepszej tolerancji składnik aktywny należy przyjmować z posiłkiem. Jeśli objawy są ciężkie, baklofen można również podawać bezpośrednio do płynu mózgowo-rdzeniowego.

Maksymalna dawka baklofenu u dorosłych wynosi 75 miligramów dziennie (rzadko do 120 miligramów). Ilość tę należy osiągnąć poprzez powolne zwiększanie dawki, przy czym dla każdej leczonej osoby należy ustalić indywidualną dawkę. Zwykle zaczynasz od pięciu miligramów trzy razy dziennie, a następnie zwiększasz dawkę, aż objawy znacznie się poprawią.

Dzieci i młodzież otrzymują zmniejszoną dawkę.

Leczenie substancją czynną baklofen jest zwykle leczeniem długotrwałym. Lek należy odstawić „stopniowo”. Oznacza to, że musisz stopniowo zmniejszać dawkę w ciągu około dwóch do trzech tygodni.

Jakie są skutki uboczne baklofenu?

Baklofen może powodować działania niepożądane, takie jak problemy żołądkowo-jelitowe, zmęczenie lub senność (w ciągu dnia), zwłaszcza na początku leczenia.

Czasami, to znaczy mniej niż jeden procent leczonych, może między innymi odczuwać suchość w ustach, zaburzenia widzenia, bóle głowy i drżenie.

Co należy wziąć pod uwagę podczas przyjmowania baklofenu?

Substancję czynną należy stosować ostrożnie tylko wtedy, gdy pacjent cierpi na zaburzenia czynności nerek, ciężką chorobę psychiczną lub ostre stany splątania. Jest to szczególnie ważne w przypadku zatrucia alkoholem lub środkami nasennymi.

Przeciwwskazania

Leków baklofen nie należy stosować, jeśli leczona osoba ma drgawki (padaczka) lub poważne problemy z nerkami.

Interakcje

Baklofen i inne substancje działające ośrodkowo (takie jak alkohol, środki nasenne, leki przeciwdepresyjne lub silne środki przeciwbólowe) mogą wzajemnie wzmacniać swoje działanie i skutki uboczne.

Substancja czynna baklofen może nasilać działanie leków przeciwnadciśnieniowych, dlatego może być konieczne dostosowanie dawki.

Prowadzenie i używanie maszyn

Ponieważ baklofen może zaburzać zdolność reagowania, należy unikać aktywnego udziału w ruchu drogowym i używania ciężkich maszyn, zwłaszcza na początku leczenia. Dotyczy to zwłaszcza jednoczesnego spożywania alkoholu.

Ograniczenia wiekowe

Substancję czynną baklofen można również stosować u dzieci pod ścisłym nadzorem lekarza.

okres ciąży i karmienia piersią

Istnieje bardzo małe doświadczenie w stosowaniu baklofenu w czasie ciąży i karmienia piersią. Znane są dwa przypadki stosowania w ciąży. U jednego dziecka wystąpiły silne objawy odstawienia u noworodka i napady padaczkowe.

W razie wątpliwości lekarz prowadzący powinien zdecydować, czy indywidualna korzyść z leczenia przewyższa ryzyko.

W okresie karmienia piersią należy również przeprowadzić ścisłą analizę korzyści i ryzyka. Eksperci podejrzewają, że baklofen przenika do mleka matki. Konsekwencje dla niemowlęcia są nieznane.

Aktywny składnik diazepam jest lepiej wypróbowaną i przetestowaną alternatywą podczas ciąży i karmienia piersią.

Jak zdobyć leki na baklofen?

Leki z baklofenem wymagają recepty, ponieważ opieka nad pacjentami ze stwardnieniem rozsianym i spastycznością, w tym regularne monitorowanie skuteczności terapii, jest bardzo ważna. Dlatego takie leki można dostać w aptece tylko na receptę wystawioną przez lekarza.

Od jak dawna znany jest baklofen?

Substancja czynna baklofen została zsyntetyzowana po raz pierwszy w 1962 roku i początkowo była stosowana w leczeniu zaburzeń drgawkowych (padaczki). Mówiono również, że składnik aktywny ma działanie łagodzące ból.

Dopiero dziesięć lat później uznano, że jest skuteczny w leczeniu stwardnienia rozsianego i spastyczności spowodowanych urazami rdzenia kręgowego i mózgu. Baklofen jest obecnie używany tylko w tym obszarze.

Tagi.:  Ochrona skóry niespełnione pragnienie posiadania dzieci zdrowie kobiet