hydromorfon

Wszystkie treści są sprawdzane przez dziennikarzy medycznych.

Hydromorfon jest bardzo silnym środkiem przeciwbólowym (opioidowym środkiem przeciwbólowym). Jest to pochodna morfiny - innego silnie przeciwbólowego składnika opium (suszonego mlecznego soku maku lekarskiego). Hydromorfon jest stosowany w medycynie w przypadku ciężkich i skrajnie silnych stanów bólowych (takich jak pacjenci z nowotworami). Przeczytaj więcej o zastosowaniu, efektach i skutkach ubocznych hydromorfonu!

Tak działa hydromorfon

Hydromorfon ma silne działanie przeciwbólowe, blokując receptory opioidowe w mózgu. Jego działanie przeciwbólowe jest nawet 7,5 razy silniejsze niż morfiny, z której pochodzi.

Oprócz łagodzenia bólu blokada receptorów ma również inne skutki. Hydromorfon ma działanie depresyjne na układ oddechowy (tj. oddech jest zmniejszony), uspokajający (tłumiący) i przeciwkaszlowy (tłumiący kaszel).

Wychwyt, rozkład i wydalanie hydromorfonu

Składnik aktywny można przyjmować doustnie w postaci kapsułki lub podawać bezpośrednio do krwiobiegu (jako zastrzyk/infuzja). Efekty pojawiają się po jednej do dwóch godzin (stosowanie doustne) lub po dziesięciu do 20 minutach (stosowanie dożylne). Lek przeciwbólowy jest metabolizowany w wątrobie i wydalany głównie z moczem. Około 2,6 godziny po podaniu połowa substancji czynnej opuściła organizm (okres półtrwania).

Kiedy stosuje się hydromorfon?

Hydromorfinę stosuje się w celu łagodzenia silnego i niezwykle silnego bólu. Taki ból może być wywołany na przykład przez guzy lub po operacjach.

Tak wykorzystuje się hydromorfon

Dawkowanie środka przeciwbólowego zależy od rodzaju i nasilenia bólu, indywidualnej reakcji pacjenta na substancję czynną, jego stanu zdrowia (funkcja wątroby i nerek) oraz wieku lub masy ciała. Stosowanie i dawkowanie są dokładnie monitorowane, ponieważ hydromorfon może między innymi uzależniać.

Jakie są skutki uboczne hydromorfonu?

Sporadyczne skutki uboczne hydromorfonu obejmują nudności i wymioty, skurcze mięśni gładkich (takich jak drogi żółciowe, oskrzela i pęcherz), splątanie, zawroty głowy, bóle głowy, osłabienie oddychania (depresja oddechowa), uspokojenie (depresja) i zaparcia.

Niektórzy pacjenci odczuwają zwężenie źrenic (zwężenie źrenic), euforię oraz zmiany częstości akcji serca i ciśnienia krwi. Lek przeciwbólowy może również uzależniać.

Co należy wziąć pod uwagę stosując hydromorfon?

Bezwzględne przeciwwskazania: Osoby uczulone na substancję czynną lub mające niedrożność jelit (niedrożność jelit) w żadnym wypadku nie mogą otrzymywać hydromorfonu. To samo dotyczy osób, które przyjmowały leki przeciwdepresyjne typu MAO w ciągu ostatnich 14 dni.

W następujących przypadkach lek przeciwbólowy można podać tylko wtedy, gdy spodziewane korzyści przewyższają potencjalne ryzyko (względne przeciwwskazania):

uzależnienie od opioidów
Problemy z oddychaniem (niewydolność oddechowa, zaburzenia napędu oddechowego)
niskie ciśnienie krwi z małą objętością krwi
powiększona prostata (rozrost prostaty) z zalegającym moczem
nieswoiste zapalenie jelit, czyli zwężenie (niedrożność) jelita
Zapalenie trzustki (zapalenie trzustki)

Ponadto dzieci poniżej dwunastego roku życia nie mogą otrzymywać doustnych suplementów hydromorfonu. Lek przeciwbólowy nie powinien być podawany dożylnie dzieciom poniżej pierwszego roku życia.

Interakcje

Hydromorfon może wchodzić w interakcje z innymi substancjami aktywnymi przyjmowanymi w tym samym czasie. Jednoczesne przyjmowanie leków depresyjnych na ośrodkowy układ nerwowy (takich jak środki znieczulające, przeciwdepresyjne itp.) może nasilać działanie hydromorfonu na depresję oddechową, uspokajające i obniżające ciśnienie krwi.

W połączeniu z lekami parasympatykolitycznymi może rozwinąć się porażenie jelit (porażenna niedrożność jelit). Parasymaptolityki obejmują na przykład środki przeciwko drażliwemu pęcherzowi i astmie.

Leki obciążające metabolizm wątroby mogą hamować rozkład hydromorfonu i tym samym zwiększać jego stężenie we krwi.

okres ciąży i karmienia piersią

W miarę możliwości hydromorfonu nie należy podawać w okresie ciąży i karmienia piersią – tylko wtedy, gdy oczekiwana korzyść dla matki jest większa niż ryzyko dla dziecka. Jednak wniosek krótkoterminowy / jednorazowy wydaje się uzasadniony.